De risico's van bloedtransfusies

Als u van plan bent een bloedtransfusie te krijgen, maakt u zich misschien zorgen over de risico's die gepaard gaan met het accepteren van gedoneerd bloed. Hoewel de risico's minimaal zijn en de bloedtoevoer in de Verenigde Staten zeer veilig is, zijn er altijd risico's verbonden aan een transfusie.

Uitgebreide screening helpt de overdracht van infectieziekten te voorkomen; er zijn echter extra risico's waarmee men rekening moet houden bij het overwegen van een bloedtransfusie. Deze risico's, waarvan sommige ernstig zijn, moeten worden afgewogen tegen de gezondheidsproblemen die kunnen worden veroorzaakt door een tekort aan bloed of bloedcellen, zoals bloedarmoede en hypovolemie.

Hemolytische reactie op bloedtransfusie

Een hemolytische reactie is een reactie op de toediening van donorbloed. Er worden maatregelen genomen om ernstige reacties te voorkomen, te beginnen met laboratoriumprocedures die helpen voorkomen dat de toediening van bloed een probleem veroorzaakt. Een hemolytische reactie kan levensbedreigend zijn en de transfusie zal niet doorgaan als er een reactie optreedt.

Een hemolytische reactie treedt op wanneer het immuunsysteem van de patiënt die de bloedtransfusie ontvangt, de getransfundeerde rode bloedcellen vernietigt. Tijdens de toediening kunnen aanvullende procedures worden gebruikt om de kans op een reactie op een transfusie te verkleinen, waaronder het langzaam toedienen van bloed, zodat elke reactie kan worden opgemerkt voordat een aanzienlijke hoeveelheid bloed wordt toegediend, en nauwlettend in de gaten houden op tekenen van moeilijkheden. .

De ernst van de reactie en de gevolgen van het niet geven van bloed zullen bepalen of het bloed wordt voortgezet of dat de transfusie wordt stopgezet. Benadryl, Tylenol of andere pijnstillers, antihistaminica of steroïden kunnen worden gegeven om een ​​reactie op een transfusie te stoppen of te verminderen.

In sommige gevallen krijgt een patiënt waarvan bekend is dat hij een reactie op bloedtransfusies heeft, toch een transfusie. Dit komt omdat het risico op de reactie lager is dan de risico's die gepaard gaan met onbehandelde bloeding.

Tekenen en symptomen van een allergische reactie

• Misselijkheid
• Koorts: Een plotselinge koorts onmiddellijk nadat de bloedtransfusie is begonnen, kan een teken zijn van een op handen zijnde allergische reactie. De temperatuur van de patiënt moet altijd voorafgaand aan een transfusie worden gemeten.
• Angst: een patiënt kan een gevoel van naderend onheil of angst hebben wanneer een allergische reactie op het punt staat te gebeuren.
• Tachycardie: een snellere dan normale hartslag kan optreden vóór een reactie, daarom worden vitale functies meestal onmiddellijk voorafgaand aan de toediening van bloed genomen.
• Hypotensie: de bloeddruk is lager dan normaal in sommige gevallen van een reactie op bloed.
• Pijn: pijn op de borst en rugpijn zijn minder vaak voorkomende symptomen van een reactie.
• Dyspneu: ademhalingsmoeilijkheden kunnen optreden bij ernstige reacties.
• Nierfunctiestoornis: de nieren kunnen moeite hebben met het filteren van bloed vanwege het aantal dode bloedcellen dat wordt aangevallen door het immuunsysteem.
• Bloody Urine: Naast nierstoornissen kan de urine van de patiënt tekenen vertonen van bloed dat door de nieren wordt gepasseerd.
• Flankpijn: nierdisfunctie kan pijnlijk zijn en presenteert zich als flankpijn.
• Verhoogd risico op infectie: als uw bloeddonor ziek was toen hij doneerde of kort daarna ziek werd, is uw risico op infectie groter. Uw risico is groter als uw immuunsysteem is aangetast of als u extreem ziek bent.
• Dood: uiterst zeldzaam, maar mogelijk als een hemolytische reactie ernstig genoeg is.

Ziekten die worden verspreid door bloedtransfusie

De pool van donorbloed wordt zeer zorgvuldig gescreend op infectieziekten en is zeer veilig. Er is echter een zeer kleine kans om levensbedreigende ziekten op te lopen door donorbloed. Ook is er een kleine kans op het oplopen van andere ziekten of infecties door een bloedtransfusie.

Het National Heart, Lung and Blood Institute schat dat er ongeveer 1 op 2.000.000 kans is om hepatitis C of HIV op te lopen door een bloedtransfusie. Er is een kans van 1 op 205.000 om hepatitis B op te lopen.

Hoewel het essentieel is dat u zich bewust bent van de risico's van transfusies, is het ook belangrijk om deze kansen in het juiste perspectief te zien. U loopt bijvoorbeeld vier keer meer kans om door een asteroïde te worden gedood dan dat u via een transfusie hiv of hepatitis C oploopt.

Ziekten die kunnen worden verspreid door bloedtransfusie

• Transfusiegerelateerd longletsel (TRALI): In de uren na een transfusie zijn ademhalingsmoeilijkheden, lage bloeddruk, koorts aanwezig en zal een röntgenfoto van de borst longinfiltraat laten zien. De patiënt kan in ernstige gevallen grote moeite hebben om voldoende zuurstof te krijgen. Deze diagnose is ongebruikelijk, maar velen geloven dat het ondergediagnosticeerd is en in feite voorkomt bij één op de 300-5.000 transfusies, en de derde belangrijkste doodsoorzaak is, afhankelijk van de studie.
• Ziekte van Creutzfeldt-Jakob (CJD): een zeer zeldzame hersenziekte die het menselijke equivalent is van de gekkekoeienziekte. Het risico om CJD op te lopen is extreem laag, maar het is mogelijk als een donor besmet is met de ziekte.
• Malaria: Meestal overgedragen door muggen, is het risico op malaria laag in landen waar malaria ongebruikelijk is. Het risico is veel groter in delen van de wereld, zoals Afrika, waar malaria vaak wordt gediagnosticeerd. Malaria veroorzaakt koorts, koude rillingen, bloedarmoede, spierpijn en hoofdpijn.
• Cytomegalovirus (CMV): een virus dat zeer vaak voorkomt, aanwezig bij tot 80% van de bevolking. Griepachtige symptomen kunnen aanwezig zijn wanneer iemand CMV oploopt, of worden mogelijk niet opgemerkt. Mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem kunnen bloed ontvangen dat is gescreend op CMV.
• Babesiose en de ziekte van Lyme: verspreid door tekenbeten, beide aandoeningen veroorzaken chronische vermoeidheid. Babesiose is vergelijkbaar met malaria, met koorts, koude rillingen en bloedarmoede. Lyme komt het meest voor in de buurt van beboste gebieden waar mensen wandelen, babesiose komt het meest voor in de buurt van Long Island in de Verenigde Staten.
• Chagas: een ziekte die wordt verspreid door parasieten, Chagas komt het meest voor in Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Als het onbehandeld blijft, kan het orgaanschade veroorzaken, maar medicatie is verkrijgbaar via de Centers for Disease Control.
• Syfilis: een veel voorkomende ziekte die wordt verspreid door seksueel contact, syfilis veroorzaakt zweren op de geslachtsorganen en soms rond de mond. Syfilis is gemakkelijk te behandelen, maar kan aanzienlijke gezondheidsproblemen veroorzaken als het zonder medicatie verder gaat.
• Epstein Barr (EBV): een van de herpesvirussen, EBV wordt verondersteld aanwezig te zijn in de lichamen van maximaal 95% van de bevolking. Wanneer EBV wordt opgelopen door een adolescent, is het risico op het ontwikkelen van mono of kissing disease naar schatting 30-50%.
• Herpes: Hoewel veel ziekten worden veroorzaakt door de herpesfamilie van virussen, bedoelen de meeste mensen genitale herpes wanneer ze de term gebruiken. Dit virus veroorzaakt laesies op de geslachtsorganen en koortsblaasjes in de mond.

Een woord van Verywell

De bloedtoevoer in de Verenigde Staten is buitengewoon veilig en de kans op besmet bloed is erg laag. Dat sluit de mogelijkheid niet uit van een reactie op gedoneerd bloed, een soms ernstig probleem dat wordt veroorzaakt doordat het lichaam bloed als lichaamsvreemd identificeert, ondanks dat het dezelfde bloedgroep is. Een reactie is het meest waarschijnlijk bij een persoon die er in het verleden een heeft gehad, dus zorg ervoor dat u uw zorgverleners op de hoogte brengt als u tijdens een eerdere transfusie een hemolytische reactie heeft gehad.