Wat is een ruggenprik?

Een lumbaalpunctie of ruggenprik is een veel voorkomende neurologische procedure waarbij een naald tussen de botten van uw onderrug wordt ingebracht, de lumbale regio genoemd. Meestal wordt een kleine hoeveelheid cerebrospinale vloeistof (CSF) - de beschermende vloeistof die uw hersenen en ruggenmerg omgeeft - uit uw wervelkanaal verwijderd, zodat deze grondiger in een laboratorium kan worden bestudeerd. Deze procedure wordt gebruikt om een ​​grote verscheidenheid aan aandoeningen te diagnosticeren en heeft ook andere toepassingen.

Doel van de test

Lumbaalpuncties worden meestal uitgevoerd om diagnostische tests op uw liquor uit te voeren. Dit helpt uw ​​arts om een ​​bepaalde ziekte beter te diagnosticeren of om te begrijpen hoe een ziekte bij u al gediagnosticeerd is, u beïnvloedt.

Een wervelkolomtap wordt vaak gebruikt om mogelijk levensbedreigende infecties van het centrale zenuwstelsel te diagnosticeren. Meningitis (de ontsteking van de vliezen rond de hersenen en het ruggenmerg) is de meest voorkomende reden voor een lumbaalpunctie.

Als u bijvoorbeeld binnenkomt met symptomen zoals een stijve nek, plotselinge hoge koorts, ernstige hoofdpijn, verwardheid, toevallen, slaperigheid, misselijkheid, braken en verlies van eetlust en dorst, zult u een lumbaalpunctie krijgen om een ​​definitieve diagnose te stellen of uit te sluiten. meningitis.

Een andere reden voor een onmiddellijke lumbaalpunctie is een aandoening die bloedingen veroorzaakt in de subarachnoïdale ruimte rond uw hersenen, bekend als een subarachnoïdale bloeding.Een computertomografie (CT) -scan wordt normaal gesproken eerst uitgevoerd, maar bij sommige mensen is de bloeding mogelijk niet te zien. Wanneer dit het geval is, wordt meestal een lumbaalpunctie besteld naast het zoeken naar bloed, omdat deze aandoening kan leiden tot hersenbeschadiging of overlijden en zo snel mogelijk moet worden behandeld.

Andere aandoeningen die een lumbaalpunctie kunnen helpen diagnosticeren, zijn onder meer:

• Ernstige bacteriële, virale of schimmelinfecties zoals encefalitis
• Ontstekingsziekten zoals multiple sclerose (MS) en het Guillain-Barré-syndroom
• Sommige vormen van kanker van de hersenen of het ruggenmerg
• Een aandoening die verhoogde druk in de hersenen veroorzaakt, pseudotumor cerebri genaamd
• Leukemie
• Hoofdpijn zonder bekende oorzaak
• Normale druk hydrocephalus, een zeldzame aandoening waarbij CSF is opgebouwd in de hersenen, meestal bij oudere mensen
• Ontsteking in het ruggenmerg, bekend als myelitis
• De ziekte van Alzheimer of andere neurodegeneratieve aandoeningen

Deze procedure kan ook worden gedaan om de druk van de liquor rond uw ruggenmerg en hersenen te meten; om de druk in uw wervelkanaal te verlagen bij aandoeningen zoals pseudotumor cerebri; of om medicatie zoals chemotherapie, contrastkleurstof voor een beeldvormende test, antibiotica of anesthetica voor chirurgie te injecteren. Wanneer anesthetica worden geïnjecteerd, wordt dit spinale anesthesie genoemd.

Voor mensen met problemen zoals ernstige scoliose, artritis of zwaarlijvigheid, kan het voor de neuroloog te moeilijk zijn om CSF aan het bed op te halen. In deze situaties kan een lumbaalpunctie worden uitgevoerd met behulp van echografie of een live röntgenfoto, fluoroscopie genaamd, met de hulp van een radioloog.Sommige artsen geven er de voorkeur aan om bij elke patiënt fluoroscopische begeleiding te gebruiken om hen te helpen de naald te bekijken terwijl deze is geplaatst.

Bijwerkingen en risico's

De bijwerkingen en risico's van een lumbaalpunctie zijn onder meer:

• Hoofdpijn: tot een derde van de mensen die een lumbaalpunctie krijgen, zal later hoofdpijn krijgen doordat CSF uit de prikplaats of in de weefsels eromheen lekt. Hoe meer lekkage er is, hoe ernstiger de hoofdpijn.
• Pijn of gevoelloosheid: na de ruggenprik kunt u tijdelijk een verdoofd gevoel of pijn in uw onderrug en / of benen voelen.
• Bloeden: er bestaat een risico op bloeding door een lumbaalpunctie, hetzij in het gebied dat werd doorboord of in het wervelkanaal, hoewel dit laatste zeldzaam is.
• Infectie: zoals bij elke procedure die uw huid breekt, is er altijd een klein risico op het ontwikkelen van een infectie op de site, maar dit gebeurt zelden.
• Prikpijn: soms kan de naald tegen een van de zenuwen in de cauda equina schuren, wat pijn kan veroorzaken. Als dit gebeurt, kunt u een ongemakkelijke maar korte elektrische steek voelen die langs uw been gaat.
• Hersencompressie of hernia: als u een massa in uw hersenen heeft, zoals een abces of tumor, kan de drukverandering die wordt veroorzaakt door het verwijderen van CSF leiden tot gevaarlijke verschuiving van hersenweefsel, wat kan leiden tot compressie of hernia van uw hersenstam. scan of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van uw hersenen voorafgaand aan uw procedure kan een dergelijke massa uitsluiten.

Ondanks de angsten van veel mensen, is er bijna geen kans op beschadiging of verlamming van het ruggenmerg omdat de naald in de cauda equina wordt ingebracht ruim onder het punt waar uw ruggenmerg eindigt.

Contra-indicaties

Vrouwen die zwanger zijn of denken dat ze zwanger zouden kunnen zijn, moeten met hun arts praten voordat ze een ruggenprik krijgen, vooral als er een met fluoroscopie gepland is. Er kunnen speciale voorzorgsmaatregelen worden genomen of in plaats daarvan kan een ander soort test worden uitgevoerd.

Absolute contra-indicaties

• Huidinfectie nabij de plaats van de lumbaalpunctie
• Ongecorrigeerde coagulopathie (bloedingsstoornissen)
• Acuut trauma van het ruggenmerg
• Vermoeden van verhoogde intracraniale druk door een massa in de hersenen

Voor de test

Als u eenmaal een lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis heeft gehad en uw situatie geen noodgeval is, zal uw arts waarschijnlijk bloedonderzoeken laten uitvoeren vóór uw lumbaalpunctie om er zeker van te zijn dat uw bloed stolt zoals het hoort en dat uw nieren goed werken. . U kunt ook van tevoren een CT-scan of MRI laten maken om te controleren op zwelling in of rond uw hersenen.

Vertel het uw arts als u allergisch bent voor medicijnen, met name lokale of algemene anesthesie.

Timing

Een lumbaalpunctie duurt normaal gesproken ongeveer 45 minuten tot een uur, maar vaak wordt u gevraagd om daarna nog een uur of twee te gaan liggen.

Plaats

De procedure kan poliklinisch worden uitgevoerd in een ziekenhuis of kliniek. Als u zich al in het ziekenhuis of de eerste hulp bevindt, kan dit aan uw bed worden uitgevoerd.

Wat te dragen

U krijgt een jurk om te dragen voor deze procedure en u wordt gevraagd om sieraden, piercings of accessoires af te doen die de test zouden kunnen verstoren.

Eten en drinken

Uw arts zal vóór de ingreep met u praten over voedsel, drank en medicatiebeperkingen. Als u bijvoorbeeld algehele anesthesie nodig heeft, moet u waarschijnlijk enkele uren of langer niets eten of drinken voordat u de wervelkolom uittrekt, naast een zeer kleine hoeveelheid water om uw medicijnen in te nemen.

In een noodsituatie of als u alleen verdovende medicatie in de huid rond uw rug hoeft te laten aanbrengen, zijn deze beperkingen niet van toepassing.

Als u bloedverdunners zoals warfarine, clopidogrel of heparine of niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals aspirine, ibuprofen of naproxen gebruikt, moet u deze mogelijk enkele dagen van tevoren stoppen om het risico op bloedingen te verminderen.

Breng uw arts op de hoogte van eventuele andere medicijnen, supplementen of kruidengeneesmiddelen die u ook gebruikt.

Kosten- en ziektekostenverzekering

Een lumbaalpunctie kan variëren van $ 400 tot $ 4000 of meer, afhankelijk van factoren zoals waar je hem hebt, wat bij de prijs is inbegrepen en in welke staat je woont.

Als u een ziektekostenverzekering hebt, moet deze test worden gedekt, maar u kunt het beste bij uw verzekeringsmaatschappij of tussenpersoon navragen om er zeker van te zijn dat u een pre-autorisatie nodig heeft voordat u de test krijgt. U kunt ook informatie vinden over eventuele eigen bijdragen of medeverzekeringen waarvoor u mogelijk verantwoordelijk bent.

Als u geen ziektekostenverzekering heeft, overweeg dan om in uw buurt te bellen. De prijzen kunnen sterk variëren van faciliteit tot faciliteit, maar zorg ervoor dat u vraagt ​​wat de kosten dekken. In sommige gevallen kan de prijs alleen de wervelkolomtap weerspiegelen zonder enige diagnostische of dokterskosten. Vraag ook naar kortingen om meteen te betalen of naar inkomensafhankelijke kortingen.

Wat mee te brengen

Aangezien u na uw procedure waarschijnlijk een uur of twee zult liggen, wilt u misschien een boek meenemen of iets anders om te doen. Breng ook uw verzekeringskaart mee.

Je hebt iemand nodig om je naar huis te brengen na de procedure, dus zorg ervoor dat je een vriend of familielid meebrengt, of organiseer een dienst die je ophaalt als je klaar bent.

Tijdens de test

Een arts, doktersassistent of nurse practitioner voert uw lumbaalpunctie uit en mogelijk is er ook een assistent. Als u fluoroscopie of echografie heeft, kan er ook een radioloog of echoscopist aanwezig zijn.

Pre-test

Mogelijk moet u een toestemmingsformulier invullen voordat u deze procedure uitvoert.

U moet uw kleren uittrekken in een japon en dan op uw zij op een tafel of uw ziekenhuisbed gaan liggen in een foetushouding met uw knieën opgetrokken naar uw borst. Als alternatief kan je worden gevraagd om op de rand van de tafel of het bed te gaan zitten en voorover te buigen, leunend op iets stabiels met je rug naar de beoefenaar toe. Deze posities verbreden het gebied tussen uw lumbale botten (wervels), waardoor u gemakkelijker toegang krijgt.

Als uw kind degene is die de lumbaalpunctie heeft, kan hij of zij op dit moment intraveneuze (IV) sedatie hebben, maar de meeste kinderen doen het prima met de plaatselijke verdoving die doorgaans wordt gebruikt.

Tijdens de test

De wervelkolomtap zelf duurt meestal ongeveer 45 minuten tot een uur, plus hersteltijd.

Uw onderrug wordt gereinigd met een steriliserend middel zoals jodium en een lokaal anestheticum, meestal lidocaïne, wordt in uw huid geïnjecteerd om het gebied te verdoven. De injectie van het verdovende medicijn kan een scherpe por en een licht branderig gevoel veroorzaken.

Zodra uw rug gevoelloos is, zal de neuroloog een dunne, holle naald tussen twee van uw wervels in de thecale zak steken. Hiervoor moet je heel stil blijven staan. Soms moet de naald worden verplaatst om de juiste plek te vinden. U kunt druk of een steek van pijn of gevoelloosheid in uw been voelen wanneer de naald wordt ingebracht.

Voor zuigelingen en jonge kinderen kan een echografieapparaat worden gebruikt om de arts te helpen bij het plaatsen van de naald. Een technicus kan ook helpen om uw kind stil te houden, vooral als hij of zij niet verdoofd is.

Het ongemak kan van persoon tot persoon verschillen. Als u zwaarlijvig bent of een degeneratieve botziekte heeft, kan uw medisch team ervoor kiezen om fluoroscopie te gebruiken om het risico op een zoekgeraakte naald en vermijdbare pijn te verkleinen.

Als de naald eenmaal op zijn plaats zit, hangt wat er gebeurt af van de reden waarom u de lumbaalpunctie heeft. De neuroloog kan de druk van uw liquor meten met een manometer die een manometer wordt genoemd. Hierna kan een kleine hoeveelheid van uw liquor in reageerbuizen worden verzameld om naar het laboratorium te worden gestuurd. De neuroloog kan de druk van uw liquor opnieuw meten nadat het vocht is opgevangen.

Medicijnen zoals antibiotica, chemotherapie, anesthesie of kleurstof kunnen worden geïnjecteerd als u voor dit doel de lumbaalpunctie ondergaat. Als dit niet het geval is, of als de stof eenmaal is geïnjecteerd, wordt de naald verwijderd en wordt er een verband over de plek gelegd.

Post-test

Mogelijk wordt u gevraagd om na deze procedure een uur of twee plat te gaan liggen. U krijgt ook vocht om uitdroging te voorkomen. Beide stappen kunnen uw kans op hoofdpijn door de lumbaalpunctie helpen verkleinen.

Als u wordt ontslagen, kunt u terug naar uw ziekenhuiskamer als u in het ziekenhuis bent of thuis bent met uw chauffeur.

Na de test

Je zult het de rest van de dag rustig aan moeten doen, maar als je geen fysiek actieve baan hebt, kun je misschien weer aan het werk gaan zolang je er zin in hebt. Zorg ervoor dat u uw arts hierover van tevoren vraagt. Blijf water drinken om ervoor te zorgen dat u gehydrateerd blijft. Uw arts kan u meer specifieke instructies geven.

Bijwerkingen beheren

U kunt na de ingreep enkele dagen wat rugpijn, gevoelloosheid of pijn opmerken die kan aanvoelen alsof het langs uw benen straalt. Als het hinderlijk is, probeer dan vrij verkrijgbare pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol) om het ongemak te verlichten.

Hoofdpijn kan een paar uur tot twee dagen na uw ruggenprik beginnen. Ze zijn vaak ondergeschikt, maar soms gaan ze gepaard met misselijkheid, braken, duizeligheid en een stijve nek.

Als u hoofdpijn krijgt na een ruggenprik, kan Tylenol (paracetamol) vaak helpen. Cafeïne kan ook pijn verlichten en de CSF-productie helpen bevorderen. Probeer te gaan liggen, want rechtop staan ​​kan de pijn erger maken.

Soms houdt de hoofdpijn een paar dagen tot een week na de lumbaalpunctie aan, wat kan betekenen dat de naald een gaatje in uw thecale zak heeft achtergelaten en dat er nog steeds vloeistof uitlekt. In dit geval kan een procedure die een epidurale bloedpleister wordt genoemd - waarbij uw eigen bloed in de thecale zak wordt geïnjecteerd - uw hoofdpijn verlichten omdat het het lekken vertraagt.

Wanneer moet u uw arts bellen?

• Als een ernstige hoofdpijn een dag of twee aanhoudt ondanks de behandeling
• Als u gevoelloosheid of tintelingen in uw benen ervaart
• Als u hoge koorts heeft (meer dan 100,4 F)
• Als er bloeding is of afscheiding uit de injectieplaats
• Als u niet kunt plassen

Resultaten interpreteren

Het kan enkele dagen of weken duren voordat uw testresultaten terugkomen, afhankelijk van het type test dat wordt uitgevoerd. Als er bijvoorbeeld een cultuur wordt gedaan op uw CSF, is dit een complexere test die meer tijd kost. In noodgevallen kunnen eenvoudige testresultaten veel eerder beschikbaar zijn.

Bij het testen van hersenvocht wordt een aantal factoren in overweging genomen, waaronder:

• Kleur en helderheid: cerebrospinale vloeistof is normaal gesproken helder zonder kleur, zoals water. Als het roze, geel of troebel is, kan dit duiden op een bloeding of ontsteking in uw hersenen.
• Samenstelling: Het aantal witte bloedcellen dat CSF bevat, evenals de gehaltes van componenten zoals proteïne en glucose, wordt gemeten Een verhoogd aantal witte bloedcellen duidt op infectie of ontsteking. Verhoogde eiwitgehaltes kunnen ook een indicator zijn van infectie of een ontstekingsziekte zoals MS; hoge niveaus van bepaalde eiwitten kunnen helpen bij het diagnosticeren van de ziekte van Alzheimer. Een laag glucosegehalte is meestal het gevolg van een bacteriële infectie, maar het kan ook voorkomen bij een tumor, ontsteking of andere aandoeningen. Het bereik van wat normaal is voor deze tests, kan van laboratorium tot laboratorium verschillen.
• Pathogenen: CSF wordt gecontroleerd op bacteriën, virussen en schimmels die een infectie kunnen veroorzaken.
• Kankercellen: abnormale cellen in liquor kunnen wijzen op bepaalde soorten kanker.

Als uw lumbaalpunctie poliklinisch is uitgevoerd om uw symptomen te helpen diagnosticeren, zal uw arts u waarschijnlijk vragen voor een vervolgafspraak om uw testresultaten te bespreken, evenals mogelijke vervolgstappen. In combinatie met andere testresultaten, evenals uw symptomen, medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan de informatie van een lumbaalpunctie helpen bij het vaststellen van een diagnose.

In gevallen waarin u een infectie heeft zoals meningitis of encefalitis, kan het testen van uw liquor uw arts vertellen of uw infectie bacterieel, viraal of schimmel is. Hierdoor weet hij of zij beter hoe hij of zij u moet behandelen.

Opvolgen

Mogelijk moet u aanvullende tests ondergaan om de specifieke oorzaak van uw symptomen te achterhalen. Als uw arts bijvoorbeeld op zoek is naar multiple sclerose, kan een lumbaalpunctie-test alleen dit niet diagnosticeren, dus u kunt ook magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), bloedonderzoeken en elektromyografie hebben om een ​​diagnose te stellen.

Als u al aanvullende tests heeft ondergaan en het resultaat van de lumbaalpunctie-test heeft geholpen om een ​​specifieke diagnose te bevestigen, zal uw arts een behandelplan met u voor die aandoening bespreken. Dit is bijvoorbeeld vaak het geval bij subarachnoïdale bloeding, aangezien een lumbaalpunctie de laatste uitgevoerde test kan zijn.

Als uw arts denkt dat u leptomeningeale ziekte heeft, een zeldzame aandoening waarbij kanker in een laat stadium zich heeft verspreid naar de vliezen rond uw hersenen en ruggenmerg, heeft u ten minste drie afzonderlijke lumbaalpuncties nodig om een ​​diagnose te stellen of om dit uit te sluiten. Behandeling voor deze aandoening kan bestraling, chemotherapie, immunotherapie en medicijnen omvatten om uw symptomen onder controle te houden.

Andere Overwegingen

Overleg met uw arts als u vragen of opmerkingen heeft over deze test of uw diagnose. Open communicatie stelt u in staat te begrijpen wat er aan de hand is en helpt u meer controle te hebben over uw gezondheid.

Als het geen noodgeval is en u een second opinion wilt, vraag dan uw arts om uw medisch dossier door te sturen naar een gekwalificeerde specialist. Dit betekent niet dat u uw arts niet vertrouwt; het geeft u eerder de inzichten om een ​​weloverwogen keuze te maken.

Een woord van Verywell

Een lumbaalpunctie, hoewel ongemakkelijk, is niet zo erg als de meeste patiënten vrezen. In de meeste gevallen is het ergste deel het knijpen met de injectie van het verdovende medicijn. Hoewel complicaties kunnen optreden, zijn ze zeer zeldzaam. De voordelen van het verkrijgen van de vloeistof voor het testen wegen gewoonlijk op tegen de risico's en het ongemak van de procedure.