Een overzicht van transversale myelitis of plotselinge verlamming

Stel je voor dat je binnen een dag snel je vermogen verliest om je benen te voelen of te bewegen, of zelfs om je blaas of stoelgang onder controle te houden. Dit angstaanjagende scenario is wat er gebeurt bij mensen met transversale myelitis.

Transversale myelitis treft tussen de één en vijf mensen per miljoen per jaar. Hoewel transversale myelitis ongebruikelijk is, is het verwoestend voor de getroffenen.

Symptomen

Net als multiple sclerose is transversale myelitis een auto-immuunziekte. Het eigen immuunsysteem van het lichaam verwart het zenuwstelsel voor ziekten en aanvallen. Het resultaat is een ontstekingsreactie op één niveau van het ruggenmerg, waardoor de communicatie tussen de hersenen en alle delen onder dat niveau van het ruggenmerg kan worden afgesloten.

Als gevolg van dit communicatieverlies kunnen mensen met transversale myelitis last hebben van gevoelloosheid, tintelingen of zwakte van een deel of het hele lichaam onder een bepaald niveau, meestal in het thoracale ruggenmerg. Hoewel dit meestal beide zijden van het lichaam treft, kunnen ook unilaterale syndromen zoals Brown-séquard voorkomen. Andere effecten kunnen dysautonomie of verlies van controle over de blaas of darmen zijn. Pijn is niet ongewoon. Symptomen kunnen zich snel ontwikkelen, vaak binnen 24 uur, hoewel er ook een langzamere progressie kan optreden.

Transversale myelitis kan deel uitmaken van multiple sclerose en is soms het eerste probleem bij de ziekte. Het kan ook deel uitmaken van de ziekte van Devic (neuromyelitis optica), een andere demyeliniserende ziekte die voornamelijk het ruggenmerg en de oogzenuw treft. Transversale myelitis wordt ook gevonden bij reumatologische aandoeningen zoals systemische lupus erythematosus, gemengde bindweefselziekte, de ziekte van Behcet, sclerodermie en het syndroom van Sjögren.

Besmettelijke oorzaken van transversale myelitis zijn onder meer enterovirussen, West-Nijlvirus, herpes, de ziekte van Lyme in het centrale zenuwstelsel, mycoplasma en paraneoplastische infecties.

Testen en behandelen

Naast het lichamelijk onderzoek gebruiken neurologen tests zoals laboratoriumonderzoek, magnetische resonantiebeeldvorming en lumbaalpuncties om de oorzaak van iemands transversale myelitis beter te begrijpen. Een MRI vertoont meestal abnormale signalen op nog een deel van het ruggenmerg. Ongeveer de helft van de tijd zal een studie van cerebrospinale vloeistof (CSF) verkregen door een lumbaalpunctie tekenen van ontsteking vertonen, zoals een hoog proteïnegehalte. Er kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd op CSF om te evalueren op kankers of infecties. Er kunnen tests worden uitgevoerd op bloedmonsters om te beoordelen op reumatologische aandoeningen.

De behandeling van acute transversale myelitis is gebaseerd op het verminderen van ontstekingen in het ruggenmerg. Het gebruik van hooggedoseerde corticosteroïden is de meest geprefereerde methode om dit te bereiken. Er is eigenlijk maar beperkt bewijs om dit te ondersteunen, vanwege de zeldzaamheid van transversale myelitis. Bij andere demyeliniserende ziekten, zoals optische neuritis, is echter aangetoond dat hoge doses IV-steroïden de duur van de symptomen verkorten. In sommige gevallen kan plasma-uitwisseling ook nuttig zijn. Er zijn minder gegevens om het gebruik van andere behandelingen, zoals IVIg, bij transversale myelitis te ondersteunen. Daarna moet elke bijkomende aandoening zoals multiple sclerose of een bindweefselaandoening worden aangepakt.

De meeste mensen met transversale myelitis zullen binnen één tot drie maanden een verbetering ervaren. Ongeveer 40% van de mensen met transversale myelitis zullen na de eerste periode van verbetering nog enkele problemen hebben. Herhaling van transversale myelitis is zeldzaam, maar komt soms voor. Fysieke en ergotherapie kunnen nuttig zijn om mensen weer op de been te krijgen na een aanval van transversale myelitis.