Narcotic Bowel Syndrome (NBS) is een aandoening waarbij een persoon meer buikpijn en andere gastro-intestinale symptomen ervaart als gevolg van de inname van verdovende opioïde medicatie. Dergelijk gebruik van verdovende middelen hoeft niet langdurig te zijn, aangezien het syndroom zich al na een paar weken gebruik kan ontwikkelen. Bij NBS neemt de toename van pijn niet af ondanks toenemende doses van de verdovende pijnstillende medicatie. Dergelijke verhoogde doses dienen alleen om de daaropvolgende pijn te vergroten. Aangenomen wordt dat chronisch gebruik van opiaat-narcotica leidt tot veranderingen in de zenuwen en spieren in het spijsverteringskanaal, wat leidt tot verhoogde pijnsensaties en een verminderde respons op verdere medicatie.
Men hoeft geen voorgeschiedenis te hebben van een eerdere aandoening van het spijsverteringskanaal om NBS te ontwikkelen. Het kan zich ontwikkelen bij iedereen die na de operatie grote hoeveelheden verdovende middelen krijgt of als behandeling voor een pijnaandoening. Mensen met chronische spijsverteringssymptomen van functionele GI-problemen zoals IBS, of andere soorten chronische spijsverteringsaandoeningen zoals IBD of diverticulitis, kunnen NBS ontwikkelen omdat hun artsen verdovende middelen hebben voorgeschreven in een poging om de buikpijn van die aandoeningen te verlichten. Vaak zijn artsen zich er niet van bewust dat het voorschrijven van verdovende middelen het probleem mogelijk verergert.
Er wordt getheoretiseerd dat het aantal mensen met NBS toeneemt. Het is enigszins schokkend om te lezen dat de Verenigde Staten, die ongeveer 5% van de wereldbevolking uitmaken, 80% van het wereldwijde gebruik van verdovende middelen voor hun rekening nemen.
Paul Bradbury / Caiaimage / Getty ImagesSymptomen
Buikpijn is het overheersende symptoom van NBS. Andere symptomen zijn onder meer:
- Constipatie
- Gas en een opgeblazen gevoel
- Verlies van eetlust en / of gewicht
- Misselijkheid
- Braken
Sommige NBS-patiënten melden dat eten pijnsymptomen kan verergeren. Dit kan leiden tot het vermijden van voedsel, wat resulteert in gewichtsverlies.
In sommige gevallen kunnen röntgenfoto's van de buik wijzen op een gedeeltelijke obstructie in de darmen, terwijl het in feite slechts een back-up is van ontlasting en lucht, wat aanleiding geeft tot de diagnose van een intestinale ileus of pseudo-obstructie.
Behandeling
De primaire behandeling is om het gebruik van verdovende middelen te staken. Voor sommigen zal dit proces geleidelijk gebeuren, terwijl dit proces voor de meesten snel kan gebeuren. De tijd die nodig is om zich terug te trekken uit de medicatie is gerelateerd aan hoe lang men de verdovende medicatie heeft gebruikt. Met andere woorden, een persoon die snel na de operatie NBS ontwikkelt, heeft misschien niet zo lang een ontwenningsproces nodig als iemand die verdovende middelen heeft gebruikt voor chronische pijn.
Deze stopzetting van verdovende middelen wordt gedaan in combinatie met andere medicijnen en therapieën die erop gericht zijn de effecten van ontwenning te minimaliseren en alternatieve middelen voor pijnverlichting aan te bieden. In de meeste gevallen kan dit poliklinisch gebeuren. Patiënten die echter last hebben van misselijkheid, braken of tekenen van intestinale ileus of pseudo-obstructie, moeten mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen.
Het kan voor patiënten een uitdaging zijn om na te denken over het afbouwen van hun medicijnen, aangezien de medicijnen pijnverlichting kunnen bieden. In gevallen van NBS is het echter belangrijk om te erkennen dat de verdovende middelen de darmen vertragen en bijdragen aan de pijn en andere spijsverteringssymptomen die worden ervaren.
Andere behandelingen voor NBS zijn onder meer:
- Antidepressiva, vanwege hun pijnverlichtende eigenschappen.
- Medicijnen tegen angst om de psychologische effecten van ontwenning van verdovende middelen te verminderen.
- Psychologische behandelingen zoals CGT voor pijnbestrijding.
- Naltrexon helpt mensen het gebruik van verdovende middelen te vermijden.
Veel artsen behandelen NBS op dezelfde manier als opioïde-geïnduceerde constipatie (OIC), in welk geval een medicijn zoals Relistor (methylnaltrexon) of Movantik (naloxegol) zou worden voorgeschreven.
