Een gids voor regelmatige SOA-screenings

"Ik ben voor alles getest" is nooit wat je wilt horen als je het hebt over SOA-testen. Als iemand dat zegt, betekent dit over het algemeen dat ze niet weten op welke SOA's ze zijn getest. Ze mogen aannemen dat hun jaarlijkse examen SOA-testen omvatte, terwijl dat niet het geval was. Ze kunnen ook aannemen dat het "SOA-panel" van hun arts elke ziekte omvatte waar ze om gaven.

De waarheid is dat veel mensen waarschijnlijk niet de SOA-screeningstests krijgen die door de CDC worden aanbevolen voor seksueel actieve mensen in hun risicocategorieën. Mensen gaan er vaak van uit dat als er bloedtesten werden afgenomen of een uitstrijkje werd gedaan bij een jaarlijkse controle, dat deze gedekt zijn. Helaas doen de meeste artsen SOA-tests niet routinematig als onderdeel van een jaarlijkse controle. Veel patiënten vinden zelfs dat ze hun arts om SOA-tests moeten vragen. Bovendien moeten ze erom vragenspecifiek tests, anders weten ze niet wat ze waren en waarvoor ze niet zijn getest.

Welke soa-tests heb je nodig?

Er is geen enkele SOA-test die voor alle SOA's kan testen - laat staan ​​dat u een volledig en nauwkeurig beeld krijgt van uw seksuele gezondheid. Seksueel actieve personen moeten regelmatig worden gescreendtenminste chlamydia, gonorroe en baarmoederhalskanker. De CDC beveelt ook universele HIV-tests aan. Afhankelijk van uw individuele risicofactoren, kunnen er ook andere aanbevelingen voor SOA-screening zijn die op u van toepassing zijn. Er zijn echter ook bepaalde SOA's die de meeste artsen doenniet regelmatig screenen op - inclusief herpes en HPV.

Wanneer screening niet plaatsvindt, realiseren mensen zich misschien niet dat ze jarenlang een SOA hebben. Dat kan het erg gemakkelijk maken voor asymptomatische ziekten om uit de hand te lopen. Als artsen meer proactief waren met routinematige screening, zou de "verborgen epidemie" misschien beter in de hand zijn.

Belemmeringen voor regelmatige SOA-tests

De schaamte en het stigma die samenhangen met SOA's maken het voor veel mensen moeilijk om hun arts om testen te vragen. Dit kan met name het geval zijn voor oudere patiënten en patiënten die een langdurige relatie met hun arts hebben. Veel artsen vinden het net zo ongemakkelijk om over veilige seks en SOA's te praten als hun patiënten, en dit ongemak kan het voor hen moeilijk maken om de tests te bespreken die moeten worden uitgevoerd.

Een ander probleem is dat veel artsen, vooral die in de privépraktijk, misschien niet denken dat hun patiëntenpopulatie het risico loopt een SOA op te lopen. Er is echter geen seksueel actieve populatie met een zo laag risico op chlamydia en andere SOA's dat regelmatige screening geen voordeel zou hebben.

Er zijn een aantal plaatsen die relatief goed voldoen aan de richtlijnen voor SOA-screening, zoals Planned Parenthood, en het kan voor sommige mensen gemakkelijker zijn om daarheen te gaan dan hun vaste arts om tests te vragen. Toch is er geen reden om soa-testen niet op te nemen in je jaarlijkse examen. De tests worden mogelijk gedekt door uw verzekering, en als u ze deel uitmaakt van uw jaarlijkse bezoek, zorgt u ervoor dat ze volgens een goed schema worden uitgevoerd.

Veelvoorkomende misvattingen over SOA-screening

Voel je niet gek als je enkele van de onjuiste aannames over specifieke SOA-tests gelooft. Hier zijn de feiten over verschillende soorten testen op SOA's:

• Veel vrouwen gaan ervan uit dat het uitstrijkje dat ze krijgen tijdens hun jaarlijkse examen ook een SOA-test is. Dat is het niet (hoewel het een HPV-test kan bevatten). Veel gynaecologen screenen hun patiënten niet routinematig op SOA's. Dat geldt met name voor patiënten die ouder zijn dan 24 jaar. Dit betekent dat veel vrouwen jarenlang niet op de hoogte zijn van asymptomatische SOA-infecties. Dat is iets dat ernstige gevolgen kan hebben, zoals een verhoogd risico op onvruchtbaarheid.
• Een VDRL-test is alleen een test voor syfilis. Het test niet op andere SOA's, vooral niet op virale SOA's. De VDRL-test detecteert geen hiv, HPV, herpes of hepatitis B. Het staat voor onderzoekslaboratorium voor geslachtsziekten in plaats van te verwijzen naar een virus. In feite wordt syfilis veroorzaakt door een bacterie, niet door een virus.
• Een hiv-test zoekt alleen naar hiv. Artsen zullen zelfs een positief HIV-testresultaat niet altijd opvolgen met routinematige SOA-screening.
• Als een arts u vertelt dat u gonorroe of chlamydia heeft, ga er dan niet vanuit dat u na een antibioticakuur SOA-vrij bent. Sommige artsen en klinieken screenen jongeren routinematig op deze twee, zeer vaak voorkomende, bacteriële SOA's, maar testen ze niet op iets anders. Als patiënten horen dat ze gonorroe of chlamydia hebben en dat het te behandelen is, gaan ze er helaas vaak van uit dat dit ook betekent dat ze vrij zijn van andere SOA's. Dat is niet noodzakelijk het geval en zonder aanvullende tests kunnen andere SOA's onopgemerkt blijven.

Neem de leiding over uw seksuele gezondheid

Mensen verwachten dat hun doktoren weten hoe ze ze op de juiste manier kunnen testen en dat zonder dat ze erom vragen. Maar niet alle artsen kennen of volgen de richtlijnen. Het beste wat u kunt doen, is uw arts benaderen met een lijst met specifieke ziekten waarop u wilt worden gescreend. Of zeg dat u uitgebreid getest wilt worden en vraag wat dat voor uw arts betekent. Als de definitie van de arts van "allesomvattend" geen ziekte omvat waarover u zich zorgen maakt (zoals herpes), kan die test worden toegevoegd.

Ben je getest op soa's en heb je een positieve of negatieve uitslag gekregen van je huisarts, dan is het belangrijk dat je vraagt ​​waarop je precies bent getest. Het kan zijn dat u alleen op hiv of chlamydia bent gescreend. Kortom, als je wilt weten of je vrij bent van SOA's, vraag dan naar de testen die je wilt. Als je denkt dat je bent getest, maar niet weet waarvoor je bent getest, is de kans groot dat je helemaal niet bent getest.

Een woord van Verywell

Als u seksueel actief bent, moet u uw gezondheid beschermen door elk ongemak te overwinnen en te vragen naar regelmatige SOA-screening. Ontdek welke tests worden aanbevolen voor uw leeftijd, geslacht en levensstijl. U kunt uw medisch papierwerk of elektronisch medisch dossier raadplegen om te zien wat u wel en niet heeft getest. Dan is het misschien tijd om uw arts te vragen welke tests u nodig heeft of om de testresultaten uit te leggen.