Peter Dazeley / The Image Bank / Getty Images
Urine-incontinentie is een onbedoeld verlies van controle bij het vrijkomen van urine (plas) uit de blaas. Bij urine-incontinentie lekt urine uit het lichaam. Dit probleem kan worden veroorzaakt door verschillende factoren die de spieren en zenuwen van de blaas beïnvloeden.
Het hebben van urine-incontinentie kan van alles betekenen, van een klein lek bij hoesten of niezen tot een volledig gebrek aan controle waardoor urine uit het lichaam stroomt. Mensen van elk geslacht kunnen incontinentie ervaren.
Soorten urine-incontinentie omvatten stress-incontinentie, aandrangincontinentie, overloopincontinentie, functionele incontinentie en gemengde incontinentie.
Urineblaas
De blaas slaat urine op totdat deze uit het lichaam wordt vrijgegeven. De blaas bevindt zich in het bekken. Het is hol van binnen en het zet uit naarmate het zich vult met urine, en functioneert enigszins als een ballon. Een volwassen blaas kan tussen de 1,5 en 2 kopjes urine bevatten.
Urine verlaat het lichaam via de urethra, een dunne buis die zich tussen de blaas en de buitenkant van het lichaam bevindt. Als de blaas vol is, krijgen de hersenen een signaal dat het tijd is om te plassen.
Twee sets spieren, sfincters genaamd, helpen de urinestroom onder controle te houden. Deze sluitspieren hebben de vorm van een ring en bevinden zich in de hals van de blaas en de urethra.
Wanneer de sluitspieren gesloten zijn, houden ze de urine vast in de blaas. Wanneer ze ontspannen, wordt de urine door de urethra en uit het lichaam gestuurd.
Mensen hebben controle over deze spieren en kunnen ze op elkaar klemmen of ontspannen. Als u geen volledige controle heeft over het stoppen en / of beginnen met urineren van het lichaam, kan dit leiden tot urine-incontinentie.
Soorten incontinentie
Er zijn verschillende soorten urine-incontinentie en elk heeft verschillende mogelijke oorzaken.
Stressincontinentie
Stressincontinentie treedt op wanneer urine uit het lichaam lekt met fysieke bewegingen zoals hoesten, niezen, lachen, bukken, sporten, seks hebben of iets zwaars optillen. Stressincontinentie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Dit type incontinentie wordt veroorzaakt door zwakte van de spieren van de urinesfincter of de urethra. Wanneer er een kracht op de spieren in de buik wordt uitgeoefend, kan dit leiden tot druk op de blaas en tot urineverlies.
Stressincontinentie kan ontstaan wanneer de spieren verzwakt zijn door de bevalling, en het kan beginnen tijdens de zwangerschap. Het kan ook optreden na een prostaatoperatie, waardoor de spieren van de sluitspier verzwakt.
De eerstelijnsbehandeling van stressincontinentie omvat het doen van oefeningen van de bekkenbodemspieren. Blaastraining kan u helpen te leren hoe en wanneer u volgens een schema kunt plassen om symptomen van stressincontinentie te voorkomen.
Gespecialiseerde apparaten kunnen worden gebruikt voor de behandeling van stressincontinentie. Een patiënt kan indien nodig een urethrale insert door de patiënt inbrengen en verwijderen. En een vaginaal pessarium moet worden geïmplanteerd door een zorgverlener.
Een operatie die helpt de spieren in de urethra en de hals van de blaas te ondersteunen, kan ook worden gebruikt om lekkage te voorkomen.
Dring aan op incontinentie
Urge-incontinentie is een gevoel van een plotselinge drang om te plassen, gevolgd door verlies van spiercontrole en lekkende urine. Sommige mensen die last hebben van aandrangincontinentie, moeten ook vaker naar de badkamer en soms 's nachts opstaan (nocturie).
Deze aandoening wordt veroorzaakt door abnormale contracties in de blaas. De spieren trekken onvrijwillig samen en veroorzaken plassen.
Er zijn verschillende risicofactoren voor aandrangincontinentie, waaronder eerdere buikoperaties (zoals een keizersnede of prostaatoperatie), zwaarlijvigheid, kanker van de blaas of prostaat, urineweginfecties en hogere leeftijd.
De behandeling van urge-incontinentie kan beginnen met biofeedback, een soort training om te leren hoe en wanneer de blaas moet worden geleegd om lekken te voorkomen. Oefeningen genaamd Kegels, waarbij bepaalde spieren van de bekkenbodem samentrekken, kunnen ook nuttig zijn.
Medicijnen, zenuwstimulatietherapie en chirurgie kunnen ook worden gebruikt voor incontinentie die niet verbetert met conservatievere methoden.
Als u regelmatig nycturie heeft, kan dit een teken zijn van diabetes of obstructieve slaapapneu (OSA) en moet u op deze aandoeningen worden onderzocht.
Overloopincontinentie
Overloopincontinentie treedt op wanneer de blaas niet volledig wordt geleegd na het urineren. En u heeft misschien niet de neiging om te plassen (het gevoel dat u uw blaas moet legen) wanneer deze vol is. Dat leidt ertoe dat overtollige urine in de blaas achterblijft, wat uiteindelijk een overloop van de vastgehouden urine veroorzaakt.
Dit type incontinentie komt vaak vaker voor in de urinewegen van mannen dan in de urinewegen van vrouwen. Enkele van de oorzaken van overloopincontinentie zijn een geblokkeerde urethra, zenuwbeschadiging in de blaas, verzwakte spieren in de blaas en bepaalde medicijnen.
De behandeling van overloopincontinentie kan beginnen met een praktijk die 'dubbele plassen' wordt genoemd, wat betekent dat u twee keer naar de badkamer moet om te plassen - met een tussenpoos van enkele minuten. Dit kan helpen om de blaas volledig te ledigen. Andere managementtechnieken zijn onder meer een zorgvuldige timing van de vloeistofinname en het meteen gebruiken van de badkamer als je daar behoefte aan hebt.
Het behandelen van onderliggende gerelateerde aandoeningen, bijvoorbeeld een probleem met de prostaat, kan ook worden aanbevolen om overloopincontinentie te behandelen.
Functionele incontinentie
Dit type incontinentie wordt gekenmerkt door lekken wanneer een persoon niet op tijd naar een badkamer kan om te plassen. Het kan ook optreden als bijwerking van bepaalde medicijnen. Functionele incontinentie komt vaker voor bij mensen met een vrouwelijke urinewegen dan bij mensen met een mannelijke urinewegen.
In sommige gevallen kan het worden veroorzaakt door problemen met de wervelkolom, zenuwen of neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson of multiple sclerose.
Bewegingsbeperking, zoals door artritis, kan ervoor zorgen dat het te lang duurt om naar een badkamer te gaan om te plassen, vooral als er niet gemakkelijk toegankelijke badkamers zijn. Het kan ook voorkomen bij een verstandelijke beperking, wanneer een persoon misschien niet de noodzaak inziet om de badkamer te gebruiken om te plassen.
Blaastraining en geplande badkamerbezoeken kunnen helpen. Het behandelen van dit soort incontinentie voor mensen met veranderde mobiliteit kan het aanpakken van maatschappelijke problemen zoals toegang tot de badkamer met zich meebrengen.
Gemengde incontinentie
Gemengde incontinentie is een combinatie van zowel stressincontinentie als aandrangincontinentie. De behandeling kan strategieën omvatten die worden gebruikt voor een of beide soorten incontinentie.
Omgaan
Urine-incontinentie komt vaak voor, maar is ook verontrustend en kan de kwaliteit van leven aantasten. Er zijn echter veel behandelingen beschikbaar voor de verschillende soorten incontinentie. In sommige gevallen kan het probleem worden beheerd door het gebruik van niet-invasieve maatregelen zoals bekkenbodemoefeningen of biofeedback.
Voor lekkage die het vermogen om te werken of sociale evenementen bij te wonen verhindert, kan het gebruik van urinekussens of ondergoed helpen. Dit zou een tijdelijke oplossing moeten zijn totdat een zorgverlener kan helpen om een meer langetermijnbehandelplan te vinden.
Het is belangrijk om met een zorgverlener te praten over urine-incontinentie, ook al is het een ongemakkelijk onderwerp. Enkele andere leefstijlmaatregelen die door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kunnen worden aanbevolen en die kunnen helpen bij het omgaan met urine-incontinentie, zijn onder meer:
- Een paar uur voor het slapengaan niet drinken als wakker worden om te plassen een probleem is
- Vermijd alcoholische dranken, cafeïne en gekruid voedsel als ze irritatie veroorzaken
- Bekkenbodemoefeningen zoals Kegels om de spieren in dat gebied te versterken
- Verlaging of wijziging van de dosering of het doseringsschema van medicijnen die mogelijk verband houden met incontinentie
- Om de paar uur uitstapjes naar het toilet plannen
- De blaas trainen om op een regelmatiger schema te urineren door het urineren uit te stellen (zoals voorgeschreven door een arts)
Een woord van Verywell
Hoewel veel volwassenen last hebben van urine-incontinentie, is het niet altijd gemakkelijk om het probleem met een zorgverlener te bespreken. Een huisarts, intern geneeskundige, urogynaecoloog of uroloog zijn enkele van de artsen die kunnen helpen bij het diagnosticeren en behandelen van urine-incontinentie.
In sommige gevallen kan het nuttig zijn om een aantal levensstijlveranderingen aan te brengen om de symptomen te verminderen.
Het belangrijkste punt om te onthouden is dat als urine-incontinentie een significant negatief effect heeft op uw kwaliteit van leven, er behandelingen beschikbaar zijn en deze kunnen helpen om weer normaal actief te worden.
.jpg)
.jpg)
