Opdivo (Nivolumab): gebruik, acties en bijwerkingen

Het immunotherapie-medicijn Opdivo (nivolumab) is nu goedgekeurd voor verschillende kankers die uitgezaaid zijn (zoals longkanker, melanoom en meer), en heeft geresulteerd in reacties die voorheen niet werden gezien bij deze geavanceerde kankers. Het medicijn werkt, eenvoudigweg, door het eigen immuunsysteem van het lichaam te helpen kankercellen te elimineren. In tegenstelling tot chemotherapie, richt Opdivo zich specifiek op kankercellen en heeft het vaak minder bijwerkingen dan traditionele geneesmiddelen voor chemotherapie. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn huiduitslag, elektrolytafwijkingen en ontsteking in een aantal verschillende organen. Laten we eens kijken naar het werkingsmechanisme van Opdivo, wanneer en hoe het kan worden gebruikt, mogelijke bijwerkingen en hoe artsen proberen te leren die het beste op deze medicijnen zullen reageren.

Opdivo (Nivolumab) - Definitie

Opdivo (nivolumab) wordt beschouwd als een type immunotherapie-medicijn, het eerste medicijn in deze categorie dat is goedgekeurd voor longkanker (in 2015) en nu ook is goedgekeurd voor verschillende andere kankers. Immuuntherapie is een relatief nieuw type kankerbehandeling waarbij het immuunsysteem of de principes van de immuunrespons worden gebruikt om kanker te bestrijden.

Er zijn veel verschillende soorten of categorieën behandelingen die worden geclassificeerd als immunotherapie. Opdivo wordt beschouwd als een "checkpoint-remmer" (die we hieronder verder zullen bespreken).

Opdivo (nivolumab) is de afgelopen jaren een opwindende toevoeging geweest voor de behandeling van kanker, en veel van de opwinding is niet alleen een hype. Sommige mensen hebben reacties op de medicatie gehad die zelfs in het afgelopen decennium bijna ongehoord waren. Helaas werkt Opdivo niet voor iedereen, maar als het effectief is, kan het resulteren in een duurzame respons (hieronder gedefinieerd). Bijwerkingen komen vaak voor, maar zijn over het algemeen milder dan de bijwerkingen die bij veel chemotherapiebehandelingen worden aangetroffen.

Is Opdivo (Nivolumab) een soort chemotherapie?

Veel mensen zijn in de war over het verband tussen chemotherapie en immunotherapie. Is immunotherapie, en met name nivolumab, een soort chemotherapie?

Soms wordt chemotherapie losjes gebruikt om elk type medicijn te beschrijven dat wordt gegeven om kanker te bestrijden. In dit geval worden immunotherapie-medicijnen soms chemotherapie genoemd. Toch zijn er ook belangrijke verschillen. De term "chemotherapie" verwijst gewoonlijk naar het gebruik van geneesmiddelen die de celdeling beïnvloedenallesnelgroeiende cellen. De bekende bijwerkingen van chemotherapie ontstaan ​​doordat deze medicijnen, naast het bestrijden van kankercellen, ook normale cellen aantasten die zich snel delen. Het is deze werking van chemotherapie op gezonde cellen, zoals die in het beenmerg (resulterend in een laag aantal witte en meer), haarzakjes (resulterend in haaruitval) en spijsverteringskanaal (resulterend in misselijkheid) die resulteert in bijwerkingen.

Immunotherapie-medicijnen daarentegen zijn specifiek ontworpen om het immuunsysteem van het lichaam te veranderen of om stoffen te gebruiken die door het immuunsysteem zijn gemaakt om kanker te bestrijden, en vallen niet alle cellen in het lichaam aan. Om deze reden hebben immunotherapiemedicijnen vaak minder bijwerkingen dan traditionele chemotherapiemedicijnen.

Hoe Opdivo (Nivolumab) werkt (werkingsmechanisme)

Opdivo (nivolumab) is een immunotherapie-medicijn dat is geclassificeerd als een checkpoint-remmer.

Het werkingsmechanisme van checkpoint-remmers is gemakkelijker te begrijpen als je je immuunsysteem als een auto beschouwt, waarbij checkpoint-remmers de remmen van de auto zijn. Ons immuunsysteem is ontworpen om bacteriën, virussen en zelfs kankercellen in ons lichaam aan te vallen. Ons immuunsysteem weet al hoe het kanker moet bestrijden. Net zoals ons lichaam bacteriën en virussen in onze omgeving bestrijdt, is het ontworpen om vreemde cellen zoals kankercellen te bestrijden.

Het immuunsysteem kent wel checks and balances. Deze controlepunten dienen om het immuunsysteem onder controle te houden, zodat het niet onder- of overpresteert. Een overactief immuunsysteem is in feite een probleem bij auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus.

De "remmen" van de auto die het proces vertragen, zijn eiwitten die checkpoint-remmers worden genoemd. Deze checkpoint-eiwitten vertragen de immuunrespons zodat deze niet overactief wordt. Een van deze eiwitten is PD-L1. PD-L1 bindt zich aan PD-1-receptoren op T-cellen (de cellen in het immuunsysteem die het meest actief zijn bij het aanvallen van kanker) en zegt dat ze stil moeten zijn.

Kankercellen zijn lastig. Sommige kankercellen hebben een manier gevonden om veel PD-L1 te produceren. Wanneer dit zich bindt aan PD-1-receptoren op de T-cellen, kunnen de kankercellen ongecontroleerd groeien, bijna alsof je een masker op de kankercellen plaatst, zodat het immuunsysteem ze niet herkent en aanvalt.

Opdivo werkt door zich te binden aan en de activering van PD-1 door PD-L1 te blokkeren, waardoor in wezen de remmen van de auto (immuunsysteem) worden vrijgegeven zodat deze de kanker kan bestrijden. Al met al werkt Opdivo door het masker van kankercellen af ​​te nemen, zodat ze zich niet langer voor het immuunsysteem kunnen verbergen en uiteindelijk worden vernietigd door de eigen immuunrespons van ons lichaam.

Opdivo (Nivolumab) Gebruikt

Opdivo wordt meestal gebruikt voor stadium IV (niet-operabele) kankers, kankers die niet operatief kunnen worden behandeld en die zich gewoonlijk hebben uitgezaaid naar andere delen van het lichaam (dit wordt metastatisch genoemd).

Welke kankers kunnen worden behandeld met Opdivo?

Opdivo (nivolumab) is goedgekeurd voor de behandeling van mensen met longadenocarcinoom (een type niet-kleincellige longkanker), plaveiselcelcarcinoom van de longen (een ander type niet-kleincellige longkanker), gemetastaseerd melanoom, de ziekte van Hodgkin , hoofd-halskanker, Merkelcelcarcinoom en niercelcarcinoom (nierkanker). Het wordt ook gebruikt in klinische onderzoeken voor andere kankers.

Hoe wordt het gegeven?

Opdivo wordt toegediend via intraveneuze injectie gedurende een infusieperiode van ongeveer een uur. Het wordt meestal om de 2 weken gegeven.

Alleen of in combinatie

Opdivo kan alleen worden gegeven, of in combinatie met andere immunotherapie medicijnen, chemotherapie medicijnen of bestraling. Opgemerkt moet worden dat combinatietherapie mogelijk goed werkt vanwege een bepaald mechanisme. Chemotherapie of bestralingstherapie leiden tot de afbraak van tumorcellen. De afbraakproducten van deze cellen worden vervolgens "gezien" door het immuunsysteem, en door het systeem in wezen te primen, kan dit ertoe leiden dat immunotherapie-medicijnen beter werken.

Wat betekent "duurzame respons"?

Voordat we de onderzoeken naar nivolumab bespreken, is het nuttig om een ​​term te definiëren die vaak wordt gebruikt bij het beschrijven van de respons op immunotherapie-medicijnen: de term 'duurzame respons'.

Een "duurzame reactie" verwijst naar een langdurige positieve reactie van een tumor op een medicijn. Er is geen gespecificeerde tijd, maar "langdurig" betekent meestal minimaal 1 jaar en soms veel langer.

Als u onderzoeken ziet die spreken over een "duurzame respons", staat dit vaak in contrast met het typische type respons dat van chemotherapie wordt verwacht. Bij solide tumoren in stadium IV kan chemotherapie effectief zijn, maar de tumor wordt bijna altijd na een relatief korte periode (vaak gedefinieerd in maanden) resistent tegen chemotherapie. Met gerichte therapieën is de reactietijd vaak langer, maar resistentie ontwikkelt zich vaak binnen een jaar, afhankelijk van het specifieke medicijn, het type kanker en nog veel meer. (Sommige van de nieuwere gerichte therapieën lijken langer te werken.)

Een duurzame reactie betekent geen "genezing", maar het definieert een reactie die in veel opzichten dehet dichtst bij wat we op dit moment hebben- als het werkt.

Immunotherapie kan blijven werken nadat de behandeling is voltooid

In tegenstelling tot chemotherapie en gerichte therapie - die alleen effectief zijn zolang iemand het medicijn gebruikt - voor sommige mensen die Opdivo hebben gebruikt, lijkt het erop dat het effectief kan blijven. Bij niet-kleincellige longkanker hebben sommige mensen blijvende reacties gehad, zelfs na stopzetting van de therapie.

Wat vertellen onderzoeken en klinische onderzoeken ons over Opdivo?

Studies hebben in het algemeen gekeken naar het effect van Opdivo op specifieke kankers in plaats van kankers als geheel:

• Niet-kleincellige longkanker: een beoordeling uit 2017 van negen onderzoeken onder mensen met stadium III en stadium IV niet-kleincellige longkanker wees uit dat nivolumab (en Tecentriq (atezolitumab) en Keytruda (pembrolizumab) de algehele overleving meer verbeterden dan chemotherapie wanneer ze als tweede werden gebruikt. lijn (en ook pembrolizumab eerste lijn bij PDL-1-positieve tumoren). Bovendien ondervonden mensen minder bijwerkingen op de checkpoint-remmers dan op chemotherapie. Opdivo kan worden gebruikt voor longadenocarcinoom of plaveiselcelcarcinoom van de longen. worden gebruikt voor die mensen die geen targetbare genmutaties hebben of niet hebben gereageerd op gerichte therapie.
• Gemetastaseerd melanoom: Opdivo wordt nu aanbevolen als eerstelijns (als eerste behandeling) voor gemetastaseerd melanoom.
• Gemetastaseerde kleincellige longkanker
• Slokdarmkanker (inoperabel, gevorderd, recidiverend of gemetastaseerd)
• Klassiek Hodgkin-lymfoom: Opdivo kan worden gebruikt voor mensen met klassiek Hodgkin-lymfoom die niet verbeteren na een stamceltransplantatie en het gebruik van gerichte therapie.
• Hoofd-halskanker van plaveiselcellen (uitgezaaid of recidiverend).
• Niercelcarcinoom: Opdivo is zowel in de eerste lijn in combinatie met Yervoy (ipilimumab) als in de tweede lijn (na behandeling met anti-angiogenese-remmers) goedgekeurd voor gevorderd niercelcarcinoom, de meest voorkomende vorm van nierkanker.
• Urotheelcarcinoom: Opdivo is goedgekeurd voor mensen met dit type blaaskanker die niet verbeteren bij chemotherapie.
• Merkelcelcarcinoom
• Colorectale kanker: één type uitgezaaide darmkanker na behandeling met drie geneesmiddelen voor chemotherapie.
• Hepatocellulair carcinoom (leverkanker): Opdivo kan worden gebruikt na behandeling met Nexavar (sorafenib).

Wanneer werkt immunotherapie het beste?

Het onderzoek naar Opdivo en andere immunotherapiemedicijnen is nog jong, maar met longkanker lijkt het er in ieder geval op dat mensen die in het verleden hebben gerookt meer geneigd zijn om op het medicijn te reageren dan degenen die nooit hebben gerookt. Dit is logisch als je aan het mechanisme denkt. Longtumoren bij mensen die hebben gerookt, hebben een "hogere mutatiebelasting". Met andere woorden, de kankercellen hebben meer van de mutaties die worden aangetroffen in kankercellen die optreden tijdens het proces waarbij de cel kanker wordt. (Dit heeft niets te maken met erfelijkheid en deze mutaties worden niet doorgegeven in een familie). Cellen met meer mutaties lijken waarschijnlijk meer abnormaal (minder zoals normale cellen) voor het immuunsysteem, waardoor behandelingen die gebruik maken van het immuunsysteem of de principes ervan waarschijnlijker zijn.

Tests om te zien of Opdivo effectief kan zijn

Tests die kunnen worden uitgevoerd om de respons op Opdivo en andere checkpoint-remmers te voorspellen, zijn onder meer:

• PD-L1-niveaus: tests voor PD-L1-niveaus kunnen in sommige gevallen een reactie op Opdivo voorspellen, maar de test heeft veel beperkingen wat betreft de beslissing wanneer het medicijn moet worden gebruikt. Sommige mensen met lage PD-L1-waarden kunnen nog steeds een zeer sterke reactie op het medicijn hebben.
• Tumormutatiebelasting: Tumormutatiebelasting is een biomarkertest die kijkt naar het aantal mutaties in kankercellen. Degenen met een hoge tumormutatielast (gedefinieerd als meer dan 10 mutaties per megabase bij Foundation-testen) zullen eerder reageren, maar net als bij PD-L1-testen zijn er uitzonderingen, en het is nog te vroeg om de test te gebruiken als een methode om een ​​behandeling te kiezen.

Mogelijke bijwerkingen van Opdivo (Nivolumab)

Zoals bij elke kankerbehandeling, zijn er veel voorkomende en mogelijke bijwerkingen bij behandeling met Opdivo.

Vaak voorkomende bijwerkingen (die optreden bij 10 procent of meer van de mensen) zijn onder meer:

• Huiduitslag
• Jeuk (pruritis)
• Verhoogd kaliumgehalte (hyperkaliëmie) en laag natriumgehalte (hyponatriëmie)
• Abnormale leverfunctietesten zoals ALT en alkalische fosfatase
• Hoesten
• Kortademigheid
• Vermoeidheid
• Laag aantal witte bloedcellen
• Spierpijn, vooral bij longkanker

Minder vaak voorkomende maar ernstige bijwerkingen kunnen zijn:

• Bijna alles dat eindigt met het achtervoegsel 'itis', een term die ontsteking betekent; zoals colitis (ontsteking van de dikke darm), pneumonitis (ontsteking van de longen), hepatitis (ontsteking van de lever), nefritis (ontsteking van de nieren), pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier) en meer
• Oogaandoeningen zoals uveïtis en droge ogen
• Endocriene problemen met de schildklier, bijnieren en hypofyse

Waarschuwingen tijdens het gebruik van Opdivo (Nivolumab)

Mensen die Opdivo gebruiken, moeten worden gecontroleerd op ontstekingssymptomen en indien aanwezig, moet het medicijn mogelijk worden vastgehouden of gestopt. Deze omvatten aandoeningen zoals pneumonitis, encefalitis, nefritis en colitis. Het medicijn kan diabetes type I veroorzaken en de bloedsuikerspiegel moet worden gecontroleerd.

Bijnierinsufficiëntie of bijnierinsufficiëntie kan optreden en mensen moeten zich bewust zijn van het potentieel van deze aandoening en van de mogelijke symptomen.

Ernstige immuungerelateerde huiduitslag zoals het Stevens-Johnson-syndroom kan optreden en u dient met uw arts te overleggen over eventuele huiduitslag die u ontwikkelt.

Over het algemeen zijn echter ernstige bijwerkingen die het stoppen van het medicijn noodzakelijk maken, ongewoon, en komen ze minder dan 1 procent van de tijd voor. Zorg ervoor dat u met uw oncoloog praat over andere mogelijke symptomen en ook wanneer u moet bellen.

Een woord van Verywell

Opdivo (nivolumab) is een heel nieuw medicijn dat is geclassificeerd als een soort immunotherapie. Voor degenen bij wie deze medicijnen effectief zijn, hebben we soms reacties van vergevorderde solide tumoren gezien die slechts een paar jaar geleden onvoorstelbaar waren. Dat gezegd hebbende, ze werken niet voor iedereen, en we hebben nog steeds geen goede manier om te weten wie het beste op de behandeling zal reageren.

Bijwerkingen komen vaak voor, vooral symptomen zoals uitslag, jeuk en schildklierdisfunctie. Er kunnen soms ook ernstige bijwerkingen optreden. Over het algemeen wordt Opdivo echter beter verdragen dan traditionele chemotherapie.

Er is om een ​​paar redenen veel opwinding vanuit de medische gemeenschap. Opdivo kan worden gebruikt om zelfs zeer geavanceerde solide tumoren te behandelen. Bovendien kan het effectief zijn bij verschillende soorten kanker. Het is waarschijnlijk dat nieuwe toepassingen voor het medicijn in de nabije toekomst zullen worden goedgekeurd, en er zijn veel klinische onderzoeken gaande om het effect van Opdivo op een breed scala aan kankersoorten te beoordelen, zowel alleen als in combinatie met andere behandelingen.