De vagina is de spierbuis die de doorgang vormt van de buitenkant van het lichaam naar de baarmoeder (baarmoeder). De vagina kan in grootte veranderen om geslachtsgemeenschap mogelijk te maken en het "geboortekanaal" te vormen waardoor een baby kan worden geboren.
peakSTOCK / Getty ImagesStructuur van de vagina
De vagina is samengesteld uit weefsels, vezels, spieren en zenuwen. Het buitenste slijmvliesweefsel wordt ondersteund door een laag bindweefsel die samenwerken om slijm te produceren voor vaginale smering. Daaronder bevindt zich een laag gladde spier, die kan samentrekken en uitzetten, gevolgd door een andere laag bindweefsel, de adventitia.
De vagina bevindt zich tussen de vulva (de uitwendige geslachtsorganen) en de baarmoederhals (de smalle, nekachtige doorgang die de vagina van de baarmoeder scheidt).
De algemene structuur van de vagina is als volgt:
- De opening van de vagina ligt tussen de anus en de opening van de urethra (waardoor urine het lichaam verlaat). De vaginale en urethrale openingen worden beschermd door de schaamlippen.
- Direct onder de urethra ligt de introïtus, ook wel de vestibule of de opening naar de vagina genoemd.
- Het vaginale kanaal gaat dan naar boven en naar achteren, tussen de urethra aan de voorkant en het rectum aan de achterkant.
- Als het uiteinde van de vaginale doorgang puilt de ectocervix (het uitwendige deel van de baarmoederhals) prominent uit in het vaginale kanaal.
De lengte van de vagina kan bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd variëren van gemiddeld 2,5 inch tot 3,5 inch.
In termen van smering kunnen vaginale afscheidingen toenemen tijdens seksuele opwinding, zwangerschap en verschillende stadia van de menstruatie. Tijdens de menstruatiecyclus wordt het slijmvlies dikker en verandert de samenstelling van het slijm om de bevruchting beter te vergemakkelijken.
De vagina en geslachtsgemeenschap
Tijdens seksuele opwinding zullen de slijmvliesmembranen van de vagina meer smering gaan produceren naarmate de vagina zowel in lengte als in breedte uitzet, wat de wrijving en het risico op verwonding tijdens vaginale penetratie vermindert.
De vagina kan langer worden naarmate een vrouw volledig opgewonden raakt, omdat de baarmoederhals de tegenovergestelde richting aanneemt en zich begint terug te trekken. Dit kan ertoe leiden dat de baarmoeder in het bekken stijgt en het zogenaamde "balloneffect" creëert, waarbij de vaginale wanden zich uitrekken en samentrekken rond de penis om stimulatie te geven en ejaculatie te stimuleren.
De vagina zelf heeft niet veel zenuwuiteinden, daarom zijn veel vrouwen niet in staat seksuele stimulatie te bereiken door alleen vaginale penetratie. Aan de andere kant is de clitoris rijk aan zenuwen en kan ze samenwerken met de vagina om een orgasme te bereiken tijdens geslachtsgemeenschap.
De vagina tijdens de bevalling
Tijdens de bevalling vormt de vagina de doorgang waardoor de baby wordt afgeleverd. Wanneer de bevalling begint, zal een vrouw typisch vaginale afscheiding, weeën, het scheuren van vliezen en ofwel de stroom of de stroom vruchtwater uit de vagina ervaren.
Naarmate de bevalling nadert, begint de baarmoederhals dunner en zachter te worden, waardoor de baby in het bekken kan vallen. De baby zal dan de steun van de baarmoederhals beginnen te verliezen wanneer de weeën beginnen en de cervicale os (opening) begint te verwijden.
Wanneer de cervicale verwijding groter is dan 10 centimeter, gaat de baby van de baarmoeder naar de vagina. De structuur van de vagina is zodanig dat deze in staat is tot vele malen de normale diameter uit te rekken om de bevalling mogelijk te maken.
Na de zwangerschap en de terugkeer van de normale oestrogeenstroom, zal de vagina na ongeveer zes tot acht weken terugkeren naar de toestand van vóór de zwangerschap.
-test-for-hcv.jpg)
-types.jpg)
.jpg)
