Postoperatieve misselijkheid en braken (PONV) is de meest voorkomende complicatie waarmee patiënten na een operatie worden geconfronteerd. Misselijkheid en braken kunnen een ernstig probleem zijn, en het wordt vaak verergerd door de medicijnen die tijdens een ziekenhuisopname worden gebruikt. Met name anesthesiemedicijnen staan bekend om hun misselijkheid-inducerende bijwerkingen.De combinatie van chirurgische incisiepijn en braken moet koste wat het kost worden vermeden, aangezien dit zeer onaangenaam is en veel stress kan veroorzaken op uw operatieplaats. .
PhotoAlto / Alix Minde / Getty ImagesRisicofactoren
Algemene anesthesie is een belangrijke risicofactor voor misselijkheid en braken na een operatie. Als u na een operatie vatbaar bent voor braken, wilt u misschien informeren of het mogelijk is dat u IV-anesthesie krijgt in plaats van vluchtige gassen. Van het geïnhaleerde type anesthesiemedicatie is bekend dat ze meer misselijkheid veroorzaken dan het type dat wordt gegeven door IV.
Het is ook bekend dat het type operatie bijdraagt aan misselijkheid en braken. Van minimaal invasieve procedures, operaties waarbij het gezicht en het hoofd betrokken zijn, buikoperaties, operaties aan de urinewegen en operaties aan de voortplantingsorganen, is bekend dat ze hogere percentages PONV hebben dan andere procedures.
Mannen hebben na de operatie minder last van misselijkheid en braken dan vrouwelijke patiënten, en jongere patiënten hebben de neiging om meer te ervaren dan oudere patiënten. Personen die vatbaar zijn voor reisziekte hebben veel meer last van misselijkheid, net als niet-rokers. De patiënt die eerder last heeft gehad van postoperatieve misselijkheid en braken bij een eerdere operatie, heeft een veel grotere kans om het te krijgen dan de gemiddelde patiënt.
Een hulpmiddel genaamd de Apfel-schaal wordt vaak gebruikt om te bepalen of een patiënt na een operatie waarschijnlijk misselijkheid en braken zal hebben. Er zijn vier vragen op de schaal:
- Is de patiënt een vrouw?
- Is de patiënt een niet-roker?
- Heeft de patiënt last van reisziekte?
- Maakt opioïde pijnstillers deel uit van het herstelplan?
Voor elk ja-antwoord krijgt de patiënt een punt, waarbij vier het maximale aantal punten is. Een patiënt met één punt heeft een kans van 10% op postoperatieve misselijkheid en braken, een patiënt met vier punten heeft een kans van 78%. Deze score helpt de anesthesieleverancier te beslissen of preventieve medicatie moet worden gegeven tijdens of onmiddellijk na de operatie. Als u op deze schaal boven de 2 scoort, wilt u uw anesthesieleverancier misschien laten weten dat u na de operatie risico loopt op misselijkheid en braken.
Preventie
Voor sommige patiënten zal de anesthesieleverancier premedicatie geven voor misselijkheid en braken, wat betekent dat ze anti-misselijkheidmedicatie zullen geven voordat de patiënt symptomen heeft. Dit wordt meestal gedaan wanneer de patiënt een operatie heeft ondergaan die vatbaar is voor complicaties bij braken. Patiënten met een grote incisie in de buik kunnen bijvoorbeeld een zeer ernstige complicatie krijgen die dehiscentie en het verwijderen van de ingewanden wordt genoemd als langdurig braken optreedt. De medicatie die wordt gebruikt om misselijkheid te behandelen, is vaak effectiever in het voorkomen van misselijkheid dan het verminderen van misselijkheid nadat deze zich heeft voorgedaan.
Het terugkeren naar een normaal dieet moet in stappen gebeuren. De eerste stap is meestal het zuigen op ijsschilfers, als dit met succes kan worden gedaan, begint de patiënt met heldere vloeistoffen, vervolgens een volledig vloeibaar dieet, gevolgd door een dieet met zacht voedsel en tenslotte een normaal dieet. Personen met specifieke behoeften, zoals een dieet voor diabetici, zouden zacht, diabetisch vriendelijk voedsel hebben dat in overeenstemming is met hun voedingsbehoeften.
Behandelingen
Zofran (Ondansetron): Dit medicijn kan via een infuus of als pil worden gegeven voor de preventie of behandeling van misselijkheid en braken.
Phenergan (Promethazine): dit medicijn wordt meestal gegeven voor misselijkheid en braken en kan IV, oraal als pil of siroop, als zetpil of als injectie in een spier worden gegeven. Het is bekend dat het een bijwerking van sedatie heeft, waardoor de meeste patiënten slaperig worden.
Reglan (Metoclopramide): dit medicijn wordt gegeven om de werking van de darmen te versterken, omdat ze na anesthesie vaak traag zijn en dit kan leiden tot misselijkheid en braken. Het wordt als pil of via een infuus gegeven.
Compazine: dit medicijn wordt voor meerdere problemen gebruikt, maar het is bekend dat het misselijkheid en braken bij de chirurgische patiënt vermindert. Het kan worden toegediend als injectie in een spier, via een infuus, als pil of zetpil. Het kan ook angst verminderen.
Scopolamine: dit medicijn wordt gebruikt voor reisziekte en postoperatieve misselijkheid en braken. Het kan als pleister worden aangebracht, via een infuus of als injectie worden toegediend.
IV-vloeistoffen: voor sommige mensen kan alleen goed gehydrateerd zijn misselijkheid en braken verminderen. Voor anderen kan het braken snel tot uitdroging leiden. IV-vloeistoffen worden meestal samen met een medicijn gebruikt voor de behandeling van misselijkheid en braken.
Nasogastrische sonde: bij ernstig braken kan een nasogastrische sonde in de maag worden geplaatst. Deze buis wordt in de neus (of mond als de patiënt beademd wordt), in de slokdarm en in de maag ingebracht. De sonde is bevestigd aan een afzuigapparaat dat voorzichtig op de sonde zuigt en de inhoud van de maag verwijdert.
