Confabulatie is een geheugenvervorming waarbij valse informatie door een persoon aan anderen wordt uitgedrukt. De sleutel tot het begrijpen van confabulatie is het besef dat de persoon niet opzettelijk oneerlijk is, maar eerder probeert om te gaan met de mensen om hem heen.
10.000 uur / Getty-afbeeldingenConfabulatie bij dementie en andere aandoeningen
Confabulatie komt het meest voor bij mensen met het Korsakoff-syndroom (een vorm van dementie die vaak gepaard gaat met alcoholmisbruik), maar het is ook waargenomen bij gevallen van de ziekte van Alzheimer en frontotemporale dementie. Confabulatie kan ook optreden bij mensen met andere aandoeningen, waaronder een gescheurd aneurysma, encefalitis, hoofdletsel, subarachnoïdale bloeding of schizofrenie.
Oorzaken
Theorieën variëren, maar sommige onderzoeken suggereren twee verklaringen waarom confabulatie kan optreden:
- De informatie was niet goed genoeg in de hersenen gecodeerd. Er kan bijvoorbeeld enige afleiding zijn geweest terwijl de informatie werd verwerkt, waardoor deze niet correct of volledig in het geheugen van de hersenen kon worden ingevoerd.
- Overgeleerde informatie kan dominant zijn. Typische levensgewoonten, bekende feiten of interessante verhalen kunnen bijvoorbeeld op de voorgrond treden in de geest van de persoon, waardoor de specifieke feiten naar buiten worden geduwd en de persoon in gebreke blijft met onnauwkeurigheden in plaats van de waarheid.
Een van de redenen waarom codering en geheugen zijn aangetast bij de ziekte van Alzheimer, is dat de hippocampus - een gebied van de hersenen dat wordt geassocieerd met geheugen en codering - een van de vroegere structuren in de hersenen is die met name wordt beïnvloed door de ziekte van Alzheimer.
Aanvullend onderzoek suggereert dat mensen met dementie die last hebben van waanvoorstellingen en agressie, eerder geneigd zijn om met elkaar te praten.
Het verschil tussen confabulatie en liegen
Familieleden van mensen met dementie die met elkaar praten, raken vaak gefrustreerd en kunnen het gevoel hebben dat hun geliefde opzettelijk oneerlijk is en hen bedriegt. Het is belangrijk om te begrijpen dat confabulatie, hoewel onnauwkeurig, geen opzettelijke keuze is, maar eerder een onbedoeld effect van dementie, terwijl liegen inhoudt dat je een bewuste keuze maakt om de waarheid verkeerd voor te stellen.
Als u het verschil begrijpt, kan het iets minder frustrerend zijn wanneer er sprake is van confabulatie.
Een holistische benadering: zijn er voordelen aan confabulatie?
Het lijkt misschien vreemd om confabulatie als iets goeds te beschouwen, maar als we het op een holistische manier bekijken, kunnen we er enkele mogelijke voordelen en coping-strategieën in zien. Een studie uitgevoerd door Linda Örulv en Lars-Christer Hyden aan de Linkoping University schetste drie positieve functies van confabulatie. Ze omvatten:
- Sense-making: Confabulation kan helpen om de huidige situatie voor de persoon met dementie te begrijpen.
- Self-making: Confabulation kan helpen een gevoel van persoonlijke identiteit vast te stellen en te behouden.
- World-making: Confabulation kan de persoon helpen om te gaan met de mensen om hem heen.
Wat deze drie positieve functies in wezen zeggen, is dat confabulatie mensen met dementie kan helpen om positiever over zichzelf te voelen en een deel van hun vermogen om te communiceren en met anderen om te gaan, te behouden.
Hoe te reageren
Vaak is de beste reactie op confabulatie bij dementie om je bij de persoon in haar realiteit te voegen, in plaats van te proberen de waarheid te corrigeren en naar voren te brengen. Ruzie met iemand die aan dementie lijdt, levert zelden of nooit voordelen op.
Validatietherapie erkent dat bepaalde behoeften, herinneringen en ervaringen uit het verleden vaak emoties en gedrag aandrijven, inclusief het vormen van herinneringen, al dan niet accuraat. Het aanvaarden van de realiteit van de persoon is vaak nuttiger en kan hen misschien in staat stellen om enkele van de hierboven genoemde voordelen te bereiken.
Een woord van Verywell
Hoewel confabulatie bij dementie aanvankelijk verwarrend of frustrerend kan zijn, kan het nuttig zijn om de manier waarop we ernaar kijken te veranderen. Door het te zien als een coping-reactie op de cognitieve veranderingen bij dementie, in plaats van als liegen, kan een mogelijke emotionele reactie worden verminderd en zorgverleners worden geholpen om "met de stroom mee te gaan" en zich bij de realiteit van hun geliefde te voegen.
.jpg)
