Het jejunum is het middelste deel van de dunne darm en verbindt het eerste deel van de dunne darm (twaalfvingerige darm) met het laatste deel (ileum). De cellen aan de binnenkant van het jejunum zijn verantwoordelijk voor het opnemen van de voedingsstoffen die vrijkomen uit voedsel tijdens het verteringsproces. Om dit proces te vergemakkelijken, wordt het oppervlak van de dunne darm veelvoudig vergroot door de aanwezigheid van villi, oftewel vingertoppen. zoals uitsteeksels, die het uiterlijk van de binnenkant van de darm veranderen van een plat naar een zeer hoogpolig tapijt. De cellen langs deze villi nemen voedingsstoffen op, waaronder suikers, aminozuren en vetzuren. Deze voedingsstoffen worden geabsorbeerd uit de darmholte (of het lumen), reizen door de jejunale cellen en worden vervolgens in de bloedbaan gebracht, waar ze kunnen worden vervoerd naar verre delen van het lichaam en worden gebruikt om het celmetabolisme en de groei te ondersteunen. de dunne darm is tussen de 7 en 7 meter lang en is vaak opgevouwen; het jejunum is bij de gemiddelde volwassene ongeveer 2,45 meter lang.
Scientifica / Getty Images
Functie
Het jejunum, samen met de andere delen van de dunne darm, is verantwoordelijk voor het opnemen van voedingsstoffen uit verteerd voedsel in de bloedbaan. Het jejunum kan deze voedingsstoffen opnemen omdat het is bekleed met vingervormige uitsteeksels die villi worden genoemd. De villi nemen voedingsstoffen op in de vorm van mineralen, elektrolyten en koolhydraten, eiwitten en vetten die in de vorm van voedsel werden geconsumeerd. De voedingsstoffen worden opgenomen in de bloedbaan waar ze door het hele lichaam kunnen worden gebruikt voor energie.
Het jejunum en de rest van de dunne darm maken het mogelijk om het voedsel dat we eten om te zetten in energie die we nodig hebben voor dagelijkse activiteiten. Zonder de dunne darm zou voedsel het spijsverteringskanaal passeren zonder de opname van voedingsstoffen, en zouden we snel verhongeren.
Anatomie
De overgang tussen de twaalfvingerige darm en jejunum vindt plaats bij het ophangende ligament, of ligament van Treitz, dat typisch aanwezig is in het linker bovenste kwadrant van de buik en net achter de maag. Er is geen duidelijke indicatie waar het duodenum eindigt en het laatste segment van de dunne darm, of ileum, begint.
Net als de rest van de dunne darm is de buitenkant van het jejunum bedekt met een dun membraan dat het mesenterium wordt genoemd.Naast het ondersteunen van het jejunum, isoleert het mesenterium ook het jejunum, waardoor het warm blijft. Spier in het jejunum helpt om voedsel door het spijsverteringsstelsel te verplaatsen.
Aandoeningen
Als onderdeel van de dunne darm is het jejunum onderhevig aan een aantal aandoeningen. Enkele hiervan zijn:
- Bloeden
- Coeliakie
- Infecties
- Intestinale kanker
- Darmobstructie
- Prikkelbare darmsyndroom
- Zweren, zoals maagzweren
De ziekte van Crohn is een vorm van inflammatoire darmaandoening die elk deel van het maagdarmkanaal kan aantasten. De ziekte van Crohn kan zich manifesteren als jejunoileitis, of een ontsteking van het jejunum en ileum. Patiënten met de ziekte van Crohn vertonen doorgaans symptomen zoals krampen, pijn en diarree.
De rol van het jejunum bij maagbypassoperaties
Maag-bypass-chirurgie is een techniek die wordt gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen, maar wordt meestal gebruikt om gewichtsvermindering bij extreem zwaarlijvige mensen te vergemakkelijken.
Een gebruikelijke bypass-techniek wordt Roux-en-Y genoemd en omvat het aanbrengen van een reeks chirurgische nietjes om de bruikbare grootte van de maag aanzienlijk te verkleinen.Dit kleinere maagzakje wordt dan rechtstreeks aan het eerste deel van het jejunum bevestigd. De rest van de (nu ongebruikte) maag en twaalfvingerige darm wordt op zijn plaats gelaten en wordt via een "Y-verbinding" verbonden met het nieuw gecreëerde maagzakje-jejunale kanaal.
Er zijn twee belangrijke resultaten van dit type operatie. Ten eerste kan het kleinere maagzakje minder bevatten, waardoor het aantal calorieën dat een patiënt geneigd is binnen te nemen om "zich vol te voelen" wordt verminderd. Ten tweede, omdat ingenomen voedsel langs de twaalfvingerige darm wordt omgeleid, kunnen er minder calorieën en voedingsstoffen worden opgenomen. Hoewel deze adaptieve "malabsorptie" helpt bij het afvallen, vermindert het ook de hoeveelheid voeding die voor het lichaam beschikbaar is.
