Een van de meest voorkomende problemen bij orthopedisch chirurgen is een ontsteking van het schoudergewricht. Veel mensen zoeken hulp bij hun orthopedist voor schouderpijn, en een veel voorkomende diagnose is 'schouderbursitis' of 'rotator cuff tendinitis'. Deze woorden worden vaak door elkaar gebruikt, maar ze kunnen verwarring veroorzaken bij mensen die zich afvragen welke van deze aandoeningen ze hebben of dat ze in feite dezelfde aandoening zijn.
Westend61 / Getty-afbeeldingenSchouderbursitis en peesontsteking van de rotator cuff zijn verschillende manieren om te zeggen dat er een ontsteking is van een bepaald gebied in het schoudergewricht dat een veel voorkomende reeks symptomen veroorzaakt. De juiste terminologie voor deze symptomen is het impingement-syndroom.
Overzicht
Impingement-syndroom treedt op wanneer er een ontsteking is van de pezen van de rotatormanchet en de slijmbeurs die deze pezen omgeeft. Er is een verschil tussen tendinitis en bursitis, maar in de meeste gevallen van het impingement-syndroom is er een combinatie van deze problemen.
De schouder is een complex gewricht waar verschillende botten, spieren en ligamenten de bovenste extremiteit met de borst verbinden. Impingement-syndroom treedt op als er een ontsteking is tussen de bovenkant van het opperarmbeen (armbeen) en het acromion (punt van het schouderblad). Tussen deze botten bevinden zich de pezen van de rotatormanchet en de slijmbeurs die deze pezen beschermt. Normaal gesproken glijden deze pezen moeiteloos in deze ruimte - de zogenaamde subacromiale ruimte.
Oorzaken
Impingement-syndroom is een beschrijvende term voor het beknellen van de pezen en slijmbeurs van de rotatormanchet tussen de botten. Bij veel mensen met dit probleem is de vorm van hun botten zodanig dat ze minder ruimte hebben dan anderen. Daarom kunnen kleine verdikkingen van de pezen of slijmbeurs symptomen veroorzaken. Uiteindelijk wordt deze ruimte te smal om plaats te bieden aan de pezen en de slijmbeurs, en elke keer dat deze structuren tussen de botten bewegen, worden ze bekneld.
Vaak is er een eerste verwonding die het ontstekingsproces in gang zet. Daarna kan het probleem zichzelf verergeren. Ontsteking veroorzaakt een verdikking van de pezen en slijmbeurs. De verdikking neemt dan meer ruimte in beslag en daardoor worden de pezen en slijmbeurs nog meer afgekneld. Dit veroorzaakt meer ontstekingen en meer verdikking van de pezen en slijmbeurs, enzovoort.
Symptomen
Veel voorkomende symptomen van bursitis in de schouder zijn:
- Pijn bij activiteiten boven het hoofd (arm boven het hoofd)
- Pijn tijdens het slapen 's nachts
- Pijn aan de buitenkant van de schouder / bovenarm
Diagnose
Het stellen van de diagnose impingement-syndroom kan meestal worden bereikt met een grondig lichamelijk onderzoek. Het is belangrijk om onderzocht te worden door een arts die bekend is met verschillende oorzaken van schouderpijn, aangezien andere problemen vergelijkbare symptomen kunnen hebben. Het stellen van een juiste diagnose is noodzakelijk voor een goede behandeling. Röntgenfoto's worden meestal gemaakt om de benige anatomie van de schouder te beoordelen. Een MRI kan worden overwogen om er zeker van te zijn dat er geen tekenen zijn van een scheur in de rotator cuff.
Impingement-syndroom en een scheur in de rotatormanchet zijn verschillende problemen, en hoewel ze verband houden, is de behandeling anders. Bij scheuren in de rotator cuff is de kans groter dat chirurgische ingreep nodig is, hoewel de waarheid is dat de meeste scheuren in de rotator cuff ook kunnen worden behandeld met niet-invasieve behandelingen.
Behandeling
De meeste patiënten met schouderbursitis kunnen verlichting vinden met enkele eenvoudige, niet-chirurgische behandelingen Alleen in zeldzame gevallen is een operatie nodig voor de behandeling van schouderbursitis. Specifieke behandelingen kunnen verschillen afhankelijk van de voorkeuren van de patiënten, hun verwachtingen en hun reactie op de behandeling.
Niet-chirurgische behandeling
Veel mensen vinden verlichting bij rust en niet-chirurgische behandelingen, waaronder fysiotherapie en ontstekingsremmende medicijnen. Een van de meest voorkomende toepassingen van een cortisone-injectie is voor de behandeling van het impingement-syndroom.Als u een van deze behandelingen voor uw impingement-syndroom wilt voortzetten, is het de moeite waard om dit met uw arts te bespreken. Als de behandelingen gedurende ten minste drie tot zes maanden zijn geprobeerd zonder verbetering van de symptomen, kan een chirurgische ingreep, subacromiale decompressie genaamd, worden overwogen.
Chirurgische behandeling
Subacromiale decompressie is een arthroscopische operatie die wordt uitgevoerd met instrumenten die via kleine incisies worden ingebracht Afhankelijk van de locatie van de ontsteking en de omvang van het werk dat moet worden gedaan, worden meestal twee tot vier kleine (1 centimeter) incisies gemaakt. Een buisje, een canule genaamd, wordt in elke incisie ingebracht om instrumenten gemakkelijk in en uit de schouder te laten passeren zonder de omliggende weefsels te beschadigen. Een van de instrumenten die in de schouder worden gestoken, is een videocamera ter grootte van een potlood. Een ander instrument dat een scheerapparaat wordt genoemd, wordt via een andere canule ingebracht. Het scheerapparaat wordt gebruikt om de ontstoken slijmbeurs te verwijderen. Nadat de slijmbeurs is verwijderd, wordt de rotatormanchet geïnspecteerd op tekenen van een scheur.
Het bot boven de rotatormanchet (de punt van de schouder) wordt het acromion genoemd. Veel mensen met bursitis van de schouder hebben een botspoor die zich vormt op het onderoppervlak van het acromion. Afhankelijk van het bot van het acromion, kan een braam worden gebruikt om het spoor te verwijderen om meer ruimte te creëren voor de pezen van de rotatormanchet. Het voordeel van het verwijderen van de botspoor is een onderwerp van discussie onder orthopedisch chirurgen. Sommige chirurgen geloven dat de uitloper een belangrijke oorzaak van ontsteking is door ruimte in te nemen rond de pezen van de rotatormanchet, terwijl anderen beweren dat het verwijderen van de uitloper van het bot nooit de resultaten van patiënten die deze operatie ondergaan, heeft verbeterd.
Mensen die een operatie ondergaan, worden na subacromiale decompressie in een schouderband gelegd, maar ze kunnen snel met hun schouderbeweging beginnen. In tegenstelling tot een operatie voor een scheur in de rotatormanchet, is er geen behoefte aan een periode van beperkte beweging om peesgenezing mogelijk te maken. In gevallen van een geïsoleerde subacromiale decompressie, kunnen patiënten onmiddellijk na de operatie met zachte bewegingen beginnen. De versterking kan binnen een paar weken beginnen en het sporten kan worden hervat nadat de zwelling is verdwenen.
Omdat een subacromiale decompressie vaak deel uitmaakt van een andere chirurgische ingreep (zoals een rotatormanchetreparatie of laboratoriumhersteloperatie), kan de revalidatie onder deze omstandigheden heel anders zijn. Daarom moet elke patiënt de voortgang van zijn revalidatie met zijn eigen chirurg bespreken.
Complicaties na subacromiale decompressie zijn ongebruikelijk, maar kunnen optreden De meest voorkomende problemen zijn pijn en stijfheid die gewoonlijk verdwijnen met fysiotherapie en tijd. Er zijn echter meer ernstige complicaties, waaronder infectie, zenuwbeschadiging en kraakbeenschade, die allemaal langdurige problemen kunnen veroorzaken. Het is belangrijk om maatregelen te nemen om deze complicaties te voorkomen om het best mogelijke resultaat van de operatie te garanderen.
Een woord van Verywell
Impingement-syndroom is de medische naam die wordt gegeven aan een ontsteking van de pezen van de rotatormanchet en de slijmbeurs die deze pezen omgeeft. Deze veel voorkomende aandoening kan pijn in het schoudergewricht veroorzaken, vooral wanneer de arm boven het hoofd wordt opgetild. Gelukkig zijn eenvoudige behandelingen vaak effectief bij het beheersen van de ontsteking die gepaard gaat met bursitis of tendinitis. Als deze eenvoudige behandelingen niet voldoende zijn om uw symptomen onder controle te houden, zijn er invasieve chirurgische opties die kunnen worden overwogen. Over het algemeen worden deze alleen in overweging genomen als de eenvoudigere behandelingen zijn uitgeput en niet langer effectief zijn. Hoewel chirurgische behandeling in deze situaties effectief kan zijn, is er postoperatieve revalidatie en mogelijke complicaties door chirurgie die kunnen optreden. Om die reden zal uw orthopedist waarschijnlijk eerst de eenvoudige behandelingen proberen om te zien of ze effectief zijn.
