HIV en uw volledige bloedbeeld (CBC)

Als u hiv heeft, zal uw arts routinematig bloedonderzoeken uitvoeren om de status van uw immuunsysteem (gemeten aan de hand van het CD4-aantal) en het niveau van virale activiteit in uw lichaam (gemeten aan de hand van de hiv-virale last) te beoordelen.

Naast deze tests zullen er andere worden uitgevoerd om te controleren op bijwerkingen of medische problemen die voortkomen uit de infectie zelf. Centraal hierin staat een panel van tests genaamd de complete bloedtelling (CBC) De test meet de samenstelling van cellen in een bloedmonster om te markeren op veranderingen die buiten het "normale" waardenbereik vallen.

Door dit te doen, kan een CBC onthullen of er een zich ontwikkelende infectie is of dat een antiretroviraal medicijn zoals AZT (zidovudine) bloedarmoede veroorzaakt.

Een CBC meet de samenstellende cellen in uw bloed, waaronder witte bloedcellen (leukocyten), rode bloedcellen (erytrocyten) en bloedplaatjes (trombocyten).De test wordt doorgaans elke 3 tot 6 maanden besteld, maar kan vaker worden besteld als er een actieve infectie of ziekte is.

Aantal witte bloedcellen

Witte bloedcellen zijn een subset van cellen die in het beenmerg worden geproduceerd en waarvan de primaire rol het bestrijden van infecties is. Een aantal witte bloedcellen (WBC) is een van de tests die in de CBC zijn opgenomen en die niet alleen het totale aantal leukocyten meet, maar ook de verschillende soorten witte bloedcellen in een bloedmonster, namelijk:

• Basofielen
• Eosinofielen
• Lymfocyten
• Monocyten
• Neutrofielen

In de context van hiv betekent een verhoogde WBC meestal dat uw lichaam een ​​infectie bestrijdt. Er kunnen dan andere tests worden uitgevoerd om de oorzaak vast te stellen.

Een verhoging van bepaalde witte bloedcellen kan duiden op een specifiek type infectie of een allergische ontstekingsreactie. Hogere dan normale eosinofielen kunnen bijvoorbeeld wijzen op een parasitaire infectie zoals toxoplasmose, terwijl verhoogde basofielen zich kunnen ontwikkelen bij mensen met een overgevoelige medicijnreactie.

Daarentegen suggereert een lage WBC dat een aandoening, hetzij hiv- of niet-hiv-gerelateerd, het vermogen van het beenmerg om witte bloedcellen te produceren, beïnvloedt. Wanneer dit gebeurt, is het lichaam minder goed in staat om infecties te bestrijden.

Een afname van het aantal witte bloedcellen kan het gevolg zijn van hiv-medicatie (zoals AZT of ganciclovir), een lichte virale infectie of een grote opportunistische infectie zoals tuberculose.

CD4 T-cellymfocyten zijn een type witte bloedcel waarop HIV zich bij voorkeur richt en infecteert. Om deze reden dienen ze als de centrale marker van uw immuunstatus als u hiv heeft.

Aantal rode bloedcellen

Rode bloedcellen zijn verantwoordelijk voor het transport van zuurstof van de longen naar cellen en weefsels van het lichaam. Een aantal rode bloedcellen (RBC) wordt uitgevoerd als onderdeel van de CBC om het totale aantal erytrocyten in een bloedmonster te meten, samen met andere belangrijke waarden, zoals:

• Hematocriet: het percentage van het bloedvolume dat wordt opgenomen door rode bloedcellen
• Hemoglobine: de hoeveelheid eiwit in rode bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstofmoleculen

Een lage RBC is vaak een aanwijzing voor bloedarmoede, een aandoening waarbij u onvoldoende gezonde rode bloedcellen heeft om voldoende zuurstof naar de weefsels van uw lichaam te transporteren.

Binnen de context van hiv is anemie bekend als een veel voorkomende bijwerking van AZT Anemie kan ook het gevolg zijn van een actieve infectie of andere oorzaken, zowel hiv- als niet-hiv-gerelateerd.

Daarentegen wordt een abnormaal hoge RBC, polycytemie genoemd, minder vaak geassocieerd met een HIV-infectie. Wat dat gezegd is, mensen met hiv die testosteronvervangende therapie ondergaan (soms gebruikt om hiv-verspilling of hiv-geassocieerd hypogonadisme te behandelen) zullen vaak een hoger dan normale RBC ervaren.

Aantal bloedplaatjes

Bloedplaatjes zijn kleurloze bloedcellen die betrokken zijn bij de bloedstolling. Het aantal bloedplaatjes is zelden zo hoog dat het gezondheidsproblemen veroorzaakt.

Een laag aantal bloedplaatjes (trombocytopenie) kan daarentegen leiden tot gemakkelijk bloeden of blauwe plekken. Ernstige gevallen kunnen zelfs leiden tot mogelijk levensbedreigende interne bloedingen.

Trombocytopenie wordt in verband gebracht met chronische hiv-infectie, voornamelijk bij mensen met gevorderde ziekte die nog niet worden behandeld. Dat gezegd hebbende, in 5% tot 15% van de gevallen is trombocytopenie het eerste teken van de ziekte.

Door het starten van antiretrovirale therapie kan de aandoening in het algemeen worden opgelost door de ontstekingsremmers die bijdragen aan een laag aantal bloedplaatjes te onderdrukken.

Bepaalde hiv-medicijnen zoals Fuzeon (enfuvirtide) kunnen ook een laag aantal bloedplaatjes veroorzaken, evenals opportunistische infecties zoals cytomegalovirus (CMV) en mycobacterium avium-complex (MAC).

HIV Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.