Een rood-groene kleurenblind-test detecteert rood-groene kleurenblindheid, met als meest voorkomende de Ishihara-test. Rood-groene kleurenblindheid maakt het moeilijk voor iemand om onderscheid te maken tussen rood, groen en geel. Sommige mensen met rood-groene kleurenblindheid zijn zich mogelijk niet bewust van hun toestand. Een rood-groene kleurenblind test kan deze mensen laten weten dat ze deze vorm van kleurenblindheid hebben, zodat ze de nodige voorzorgsmaatregelen kunnen nemen om veilig te blijven, zelfs als ze sommige kleuren niet van elkaar kunnen onderscheiden.
kowalska-art / Getty Images
Rood-groene kleurenblindheid
Roodgroene kleurenblindheid, ook wel roodgroene gezichtsstoornissen genoemd, is het meest voorkomende type kleurenblindheid en treft ongeveer één op de 12 mannen en 1 op de 200 vrouwen onder populaties met Noord-Europese afkomst. groentinten lijken op elkaar als een soort bruinachtige, gedempte toon voor mensen met deze vorm van kleurenblindheid.
Er zijn vier soorten rood-groene kleurenblindheid:
- Deuteranomalie: dit is de meest voorkomende rood-groene kleurenblindheid. Het maakt groen meer rood. Dit type rood-groene kleurenblindheid omvat alles, van bijna normaal zicht tot deuteranopie
- Deuteranopie: een sterkere vorm van kleurenblindheid waarbij iemand helemaal geen verschil kan zien tussen groen en rood
- Protanomalie: Rood lijkt groener en minder helder
- Protanopie: dit is wanneer de getroffen persoon het verschil tussen rood en groen helemaal niet kan zien
Wat veroorzaakt kleurenblindheid?
Kleurenblindheid, ook wel kleurenblindheid genoemd, is meestal genetisch bepaald en wordt van ouders op kinderen overgedragen. In het netvlies zenden lichtreceptorcellen, staafjes en kegeltjes genaamd, signalen uit van het oog naar de hersenen. Staven zorgen voor zicht bij weinig licht, terwijl kegeltjes zicht bieden bij helder licht en kleurwaarneming.
Er zijn drie soorten kegelcellen, blauw, groen en rood, en elk bevat een specifiek pigment (een opsin genaamd) dat gevoelig is voor verschillende golflengten van licht. Hoe ze elkaar overlappen, is hoe ze verschillende kleuren creëren.Roodgroene kleurenblindheid wordt veroorzaakt door genetische veranderingen met deOPN1LWofOPN1MWgen, wat leidt tot de afwezigheid van bepaalde kegeltjes of abnormale opsin-pigmenten in de kegeltjes die de rood-groene kleurwaarneming beïnvloeden.
Sommige gevallen van kleurenblindheid worden verworven. Ze kunnen ontstaan door ziekten waarbij het netvlies betrokken is of hersengebieden die betrokken zijn bij de verwerking van visuele informatie, als bijwerking van bepaalde medicijnen, of door blootstelling aan bepaalde chemicaliën.
Visuele tests
Ishihara-test
De Ishihara-test is de meest gebruikte test voor rood-groene kleurenblindheid en werd bijna 100 jaar geleden gemaakt door Dr. Shinobu Ishihara. Het bestaat uit een set van 38 gekleurde gestippelde platen (Ishihara-platen genoemd) die ofwel een nummer- of padvormig ontwerp bevatten.
Er zijn vier soorten platen:
- Verdwijnend ontwerp: mensen met een goede kleurwaarneming kunnen het ontwerp zien, maar mensen met kleurenblindheid niet.
- Transformatieontwerp: mensen met kleurenblindheid zullen een ander ontwerp zien dan mensen met een goed kleurenzien
- Ontwerp met verborgen cijfers: mensen met kleurenblindheid kunnen het nummer op het bord zien en mensen met een goed kleurenzien niet
- Classificatieontwerp: dit wordt gebruikt om rood-en-groene kleurenblindheid te bepalen. Het verdwijnende ontwerp wordt aan weerszijden van de plaat gebruikt, de ene kant voor deutan-defecten en de andere voor protanen
De Ishihara-test werkt voor de meeste mensen. In sommige gevallen kunnen echter andere tests nodig zijn, zoals voor mensen met een zo slecht gezichtsvermogen dat ze het beeld niet goed kunnen zien, ongeacht de kleur. Het leger gebruikt ook meer gespecialiseerde tests.
Cambridge-kleurentest
Door de principes van de Ishihara-test te combineren met nieuwe technologieën, gebruikt de Cambridge Color Test platen met gekleurde stippen zoals de Ishihara-test, maar gebruikt een C-vorm in een andere kleur dan de achtergrond. De C-vorm, het doel genoemd, verschijnt willekeurig in een van de vier oriëntaties, en
de persoon die de test maakt, moet op een van de vier toetsen klikken om de oriëntatie aan te geven.
In eerste instantie bevat het doel levendige, heldere kleuren, die helpen bij het vaststellen van de betrouwbaarheid van de testpersoon bij het bepalen van de oriëntatie van de weergegeven C. Vervolgens verandert de computer de kleurkwaliteit (kleurkwaliteit) tussen het doel en de achtergrond op basis van de prestaties van de persoon. Er zijn langere en kortere versies van deze test.
Een andere versie van de Cambridge-test die wordt gebruikt voor mensen met een verminderd gezichtsvermogen heeft vier platen, maar in plaats van de platen met stippen en een doel, hebben ze allemaal één kleur. Drie van de platen hebben een neutrale, grijsachtige kleur en één heeft een andere kleur. De persoon die de test uitvoert, moet de cirkel identificeren met de aangegeven kleur.
Afwijkingen
Anomaloscopen worden ook gebruikt om te testen op rood-groene kleurenblindheid. Tijdens een test met dit instrument toont het scherm twee vakjes met elk een specifieke kleur. De persoon die de test doet, zal proberen de kleur van het eerste vakje te matchen met de kleur in het tweede vakje door aan een knop te draaien waarmee het eerste vakje wordt bediend. Dit is een vrij eenvoudige test en moet worden aangevuld met informatie van andere kleurenblinde tests voor een nauwkeurige diagnose.
Wanneer moet ik een dokter zien?
De American Optometric Association beveelt aan dat alle kinderen een uitgebreid optometrisch onderzoek ondergaan voordat ze naar school gaan, aangezien veel leermateriaal sterk afhankelijk is van kleurwaarneming of kleurcodering.Sommige ziekten en veroudering kunnen ook kleurenblindheid veroorzaken. Raadpleeg uw oogarts als u veranderingen in uw gezichtsvermogen of kleurwaarneming ervaart.
Een woord van Verywell
De meeste mensen passen zich zonder ernstige problemen aan rood-groene kleurenblindheid aan. Als u vermoedt dat u deze vorm van kleurenblindheid heeft, vraag dan uw oogarts om een test. Kijk of het is geërfd of verworven en kijk of er technologieën beschikbaar zijn om u te helpen kleuren beter te identificeren. Uw oogarts kan testen op kleurenblindheid en u enkele handige tips geven om de impact van kleurenblindheid op uw dagelijks leven te minimaliseren.
