Doorbraakpijn (BTP) is de pijn die optreedt tussen regelmatig geplande doses pijnstillers. Het is een schrijnend symptoom dat onmiddellijke behandeling vereist.
delihayat / Getty Images
De meeste patiënten met chronische pijn, waaronder palliatieve zorg en hospice-patiënten, krijgen medicatie om te gebruiken als dat nodig is om doorbraakpijn te behandelen. Medicatie voor BTP is doorgaans snelwerkend met een relatief korte werkingsduur (meestal geeft het twee tot vier uur verlichting).
Helaas hebben onderzoeken aangetoond dat hoewel doorbraakpijn vaak voorkomt bij patiënten met gevorderde ziekte thuis, medicatie om deze te verlichten niet altijd wordt voorgeschreven en dat patiënten met pijn niet altijd zoveel medicatie gebruiken om hun pijn te behandelen als is toegestaan. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Wanneer treedt BTP op?
Patiënten die chronische pijn ervaren, krijgen meestal 24-uurs (ATC) doses van een opioïde pijnstiller voorgeschreven. Doorbraakpijn treedt op tussen deze doses van de medicatie en bezorgt de patiënt vaak veel leed. Het is belangrijk om BTP te kunnen herkennen en dit nauwkeurig bij te houden, zodat uw zorgverlener, of die van de dierbare voor wie u zorgt, het op de juiste manier kan behandelen.
Doorbraakpijn kent drie basiscategorieën: incidentele pijn, spontane pijn en falen van medicatie aan het einde van de dosis. Het is belangrijk dat uw zorgverlener weet welk type BTP u ervaart, aangezien de behandeling voor elk heel verschillend kan zijn.
Incidente pijn behandelen
Incidentele pijn is pijn die kan worden voorspeld en die optreedt bij specifieke activiteiten. Een voorbeeld hiervan is de patiënt die pijn heeft elke keer dat hij heen en weer wordt gedraaid voor persoonlijke verzorging.
Incidente pijn wordt vaak proactief behandeld. Omdat de pijn voorspelbaar is, kunnen patiënten met incidentele pijn pre-medicatie krijgen met een snelwerkende, kortdurende pijnstiller voorafgaand aan activiteiten die pijn veroorzaken. De dosis kan worden aangepast op basis van het niveau en de duur van de activiteit die naar verwachting pijn zal veroorzaken.
Spontane pijn behandelen
Spontane pijn is onvoorspelbaar en wordt niet geassocieerd met een specifieke activiteit. Vanwege zijn onvoorspelbaarheid is het vaak moeilijker te behandelen.
Spontane pijn wordt meestal behandeld met een snelwerkende, kortdurende pijnstiller die wordt gegeven zodra de pijn komt. Adjuvante medicatie kan ook worden geprobeerd om een betere pijnbeheersing te bieden. Adjuvante medicatie omvat antidepressiva, anti-epileptica en andere niet-opioïde medicatie die de pijnbehandeling van sommige patiënten versterken.
Medicijnfalen aan het einde van de dosis behandelen
Het falen van medicatie aan het einde van de dosis is precies wat het klinkt: pijn die optreedt tegen het einde van het tijdsbestek waarin een medicatiedosis effectief moet zijn.
Bijvoorbeeld bij een patiënt die elke 12 uur langwerkende morfine inneemt (dit is een morfinetablet die tweemaal daags wordt ingenomen met de bedoeling de patiënt 12 uur pijnvrij te houden), pijn die optreedt aan het einde van deze 12 uur. een periode van een uur betekent meestal dat de frequentie of de dosis van het medicijn niet voldoende is om de patiënt over te dragen tot de volgende dosis.
Behandeling van falen aan het einde van de dosis kan bestaan uit het verkorten van het interval tussen de doses of het verhogen van de medicatiedosis. Een patiënt die bijvoorbeeld pijn ervaart na acht uur terwijl hij een geneesmiddel gebruikt dat bedoeld is om 12 uur verlichting te bieden, kan het interval hebben tussen doses verlaagd tot elke acht uur, of hun dosis kan met 25% tot 50% worden verhoogd.
Soms wordt het falen van het einde van de dosis behandeld met een extra dosis BTP-medicatie. Een veelgebruikt medicijn dat vaak in de hospice-omgeving wordt gebruikt om BTP te behandelen, is orale morfine-oplossing (OMS). OMS is een geconcentreerde vloeibare vorm van morfine die snel begint te werken en over het algemeen gedurende twee tot vier uur verlichting geeft.
Doorbraakpijn registreren
De beste manier om ervoor te zorgen dat doorbraakpijn adequaat wordt behandeld, is door een grondig en nauwkeurig medicatielogboek bij te houden. Door de pijnniveaus, de gebruikte medicijnen om het te behandelen en de reactie op de medicatie nauwkeurig bij te houden, kan een zorgverlener de beste behandeling bepalen. Uw medicatielogboek kan er ongeveer zo uitzien als hieronder.
-band-syndrome-and-treatment-options.jpg)
.jpg)
.jpg)