Wat is een kegelbiopsie?

Een kegelbiopsie, ook wel conisatie genoemd, is een chirurgische procedure die wordt gebruikt om een ​​kegelvormig stukje weefsel uit de baarmoederhals en het baarmoederhalskanaal te verwijderen. Kegelbiopsie is nuttig bij het diagnosticeren of behandelen van cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN), een precancereuze aandoening of baarmoederhalskanker.

Doel van de test

Er zijn een paar redenen waarom uw arts een kegelbiopsie kan bestellen. In sommige gevallen wordt de procedure aanbevolen als een vrouw een uitstrijkje heeft, wat aangeeft dat er abnormale cellen in de baarmoederhals zijn, gevolgd door een colposcopie en een endocervicale curettage (cellen geschraapt uit het cervicale kanaal) of een ponsbiopsie (een klein stukje baarmoederhalsweefsel wordt verwijderd ) dat is niet doorslaggevend. In dit geval kan de kegelbiopsie worden gebruikt om te controleren op precancereuze of kankercellen op uw baarmoederhals.

In andere gevallen kan een kegelbiopsie worden gebruikt om de omvang van reeds gediagnosticeerde baarmoederhalskanker te evalueren.

Kegelbiopsie kan ook worden gebruikt om weefsel uit de baarmoederhals te verwijderen als onderdeel van de behandeling van precancereuze laesies of de vroegste vormen van kanker. Het wordt beschouwd als een mogelijke behandeling voor het volgende:

• Cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN): abnormale cellen op het oppervlak van de baarmoederhals
• Carcinoma in situ (CIS): abnormale cellen die niet verder zijn gekomen dan de plaats waar ze zich hebben gevormd; soms stadium 0 ziekte of CIN 3 genoemd (graad 3, ernstig abnormale cellen)
• Stadium IA1 baarmoederhalskanker: een zeer kleine hoeveelheid kanker met een maximale diepte van 3 millimeter (mm)
• Stadium 1A2 baarmoederhalskanker: een zeer kleine hoeveelheid kanker met een diepte van meer dan 3 mm maar niet meer dan 5 mm

Een kegelbiopsie kan de voorkeursbehandeling zijn voor vrouwen met de vroegste stadia van baarmoederhalskanker (IA1, IA2) die hun vruchtbaarheid willen behouden na een kankerbehandeling.

Als de randen van de biopsie kankercellen bevatten, moet de kegelbiopsie mogelijk worden herhaald of kan een radicale trachelectomie (verwijdering van zowel de baarmoederhals als de bovenste vagina en het nabijgelegen weefsel) worden overwogen. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Er zijn drie benaderingen voor het uitvoeren van een kegelbiopsie:

• Laserchirurgie, waarbij een laserstraal wordt gebruikt om een ​​deel van het weefsel weg te snijden
• Loop elektrochirurgische excisie (LEEP), waarbij een dunne draadlus wordt gebruikt die aan een generator is bevestigd om een ​​stukje weefsel elektrisch te verwijderen
• Koude mesconisatie (CKC) waarbij een chirurgisch scalpel wordt gebruikt om weefsel te verwijderen

Risico's en contra-indicaties

De kegelbiopsieprocedure wordt meestal goed verdragen. Uw arts zal de risico's op korte en lange termijn van de procedure uitleggen, maar het kan nuttig zijn om een ​​idee te hebben van wat die risico's kunnen zijn, zodat u erop voorbereid kunt zijn om specifieke vragen te stellen.

Mogelijke risico's op korte termijn zijn onder meer:

• Infectie
• Ontoereikende verwijdering van weefsel
• Bloeden
• Bloedproppen

Hoewel enige vaginale bloeding en / of bloederige afscheiding vaak voorkomt, komt overmatig bloeden zelden voor. Infectie is soms mogelijk en wordt meestal gekenmerkt door een gele of groene afscheiding met een vieze geur.

Na elke chirurgische ingreep is er altijd een kleine kans op bloedstolsels in de benen. Hoewel dit ongebruikelijk is bij een kegelbiopsie, is het belangrijk om hiervan op de hoogte te zijn als u een verhoogd risico op bloedstolsels heeft.

Als de kegelbiopsie niet al het abnormale weefsel heeft verwijderd, kan een herhaalde kegelbiopsie worden uitgevoerd of kunnen aanvullende behandelingen worden aanbevolen.

Risico's op lange termijn na de procedure kunnen zijn:

• Persistentie van infectie met het humaan papillomavirus (HPV): HPV-infectie, geassocieerd met baarmoederhalskanker, kan aanhouden, vooral bij vrouwen met risicovolle HPV-stammen (met name type 16) en hoge HPV-virale ladingen. In een overzicht van onderzoeken bleek de incidentie van aanhoudende HPV-infectie 42% te zijn met LEEP en 7% met CKC.
• Herhaling van abnormale cervicale cellen (dysplasie): het risico is meestal het laagst bij koude mesconisatie (minder dan 2%) in vergelijking met LEEP en cryochirurgie (gebruik van koude om abnormaal weefsel te vernietigen).
• Vroegtijdige bevalling: dit is ongebruikelijk, maar kan gebeuren als gevolg van een kegelbiopsie. Een onderzoek uit 2016 suggereerde dat het risico na conisatie met koude messen hoger was in vergelijking met LEEP of cryochirurgie. Het is echter belangrijk op te merken dat onbehandelde dysplasie (zoals CIN 2 of CIN 3) ook wordt geassocieerd met vroegtijdige bevalling. Als er een incompetente baarmoederhals optreedt, wordt soms een procedure gebruikt die cerclage wordt genoemd, waarbij de baarmoederhals in wezen "dichtgenaaid" wordt.
• Onbesliste uitstrijkjes: kegelbiopsie kan het moeilijker maken om toekomstige uitstrijkjes te interpreteren.
• Cervicale stenose: littekens en vernauwing van de baarmoederhals kunnen ertoe leiden dat het sperma niet door de baarmoederhals kan, en daaropvolgende onvruchtbaarheid.

Deze factoren versterken het belang van consistente, routinematige follow-ups met uw zorgverlener en zorgen ervoor dat elke verloskundige of gynaecologische specialist alle details van uw medische geschiedenis kent.

Contra-indicaties

Contra-indicaties, of redenen waarom de procedure niet mag worden uitgevoerd, zijn onder meer ernstige cervicitis (ontsteking van de baarmoederhals) of, in het geval van LEEP, de aanwezigheid van een demand-pacemaker.

Relatieve contra-indicaties (wat betekent dat de risico's en voordelen voor elke vrouw moeten worden afgewogen) zijn onder meer zwangerschap, een voorgeschiedenis van bloedingsstoornissen, bloedstolsels of het gebruik van bloedverdunners.

Voor de test

Op een afspraak voorafgaand aan de operatie zal uw arts de procedure uitleggen en u de kans geven om eventuele vragen te stellen. Zij zullen bespreken welke anesthesie het beste bij u past, of dit nu algemeen of regionaal is.

Vertel het uw arts op dat moment als u zwanger bent of denkt dat u zwanger bent. Stel uw arts ook op de hoogte van eventuele allergieën of als u een bloedingsstoornis heeft die de genezing kan beïnvloeden.

Uw arts moet ook op de hoogte zijn van eventuele medicijnen, vrij verkrijgbaar of op recept, of kruidensupplementen die u gebruikt, voor het geval er medicijnen zijn die u moet stopzetten tot na uw kegelbiopsie.

Voorbereidingen voor de procedure zijn onder meer:

• Neem contact op met uw ziektekostenverzekering om te bepalen hoeveel van de kosten worden gedekt voordat u de procedure ondergaat.
• Vermijd seks en gebruik tampons, vaginale crèmes of medicijnen en douchen gedurende ten minste 24 uur voorafgaand aan de procedure.
• Onthoud van eten of drinken gedurende zes tot acht uur vóór de ingreep vanwege de anesthesie.
• Zorg ervoor dat iemand u daarna naar huis brengt, want door de anesthesie kunt u zich na de ingreep zwak en moe voelen.
• Breng alle medische papieren en ziekteverzekeringskaarten naar het ziekenhuis.
• Breng een maandverband mee om na de ingreep te gebruiken.

Tijdens de test

Kegelbiopsieën worden meestal uitgevoerd in een ziekenhuis of een operatiecentrum, meestal door een verloskundige-gynaecoloog. Een kegelbiopsie duurt ongeveer 15 minuten. U moet echter van plan zijn om enkele uren in het ziekenhuis te blijven, aangezien u tijd nodig heeft om formulieren in te vullen en voor pre- en postoperatieve zorg.

Op de dag van uw kegelbiopsie bestaat uw zorgteam uit een preoperatieve verpleegkundige, een anesthesioloog of anesthesiemedewerker en uw verloskundige-gynaecoloog. Voorafgaand aan de procedure kunnen zij al uw vragen beantwoorden.

Pre-test

Wanneer u in het ziekenhuis aankomt, zal de pre-operatieve verpleegkundige een onderzoek uitvoeren en ervoor zorgen dat u voorafgaand aan de procedure alle benodigde tests heeft ondergaan. Nadat u in een ziekenhuisjas bent veranderd, krijgt u mogelijk een deken om warm te blijven.

Een anesthesist zal met u praten over uw medische geschiedenis. Anesthesie wordt intraveneus (via een naald in een ader) of via een masker gegeven U en uw arts zullen van tevoren beslissen of u algemene anesthesie moet krijgen of medicijnen om u te helpen ontspannen en slaperig te blijven.

Voor de procedure ligt u op uw rug met uw voeten in stijgbeugels om uw benen uit elkaar te houden en toegang te bieden tot uw baarmoederhals. De arts zal een gesmeerd hulpmiddel, een speculum genaamd, in uw vagina inbrengen om het te verwijden. Als een LEEP-biopsie wordt uitgevoerd, wordt u mogelijk geïnjecteerd met een medicijn om de baarmoederhals te verdoven.

Tijdens de test

Tijdens de procedure controleert het chirurgische team uw vitale functies om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt.

Welke methode er ook wordt gebruikt om een ​​monster uit te snijden, de hoeveelheid verzameld weefsel zal waarschijnlijk ongeveer 1,5 centimeter (cm) breed en 1 cm diep zijn. Later wordt dat weefselmonster met een microscoop geanalyseerd om te bepalen of het kankercellen heeft of precancereuze cellen.

Post-test

Na een kegelbiopsie kan uw baarmoederhals worden verpakt met een drukverband. Uw arts zal u instructies geven over wanneer en hoe u het moet verwijderen.

Verwacht drie tot vier uur in de verkoeverkamer door te brengen voordat u het ziekenhuis of chirurgisch centrum mag verlaten. Nogmaals, u moet iemand hebben die u naar huis brengt of dat u wordt opgehaald door een taxi of autoservice.

Na de test

Na de procedure duurt het vier tot zes weken voordat uw baarmoederhals is genezen. Volg de instructies van uw arts voor thuiszorg, waaronder mogelijk:

• Neem douches in plaats van baden: laat niet in water weken, ook niet in bubbelbaden en zwembaden.
• Vermijd zware lichamelijke inspanning: dit omvat stofzuigen, tuinwerk of het dragen van zware boodschappen en wasgoed.
• Til niets meer dan 10 pond op: de spanning kan uw bloeding vergroten.
• Gebruik geen tampons of douches en heb geen geslachtsgemeenschap: elk van deze middelen kan de tijd die nodig is om uw baarmoederhals te genezen verlengen en de kans op infectie vergroten.

Bijwerkingen beheren

Herstel verschilt van persoon tot persoon. U kunt zich een paar dagen moe voelen en buikkrampen hebben nadat u een kegelbiopsie heeft ondergaan. U kunt gedurende twee tot drie weken na de ingreep ook bloederige afscheiding hebben. In deze periode zult u waarschijnlijk maandverband moeten dragen.

Uw arts kan u adviseren over welke medicijnen u kunt gebruiken om pijn te verlichten.

Hoewel uw arts waarschijnlijk zal aanbevelen dat iemand 24 uur bij u blijft na de procedure, kunt u overwegen om een ​​vriend of familielid een aantal dagen bij u te laten als u alleen woont om te helpen met zwaar tillen en klusjes.

Zoek spoedeisende medische hulp als u een van de volgende symptomen ervaart na een kegelbiopsie:

• Aanhoudende bekkenpijn
• Hevig bloeden
• Stinkende afscheiding
• Rillingen
• Koorts groter dan 101 F.
• Pijn, roodheid of zwelling in een of beide benen

Als u na de kegelbiopsie plotselinge symptomen krijgt die u alarmerend lijken, is het belangrijk om contact op te nemen met uw arts of dringende medische hulp in te roepen.

Resultaten interpreteren

U krijgt waarschijnlijk de resultaten van uw kegelbiopsie binnen vijf tot zeven werkdagen Een normaal resultaat betekent dat er geen precancereuze of kankercellen in de baarmoederhals zijn.

Abnormale resultaten betekenen dat precancereuze of kankercellen zijn gedetecteerd. Precancereuze cellen vallen in deze categorieën:

• CIN 1: Licht afwijkende cellen, ook wel laaggradige of milde dysplasie genoemd. Deze verdwijnen vaak zonder behandeling, maar kunnen in sommige gevallen kanker worden.
• CIN 2: Matig abnormale cellen, ook wel hooggradige of matige tot uitgesproken dysplasie genoemd. Voor ongeveer 50% van de vrouwen zullen de veranderingen teruglopen, terwijl voor anderen de veranderingen hetzelfde kunnen blijven of zonder behandeling verder kunnen gaan. CIN 2 is geen kanker, maar kan kanker worden als het niet wordt behandeld.
• CIN 3: zeer abnormale cellen die in situ kunnen worden geclassificeerd als hooggradige of ernstige dysplasie of carcinoom. CIN 3 wordt beschouwd als een directe voorloper van kanker en als het niet wordt behandeld, kan het kanker worden.

In elk geval zal uw arts u laten weten of de kegelbiopsie al het abnormale weefsel heeft kunnen verwijderen.

Opvolgen

U krijgt waarschijnlijk de instructie om ongeveer vier weken na uw procedure een vervolgafspraak te maken.

Verdere behandeling en toekomstige monitoring zullen afhangen van de resultaten van uw kegelbiopsie.

Als uit de biopsie blijkt dat er mogelijk nog steeds abnormale cellen zijn, moet de kegelbiopsie mogelijk worden herhaald of kan uw arts andere opties bespreken, zoals een radicale trachelectomie of hysterectomie.

Als de kegelbiopsie al het abnormale weefsel verwijdert, moet u nog steeds worden gecontroleerd, waarbij de frequentie van de controle afhankelijk is van uw resultaten en van uw leeftijd, zwangerschapsstatus, of u een aanhoudende HPV-infectie heeft en uw voorgeschiedenis van abnormale Pap-uitstrijkjes in het verleden.

Meestal worden HPV-tests binnen zes maanden aanbevolen en, indien normaal, gevolgd door jaarlijkse tests (ofwel HPV-tests of een combinatie van een uitstrijkje en HPV-test) totdat u ten minste drie opeenvolgende negatieve tests heeft.

Monitoring op lange termijn is ook belangrijk. Als u eenmaal de aanbevolen follow-up op korte termijn heeft voltooid, betekent dit meestal ofwel HPV-test of een combinatie van een uitstrijkje en HPV-test om de drie jaar gedurende ten minste 25 jaar.

Een woord van Verywell

Het is normaal dat u zich angstig of ongerust voelt wanneer u wacht op testresultaten of deze ontvangt. Om uw nervositeit te verminderen, wendt u zich tot vertrouwde familieleden, vrienden en natuurlijk uw arts. Aarzel niet om hen alle vragen te stellen die u vóór uw procedure heeft. En als u twijfelt of u een kegelbiopsie nodig heeft, neem dan gerust een second opinion.

Het kan ook nuttig zijn om contact op te nemen met iemand anders die een kegelbiopsie heeft ondergaan, maar wees selectief. Net als bij andere medische gebieden, worden kegelbiopsieën voortdurend verbeterd. De kans dat uw ingreep effectief en zonder complicaties zal zijn, is groter dan bij iemand die de ingreep mogelijk in het verre verleden heeft gehad.