Insuline-injectieplaatsen

Insuline is een hormoon dat helpt bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Mensen met diabetes moeten mogelijk insuline injecteren als hun alvleesklier niet in staat is om het aan te maken, als hun lichaam onvoldoende hoeveelheden aanmaakt of als ze hun eigen insuline niet efficiënt kunnen gebruiken. Als u momenteel insuline gebruikt of op het punt staat te beginnen, is het belangrijk om de beste werkwijzen voor het injecteren van insuline te begrijpen. Als u de eigenschappen van insuline-injectieplaatsen en het belang van rotatie van de injectieplaats begrijpt, kan dit huidbeschadiging voorkomen en de bloedsuikerspiegel beter onder controle houden door u te helpen insuline effectiever te gebruiken en tegelijkertijd een hoge en lage bloedsuikerspiegel te voorkomen.

Injecteer in vetweefsel

Insuline is bedoeld om subcutaan (onder de huid) te worden geïnjecteerd in vetweefsel, zoals de buik, de buitenkant van de dijen, de achterkant van de armen en de billen. Door insuline in vetweefsel te injecteren, kan het lichaam insuline langzaam en voorspelbaar opnemen. Deze huidlaag zit bovenop de spier en heeft minder zenuwen, waardoor injecties comfortabeler kunnen worden. De hoeveelheid vetdikte is variabel op basis van de injectieplaats, leeftijd, geslacht en body mass index.

Buik:

Het injecteren van insuline in de buik is heel gebruikelijk bij mensen met diabetes, omdat er een groter oppervlak en minder spieren zijn, waardoor het comfortabeler en gemakkelijker wordt om de injectieplaatsen te roteren. Het is ook gemakkelijker toegankelijk, waardoor het een meer functionele injectieplaats is. Wanneer u in de buik injecteert, moet u de navel vermijden, omdat de navel taaier is en de insuline-opname minder consistent maakt. Injecteer in plaats daarvan insuline op een afstand van ten minste twee vingerlengtes (of vijf centimeter) van de navel.

Jonge kinderen, mensen die erg mager zijn of mensen met heel weinig lichaamsvet, vinden de buik misschien een moeilijke plek om te gebruiken omdat ze geen halve centimeter vet kunnen samenknijpen.

Ruggen van armen:

Als u in de bovenarm injecteert, injecteer dan niet in de schouder. Gebruik in plaats daarvan alleen de buitenkant van de achterkant (waar het meeste vet zit). Als u zelf moeite heeft de bovenarm te knijpen, kunt u uw bovenarm tegen een muur of deur plaatsen om bij het vetweefsel te komen. Of misschien laat u iemand anders u helpen met uw injecties.

Bovenste billen of "love handles": De bovenste billen hebben de dikste vetlaag, maar kunnen zonder enige hulp moeilijk te injecteren en draaien zijn. De "love handles" (dat gebied net boven uw heup) kunnen een goede injectieplaats zijn voor jonge kinderen of zeer magere volwassenen, aangezien u gewoonlijk een klein beetje vet kunt uitknijpen.

Buitenzijde dijen:

Als u in de dijen injecteert, gebruik dan het buitenste, vettere deel van de dij en vermijd de binnenkant van de dijen. Als u in uw binnenkant van het dijbeen injecteert en uw dijen tegen elkaar wrijven tijdens het lopen, kan de injectieplaats pijnlijk worden. Bovendien is het meestal het beste om het bovenbeen te gebruiken, omdat de vetlaag dunner wordt naarmate het been verder dunner wordt. Injecteer niet dichtbij het benige gebied boven de knie.

Belang van siterotatie:

Door keer op keer op dezelfde exacte plek op dezelfde exacte plaats te injecteren, kan de huid harde knobbels of extra vetophopingen ontwikkelen. Deze knobbeltjes zien er niet alleen onaangenaam uit, ze kunnen de manier waarop insuline wordt opgenomen veranderen en het moeilijker maken om uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Na verloop van tijd heeft de verdikte huid mogelijk geen zenuwuiteinden meer en als gevolg daarvan kunnen schoten pijnloos worden. Een pijnloze injectie lijkt positief, maar dit kan betekenen dat de huid meer beschadigd raakt en is daarom geen goed teken.

De beste manier om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden, is door dagelijks op hetzelfde tijdstip van de dag dezelfde site te gebruiken en binnen die site te roteren. Als u bijvoorbeeld insuline voor de maaltijd gebruikt, injecteer deze dan dagelijks in uw buik als ontbijt, maar wissel dagelijks op die plaats af. En als u 's nachts langwerkende insuline gebruikt, kunt u bijvoorbeeld uw dijbeen gebruiken, maar binnen die plaats roteren.

Beste plaats om te injecteren en te absorberen:

De beste plaats om insuline te injecteren, hangt af van het type insuline dat u gebruikt en wanneer u het gebruikt. Uw lichaam neemt insuline op een andere manier op, afhankelijk van waar het wordt geïnjecteerd. De insulineabsorptie is doorgaans het snelst in de buik, iets minder snel in de bovenarmen, langzamer in de dijen en het langzaamst in de billen.

Etenstijd en langwerkende insuline:

Gewoonlijk wordt aanbevolen om maaltijdinjecties in uw buik toe te dienen, aangezien deze het snelst werken wanneer u ze injecteert, wat helpt om de bloedsuikers na de maaltijd (na de maaltijd) te verlagen. Onthoud dat u de meest consistente bloedglucoseresultaten zult hebben als u op hetzelfde tijdstip van de dag insuline in hetzelfde algemene gebied injecteert, maar verander de exacte plaats elke keer. En langwerkende insuline, zoals lantus of toujeo, kan worden geïnjecteerd op een langzamere absorptieplek, zoals de billen of het bovenbeen.

Oefening kan ook de absorptiesnelheid beïnvloeden:

Als u van plan bent te gaan sporten nadat u insuline heeft geïnjecteerd, probeer dan het gebied te vermijden waaruit u de meeste energie gaat gebruiken. Als u bijvoorbeeld van plan bent een training voor het onderlichaam te doen, gebruik dan uw dijen niet. Of als u een partijtje tennis speelt, vermijd dan de armen, aangezien dit de absorptiesnelheid verhoogt en het risico op hypoglykemie vergroot.

Tips voor het kiezen van sites

Snelle opname van koolhydraten tijdens de maaltijd is doorgaans belangrijk om bloedsuikers na de maaltijd te verminderen, daarom is het waarschijnlijk slim om uw ontbijt en lunch te injecteren, tenzij uw arts anders voorschrijft, of als u een verhoogd risico heeft op een lage bloedsuikerspiegel of reactieve hypoglykemie. misschien avondeten (afhankelijk van suikers na het eten en activiteitsniveau) bolusdoses in de buik. Wat niet wordt geadviseerd, is om uw ontbijtinsuline de ene dag in de buik en de volgende dag in de dij te injecteren. Wees indien mogelijk consistent binnen elke site en roteer dienovereenkomstig.

Langwerkende insuline of insuline voor het slapengaan kan in de dij, billen of bovenarm worden geïnjecteerd, zodat de opname geleidelijk kan plaatsvinden en uw insulinebehoefte gedurende de nacht kan worden gedekt.

Wat uiteindelijk het belangrijkste is, is dat u toegang heeft tot een site en consistent bent. De keuze is altijd aan jou.

Redenen om een ​​bepaalde locatie te vermijden

Als u bultjes en bultjes krijgt op de injectieplaatsen, vermijd dan het gebied van de bult gedurende enkele maanden, omdat dat gebied insuline op een andere manier zal opnemen en dit kan uw bloedsuikerspiegel beïnvloeden.

Vermijd bovendien sites die u van plan bent te gaan trainen, omdat dit het risico op hypoglykemie kan verhogen als gevolg van een verhoogde absorptie.

Vermijd ten slotte injecteren in moedervlekken of littekenweefsel, omdat deze ook de insulineabsorptie kunnen beïnvloeden.

Hoe u kunt vertellen dat u moet beginnen met het roteren van sites

U weet of u van plaats moet wisselen als uw huid verandert, u de injecties niet meer voelt en uw bloedsuikers beginnen te stijgen. De huid kan een "druifachtige" knobbel of bult lijken te ontwikkelen, die bekend staat als lipo- of insulinehypertrofie. Het kan overuren worden veroorzaakt door de natuurlijke effecten van insuline (een daarvan is de groei van vet) of door hergebruik van naalden. Om verdere ontwikkeling van hypertrofie te voorkomen, moet u de injectieplaatsen afwisselen en naalden niet opnieuw gebruiken.

Als u een dip in de huid ziet die een stevige textuur heeft, kunt u een aandoening hebben die vetatrofie wordt genoemd en die meestal optreedt bij het gebruik van onzuivere insuline.

Een harde knobbel kan verschijnen na herhaaldelijk gebruik van een injectieplaats. Deze aandoening, lipodystrofie genoemd, wordt beschouwd als een littekenvorming van het vet.

Een gekneusd gebied moet worden vermeden totdat het verdwijnt.

Als u direct na een injectie een knobbel onder de huid heeft, kan het zijn dat u de naald niet helemaal in uw vetweefsel heeft gekregen en dat de insuline net onder de huid is geïnjecteerd. Het kan zijn dat u uw injectietechniek moet oefenen of mogelijk een langere naald moet gebruiken.

Het optreden van rode, geïrriteerde bultjes of uitslag op de injectieplaats dient met uw arts te worden besproken, aangezien dit een teken van infectie kan zijn. Mogelijk moet u van locatie veranderen terwijl de infectie wordt behandeld en verholpen.

Tips om bij te houden waar u de laatste keer heeft geïnjecteerd

Een geweldige manier om sites te roteren en bij te houden waar u het laatst heeft geïnjecteerd, is door een cyclus op te zetten. Je kunt van links naar rechts beginnen of het patroon van een klok volgen, waarbij je jezelf een cyclus van 12 dagen geeft. Als u een cyclus van 12 dagen gebruikt, krijgt u ongeveer 24 dagen de tijd om te herstellen voordat ze opnieuw worden gebruikt. Zorg ervoor dat u enkele centimeters van uw laatste site verwijderd bent.

U kunt ook een schema voor insuline-injectie downloaden en noteren welke gebieden u gebruikt, zodat u het overzicht kunt bijhouden en dienovereenkomstig kunt roteren.