Hartstilstand is het kenmerk van de dood. Het is het moment waarop het hart stopt met het effectief rondpompen van bloed naar de spieren en weefsels van het lichaam, vooral de hersenen.
Dit is het moment waarop elke patiënt overlijdt. Je zou de term kunnen zien die wordt gebruikt in officiële persberichten of media-accounts (doodsoorzaak: hartstilstand), maar dat is hetzelfde als zeggen dat iemand viel vanwege de zwaartekracht.
Pixel_away / Getty-afbeeldingenHartstilstand wordt herkend door het stoppen van een pols en ademhaling. Officieel wordt een hartstilstand beschouwd als klinische dood, maar het kan worden behandeld.
Met de juiste reanimatie en mogelijk defibrillatie kan een persoon met een hartstilstand soms worden gered. Er is echter een limiet. Reanimatie heeft niet altijd het potentieel om te werken.
Langdurige hartstilstand of bepaalde soorten trauma die gewoon niet te overleven zijn, worden als onoverkomelijk beschouwd en pogingen om de persoon te reanimeren zullen niet succesvol zijn.
Hersendood
Bij langdurige hartstilstand wordt hersendood (ook wel biologische dood genoemd) als het absolute point of no return beschouwd.
Hoe hersendood wordt vastgesteld5 tekenen van duidelijke en onomkeerbare dood
Sommige patiënten met een hartstilstand zullen gewoon niet worden gereanimeerd, hoe hard reddingswerkers ook proberen.
Cellulaire schade wordt na verloop van tijd erger omdat de cellen geen voedingsstoffen of zuurstof krijgen, en omdat ze gifstoffen en kooldioxide opbouwen die moeten worden verwijderd.
Hoe langer iemand in een hartstilstand blijft, hoe minder waarschijnlijk het is dat hij of zij weer wordt opgewekt met reanimatie of geavanceerde behandelingen.
Om erachter te komen wie te dood is om gered te worden, zoeken hulpverleners naar vijf tekenen van onomkeerbare dood:
- Onthoofding
- Ontleding
- Postmortale levendigheid
- Stijfheid na de dood
- Onherkenbaar verbrand
Onthoofding
Scheiding van het hoofd van het lichaam is het worstcasescenario. Er is momenteel niets wat de medische wetenschap kan doen om een hoofd op een lichaam te plaatsen en het te laten werken.
Artsen kunnen tenen, vingers, armen, benen en zelfs penissen weer vastmaken, maar scheiding boven de kraag is een dealbreaker.
Ontleding
Zodra het vlees begint te rotten, is er geen mogelijkheid tot reanimatie.
Een woord ter verduidelijking: vlees kan zelfs bij een levend persoon in gebieden rond het lichaam afsterven. Daarom wordt bevriezing zwart.
Wanneer ontbinding een teken van dood is, betekent dit dat het hele lichaam begint te ontbinden, dat de persoon niet ademt en het hart niet klopt.
Postmortale Lividity
Wanneer het bloed stopt met stromen, neemt de zwaartekracht het over. De Latijnse term islivor mortisof blauwe dood. Bloed nestelt zich in de laagste punten van het lichaam, wat afhangt van de positie waarin het lichaam zich bevindt op het moment van overlijden.
Als iemand in bed sterft, volgen de paarse strepen op hun rug - die qua kleur vergelijkbaar zijn met blauwe plekken - de rimpels in de lakens en laten ze zien dat er al een tijdje geen bloed meer circuleert.
Lividity kan binnen 15 minuten verschijnen.
Postmortale stijfheid
Er is een reden waarom dode mensen "stiffen" worden genoemd.
Zodra het laatste beetje energie in spiercellen is opgebruikt, worden ze stijf totdat enzymen die door ontbinding worden gecreëerd, ze beginnen af te breken. De Latijnse term isRigor mortisof harde dood.
De chemie is ingewikkeld, maar stijfheid begint kort na de dood en duurt dagen, afhankelijk van hitte en vochtigheid.
Onherkenbaar verbrand
Het laatste teken van een onomkeerbare dood is heel specifiek. Het verwijst alleen naar patiënten die aan brandwonden overlijden.
Dit bord spreekt voor zich. Als een slachtoffer eenmaal zo erg is verbrand dat ze niet meer herkenbaar zijn, is er geen kans op reanimatie.
Een woord van Verywell
Het is niet vereist om al deze tekens te hebben. In de aanwezigheid van een persoon zonder pols, is elk van deze symptomen een indicatie dat reanimatie niet nodig is.
Wanneer kun je veilig aannemen dat iemand dood is en dat het zinloos zou zijn om te proberen te reanimeren? Dit is een relevante vraag voor hulpverleners en wordt vaak gesteld wanneer iemand wordt gevonden lang nadat hun hart en ademhaling zijn gestopt.
Professionele hulpverleners zijn niet de enige mensen die gevraagd worden om te beslissen of ze willen reanimeren. Iedereen kan zich in een situatie bevinden die de vraag oproept.
Zelfs als u zich nog nooit in een situatie bevindt waarin u wordt gevraagd die beslissing te nemen, vraagt u zich misschien af waarom paramedici niet meer hebben gedaan om een patiënt met een hartstilstand nieuw leven in te blazen. Als een van de vijf tekens van toepassing was, heb je het antwoord.
-side-effects.jpg)
.jpg)
