Verkoudheid en astma worden beide gekenmerkt door ontsteking van de luchtwegen en hebben een gecompliceerd tweerichtingsverkeer-effect op de longen. Zelfs als astma goed onder controle is met dagelijkse medicatie, kan een verkoudheid bij sommige mensen een aanval uitlokken. Aan de andere kant kan astma de kwetsbaarheid voor verkoudheid en andere luchtweginfecties vergroten.
Moyo Studio / Getty ImagesWanneer een verkoudheid een astma-aanval uitlokt, wordt dit meestal viraal geïnduceerd astma genoemd. Als je verkouden bent en astma samen hebt, kunnen astmasymptomen moeilijker onder controle worden gehouden of kan een anderszins milde luchtweginfectie een ernstige medische gebeurtenis worden.
Het is belangrijk dat mensen met astma hun best doen om verkoudheid te voorkomen en zich aan de regels houden bij het nemen van medicijnen die de hyperreactiviteit van de luchtwegen verminderen en de astmasymptomen onder controle houden.
Virale astma komt veel voor en treft ongeveer 85% van de kinderen en 50% van de volwassenen met astma.Het is niet hetzelfde als door koude geïnduceerde astma, waarbij een aanval wordt uitgelokt door het inademen van koude lucht.
Gevoeligheid voor verkoudheid
Slecht gecontroleerde astma kan het slijmvlies van de luchtwegen permanent beschadigen (een proces dat bekend staat als progressieve hermodellering) door ze bloot te stellen aan aanhoudend hoge ontstekingsniveaus. Dit kan er na verloop van tijd toe leiden dat de luchtwegen dikker worden en hun flexibiliteit verliezen, terwijl hun gevoeligheid voor luchtweginfecties toeneemt.
Wetenschappers weten niet helemaal zeker waarom dit zo is, maar sommigen beweren dat hermodellering van luchtwegen de lokale immuunrespons afzwakt. Onderzoek suggereert dat beschadigde epitheelcellen langs de luchtwegen minder in staat zijn om interferon-bèta (IF-β) te produceren, een soort ontstekingsstof die een cytokine wordt genoemd en die een sterke antivirale activiteit uitoefent.
Anderen zijn van mening dat astma, een ziekte die wordt gekenmerkt door een abnormale immuunrespons, eenvoudigweg invloed heeft op hoe het immuunsysteem reageert op bepaalde virale infecties. Genetica kan ook een rol spelen.
Maar terwijl het beheersen van astma met medicatie kan helpen om ontstekingen te verminderen die de vatbaarheid voor verkoudheid kunnen vergroten, kunnen bepaalde medicijnen die astma kunnen helpen beheersen - zoals geïnhaleerde steroïden -onderdrukkenhet immuunsysteem. En als u ziek wordt, kan dit het risico op een secundaire longontsteking vergroten.
Ontsteking en uw longen
Een verkoudheid in de tuin wordt veroorzaakt door een van de meer dan 200 virale stammen, waarvan de meest voorkomende rhinovirussen zijn, gevolgd door coronavirussen, influenzavirussen, adenovirussen en respiratoir syncytieel virus (RSV).
Wanneer een luchtweginfectie optreedt, reageert het immuunsysteem door cytokines vrij te geven die defensieve witte bloedcellen naar de plaats van de infectie trekken. (Dit omvat een type witte bloedcel dat bekend staat als een eosinofiel dat vaak wordt gezien bij allergische astma.)
Veel van deze cytokines - vooral interleukine typen 4, 5, 9, 10, 11 en 13 - zijn verantwoordelijk voor het opwekken van hyperreactiviteit van de luchtwegen en bronchoconstrictie bij mensen met astma. "overlopen" naar de onderste luchtwegen en een aanval uitlokken.
Onderzoek suggereert ook dat antigenen op bepaalde respiratoire virussen een allergische reactie kunnen veroorzaken bij mensen met astma. Antigenen zijn de eiwitten van het celoppervlak waarop het immuunsysteem reageert. In sommige gevallen zal het antigeen een allergische ontsteking opwekken die alleen maar bijdraagt aan de last van virale ontsteking.
Hoewel viraal-geïnduceerd astma lange tijd als losstaand werd beschouwd van allergisch astma, zijn er aanwijzingen dat viraal-geïnduceerde astma kan voorkomen bij mensen met allergische en niet-allergische vormen van de ziekte, waaronder inspanningsastma en eosinofiel astma.
Deze dubbele bron van ontsteking kan verklaren waarom bepaalde mensen vatbaarder zijn voor door virussen geïnduceerde astma dan anderen.
Verkoudheden, zelfs terugkerende verkoudheden, "veroorzaken" geen astma. Dat gezegd hebbende, kinderen jonger dan 2 jaar die een ernstige luchtweginfectie ervaren, hebben meer kans op het ontwikkelen van astma dan degenen die dat niet doen.
Symptomen van viraal geïnduceerd astma
Aangezien verkoudheid elk deel van de bovenste luchtwegen aantast - van de neusholtes tot het strottenhoofd (strottenhoofd) - en astma elk deel van de onderste luchtwegen treft, van het strottenhoofd tot de longen, zijn de symptomen van elk relatief onderscheidend en gemakkelijk. om te differentiëren wanneer een van de voorwaarden op zichzelf optreedt.
Hoewel er enige overlap is - zoals bij hoesten en ademhalingsmoeilijkheden - zijn verkoudheidsverschijnselen over het algemeen gecentreerd rond de neus en keel, terwijl astmasymptomen meer uit de borst komen.
Hetzelfde mag niet gezegd worden als verkoudheid en astma samen voorkomen. Bij viraal geïnduceerd astma gaan de symptomen van verkoudheid doorgaans vooraf aan een astma-aanval en hebben ze uiteindelijk betrekking op zowel de bovenste als de onderste luchtwegen.
Dit betekent dat het niezen, hoesten, hoofdpijn en verstopte neus die kenmerkend zijn voor verkoudheid, gevolgd zullen worden door piepende ademhaling, kortademigheid en pijn op de borst die kenmerkend zijn voor astma. En als zich snel een verkoudheid ontwikkelt, kan de cascade van symptomen allemaal tegelijk optreden.
Bij viraal geïnduceerd astma kunnen er ook symptomen zijn die bij beide ziekten minder vaak voorkomen, waaronder hoge koorts en koude rillingen. Dit gebeurt meestal als er een secundaire infectie van de longen is, inclusief bacteriële longontsteking.
Diagnose
De overlap van symptomen bij mensen met viraal geïnduceerd astma kan de diagnose bemoeilijken. Hoewel de klassieke symptomen van verkoudheid gemakkelijk door artsen worden herkend, kan het gelijktijdig optreden van piepende ademhaling, kortademigheid en pijn op de borst vaak wijzen op andere ziekten, waaronder ernstige bronchitis of longontsteking.
De diagnose van viraal geïnduceerd astma vereist een grondige beoordeling van uw symptomen en medische geschiedenis, samen met een lichamelijk onderzoek en andere diagnostische tests.
Diagnostisch onderzoek
Het diagnosticeren van door virussen geïnduceerd astma vereist doorgaans wat speurwerk. Als onderdeel van het diagnostische onderzoek wil de arts weten:
- Voorafgaande en huidige symptomen
- De progressie van symptomen (d.w.z. die als eerste kwamen)
- Uw geschiedenis van luchtweginfecties
- Uw familiegeschiedenis van chronische aandoeningen van de luchtwegen
- Alle chronische ziekten die u heeft (zoals COPD of congestief hartfalen)
- Je rookgeschiedenis
Uw arts kan ook rekening houden met de tijd van het jaar. Luchtweginfecties die in de vroege herfst optreden, zijn bijvoorbeeld waarschijnlijker door een rhinovirus, terwijl die in de winter waarschijnlijker zijn door influenza of RSV. Deze factoren kunnen, samen met de leeftijd, een verschil maken in de manier waarop uw aandoening wordt behandeld. .
Een lichamelijk onderzoek omvat een evaluatie van ademhalingsgeluiden (inclusief gekraak, ruis, trillingen of piepende ademhaling), waarvan afwijkingen de arts in de richting van de waarschijnlijke oorzaak kunnen wijzen. Bij astma wordt piepende ademhaling beschouwd als een van de bepalende kenmerken van de ziekte. Alle begeleidende geluiden kunnen aangeven om welk type virus het gaat.
Laboratorium- en beeldvormingstests
Als de symptomen ernstig zijn en er abnormale ademhalingsgeluiden worden gedetecteerd, kan uw arts bloedonderzoeken laten doen om te onderzoeken of er sprake is van virale longontsteking, RSV of influenza. (Bloedonderzoeken voor rhinovirus of adenovirus zijn ook beschikbaar, maar worden minder vaak gebruikt omdat er voor geen van beide directe behandelingen zijn.)
Als een bacteriële infectie wordt vermoed, kan een keelzwabber of sputumkweek worden uitgevoerd.
De arts kan ook een röntgenfoto van de borstkas of een computertomografie (CT) -scan bestellen om te controleren of er aanwijzingen zijn voor longontsteking of andere longafwijkingen.
In noodsituaties zal pulsoximetrie of een arteriële bloedgas (ABG) -test worden gebruikt om te zien of het zuurstofgehalte in het bloed laag is. Andere longfunctietesten (PFT's) kunnen worden uitgevoerd om te evalueren hoe goed uw longen functioneren tijdens en na een acute aanval.
Allergeentesten kunnen nuttig zijn bij het diagnosticeren van allergisch astma, maar het sluit niet noodzakelijkerwijs viraal geïnduceerd astma uit als oorzaak.
Zelfs als een respiratoir virus niet kan worden geïdentificeerd, is het gelijktijdig optreden van een luchtweginfectie met een verminderd geforceerd expiratoir volume (FEV1) van 20% of meer sterk suggestief voor viraal geïnduceerd astma, vooral bij mensen met een goed gecontroleerde ziekte. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Gezien het feit dat viraal geïnduceerd astma net zo vaak voorkomt, zullen bevindingen als deze vaak een behandeling rechtvaardigen, zelfs als de virale boosdoener niet is geïdentificeerd.
Behandeling
Omdat cytokines die door een virus worden geïnduceerd, onafhankelijk van de door astma geïnduceerde cytokines worden geproduceerd, zullen astmamedicatie de door verkoudheid veroorzaakte astmasymptomen nooit volledig voorkomen of verlichten.
Totdat de trigger (in dit geval de verkoudheid) volledig is verdwenen, kunnen ademhalingsmoeilijkheden aanhouden, aangezien ontsteking van de bovenste luchtwegen de ontsteking in de onderste luchtwegen "voedt" en vice versa.
Dit geldt vooral wanneer er te veel eosinofielen worden geproduceerd. Dit kan leiden tot een aandoening die bekend staat als eosinofilie, waarbij de ophoping van eosinofielen ontstekingsschade aan de luchtwegen veroorzaakt. Het is dit soort schade dat het risico op ernstige ziekten, waaronder longontsteking, kan vergroten bij mensen met viraal astma.
Medicijnen
Als een verkoudheid een trigger is voor een aanval, zal het verdwijnen van de infectie (wat meestal binnen twee weken gebeurt) meestal ook de ademhalingsproblemen verbeteren.
Toch moet de standaardbehandeling van verkoudheid of griep gepaard gaan met het juiste gebruik van astmamedicatie. Dit kan het toegenomen gebruik van een kortwerkende bèta-agonist (ook bekend als een noodinhalator) zijn.
Koude behandelingSymptomen kunnen worden behandeld met decongestiva, hoestformule, antihistaminica en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen.
Neusspoeling kan helpen bij het verwijderen van slijmophoping.
Griep kan worden verkort door het vroege gebruik van antivirale middelen zoals Tamiflu (oseltamivir) en voldoende bedrust.
Geïnhaleerde corticosteroïden
Geïnhaleerde langwerkende bèta-agonisten zoals salmeterol
Geïnhaleerde kortwerkende bèta-agonisten zoals albuterol
Geïnhaleerde anticholinergica zoals Spiriva (tiotropiumbromide)
Injecteerbare of intraveneuze biologische geneesmiddelen zoals Dupixent (dupilumab)
Orale leukotrieenmodificatoren zoals Singulair (montelukast)
Orale corticosteroïden
Volgens het National Heart, Lung and Blood Institute kan een kortwerkende bèta-agonist zoals albuterol elke vier tot zes uur tijdens een verkoudheid worden gebruikt om het risico op een astma-aanval te verminderen.
Het gebruik van reddingsinhalatoren gedurende meer dan zes uur moet worden vermeden, tenzij uw arts u anders vertelt. Als u vanwege astmasymptomen vaker dan om de zes uur noodinhalatoren moet gebruiken, moet u waarschijnlijk uw astmabehandeling opvoeren. Spreek met uw arts.
Een van de gebieden waarop behandelingen kunnen variëren, is het gebruik van antihistaminica. Hoewel antihistaminica verlichting kunnen bieden bij verstopte neus veroorzaakt door verkoudheid, zijn ze meestal minder nuttig bij de behandeling van door virussen geïnduceerd astma, omdat ze geen echt effect hebben op het virus zelf.
Als u een voorgeschiedenis heeft van ernstige virale astma, overleg dan met uw arts over het gebruik van orale corticosteroïden bij het begin van een verkoudheid. Er zijn aanwijzingen dat ze kunnen helpen, vooral mensen die na een ernstige aanval spoedeisende zorg of ziekenhuisopname nodig hadden.
Preventie
Het is duidelijk dat een van de beste manieren om door virussen geïnduceerde astma-aanvallen te voorkomen, verkoudheid is. Dit is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan, vooral tijdens het verkoudheids- en griepseizoen of in gezinnen met jonge kinderen. Verkoudheidsvirussen worden gemakkelijk overgedragen door niezen en hoesten of door met ziektekiemen besmette oppervlakken aan te raken.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt de volgende maatregelen aan om verkoudheid te voorkomen:
- Blijf uit de buurt van mensen die ziek zijn.
- Was uw handen regelmatig met water en zeep gedurende ten minste 20 seconden.
- Raak uw gezicht, neus of mond niet aan met ongewassen handen.
- Desinfecteer vaak aangeraakte oppervlakken en voorwerpen, inclusief toonbanken en speelgoed.
Om het risico op door virussen geïnduceerd astma verder te verminderen, dient u zich aan uw dagelijkse astmamedicatie te houden, deze volgens voorschrift en volgens schema in te nemen. Als u in het verleden ernstige virale aanvallen heeft gehad, vraag dan uw arts of een korte kuur met orale corticosteroïden redelijk is.
U moet ook uit de buurt blijven van passief roken en andere astma-triggers totdat de verkoudheid volledig is verdwenen. Als u rookt en niet kunt stoppen, vraag dan uw arts naar hulpmiddelen om te stoppen met roken (inclusief nicotinepleisters en orale medicatie) om u te helpen stoppen.
Er zijn momenteel geen vaccins om verkoudheid te voorkomen, maar jaarlijkse griepprikken kunnen het risico op griep en daarmee het risico op een astma-aanval helpen verminderen.
Een woord van Verywell
Als u merkt dat een verkoudheid of griep een astma-aanval uitlokt, laat het dan aan uw arts weten. Dit komt vaker voor dan veel mensen denken en kan erop wijzen dat een agressievere astmabehandeling nodig is, vooral als u vatbaar bent voor luchtweginfecties.
U moet ook met uw arts spreken als u uw reddingsinhalator meer dan tweemaal per week gebruikt. Als u een inhalator gebruikt, is dit vaak een teken van een slecht gecontroleerde ziekte, waardoor u een verhoogd risico loopt op een virale aanval. Door de juiste combinatie van controlemechanismen te vinden, kunt u uw risico aanzienlijk verminderen.
.jpg)
