Chirurgische reparatie kan een optie zijn voor sommige mensen met een schouderdislocatie. Als u een ontwrichte schouder ervaart als gevolg van een traumatische gebeurtenis, zoals een sportbotsing, een val of een auto-ongeluk, kunt u in de toekomst het risico lopen dat u terugkerende schouderdislocaties oploopt. De kans op terugkerende schouderdislocatie hangt het sterkst af van uw leeftijd - waarbij jongere mensen meestal een hoger risico lopen dan oudere mensen.
Science Photo Library / Getty ImagesIs een operatie nodig?
Als u een schouderdislocatie heeft en geïnteresseerd bent in een operatie, bespreek dan de mogelijke voordelen van chirurgische versus niet-chirurgische behandeling met uw arts.
Traditioneel raden de meeste orthopedisch chirurgen geen operatie aan na een eerste schouderdislocatie. Na een korte periode van immobilisatie, gevolgd door fysiotherapie, kunt u verwachten dat u geleidelijk uw normale activiteiten hervat.
Als u een tweede ontwrichting oploopt, kan een operatie worden overwogen. Uit toenemende gegevens blijkt dat jongere leeftijd geassocieerd is met een hoger risico op herverdeling.
Opties voor behandeling
Voor de behandeling van een schouderdislocatie worden doorgaans niet-chirurgische behandelingen gebruikt.
Conservatief management
Uw arts zou u aanraden met fysiotherapie te beginnen om de spieren te versterken die helpen de bal van uw schouder in de kom te stabiliseren. Hoewel het labrum (het kraakbeen rond je schouder) niet noodzakelijk geneest in zijn normale positie, kun je ter compensatie de spieren rond de schouder versterken. Met deze benadering kunt u de normale beweging van uw schouder hervatten.
Er zijn enkele onderzoeken die aantonen dat het immobiliseren van de schouder in een specifieke positie ook de kans op herhaalde dislocaties kan helpen voorkomen. Dit is een zelden gebruikte behandelmethode omdat de positie die nodig is voor immobilisatie erg onhandig is - met de arm van het lichaam afgekeerd.
Chirurgie
Het doel van een operatie is om de schade te herstellen die is opgetreden toen de schouder uit de kom kwam.
De meest voorkomende verwonding die optreedt als gevolg van een schouderdislocatie is een Bankart-traan. Dit letsel is een scheur in een van de belangrijkste stabiliserende ligamenten die zich hechten aan het labrum van de schouderkom. Een Bankart-reparatie wordt uitgevoerd door het beschadigde labrum opnieuw te bevestigen aan de koker van de schouder, waardoor de normale strakheid van de ligament die de bal in de koker houdt, wordt hersteld.
Chirurgische reparatie kan worden gedaan met een open operatie of een arthroscopische schouderoperatie. Arthroscopische behandeling heeft meestal de voorkeur. Er zijn echter situaties waarin traditionele open chirurgie een beter alternatief kan zijn.
Wat zou je moeten doen?
De behandeling van schouderdislocatie varieert afhankelijk van de symptomen, de omvang van het letsel en het risico op terugkerende dislocatie. Vaak wordt aanbevolen dat jonge atleten die contactsporten beoefenen (inclusief voetbal of ijshockey) een chirurgische reparatie ondergaan na een eerste dislocatie, aangezien de kans op herhaalde dislocatie groot is zonder operatie.
Meestal echter, wanneer er een lager risico op terugkerende dislocatie is, is het redelijk om niet-chirurgische behandelingen te proberen als een eerste stap om deze verwondingen te behandelen. Als er een tweede dislocatie optreedt, wordt over het algemeen een operatie overwogen.
