Wat is stralingspneumonitis?

Stralingspneumonitis (RP) is een ontsteking van de longen als gevolg van bestralingstherapie of stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) voor kanker. Stralingspneumonitis treft tussen 15% en 40% van de mensen die bestralingstherapie voor longkanker ondergaan, en kan ook optreden bij patiënten die borstkanker ondergaan voor borstkanker, lymfomen, thymus tumoren of slokdarmkanker.

Symptomen van stralingspneumonitis

Symptomen van stralingspneumonitis kunnen sterk lijken op symptomen van longkanker of bijwerkingen van andere kankerbehandelingen, of ze kunnen worden aangezien voor een infectie zoals longontsteking. Daarom negeren veel mensen deze veel voorkomende symptomen van RP:

• Dyspneu: kortademigheid die meer uitgesproken wordt bij lichamelijke inspanning
• Hypoxemie: laag zuurstofgehalte in uw bloed, wat kan leiden tot verwarring en een verhoogde hartslag
• Lage koorts: aanhoudende koorts onder 100,4 graden F.
• Droge hoest: vaak hoesten zonder slijm of slijm

Deze symptomen kunnen al binnen een maand na de bestraling verschijnen of ontwikkelen zich pas een jaar later, maar de meeste gevallen worden binnen acht maanden na de behandeling gediagnosticeerd.

Vaak zijn de symptomen mild genoeg voor mensen om te tolereren en te herstellen zonder dat aanvullende medische behandeling nodig is. In andere gevallen kunnen de symptomen ernstig zijn en resulteren in ernstige ademhalingsproblemen, waaronder acuut ademhalingsnoodsyndroom, een mogelijk levensbedreigende aandoening.

Dit is een goede herinnering dat u met uw oncoloog moet praten over eventuele symptomen die verband houden met uw ademhaling of uw algehele gezondheid na behandeling van longkanker. Ga er niet vanuit dat een probleem slechts een bijwerking is waarmee u moet leven. Het kan een complicatie zijn die uw arts kan behandelen.

Oorzaak

Hoewel straling uw kanker kan stoppen door kwaadaardige cellen te doden, kan het ook gezonde cellen beschadigen. Specifiek veroorzaakt straling het verlies van cellen die pulmonale oppervlakteactieve stof afscheiden, een chemische stof die de longblaasjes of de luchtzakjes van de longen open houdt, zodat ze zich met lucht kunnen vullen en de ademhaling efficiënt kunnen reguleren.

Een gebrek aan oppervlakteactieve stof leidt vaak tot ademnood. (Mogelijk bent u al bekend met dit effect als u een te vroeg geboren baby met ademhalingsmoeilijkheden heeft gekend.)

Niet iedereen die thoracale (borst) straling ondergaat, heeft een probleem met de niveaus van oppervlakteactieve stoffen, en niet iedereen die een probleem heeft met de niveaus van oppervlakteactieve stoffen, krijgt ernstige ademhalingsproblemen.

Er zijn echter verschillende factoren die u in gevaar kunnen brengen voor complicaties:

• Chemoradiatie: het gelijktijdig ontvangen van chemotherapie (tegelijkertijd) met bestralingstherapie verhoogt de kans dat u stralingspneumonitis krijgt.
• Geslacht: het risico op RP wordt geschat op 15% bij vrouwen versus 4% bij mannen.
• Leeftijd: Longkankerpatiënten ouder dan 65 jaar zijn gevoeliger voor stralingspneumonitis.
• Tumorlocatie: verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat RP vaker voorkomt wanneer straling wordt gebruikt op lagere longkwabben dan op hogere lobben.
• Longfunctie: mensen met andere longaandoeningen, zoals COPD, lopen een verhoogd risico.
• Type geneesmiddelen voor chemotherapie (indien van toepassing): paraplatine (carboplatine) en taxol (paclitaxel) leiden eerder tot deze specifieke longcomplicatie.

Hoewel gelijktijdige bestraling en chemotherapie uw risico op bestralingspneumonitis kunnen verhogen, tonen onderzoeken aan dat de gecombineerde behandeling de overlevingskansen van vijf jaar kan verbeteren bij mensen met niet-kleincellige longkanker. Bespreek alle voor- en nadelen met uw arts. en weeg uw opties zorgvuldig af voordat u straling uitsluit.

Roken en verminderd RP-risico

Hoewel roken een duidelijk risico is op het ontwikkelen van longkanker, lijkt het zelfs enige bescherming te bieden tegen het ontwikkelen van stralingspneumonitis. Dat wil zeggen, degenen die na bestraling blijven roken, zullen minder snel symptomen melden.

Het is onduidelijk of nicotine daadwerkelijk enige bescherming biedt of dat rokers, die al vóór bestraling al longklachten hebben, minder snel symptomen herkennen en rapporteren.

Hoe dan ook, doorgaan met roken tijdens en / of na de behandeling van longkanker wordt afgeraden vanwege de talrijke gezondheidsrisico's die het met zich meebrengt.

Diagnose

Er is geen specifieke diagnostische test om stralingspneumonitis te bevestigen. In plaats daarvan zal uw arts een klinische diagnose stellen op basis van symptomen.

De analyse kan het volgende omvatten:

• Bloedonderzoeken die op tekenen van infectie of ontsteking in het bloed zoeken, zoals een verhoogd aantal witte bloedcellen
• Longfunctietests (PFT's) om verminderde longvolumes of stijfheid van de longen te beoordelen
• Een uitstrijkje van de keel om een ​​infectie op te sporen
• Sputum (slijm) kweek om op bacteriën te controleren
• Röntgenfoto van de borst die veranderingen kan onthullen in de delen van de long die aan straling zijn blootgesteld
• Computertomografie (CT) -scan, die een duidelijker beeld kan geven van longweefsel dat is onderworpen aan bestralingstherapie

Differentiële diagnoses

Omdat de symptomen van RP zo vergelijkbaar zijn met die van andere longaandoeningen, zal uw arts de resultaten van tests en een onderzoek gebruiken om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten, waaronder:

• Longontsteking
• Longembolieën, bloedstolsels die gewoonlijk in de benen beginnen, afbreken en naar de longen reizen
• Verspreiding van kanker naar andere delen van de long of de andere long

Behandeling

Behandeling met stralingspneumonitis is gericht op het verminderen van de ontsteking. Corticosteroïden, zoals prednison, vormen het hoofdkuur.

Meestal zal uw arts u gedurende twee weken behandelen met 60 milligram (mg) tot 100 mg per dag en vervolgens de dosering verlagen, waardoor u de medicatie gedurende drie tot twaalf weken afbouwt.

Onderzoekers hebben ook gekeken naar manieren om gerichte therapieën te gebruiken om het probleem te behandelen. Studies moeten echter nog een bewezen effectieve behandeling vinden.

Prognose

Hoewel stralingspneumonitis soms tot ernstige ademnood kan leiden, is het in de overgrote meerderheid van de gevallen geen dodelijke aandoening. Het risico om te overlijden aan RP is minder dan 2%.

Met de juiste behandeling zou u dus bestralingspneumonitis moeten kunnen overwinnen. Als RP echter onbehandeld blijft, kan dit leiden tot longfibrose, littekens op de longen. Deze aandoening, die ademhaling erg moeilijk kan maken, is een van de bekende bijwerkingen van bestralingstherapie.

Preventie

Onderzoekers zoeken naar manieren om het risico op stralingspneumonitis te verminderen bij mensen die door bestraling gaan voor longkanker. Voor degenen die SBRT zullen krijgen, is een positieve ontwikkeling het gebruik van het antibioticum Biaxin (claritromycine), dat de ernst van RP aanzienlijk lijkt te verminderen en mogelijk zelfs de ontwikkeling ervan kan voorkomen.

Een ander gebied dat wordt onderzocht, is de associatie tussen een verminderd risico op RP en de consumptie van soja-isoflavonen (voedingsmiddelen op basis van soja zoals tofu). Het lijkt erop dat soja ontstekingen vermindert en geen bedreiging vormt voor de effectiviteit van bestralingstherapie bij het elimineren van kankercellen. . U dient dit met uw radiotherapeut-oncoloog te bespreken voordat u veranderingen in uw dieet aanbrengt.

Een woord van Verywell

Stralingspneumonitis komt zeer vaak voor bij mensen die worden behandeld voor kankers zoals longkanker en borstkanker. Gelukkig verdwijnt de aandoening met de behandeling vaak zonder levensbedreigende problemen te veroorzaken. Het belangrijkste dat u kunt doen, is op de hoogte zijn van de mogelijke symptomen en met uw arts praten als u een van deze symptomen ervaart.