Wat is vasovagale syncope: overzicht en meer

Syncope - ook wel flauwvallen genoemd - is de medische term voor tijdelijk bewustzijnsverlies. Elke episode van syncope is om minstens twee redenen belangrijk.

Ten eerste kan syncope letsel veroorzaken, dus het is belangrijk om te proberen te voorkomen dat het terugkeert. En ten tweede kan syncope soms een teken zijn van een ernstig onderliggend medisch probleem. Hoewel verschillende medische aandoeningen tot syncope kunnen leiden, is verreweg het meest voorkomende type syncope vasovagale syncope.

Overzicht

Vasovagale syncope (ook wel neurocardiogene syncope genoemd) is een tijdelijk bewustzijnsverlies veroorzaakt door een neurologische reflex die ofwel een plotselinge verwijding van de bloedvaten in de benen veroorzaakt, ofwel een zeer trage hartslag (bradycardie), of beide.

Vasovagale syncope is goed voor meer dan de helft van alle episodes van syncope. Hoewel artsen het vaak een 'simpele flauwvallen' spreuk noemen, is het mechanisme van vasovagale syncope eigenlijk niet zo eenvoudig. En misverstanden over hoe vasovagale syncope werkt, kan leiden tot problemen bij het stellen van de juiste diagnose of bij het kiezen van een adequate behandeling.

Vasovagale syncope-symptomen

Hoewel het bewustzijnsverlies met vasovagale syncope vrij plotseling kan zijn, wordt het meer kenmerkend voorafgegaan door een paar seconden of een paar minuten aan waarschuwingssymptomen. Deze symptomen worden soms een "prodrome" van syncope genoemd. Degenen die optreden nadat u weer tot leven bent gewekt, worden "postdromaal" genoemd.

Prodromale symptomen

Deze prodromale symptomen van syncope omvatten vaak:

• Duizeligheid
• Rinkelen of zoemen in de oren
• Visuele stoornissen, zoals glinsterende visie of tunnelvisie
• Plotseling zweten.
• Plotselinge misselijkheid

Deze prodromale symptomen worden gevolgd door een gevoel van "grijs worden", en ten slotte door bewustzijnsverlies. De tijd tussen het begin van prodromale symptomen en het daadwerkelijk flauwvallen kan een paar minuten zijn, of slechts een seconde of twee.

Als je het gevoel hebt dat je gaat flauwvallen, kun je de episode misschien afbreken door met opgeheven benen te gaan liggen of in een stoel te gaan zitten met je hoofd tussen je knieën. Wacht tot u zich beter voelt voordat u probeert op te staan.

Syncope-kenmerken

De syncope zelf heeft ook verschillende karakteristieke kenmerken:

• Vasovagale syncope treedt bijna altijd op als het slachtoffer rechtop staat of zit (wanneer bloedophoping in de benen kan optreden), en het gebeurt vrijwel nooit tijdens het liggen.
• Mensen met vasovagale syncope komen meestal na een paar seconden weer bij bewustzijn, nadat ze zijn gevallen (of, als ze geluk hebben, zijn geholpen) op de grond. Dit komt omdat eenmaal op de grond de zwaartekracht er niet langer voor zorgt dat het bloed zich in de benen verzamelt en de bloeddruk vrijwel onmiddellijk verbetert.
• Als het slachtoffer rechtop wordt gehouden door een goedbedoelende omstander, kan de bewusteloosheid zeer langdurig worden. Dit is een potentieel gevaarlijke situatie omdat zolang het slachtoffer rechtop en bewusteloos is, zijn hersenen niet voldoende doorbloed worden met bloed.

Als je iemand ziet flauwvallen, leg die persoon dan op zijn rug en til de benen ongeveer 30 cm boven het hart uit. Maak een riem, kraag of knellende kleding los. Zoek hulp als het flauwvallen langer dan een paar seconden aanhoudt.

Postdromale symptomen

Na een episode van vasovagale syncope zullen veel mensen zich een paar uur of zelfs de komende dagen, of zelfs langer, vreselijk voelen. Tijdens deze "postdromale" periode ervaren ze vaak extreme vermoeidheid, misselijkheid, duizeligheid en verminderde eetlust.

Het is vooral belangrijk op te merken dat mensen, totdat deze aanhoudende (en zeer vervelende) symptomen verdwijnen, bijzonder vatbaar zijn voor weer flauwvallen - dus moeten ze bijzonder alert zijn op de waarschuwingssymptomen die erop kunnen wijzen dat er een syncope-episode op handen is.

Terugkerende syncope

Mensen die een of twee afleveringen van vasovagale syncope hebben gehad, zijn vaak in staat de waarschuwingssymptomen te herkennen, zodat ze weten wanneer er een andere gebeurtenis op komst is. Wat nog belangrijker is, is dat als ze de waarschuwingssymptomen herkennen, ze de black-out kunnen voorkomen door simpelweg te gaan liggen en hun benen op te tillen.

Aan de andere kant, proberen om een ​​naderende episode van vasovagale syncope te 'bestrijden' door jezelf te dwingen rechtop te blijven en jezelf te dwingen niet flauw te vallen, werkt bijna nooit goed.

Oudere mensen met vasovagale syncope hebben meer kans op "atypische" symptomen. Hun syncope kan optreden zonder enige identificeerbare trigger en zonder enige waarschuwingssymptomen. Het stellen van de juiste diagnose kan in deze gevallen een echte uitdaging zijn voor de arts.

Over het algemeen is vasovagale syncope zelf niet levensbedreigend, maar letsel als gevolg van vallen kan dat wel zijn. En als afleveringen vaak genoeg voorkomen, kan deze aandoening zeker een behoorlijk verstorend effect hebben op een normaal leven.

Wanneer moet je een dokter zien?

Een enkele episode van flauwvallen is meestal niet ernstig. U moet echter een arts raadplegen als u zwanger bent, terugkerende episodes heeft of last heeft van wazig zicht, pijn op de borst, verwardheid, moeite met praten, kortademigheid of een onregelmatige hartslag voordat u flauwvalt.

Oorzaken

Vasovagale syncope treedt op wanneer iets de vasovagale reflex triggert, waardoor de bloedvaten plotseling verwijden. Door verwijding van de bloedvaten verzamelt zich een aanzienlijk deel van het bloedvolume in de benen.

Deze pooling gaat vaak gepaard met een vertraging van de hartslag. Als gevolg hiervan zal de bloeddruk plotseling dalen. Als de drukval voldoende is om de hersenen van zuurstof te beroven, treedt flauwvallen op.

Bij de meeste mensen met vasovagale syncope lijkt de verwijding van bloedvaten de belangrijkste factor te zijn die bewustzijnsverlies veroorzaakt. Bij sommige mensen speelt het vertragen van de hartslag echter een grote rol.

Veel voorkomende triggers van vasovagale syncope zijn:

• Plotselinge, hevige pijn
• Uw bloed laten afnemen
• Wordt blootgesteld aan een traumatisch zicht of gebeurtenis
• Extreem moeilijk plassen of ontlasting
• Een ernstige hoestbui
• Hyperventilatie
• Lange tijd onbeweeglijk staan
• Jezelf te veel inspannen bij warm weer
• Overmatig gebruik van alcohol of middelen

Als een flauwvallen volgt op een van deze gebeurtenissen, is vasovagale syncope vrijwel zeker de oorzaak.

Risicofactoren

De reflex die vasovagale syncope veroorzaakt, kan tot op zekere hoogte bij iedereen voorkomen, dus bijna iedereen kan een vasovagale episode hebben als zich een voldoende sterke triggergebeurtenis voordoet. Het is inderdaad waarschijnlijk dat de meeste mensen ooit in hun leven flauwvallen.

Vasovagale syncope kan op elke leeftijd optreden, maar komt veel vaker voor bij adolescenten en jonge volwassenen dan bij oudere mensen.

Sommige mensen zijn bijzonder vatbaar voor vasovagale episodes en kunnen zelfs flauwvallen bij relatief milde uitlokkende gebeurtenissen. Deze mensen hebben de neiging om terugkerende episodes van syncope te hebben, beginnend in de adolescentie. Ze zullen vaak syncope ervaren na verschillende soorten triggerende gebeurtenissen.

Bij zeldzame personen komt vasovagale syncope zo vaak voor en is zo moeilijk te behandelen dat ze er praktisch door gehandicapt raken. Deze mensen hebben vaak een vorm van dysautonomie (onbalans van het autonome zenuwstelsel) waardoor ze erg vatbaar zijn voor de vasovagale reflex die deze aandoening veroorzaakt.

Ze hebben vaak andere symptomen die typerend zijn voor de dysautonomieën, zoals opgeblazen gevoel of krampen in de buik, diarree, obstipatie, extreme vermoeidheid en verschillende pijntjes en kwalen.

Diagnose

Artsen die bekwaam zijn in het correct diagnosticeren van vasovagale syncope, begrijpen dat deze aandoening bijna altijd situationeel is. Vasovagale syncope treedt vooral op na een virale ziekte, na inspanning, na een warme douche of vroeg in de ochtend - met andere woorden, op elk moment dat relatieve uitdroging aanwezig is.

Gezien deze karakteristieke kenmerken en de situationele aard van deze aandoening, zouden artsen in staat moeten zijn om de juiste diagnose te stellen door simpelweg de symptomen, medische geschiedenis, familiegeschiedenis en opeenvolging van gebeurtenissen die tot het flauwvallen hebben geleid, te bekijken.

Het lichamelijk onderzoek van mensen met vasovagale syncope is meestal volkomen normaal. Het onderzoek is echter zeer nuttig bij het diagnosticeren van de vergelijkbare aandoeningen van orthostatische hypotensie of posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom (POTS), en kan zeer nuttig zijn bij het doorzoeken van de waarschijnlijke mogelijkheden.

Hoewel het in de meeste gevallen mogelijk zou moeten zijn om de diagnose vasovagale syncope te stellen door een medische anamnese af te nemen en een lichamelijk onderzoek uit te voeren, is testen soms nuttig.

In het bijzonder kan een kanteltafelonderzoek nuttig zijn als de medische geschiedenis niet typerend is voor vasovagale syncope, of als het moeilijk is om onderscheid te maken tussen vasovagale syncope en orthostatische hypotensie.

Behandeling

Mensen met een enkele, geïsoleerde episode van vasovagale syncope hebben in het algemeen helemaal geen medische therapie nodig, maar als u terugkerende episodes heeft gehad, heeft u waarschijnlijk nog meer episodes, tenzij u effectief wordt behandeld.

Zoals iedereen met vasovagale syncope weet, komen deze afleveringen van flauwvallen vaak op de meest ongemakkelijke of onpraktische momenten voor en kunnen ze uw leven ernstig verstoren. Gelukkig is de behandeling meestal heel nuttig. Er zijn vier algemene soorten therapie voor vasovagale syncope: medicatie, lichaamsbeweging en pacemakers.

Medicijnen

Bij sommige mensen treedt vasovagale syncope met een storende frequentie op, zelfs als alle passende voorzorgsmaatregelen zijn genomen. Voor deze personen is medicamenteuze therapie vaak nuttig.

Geneesmiddelen waarvan is aangetoond dat ze enige hulp bieden, zijn onder meer:

• Midodrine, een vaatvernauwend medicijn dat de bloedvaten verwijdt
• Norpace (disopyramide), een middel tegen aritmie
• Serotonineheropnameremmers
• Theofylline, meestal gebruikt om astma te behandelen

Hoewel een of meer van deze medicijnen vaak helpen om episodes van syncope te verminderen, is het vinden van de "juiste" combinatie van medicijnen meestal een kwestie van vallen en opstaan. Zowel van de arts als van de patiënt is geduld vereist om de beste therapie te vinden.

Oefening

Veel mensen met dysautonomie vertonen ook een neiging tot vasovagale syncope; het lijkt inderdaad waarschijnlijk dat veel mensen met recente vasovagale syncope daadwerkelijk een vorm van dysautonomie hebben. Aangezien sommige dysautonomieën gunstig reageren op lichaamsbeweging, kan lichaamsbeweging waarschijnlijk een vergelijkbaar voordeel hebben voor mensen met vasovagale syncope.

Als u terugkerende syncope heeft, moet u uw arts raadplegen voordat u aan een fitnessplan begint. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak, moet u mogelijk stresstests en andere examens ondergaan om te bepalen hoeveel lichaamsbeweging u kunt verdragen.

Interessant is dat sommige mensen een episode van vasovagale syncope hebben kunnen afbreken door onmiddellijk spierversterkende oefeningen te doen. Deze oefeningen verminderen blijkbaar de verwijding van de bloedvaten en verhogen de hoeveelheid bloed die naar het hart wordt teruggevoerd. Voorbeelden zijn onder meer

• Uw been kruisen terwijl u de benen, buik en billen aanspant
• De armen met gebalde vuisten gespannen
• Uw beenspieren aanspannen
• Knijpen in een rubberen bal

Pacemakers

Enkele jaren geleden was er veel enthousiasme voor het gebruik van pacemakers om vasovagale syncope te behandelen, aangezien vasovagale syncope meestal gepaard gaat met een plotselinge daling van de hartslag.

Het enthousiasme voor pacemakertherapie nam echter snel af nadat eindelijk werd opgemerkt dat veel patiënten met vasovagale syncope die pacemakers kregen, bleven flauwvallen - ze deden het gewoon zonder trage hartslag.

Het blijkt dat het verzamelen van bloed in de benen - en niet een trage hartslag - bij de meeste mensen syncope veroorzaakt. Toch kan bij sommigen de daling van de hartslag de belangrijkste oorzaak zijn.

Een pacemaker mag alleen worden onderzocht als de syncope ernstig of recidiverend is, conservatieve maatregelen hebben gefaald en het hart aanzienlijk vertraagt, zoals blijkt uit een kanteltafeltest of ambulante ECG-bewaking.

Een woord van Verywell

Vasovagale syncope is een veel voorkomende aandoening. Gelukkig komt het meestal voor in zeldzame, geïsoleerde afleveringen of gedurende een beperkte periode. De meeste mensen met vasovagale syncope leiden een volkomen normaal leven.

Als u vasovagale syncope heeft gehad - vooral meer dan één episode - moet u zoveel mogelijk leren over deze aandoening, inclusief wat voor soort dingen het uitlokken, hoe u de waarschuwingssymptomen kunt herkennen en hoe u een episode kunt stoppen.

Als u herhaalde episodes van syncope heeft ondanks het nemen van dergelijke stappen, dient u met uw arts te overleggen of er iets meer nodig is dan alleen “ontwijkingstherapie”.