Teenlopen is een specifiek type gang dat vaak wordt gezien bij jonge kinderen die leren lopen. Normaal lopen omvat een specifieke reeks gebeurtenissen. Deze evenementen zijn onderverdeeld in twee fasen: standfase en zwaaifase. De standfase is het deel van de loopcyclus waarbij de voet de grond raakt. De standfase begint met een hielaanval, waarbij je je hiel op de grond laat landen en dan je voet naar voren rolt en dan op je tenen komt om af te zetten. De zwaaifase is het deel van de loopcyclus waarbij de voet de grond niet raakt. Bij teenlopers wordt de hielstaking overgeslagen, en het individu landt op zijn tenen en behoudt die positie tijdens de standfase.
Afbeeldingsbron / Getty-afbeeldingenOf teenlopen normaal is
Leren lopen kost tijd, en net als bij het leren van iets, doen we het de eerste keer niet altijd goed. Teenlopen is normaal bij jonge kinderen jonger dan 2 jaar. De meeste kinderen beginnen met hun tenen lopen en zullen in de loop van hun tweede levensjaar geleidelijk een normaal looppatroon ontwikkelen.
Kinderen die tenen lopen na de leeftijd van 2 jaar kunnen worden geëvalueerd om er zeker van te zijn dat ze geen andere aandoening hebben die tenen kan lopen. Het tenen lopen na deze leeftijd wordt niet als normaal beschouwd.
Omstandigheden die teenwandelen veroorzaken
Er zijn verschillende aandoeningen die voor het eerst kunnen worden vermoed door het symptoom van aanhoudend tenen lopen. Dit wil niet zeggen dat kinderen die ouder zijn dan 2 jaar zeker een van deze aandoeningen hebben. In feite worden de meeste teenlopers als idiopathisch beschouwd, wat betekent dat er geen onderliggende aandoening kan worden vastgesteld, maar kinderen die wel blijven lopen, moeten worden beoordeeld op ontwikkelingsstoornissen of neurologische aandoeningen.
Sommige aandoeningen die teenwandelen kunnen veroorzaken, zijn onder meer hersenverlamming, spierdystrofie van Duchenne en autisme.
Niet-invasieve behandelingen
Zoals gezegd is het lopen van tenen onder de leeftijd van 2 jaar niet abnormaal. De meest gebruikelijke behandeling is om het kind te observeren en te kijken of het lopen van de teen spontaan verdwijnt.Geen enkel onderzoek heeft ooit een langdurige functionele beperking in de adolescentie of volwassenheid aangetoond als gevolg van het lopen op de tenen als kind, daarom is het belangrijk dat deze kinderen niet overbehandeld worden.
Kinderen die aanhoudend tenen lopen en geen andere diagnose hebben die de aandoening verklaart, worden meestal gestart met enkele eenvoudige vormen van behandeling. De meest voorkomende behandelingen zijn fysiotherapie, strekken, nachtspalken en gipsverband.Als eenvoudig strekken niet helpt, kan het plaatsen van een spalk of gipsverband voor een constante rek helpen om het strakke hielkoord los te maken.
Meer recentelijk hebben sommige artsen Botulinumtoxine, ook wel Botox genoemd, gebruikt om de aangespannen kuitspieren te ontspannen Net zoals rimpels in het gezicht worden ontspannen met deze injecties, kan Botox de strakke kuitspier ontspannen.
Chirurgie als behandeling
Chirurgie wordt gebruikt om het strakke hielkoord te verlengen. Er worden verschillende chirurgische technieken gebruikt, maar de meeste hebben betrekking op een variatie van het langer maken van de achillespees, zodat de hiel tijdens het lopen voor de tenen kan landen. Vaak worden afgietsels postoperatief gebruikt om ervoor te zorgen dat de weefsels niet weer strakker worden tijdens genezing. Chirurgie is over het algemeen voorbehouden aan kinderen die de bovengenoemde niet-chirurgische behandelingen hebben gefaald.
Beste behandelplannen
Als een kind onder de twee jaar tenen loopt, is observatie duidelijk het beste behandelplan.
Boven de 2 jaar moeten kinderen worden gescreend op ontwikkelingsstoornissen of neurologische aandoeningen die mogelijk de persistentie van het lopen van de teen zouden kunnen verklaren. Als er geen worden gevonden, wordt het lopen van de teen beschreven als idiopathisch, wat betekent dat er geen onderliggende oorzaak kan worden vastgesteld.
Idiopathische teenlopers ouder dan 2 jaar kunnen nog steeds worden waargenomen, vooral als ze verbeteren, of eenvoudig strekken of gieten kan worden overwogen. Als deze eenvoudige behandelingen mislukken, kan een operatie worden overwogen om het strakke hielkoord te verlengen.
.jpg)
