ljubaphoto / Getty Images
Belangrijkste leerpunten
- De geurreceptoren van het lichaam vormen de eerste verdedigingslinie tegen virussen in de lucht.
- Bij mensen met COVID-19 komt reukverlies vaak voor. Onderzoekers zeggen dat dit de beste indicator van de infectie is.
- Sommige mensen die COVID-19 hebben gehad, hebben hun reukvermogen nog niet teruggekregen. Sommige zijn geholpen door olfactorische training en orale steroïden.
Ons reukvermogen is een complex en genuanceerd biologisch proces. Volgens twee grote internationale onderzoeken uitgevoerd door Alexander Wieck Fjaeldstad, MD, een onderzoeker en professor aan de Universiteit van Aarhus in Denemarken, is het verliezen van je reukvermogen ook een van de meest betrouwbare indicatoren van een COVID-19-infectie.
De onderzoeken onder 4.039 COVID-19-patiënten uit 41 landen en bevestigden wat wetenschappers hebben waargenomen sinds het begin van de pandemie: het verliezen van je reukvermogen is een betrouwbare vroege indicator van COVID-19-infectie.
Verywell sprak met Eric Holbrook, MD, de directeur van de afdeling rhinologie aan Massachusetts Eye and Ear en universitair hoofddocent aan de Harvard Medical School, over hoe COVID-19 de reukzenuwen beïnvloedt en waarom uw reukvermogen mogelijk niet meteen terugkeert na u heb het virus gehad.
Wat dit voor u betekent
Verlies van reukvermogen is een van de meest unieke en gemakkelijk waarneembare symptomen van COVID-19. De meeste mensen krijgen hun reukvermogen snel terug, maar anderen niet. Als u nog steeds last heeft van geur- en / of smaakverlies nadat u COVID-19 heeft gehad, weet dan dat nieuwe onderzoeken hebben aangetoond dat er mogelijke behandelingsopties zijn, zoals reuktraining en bepaalde medicamenteuze behandelingen.
COVID-19 Geurverlies is universeel
Holbrook vertelt aan Verywell dat, hoewel andere virussen ook geurverlies kunnen veroorzaken, bij COVID-19-patiënten het verlies van het gevoel in het geval van COVID-19 universeel is in plaats van zich te richten op bepaalde populaties, zoals oudere mensen.
"Het heeft echt gevolgen voor de jongere bevolking", zegt Holbrook. "Het aantal tieners en vroege volwassenen dat last heeft van geurverlies na het virus is veel hoger dan wat ik in het verleden heb gezien."
Geurverlies geassocieerd met COVID-19 is ook uniek omdat het verband houdt met het gebrek aan vermogen om geuren te ruiken in plaats van te worden veroorzaakt door een fysieke blokkering zoals overtollig slijm.
De rol van uw geurreceptoren
Het COVID-19-virus wordt verspreid door druppeltjes in de lucht. Je neus neemt de lucht op terwijl je ademt, waardoor het een uitstekende route is voor het virus om je lichaam binnen te dringen.
De voeringen van de luchtwegen en neusholtes (het ademhalingsepitheel en reukepitheel) hebben veel ACE2-receptoren. Wetenschappers hebben getheoretiseerd dat het COVID-19-virus zich aan deze receptoren hecht en ze gebruikt om in de cellen te komen.
Hoewel ACE2-receptoren niet worden aangetroffen op de werkelijke reukneuronen in de neus, zijn ze wel aanwezig in de ondersteunende cellen (sustentaculaire cellen). Het is wanneer die cellen worden aangevallen, dat het reukvermogen wordt aangetast.
"Het is geen directe aanval op de neuronen als je de ACE2-receptortheorie volgt", zegt Holbrook. "Maar dat is misschien de reden waarom bepaalde mensen een kortstondig verlies hebben, want als het alleen die ondersteunende cellen zijn die geïnfecteerd en beschadigd zijn, en de reukneuronen leven, dan moeten ze gewoon wachten tot die ondersteunende cellen terugkomen. Dat is een veel gemakkelijker te herstellen dan directe schade. "
Gevoel voor smaak
Veel mensen met COVID-19 die deel uitmaakten van de recente onderzoeken, meldden ook dat ze hun smaakzin verloren of veranderden. Holbrook zegt dat dit logisch is omdat het vermogen om te proeven eigenlijk afhankelijk is van meerdere sensorische inputs.
De smaakzin wordt vaak verward met het begrip smaak. Holbrook legt uit dat in zijn eenvoudigste vorm, uw vermogen omsmaak is afhankelijk van informatie die wordt verzameld door de smaakreceptoren op uw tong en de achterkant van uw mond die zoete, zoute, zure, bittere of umami-smaken detecteren.
Smaak daarentegencombineert informatie verzameld door uw tong en reukzenuwen, evenals zenuwen die textuur detecteren, zoals de trigeminuszenuw. Zelfs visuele informatie - wat u ziet - kan van invloed zijn op hoe smaak wordt waargenomen.
COVID-19 tast de reukzenuwen aan, en daarom melden veel patiënten dat ze hun smaak- en reukvermogen verloren hebben. In zeldzame gevallen zegt Holbrook dat sommige patiënten melden dat voedsel een ander mondgevoel heeft, wat aangeeft dat ook de nervus trigeminus is aangetast.
Wanneer komt de geur terug?
Holbrooks zegt dat hoewel reukzenuwen enkele van de enige sensorische zenuwcellen in het lichaam zijn met regeneratief vermogen, het een langzaam proces is. Als de schade groot is, kan het herstel van het volledige reukvermogen maanden duren, zo niet jaren.
Hyposmie - gedeeltelijk geurverlies - lijkt een wijdverbreid effect van COVID-19 te zijn, en het is waarschijnlijk zelfs wijdverbreider dan datagestuurde onderzoeken zoals die van Fjaeldstad nauwkeurig kunnen aantonen.
Sommige mensen met COVID-19 ervaren geen geurverlies. Holbrook zegt dat ons reukvermogen niet een alles of niets sensatie is - zelfs patiënten die geen volledig geurverlies hebben, kunnen een verminderd vermogen hebben om geuren te detecteren, vooral wanneer ze worden getest met geurconcentratietests in plaats van gegevens op basis van waargenomen vermogen.
De meeste mensen die het virus krijgen, krijgen hun reukvermogen binnen twee tot drie weken terug, maar COVID-19 "long-haulers" kunnen het verlies maandenlang opvangen.
Patiënten helpen herstellen
Wetenschappers werken aan het helpen van mensen die aanhoudend reukverlies hebben na COVID-19. Olfactorische training houdt in dat patiënten een set met vier verschillende geuren krijgen en ze elk tien seconden, twee keer per dag, laten ruiken. De behandeling is veelbelovend gebleken voor de behandeling van andere gevallen van hyposmie of dysosmie.
Een recente studie van de Université Libre de Bruxelles in België heeft uitgewezen dat een combinatie van reuktraining en corticosteroïden een veelbelovende techniek kan zijn om mensen met langdurig geurverlies te helpen.
Een kleine steekproef van 27 patiënten werd opgesplitst in twee verschillende groepen. Beide groepen ondergingen een eerste geurbeoordelingstest vijf weken na het begin van hun geurverlies. Een groep oefende olfactorische training. De tweede groep volgde dezelfde olfactorische training plus een tiendaagse behandeling met orale corticosteroïden.
Na tien weken werden de deelnemers opnieuw getest. De groep die de orale steroïden slikte en de olfactorische training voltooide, had een significant hoger herstelpercentage dan de groep die alleen de training deed. Corticosteroïden zijn niet voor iedereen een veilige behandelingsoptie, maar de studie gaf aan dat ze sommige mensen met hyposmie kunnen helpen.
-and-the-flu-similarities-and-differences.jpg)
-is-treated.jpg)
