Als je het afgelopen decennium geen tetanus-booster-injectie hebt gehad, ben je waarschijnlijk te laat. Wanneer u als kind voor het eerst tegen tetanus wordt gevaccineerd, wordt het vaccin gebundeld met andere vaccins en toegediend als een reeks regelmatig geplande injecties. De immuunbescherming die de tetanuscomponent biedt, duurt echter niet eeuwig. Een boosterschot om de 10 jaar wordt aanbevolen.
Sasiistock / Getty Images. Tetanus-shots worden ook op aanvraag gegeven als u een diepe, vuile snee krijgt (bijvoorbeeld door op een roestige spijker te stappen) als standaardvoorzorgsmaatregel.
Maar het zijn niet alleen roestige spijkers waar u zich zorgen over hoeft te maken. De bacteriën die tetanus veroorzaken, worden in veel delen van de omgeving aangetroffen en u kunt worden blootgesteld via elke open wond. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te blijven van uw booster-shots.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is tetanus zeldzaam in de Verenigde Staten. Elk jaar worden slechts ongeveer 30 gevallen gemeld, waarbij bijna allemaal volwassenen betrokken zijn die nooit zijn gevaccineerd of die hun 10-jarige booster hebben gekregen.
Wat is een tetanusprik?
Een tetanusinjectie (ook bekend als tetanustoxoïd) is een vaccin dat wordt gebruikt om tetanus te voorkomen. Het kan op zichzelf worden gegeven in het geval van een mogelijke blootstelling, maar wordt doorgaans gebundeld met ten minste één ander vaccin. Deze omvatten vaccins die worden gebruikt om de bacteriële infecties difterie en pertussis (kinkhoest) te voorkomen.
Er zijn vier versies die worden gebruikt voor kindervaccinatie of boostervaccinatie:
- DTaP (difterie, tetanus, pertussis) voor kinderen onder de 7 jaar
- DT (difterie, tetanus) voor kinderen jonger dan 7 jaar
- Tdap (difterie, tetanus, pertussis) voor boostervaccinaties voor oudere kinderen en volwassenen
- Td (difterie, tetanus) voor herhalingsvaccinaties voor oudere kinderen en volwassenen
Over Tetanus
Tetanus, ook wel bekend als "kaakkramp", wordt veroorzaakt door een bacterie genaamdClostridium tetanigevonden in aarde, stof en dierlijke uitwerpselen. Een keerC. tetanihet lichaam binnendringt, scheidt het stoffen af die tetanospasmine en tetanolysine worden genoemd en die giftig zijn voor het zenuwstelsel).
De gifstoffen kunnen ernstige en pijnlijke spierspasmen en contracties veroorzaken, wat kan leiden tot een cascade van mogelijk levensbedreigende symptomen, waaronder:
- Hoofdpijn
- Koorts
- Overmatig zweten
- Kramp in de kaak
- Buikkrampen en spasmen
- Pijnlijke spierstijfheid over het hele lichaam
- Moeite met slikken
- Veranderingen in bloeddruk
- Snelle hartslag
- Onvrijwillige aanscherping van de stembanden (laryngospasme)
- Ademhalingsproblemen
Na blootstelling kan het drie tot 21 dagen duren voordat de symptomen zich ontwikkelen. De timing hangt grotendeels af van de omvang en duur van de wondbesmetting. De gemiddelde incubatietijd is 10 dagen.
Indien onbehandeld, kunnen tetanussymptomen leiden tot botbreuken, longembolie, aspiratiepneumonie en verstikking. Het veroorzaakt de dood tussen 10% en 20% van de mensen met symptomatische ziekten, voornamelijk ouderen.
Booster-aanbevelingen
De bescherming die sommige vaccins bieden, duurt langer dan andere. Terwijl sommige zeer lang meegaan, zoals het hepatitis B-vaccin, hebben andere routinematige suppletie nodig omdat het "immuungeheugen" begint af te nemen.
Degenen die een boost nodig hebben, zijn geïnactiveerde vaccins gemaakt van een gedode bacterie of virus (in tegenstelling tot levende verzwakte vaccins gemaakt van een verzwakte levende bacterie of virus) Tetanusvaccins zijn gemaakt van geïnactiveerd tetanustoxoïd.
Om de 10 jaar moet u een tetanusbooster van uw arts krijgen, hetzij in de vorm van het Tdap- of Td-vaccin.
Als gevolg van de opkomst van kinkhoest - zoals is waargenomen in Californië - hebben veel doktoren ten minste één keer Tdap-injecties gegeven aan tieners en volwassenen tijdens hun routine-boosterprogramma van 10 jaar. Normaal gesproken zijn booster-shots alleen voor tetanus en difterie.
De volksgezondheidsautoriteiten raden ook een booster-injectie aan als u een bijzonder vervelende, open wond krijgt en het vijf jaar of langer geleden is sinds uw laatste tetanusprik (of als u zich niet bewust bent van uw vaccinatiestatus).
Afhankelijk van hoe erg de verwonding is, kunt u ook zonder de andere vaccins een directe opname van het tetanusvaccin krijgen.
DTaP immunisatieschema
De eerste DTaP-immunisaties beginnen wanneer kinderen tussen de 6 weken en 2 maanden oud zijn. Het schema van DTaP-opnamen voor jonge kinderen volgt doorgaans deze richtlijn:
- 2 maanden
- 4 maanden
- 6 maanden
- 15 tot 18 maanden
- 4 tot 6 jaar
Adolescenten krijgen een booster Tdap-shot rond de 11 tot 12 jaar. Als ze dit missen, is het oké dat ze een Tdap krijgen tussen 13 en 18 jaar.
Het wordt aanbevolen dat volwassenen een Tdap-injectie krijgen voor een van hun tetanusboosters.Als u ouder bent dan 65, heeft u misschien de Tdap-injectie niet nodig, maar u kunt er een krijgen als uw arts dit gepast acht.
Transmissierisico
Velen van ons hebben geleerd dat je tetanus krijgt van roestige spijkers, maar het heeft meer te maken met het vuil op de spijker dan met roest. Omdat de sporen die tetanus veroorzaken overal aanwezig zijn, kun je de ziekte op veel verschillende manieren krijgen.
De sporen vanC. tetanialgemeengevonden in de bodem en dierlijke uitwerpselen kunnen tot 40 jaar inactief maar besmettelijk blijven. De sporen kunnen in uw lichaam komen door elke huidbreuk, inclusief snijwonden, lekke banden, brandwonden, beten van dieren of mensen en kneuzingen.
Volksgezondheidsautoriteiten zullen vaak tetanusboosters aanbieden na een natuurramp, inclusief overstromingen. Dit is een voorzorgsmaatregel om het verhoogde risico op tetanusinfectie te verminderen.
Tetanus kan niet van persoon tot persoon worden verspreid.
Een woord van Verywell
Tetanus is een ernstige ziekte die kan worden veroorzaakt door een aantal veel voorkomende verwondingen. Omdat het in de Verenigde Staten zeldzaam is, betekent niet dat u de vaccinatieaanbevelingen niet serieus moet nemen.
Als u een snee krijgt die hechtingen waard is, moet altijd een tetanusinjectie worden overwogen. De injectie zelf veroorzaakt weinig pijn en weinig andere bijwerkingen dan pijn op de injectieplaats en mogelijk lichte koorts en pijn in het lichaam (die meestal binnen een dag verdwijnen).
-for-ibs.jpg)
