Overzicht van 3 soorten littekens

Er ontstaan ​​littekens wanneer er een snee of incisie in de huid wordt gemaakt. Dat is gewoon een waarheid. Ondanks de reputatie van plastisch chirurgen voor 'littekenloze' genezing, komt het voort uit het vermogen van de chirurg om littekens op onopvallende plaatsen op het lichaam te camoufleren of te verbergen.

Alle operaties veroorzaken littekens, zowel intern als extern

Littekens zijn aanwezig maar verborgen of gecamoufleerd. Een buikwandcorrectie is bijvoorbeeld verborgen in het onderste deel van de buik, dat normaal gesproken wordt bedekt door een bikinibroekje, zwembroek, ondergoed of soms schaamhaar. Een facelift-incisie is verborgen achter de oren. Liposuctie-incisies zijn verborgen in de schaamstreek en de navel. Neuscorrectie-incisies zijn verborgen in de neus. Bij een ooglift, ook wel ooglidcorrectie genoemd, zit de incisie verborgen in de natuurlijke oogplooi.

3 soorten littekens

Sommige littekens genezen als een fijne lijn en worden nauwelijks waarneembaar. Andere littekens worden zo opvallend dat ze de kwaliteit van leven van de drager aanzienlijk kunnen beïnvloeden. Weer vallen er andere littekens ergens tussenin - merkbaar, maar niet genoeg om je overdreven zelfbewust te voelen.

Als een litteken slecht geneest, wordt het vaak ten onrechte gecategoriseerd als een keloïde litteken. In sommige gevallen kan het zeker een keloïde zijn. Vaker wel dan niet, is het gewoon een litteken dat minder dan optimaal is genezen en niet noodzakelijk een keloïd litteken is.

Als een litteken niet geneest als een fijne lijn, kan het veel angst veroorzaken. Een litteken dat niet geneest als een fijne lijn, valt in een van de drie categorieën.

Platte en verwijde littekens

Een ideaal litteken is plat en dun. Littekens kunnen plat blijven, maar worden na verloop van tijd wijder. Dit komt vaak voor in gebieden met constante beweging, zoals het kniegebied, de schouder en de rug. Littekens die plat en breed zijn, kunnen worden gecamoufleerd met make-up. Tenzij ze zich op een prominent deel van het lichaam bevinden, veroorzaken ze gewoonlijk niet veel lichamelijk, emotioneel of psychologisch leed bij een persoon.

Verhoogd en verbreed: Keloid Scar

Om een ​​litteken als een keloïde te kunnen beschouwen, moet het bepaalde kenmerken hebben. Een keloïde litteken steekt uit de huid en is breder dan de oorspronkelijke incisie. Keloïde littekens groeien en verspreiden zich, wat resulteert in onooglijke stevige knobbeltjes. Ze hebben niet de neiging om kleiner te worden en kunnen ongemak veroorzaken in de vorm van pijn en jeuk. Keloïden kunnen zich op elk deel van het lichaam vormen, maar de meest voorkomende plaatsen zijn de rug, schouders, oren en borst. Keloïde littekens zijn de moeilijkst te behandelen littekens. Behandelingen voor keloïde littekens omvatten excisie (uitsnijden), steroïde-injecties, aanbrengen van drukverbanden en bestraling.

Verhoogd en verbreed: hypertrofisch litteken

Sommige littekens worden verheven boven het huidniveau en breder dan het oorspronkelijke litteken. Als het de vorm van de oorspronkelijke incisie behoudt, staat het bekend als een hypertrofisch litteken. Ze worden vaak verward met keloïde littekens. Hoewel ze in sommige opzichten op keloïde littekens lijken, zijn ze eigenlijk heel anders. In tegenstelling tot een keloïde litteken, zal een hypertrofisch litteken zich niet buiten de grenzen van zijn oorspronkelijke vorm verspreiden. Het kan na enkele jaren zelfs in omvang afnemen. Hypertrofische littekens komen vaker voor dan keloïden. Ze zijn niet zo moeilijk te behandelen.