Wat is chronische idiopathische constipatie?

Chronische idiopathische constipatie (CIC) is een gezondheidstoestand waarbij u chronische symptomen van constipatie ervaart, maar artsen kunnen de oorzaak niet identificeren door middel van standaard diagnostische tests. Chronische idiopathische constipatie wordt ook wel aangeduid alsfunctionele obstipatieen wordt geclassificeerd als een van de functionele gastro-intestinale stoornissen (FGD's), wat betekent dat hoewel testen geen zichtbare lichamelijke afwijkingen aantonen, er een probleem is met de manier waarop het spijsverteringssysteem - of in dit geval de dikke darm - functioneert.

Naar schatting 14% van de mensen ervaart chronische obstipatie. Vrouwen, ouderen en mensen met een lagere sociaaleconomische status lopen een groter risico.

Chronische idiopathische constipatiesymptomen

De belangrijkste symptomen van CIC zijn onder meer:

• Onregelmatige stoelgang
• Spannen
• Harde of klonterige ontlasting
• Gevoel van onvolledige evacuatie
• Gevoel dat iets de ontlasting blokkeert om naar buiten te komen
• Vingers moeten gebruiken om ontlasting te laten passeren (digitale evacuatie en vaginale spalken)

Veel mensen met chronische idiopathische constipatie melden naast de bovenstaande ook de volgende symptomen te ervaren:

• Buikpijn of ongemak
• Opgeblazen gevoel
• Gas pijn

Diagnose

Als u chronische constipatie heeft, zal uw arts proberen om identificeerbare oorzaken uit te sluiten voordat hij uw geval als idiopathisch beschouwt.

Ze zullen hoogstwaarschijnlijk een lichamelijk onderzoek doen en wat bloedonderzoek doen. Ze kunnen ook andere diagnostische tests bestellen, afhankelijk van uw symptomen en medische geschiedenis.

FGD's worden gediagnosticeerd volgens de Rome IV-criteria, die naar de aandoening verwijzen als functionele obstipatie. Voor een diagnose van functionele obstipatie mag uw diagnostische onderzoek geen enkel teken van abnormaliteit vertonen.

Deze criteria proberen chronische idiopathische constipatiesymptomen te kwantificeren en stellen dat er:

• Minder dan drie stoelgangen per week
• Andere symptomen komen minstens 25% van de tijd voor
• Zeldzame dunne ontlasting (tenzij u een laxeermiddel heeft gebruikt)

Om de diagnose chronische idiopathische constipatie te krijgen, mogen de symptomen niet voldoen aan de criteria voor prikkelbare darmsyndroom (IBS)enaanwezig zijn gedurende ten minste drie maanden, met aanvang ten minste zes maanden voorafgaand aan de diagnose.

CIC versus prikkelbare darmsyndroom

Obstipatie-overheersend prikkelbare darmsyndroom (IBS-C) deelt veel van dezelfde symptomen als chronische idiopathische constipatie. Per definitie wordt CIC echter alleen gediagnosticeerd als de criteria voor IBS dat hebbennietvoldaan.

Het belangrijkste verschil tussen de twee aandoeningen is dat de diagnostische criteria voor IBS-C vereisen dat er ervaring is met chronische pijn geassocieerd met stoelgang. Met dat gezegd, zullen veel artsen hun patiënten vertellen dat ze IBS hebben als ze last hebben van chronische constipatie zonder aanwijsbare oorzaak, ongeacht of pijn gepaard gaat met stoelgang.

Sommige onderzoekers zijn van mening dat de twee aandoeningen niet erg van elkaar verschillen en mogelijk slechts verschillende punten in een spectrum zijn. Veel mensen met de diagnose chronische idiopathische constipatie hebben buikpijn en ongemak, en veel mensen schakelen na verloop van tijd over van de ene diagnose naar de andere.

Een belangrijk onderscheid kan verband houden met de behandeling, aangezien mensen met IBS-C meer geneigd lijken te reageren op behandelingen die effectief zijn voor pijnverlichting, terwijl mensen met CIC beter lijken te reageren op behandelingen die gericht zijn op de spierfunctie in de dikke darm.

CIC

• Geen pijn in verband met stoelgang

• Betere respons op medicijnen die gericht zijn op spierfunctie

• Pijn is gekoppeld aan stoelgang

• Betere respons op pijnbestrijdende medicijnen

Behandeling

Er is niet één specifieke behandeling voor CIC, maar u en uw arts hebben verschillende behandelingsopties om uit te kiezen, waaronder:

• Voedingsvezels
• Medicijnen, inclusief laxeermiddelen
• Biofeedback

Voedingsvezels

Uw arts kan u aanraden om uw inname van voedingsvezels te verhogen, aangezien vezels kunnen helpen om de ontlasting te verzachten en ze gemakkelijker te laten passeren.

U kunt uw inname van voedingsvezels verhogen via het voedsel dat u eet of met een vezelsupplement.

Te snel te veel vezels kunnen leiden tot symptomen van gasvorming en een opgeblazen gevoel, maar u kunt dit voorkomen door de inname langzaam te verhogen, zodat uw lichaam de tijd heeft om zich aan te passen. Misschien vindt u oplosbare vezels gemakkelijker te verdragen.

Medicijnen

Laxerende medicijnen kunnen op korte termijn verlichting van constipatie bieden. Er zijn twee soorten:

• Osmotische laxeermiddelen, die het vochtgehalte in de dikke darm verhogen
• Stimulerende laxeermiddelen, die de darmbeweging stimuleren

Veel laxeermiddelen zijn zonder recept verkrijgbaar.Er zijn echter weinig aanwijzingen dat langdurig laxerend gebruik gunstig is voor CIC.

Medicijnen op recept kunnen meer verlichting bieden. Enkele veel voorkomende zijn:

• Amitiza (lubiprostone)
• Linzess (linaclotide)
• Motegriteit (prucalopride)

Biofeedback

Als uw arts heeft vastgesteld dat dyssynergische ontlasting (bekkenbodemstoornis) een rol speelt bij uw chronische idiopathische constipatie, kan hij u aanraden om biofeedback te proberen. controle over hen.

Het is aangetoond dat deze behandeling helpt bij het verbeteren van de coördinatie van de spieren van de bekkenbodem die betrokken zijn bij het proces van stoelgang.

Een woord van Verywell

Chronische idiopathische constipatie kan een diagnose zijn die in zekere zin een afknapper is om te krijgen. Als u de exacte oorzaak van eventuele symptomen kent, krijgt u over het algemeen een concreter pad om ze te behandelen. Desalniettemin kunnen mensen met CIC verlichting vinden. Praat openlijk met uw arts over wat u ervaart en zoek aanvullend advies als uw behandelplan niet zo effectief is als het zou moeten zijn.