Wat is een botscan?

Een botscan, ook wel botscintigrafie genoemd, is een nucleaire beeldvormingstechniek waarbij een kleine hoeveelheid radioactief materiaal in uw ader wordt geïnjecteerd om gebieden met botbeschadiging of ziekte te markeren. De geïnjecteerde verbinding, een tracer genaamd, wordt opgenomen in cellen en weefsels die worden gerepareerd. Een botscan is een relatief veilige procedure en is nuttig voor het diagnosticeren van een aantal botaandoeningen, waaronder fracturen, infecties en kanker.

Doel van de test

Een botscan kan worden besteld als u onverklaarbare botpijn ervaart of tekenen en symptomen van een botziekte heeft. Enkele van de redenen waarom uw arts een botscan zou aanvragen:

• Om bottrauma te beoordelen dat een röntgenfoto niet kan oppikken
• Om fracturen te lokaliseren die moeilijk te lokaliseren zijn
• Om een ​​onverklaarde botbreuk (pathologische fractuur) te onderzoeken
• Om de leeftijd van een breuk te bepalen
• Om aanhoudende pijn in de ledematen, ribben of wervelkolom te onderzoeken
• Om een ​​botinfectie te beoordelen die is ontdekt door andere tests
• Om schade veroorzaakt door artritis en andere botaandoeningen te beoordelen
• Om te bepalen of de bloedstroom naar een bot is belemmerd
• Om de aanwezigheid van primaire of secundaire botkanker vast te stellen
• Om botkanker op gang te brengen
• Om uw reactie op een behandeling voor een botziekte te controleren

Bruikbaarheid bij diagnose

Door een botscan te gebruiken, kan een nucleair geneeskundig technoloog snel beschadigingen opsporen op een gespecialiseerd instrument dat een gammacamera wordt genoemd. De gammacamera is ontworpen om patronen van interne straling vast te leggen en deze om te zetten in een tweedimensionaal beeld. Het is dezelfde technologie die wordt gebruikt voor een positronische emissietomografie (PET) -scan.

Een botscan is een uiterst gevoelige test die zelfs kleine afwijkingen in het botmetabolisme kan detecteren. Het staat centraal in het onderzoek van botkankers, waaronder secundaire (uitgezaaide) kankers.

Onder de voorwaarden kan een botscan helpen bij het diagnosticeren, bewaken of karakteriseren van:

• Artritis
• Avasculaire necrose, botsterfte door beperkte bloedstroom
• Goedaardige bottumoren
• Botbreuken
• Fibreuze dysplasie, een genetische aandoening die de normale ontwikkeling van botweefsel beïnvloedt
• Osteomalacie, de abnormale verweking van botten
• Osteomyelitis, een soort botinfectie
• Osteopetrose, abnormaal dichte en breekbare botten
• De ziekte van Paget, een aandoening die de normale hermodellering van bot beïnvloedt
• Primaire botkanker, zoals osteosarcoom
• Secundaire botkankers die zijn uitgezaaid vanuit een primaire tumor

Een botscan wordt routinematig uitgevoerd na bepaalde kankerdiagnoses om proactief te controleren op botmetastasen.

Voor-en nadelen

Een botscan heeft zowel zijn voor- als nadelen. Onder hen:

• Een botscan levert beelden op die veel minder gedetailleerd zijn dan een positronemissietomografie (PET) -scan, maar zal ook veel goedkoper zijn.
• Hoewel een botscan zeer gevoelig is voor het opsporen van laesies en andere botafwijkingen, zijn de beelden niet-specifiek en kan nader onderzoek met PET, computertomografie (CT), magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of een botbiopsie nodig zijn.
• Een botscan kan soms kleinere tumoren missen en is minder specifiek voor het opsporen van uitgezaaide bottumoren. Een studie gepubliceerd in het tijdschriftNucleaire geneeskunde communicatieconcludeerde dat een botscan een nauwkeurigheid had van 80,3% bij het detecteren van een secundaire botmaligniteit in vergelijking met een PET-scan, die een nauwkeurigheid had van 94,1%.

Met dat gezegd zijnde, omdat een botscan goedkoper is dan al deze andere tests, kan het een waardevol toegangspunt voor een onderzoek zijn.

Risico's en contra-indicaties

Bij een botscan wordt een radioactieve tracer gebruikt, meestal een stof die bekend staat als technetium-99m, die in uw bloedbaan wordt geïnjecteerd.

Hoewel dit zorgwekkend kan zijn, is het uitgestraalde stralingsniveau extreem laag, veel minder dan waaraan u zou worden blootgesteld met een CT-scan. Het heeft ook een relatief korte halfwaardetijd (ongeveer zes uur), wat betekent dat het binnen één tot twee dagen uit uw systeem wordt uitgescheiden.

De gammascanner zendt zelf geen straling uit. De enige bijwerkingen die verband houden met de procedure (naast het ongemak van langdurig stil moeten liggen) zijn die welke verband houden met de radioactieve tracer.

Injectie-bijwerkingen

De zes meest voorkomende bijwerkingen van technetium-99m (komen voor bij meer dan 1 procent van de patiënten) zijn:

• Pijn of zwelling op de injectieplaats
• Veranderingen in smaak
• Pijn op de borst of ongemak
• Snelle hartslag
• Veranderingen in geur
• Onregelmatige hartslag

Andere minder waarschijnlijke bijwerkingen zijn wazig zien, duizeligheid, vermoeidheid, jeuk, duizeligheid bij het opstaan ​​(orthostatische hypotensie), misselijkheid, braken en zwakte. Volgens voorschrijfinformatie van de Amerikaanse Food and Drug Administration zijn allergische reacties op technetium-99m uiterst zeldzaam.

Contra-indicaties en overwegingen

U moet uw arts informeren als u een hartaandoening heeft of hartmedicatie gebruikt. Dit belet u niet om de test te ondergaan, maar het betekent wel dat uw toestand tijdens de procedure moet worden gecontroleerd.

Over het algemeen wordt elke vorm van nucleaire geneeskunde bij zwangere vrouwen vermeden. Zwaarlijvigheid kan ook een factor zijn, aangezien de meeste scantafels een maximaal draagvermogen van 220 pond hebben. Als u zwaarder bent, moet uw arts mogelijk andere diagnostische opties onderzoeken.

Vrouwen die borstvoeding geven, moeten vlak voor de test borstvoeding geven, de borstvoeding gedurende 3-6 uur onderbreken en vervolgens de moedermelk volledig afkolven en eenmaal dumpen voordat ze de borstvoeding hervatten.

Voor de test

Een botscan vereist niet veel voorbereiding van uw kant. Zodra de afspraak is gepland, zal uw arts u door de procedure leiden en u adviseren wat u moet doen om de beste resultaten te bereiken.

Timing

Een botscan is een tijdrovend proces. Nadat de radioactieve tracer is toegediend via intraveneuze (IV) injectie, moet u twee tot vier uur wachten om er zeker van te zijn dat de chemische stof volledig in uw lichaam is gecirculeerd. Tijdens de wachttijd kunt u in het ziekenhuis blijven of weggaan en terugkomen.

De scan zelf kan 30 minuten tot een uur duren. Als uw arts een driefasige botscan bestelt (gebruikt om breuken te identificeren die niet in andere beeldvormende onderzoeken zijn gezien), ondergaat u een eerste scan tijdens de IV-infusie, een seconde na de infusie en een derde drie tot vier uur later.

Afhankelijk van de logistiek moet u wellicht de hele dag opzij zetten. Als u besluit te vertrekken tijdens de wachttijd, zorg er dan voor dat u uiterlijk 30 minuten voor uw geplande scan terugkomt.

Plaats

De botscan wordt uitgevoerd op de afdeling nucleaire geneeskunde van een ziekenhuis of in een gespecialiseerde testfaciliteit. De kamer zelf (de scankamer genoemd) is uitgerust met een gespecialiseerde scantafel en twee parallelle gammacamera's, die elk ongeveer zo groot zijn als een extra grote ijskist.

Wat te dragen

U moet zich uitkleden voor de procedure. Hoewel het kantoor ruimte heeft om uw kleding, portemonnee en mobiele telefoon op te bergen, kunt u sieraden of onnodige waardevolle spullen het beste thuis laten.

Eten en drinken

U hoeft niet te vasten voor een botscan. U kunt uw normale dieet volgen, maar misschien wilt u niet te veel drinken, aangezien u vlak voordat de scan wordt uitgevoerd, vier tot zes glazen water moet drinken.

Als u medicijnen gebruikt die bismut bevatten, zoals Peptol-Bismol of Kaopectate, stop dan ten minste vier dagen voor de test, aangezien deze de beeldvorming kunnen verstoren. Uw arts kan indien nodig een alternatief voorschrijven.

Kosten- en ziektekostenverzekering

Het is belangrijk om van tevoren de totale kosten te kennen, inclusief hoeveel uw ziektekostenverzekering dekt en wat uw eigen bijdrage en contante uitgaven zullen zijn als u bent ingeschreven. Voor de test is steevast een pre-autorisatie van de verzekering vereist, die uw arts namens u kan indienen.

Als u om welke reden dan ook de dekking wordt geweigerd, vraag dan uw verzekeraar om een ​​schriftelijke reden voor de weigering. U kunt de brief vervolgens naar het bureau voor consumentenbescherming van uw staatsverzekering brengen en om hulp vragen. Uw arts moet ook ingrijpen en extra motiveren waarom de test essentieel is.

Als u niet verzekerd bent, overleg dan met het laboratorium om te zien of er maandelijkse betalingsopties zijn.

Wat mee te brengen

Naast uw identificatie- en ziektekostenverzekeringskaart, wilt u misschien iets meenemen om uzelf te vermaken als u van plan bent om tijdens de wachttijd te blijven. Als u van plan bent veel op uw computer of mobiele telefoon te werken, neem dan een netsnoer of oplader mee, en misschien zelfs een koptelefoon of een headset.

Als uw kind de botscan ondergaat, neem dan speelgoed, snacks, een deken, een fopspeen of wat dan ook mee om het kind bezig te houden. U kunt van tevoren controleren of er op het terrein een kinderdagverblijf of speelkamer is waar u tijdens het wachten gebruik van kunt maken.

Andere Overwegingen

Nadat de botscan is voltooid, zou u zelf naar huis moeten kunnen rijden. In het onwaarschijnlijke geval dat u wazig ziet, een onregelmatige hartslag of een andere bijwerking heeft, neem dan contact op met de medische staf. Zij kunnen u adviseren wanneer het veilig is om te vertrekken of dat iemand u moet ophalen.

Tijdens de test

Op de dag van de test, nadat u zich hebt aangemeld en eventuele verzekeringsinformatie hebt bevestigd, kan u worden gevraagd om een ​​aansprakelijkheidsformulier te ondertekenen waarin staat dat u op de hoogte bent van het doel en de risico's van de procedure.

Voorafgaand aan de botscan zal een verpleegkundige of technoloog uw medische geschiedenis bekijken, inclusief uw zwangerschapsstatus en eventuele medicijnen die u gebruikt.

Pre-test

Voordat de daadwerkelijke scan kan worden uitgevoerd, moet de radioactieve tracer worden geïnjecteerd. Dit gebeurt als volgt in een steriele IV-kamer:

• Zodra u zich op de onderzoekstafel bevindt, brengt een verpleegkundige of technoloog een flexibele IV-katheter in een ader in uw arm of hand. U kunt een vluchtige, lichte pijn ervaren wanneer de naald wordt ingebracht.
• De tracer wordt vervolgens in het infuus geïnjecteerd, waarbij u mogelijk een koud gevoel door uw arm voelt bewegen, maar waarschijnlijk geen pijn. Van start tot finish duurt het infusieproces ongeveer 10 tot 15 minuten.
• U bent dan vrij om te bewegen terwijl de tracer in de bloedbaan circuleert en in het bot begint te worden opgenomen. Tijdens deze wachttijd moet u vier tot zes glazen water drinken om overtollige tracer weg te spoelen die niet door cellen wordt opgenomen. Gedurende deze tijd kunt u eten en alles doen wat u maar wilt.

Laat het de verpleegkundige of technoloog weten als u van plan bent te vertrekken. Hij of zij kan u vertellen wanneer u moet terugkeren. Check in bij de receptie als je dat doet.

Tijdens het testen

De botscan wordt ongeveer drie uur na de injectie uitgevoerd. Wanneer het tijd is, wordt u naar een kleedkamer geleid om al uw kleding, sieraden, brillen en verwijderbare tandheelkundige apparaten te verwijderen. Nadat u een ziekenhuisjas heeft aangetrokken, wordt u gevraagd nog een laatste keer te plassen om zoveel mogelijk van de resterende tracer uit uw lichaam te verwijderen.

Bij het betreden van de scanruimte wordt u door de technoloog op de scantafel gepositioneerd. Daarna moet u absoluut stil blijven, aangezien een reeks scans van top tot teen wordt genomen.

Met behulp van een afstandsbediening beweegt de technoloog de camera's - boven en onder de tafel - op en neer langs uw lichaam terwijl u de beelden op een videomonitor bekijkt. Uw standpunt zal af en toe worden gewijzigd om een ​​duidelijker beeld te krijgen.

Een botscan is niet luidruchtig zoals een MRI en veroorzaakt minder snel claustrofobie, aangezien u niet in een afgesloten ruimte wordt geplaatst (zoals u zou doen bij een MRI- of CT-scan).

De technoloog blijft de hele tijd in de kamer. Als u zich ongemakkelijk voelt door te lang te blijven liggen, laat het de technicus dan weten, vooral als u al bestaande bot- of gewrichtspijn heeft.

Als uw kind de scan ondergaat, moet u mogelijk in de kamer blijven om haar rustig en kalm te houden. Sommige beeldapparaten hebben tv's met kinderprogramma's om het kind af te leiden.

Post-test

Nadat uw scan is voltooid, wordt u mogelijk gevraagd te wachten tot de technoloog de beelden definitief beoordeelt. Als er meer afbeeldingen nodig zijn, wordt u mogelijk gevraagd om terug te keren. Maak je hier geen zorgen over. Vaker wel dan niet, is het simpelweg omdat de beeldresolutie niet scherp genoeg was of de positionering van de camera moest worden aangepast. Het betekent niet dat de technoloog iets zorgelijks heeft gevonden.

Zodra de technoloog u heeft verteld dat de gescande afbeeldingen acceptabel zijn, kunt u uw normale kleding weer aantrekken en vertrekken. Controleer nogmaals of u al uw bezittingen heeft.

Na de test

Wees voorzichtig bij het opstaan ​​van de scantafel, aangezien u lange tijd op uw rug zal liggen. Het is het beste om op je ellebogen te steunen, even te wachten, jezelf in een zittende positie te duwen en nog een moment te wachten voordat je van de tafel springt. Dit geldt vooral als u een lage bloeddruk heeft of bestaande rug-, been- of heuppijn heeft. De technetium-99m-injectie kan soms ook een bloeddrukdaling veroorzaken, waardoor u duizelig kunt worden.

Als u eenmaal thuis bent, bel dan uw arts als u ongebruikelijke symptomen of bijwerkingen ervaart, waaronder een onregelmatige hartslag, pijn op de borst, koorts, koude rillingen of braken.

Ondanks dat u bent geïnjecteerd met een radioactieve stof, bent u niet schadelijk voor iemand die u aanraakt, kust of dicht bij u staat. Geslachtsgemeenschap is ook veilig.

De resultaten interpreteren

Een dag of twee na de test zal uw arts de resultaten samen met u bekijken. Het beeldvormingsrapport van de nucleaire geneeskunde zal kopieën van de scans bevatten, evenals een gedetailleerde beschrijving van de bevindingen.

Het doel van de studie is om gebieden met een abnormaal botmetabolisme te identificeren. De afbeelding zelf, die je hele skelet weergeeft, kan donkere "hot spots" bevatten waar de tracermoleculen zich hebben opgehoopt. Dit duidt op een afwijking die, afhankelijk van de grootte en locatie, uw arts een idee kan geven van wat er binnenkomt. Lichtere "koude plekken" kunnen daarentegen wijzen op een verminderde bloedstroom of op bepaalde soorten kanker.

Hoewel een botscan een afwijking kan opsporen, is het beeld zelf niet diagnostisch (wat betekent dat het ons niet kan vertellen wat het probleem is). Klinische expertise, ondersteund met aanvullende laboratorium- en beeldvormende tests, kan nodig zijn om een ​​definitieve diagnose te stellen.

Opvolgen

Als er een afwijking wordt geconstateerd, kunnen vervolgonderzoeken worden besteld. Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak, moet u mogelijk bloedonderzoeken, een botbiopsie of meer geavanceerde vormen van beeldvorming ondergaan, zoals een single-foton-emissie computertomografie (SPECT) -scan die wordt gebruikt om diep in het bot te kijken.

Een woord van Verywell

Een botscan is een waardevol hulpmiddel voor diagnose, zowel wat betreft de kosten als de gevoeligheid. Hoewel de test beperkingen heeft en altijd tijdrovend is, zijn complicaties zeldzaam en kunt u meestal zonder aanhoudende bijwerkingen naar huis of naar uw werk.

Als uw botscan hotspots vertoont, probeer dan niet uit te gaan van het ergste. Onthoud dat, ondanks al zijn deugden, een botscan alleen kan uitwijzen of er iets abnormaals is; het kan je niet vertellen wat die afwijking is.

Aan de andere kant, als een scan duidelijk is maar u nog steeds symptomen heeft, vertel dit dan aan uw arts en kijk welke andere testopties beschikbaar zijn. Als uw arts niet kan helpen, vraag dan een second opinion en vraag of uw gegevens vóór uw afspraak aan de specialist worden doorgestuurd.

U kunt ook voor uzelf een exemplaar van het rapport opvragen, dat meestal digitaal aangeleverd kan worden.