Waar medische informatie bewaren voor noodgevallen

Als u ooit een medisch noodgeval bij u thuis heeft gehad, beseft u misschien hoe belangrijk het is om medische informatie bij de hand en klaar te hebben. Waar moet u deze belangrijke informatie bewaren? Kijken paramedici en ambulancepersoneel echt in de koelkast of mobiele telefoon van een patiënt om medische informatie te vinden?

Of het nu op uw koelkast, in uw portemonnee, op de deur of op uw telefoon is, laten we eens kijken welke medische informatie nodig is als u ooit een medisch noodgeval heeft.

Medische informatie zoeken in geval van nood

Dus waar zoeken paramedici en ambulancepersoneel meestal naar informatie wanneer ze uw huis binnenkomen? Laten we eens kijken naar de plaatsen waar hulpverleners denken te zoeken en dan praten over de opties die u heeft.

Op het lichaam van een persoon

Sommige mensen dragen armbanden of halskettingen voor medische waarschuwingen waarbij hun medische informatie gemakkelijk toegankelijk is. U bent wellicht bekend met MedicAlert, hoewel er verschillende merken zijn. Deze sieraden geven hulpverleners snel informatie over uw allergieën, medische aandoeningen en zelfs de codestatus. Sommige zijn ook verbonden met databases waarin verdere informatie is opgeslagen. Niet iedereen houdt echter van sieraden, en zelfs degenen die dat wel doen, kunnen vergeten hun armband om hun arm te houden.

Volgens veel hulpverleners zou medische informatie op een medische armband beperkt moeten blijven tot slechts een paar dingen. De eerste op de lijst is elke medische aandoening die u zou kunnen doden of bewusteloos zou kunnen maken. Ten tweede is er een "niet reanimeren" -bevel als je er een hebt. Als u ervoor heeft gekozen om DNR te zijn, moet u iets bij uw persoon of in de buurt hebben en gemakkelijk toegankelijk zijn waarin staat dat u DNR bent (dit moet worden ondertekend door uw arts). Anders beginnen de ambulancepersoneel of paramedici met reanimatie. Ze zullen niet de tijd nemen (en hebben geen tijd) om ergens anders te zoeken.

Andere informatie die nuttig zou kunnen zijn, is of u al dan niet een epileptische aandoening heeft. Allergieën zoals die die anafylaxie kunnen veroorzaken (bijvoorbeeld bijen) zouden daar moeten voorkomen. Milde allergieën zijn over het algemeen niet zo belangrijk, en aangezien deze in geval van nood waardevolle tijd kunnen verspillen. U moet alle hartmedicijnen vermelden die u gebruikt, maar een medicijn om uw cholesterol onder controle te houden is waarschijnlijk niet nodig.

De koelkast controleren

Er is geen universele training voor EMT's en paramedici om in de koelkast te kijken voor informatie. Waarom zouden we? Mensen met diabetes zijn vaak niet in staat om te praten tegen de tijd dat de EMT's arriveren. Een zeer hoge of zeer lage bloedsuikerspiegel kan tot verwarring en bewusteloosheid leiden. Het controleren van de koelkast is een snelle manier om te zien of iemand die in de war is inderdaad diabetespatiënt is, aangezien insulineflessen koud moeten worden bewaard. Als er een fles medicatie prominent in de koelkast stond uitgestald, zouden we die kunnen zien, maar misschien ook niet.

De voordeur

Er is een programma genaamd Vial of Life dat mensen een formulier biedt om medische informatie in te vullen. Een sticker wordt vervolgens op de voordeur geplakt om de respondenten te waarschuwen voor de aanwezigheid van het "flesje" in de koelkast. In gebieden waar het programma wordt gebruikt door ambulancebureaus of brandweerkorpsen, kan de injectieflacon een goede manier zijn om informatie aan hulpverleners te krijgen als een persoon niet kan praten.

Uw portemonnee of portemonnee

Portemonnee-kaarten kunnen een goede plek zijn om uw medische gegevens te bewaren, maar zijn niet de eerste plaats waar de meeste hulpverleners naar kijken. Deze zijn vooral nuttig voor medische professionals nadat u op de eerste hulp bent aangekomen, dus het is goed om uw informatie ook ergens anders te hebben.

Een mobiele telefoon controleren

Hulpverleners kunnen al dan niet naar uw mobiele telefoon kijken. Net als bij portemonnee-kaarten, zullen deze waarschijnlijk naar het ziekenhuis worden gebracht (als het bij u in de buurt wordt gevonden), maar het kan zijn dat er pas naar wordt gekeken als u daar bent.

ICE staat voor "In Case of Emergency." Het is ontwikkeld door een Britse paramedicus die dacht dat een contactpersoon in uw mobiele telefoon die duidelijk geïdentificeerd is voor noodgevallen, een uitstekende manier zou zijn voor hulpverleners om informatie te verkrijgen. Het idee is aan de oppervlakte goed, maar nogmaals, er is geen universele training om mobiele telefoons te controleren op contacten tijdens een medisch noodgeval.

We hebben ICE-vermeldingen op onze mobiele telefoons, net als vele andere, maar we weten niet of hulpdiensten er ooit naar zouden zoeken. Dat gezegd hebbende, het is gratis en kan helpen in geval van nood. Om er zelf een te maken, plaatst u 'ICE' naast de naam van een contact op uw mobiele telefoon. Er kan bijvoorbeeld 'ICE - Wife' staan ​​voor de naam van uw vrouw (geen grappen over de manier waarop dat wordt gelezen). Dit item helpt hulpverleners die een contactpersoon voor noodgevallen zoeken, te weten dat ze uw ICE-contactpersoon hebben gebeld en dat de contactpersoon is je vrouw.

Veel EMT's en paramedici zullen u vertellen dat ze nog nooit naar een mobiele telefoon hebben gekeken om contactgegevens te vinden tijdens een noodgeval. Als de mobiele telefoon het ziekenhuis haalt, is de kans groter dat een gezondheidswerker op de eerste hulp er naar telefoonnummers zoekt.

Medische tatoeages

In de afgelopen jaren hebben sommige mensen medische tatoeages gebruikt in plaats van een medische waarschuwingsarmband of ketting te dragen. Hoewel tatoeages in geval van nood waarschijnlijk niet van uw persoon worden achtergelaten, zoeken EMT's en paramedici gewoonlijk niet naar tatoeages. Een tatoeage zal waarschijnlijk uw leven niet redden, of omgekeerd, paramedici ervan weerhouden reanimatie uit te voeren als u DNR bent.

Wat te doen

Paramedici en EMT's zijn getraind om zoveel mogelijk onderzoek te doen om erachter te komen wat er mis is met een patiënt. Hoewel er geen manier is om te garanderen dat we de informatie vinden die voor ons is achtergelaten, zijn er enkele normen die we gewend zijn te zien.

We zoeken medicijnen door het hele huis. Bewaar een formulier met medische gegevens, waar u medicijnflesjes ook bewaart. Voeg de volgende belangrijke persoonlijke medische informatie toe:

• Voor-en achternaam
• Geboortedatum
• Huidige medicatie
• Allergieën (vermeld eerst ernstige allergieën en allergieën voor materialen die hulpverleners kunnen gebruiken, zoals latex)
• Chronische medische aandoeningen (zoals diabetes, hartaandoeningen, hoge bloeddruk, epilepsie)
• Namen en telefoonnummers van contactpersonen voor noodgevallen
• * Zet nooit uw burgerservicenummer op uw lijst (het is niet nodig in geval van nood en kan u in de war brengen van identiteitsdiefstal)

Bottom Line

Het is belangrijk om wat persoonlijke basisinformatie bij de hand te hebben voor ambulancepersoneel of paramedici, maar er is geen vaste locatie waar u dit kunt bewaren. Aangezien noodsituaties per definitie een toestand van gecontroleerde chaos zijn, is het waarschijnlijk het beste om uw medische informatie op een paar plaatsen te hebben, zoals op uw voordeur en bij uw persoon.

Toegang tot medische informatie wordt zwaar belast, maar er zijn eigenlijk maar een paar dingen die hulpverleners echt nodig hebben om aan u te beginnen. Deze omvatten in wezen informatie over of u een levensbedreigende aandoening heeft, informatie over of u een aandoening heeft die levensbedreigend kan lijken maar niet is (zoals epilepsie) en informatie (ondertekend door uw arts) dat u DNR bent als u lijdt aan koos voor deze aanpak.