Darm- en blaasproblemen bij fibromyalgie en CVS

Wanneer heeft u voor het laatst met uw arts over kak gesproken? Zelfs voor ons, frequente bezoekers met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom, is het zelden comfortabel om te praten over de dingen die we in de badkamer doen of de delen van het lichaam die daarmee verband houden.

De schaamte en stilte rond darm- en blaasproblemen is iets dat je moet confronteren en overwinnen. Wist u dat naast het prikkelbare darm syndroom (IBS), patiënten met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom vooral vatbaar zijn voor een pijnlijke blaasaandoening die interstitiële cystitis (IC) wordt genoemd? en veel mensen die eraan lijden, worden bang om in situaties te verkeren waarin ze misschien niet op tijd naar een badkamer kunnen gaan.

Symptomen

U moet uw arts vragen naar IBS als u enkele van de volgende symptomen heeft:

• Buikpijn die wordt verlicht door een stoelgang
• Regelmatige diarree of obstipatie (soms afwisselend met elkaar)
• Gas en een opgeblazen gevoel

Maar daarnaast moet u uw arts laten weten of u een verandering in uw stoelgang heeft. Dat is vaak een teken dat er iets mis is gegaan in uw systeem. Het kan ook een bijwerking zijn van medicijnen of supplementen.

Houd er rekening mee dat blaaspijn en andere urineproblemen geen symptomen zijn van fibromyalgie of chronisch vermoeidheidssyndroom. Het kunnen echter symptomen zijn van IC. Andere IC-symptomen zijn onder meer:

• Pijn bij het plassen (vaak een verkeerde diagnose gesteld als een urineweginfectie)
• Dringende en frequente behoeften om te gaan (acht of meer keer per dag)
• Bekkenpijn
• Pijn na geslachtsgemeenschap

Als u vermoedt dat u IC heeft, moet u de aandoening aan uw arts melden. Het is zeldzaam, zo velen van hen zijn het nog nooit eerder tegengekomen en zullen het niet herkennen. (Als de pijn voornamelijk verband houdt met geslachtsgemeenschap, moet u uw arts ook vragen naar vulvodynie, wat ook vaak voorkomt.)

Waarom de schaamte?

Weet je nog dat de woorden "plassen" of "poep" over de grappigste dingen ooit gingen? Komisch entertainment zit vol met scheetgrappen, die over het algemeen hun aantrekkingskracht verliezen naarmate we ouder worden. Het is vreemd dat we deze problemen eerst hilarisch vinden, en vervolgens kreupel van schaamte worden rond de tijd dat we oud genoeg zijn om er iets mis mee te doen.

Als je naar het leerproces van kinderen kijkt, kun je zien hoe dit zich ontwikkelt: eerst vieren we elke overwinning in de badkamer en leren we ze woorden om te communiceren over hun onbenullige behoeften; dan, als ze die woordenschat gaan gebruiken om grappig te zijn, zeggen we ze dat het slecht is; als ze naar school gaan, leren ze dat 'badkamerwoorden' niet zijn toegestaan ​​in de klas.

Als kinderen eenmaal zindelijk zijn, is elke boodschap die ze krijgen "dat is icky en vies en we praten er niet over!" Het is geen wonder dat we aarzelen om erover te beginnen, vooral op die meest serieuze plek: de dokterspraktijk.

Voorbereiding op het gesprek

Dus misschien merk je dat je gekrenkt bent, terwijl je denkt: "Maar hoe kan ik dit ooit ter sprake brengen?" U kunt kreupel zijn door de angst hoe onhandig het zou zijn.

Wil je echter weten wat waarschijnlijker is? Dat uw dokter niet anders zal reageren dan wanneer u zegt: "Hé dokter, mijn knie doet pijn." Voor mensen die in de medische wereld werken, is het gewoon iets waar je mee te maken hebt, zodat je niet die ongemakkelijke reactie krijgt zoals wanneer je een taboe-onderwerp ter sprake brengt in sociale situaties.

Als u zich nog steeds niet kunt voorstellen om ooit met uw arts over bepaalde symptomen te praten, probeer dan deze dingen:

• Schrijf uw symptomen op, zodat het kantoor van de dokter niet de eerste plaats is waar u ze probeert te uiten.
• Zoek naar medische terminologie om de woorden te vervangen die u niet prettig vindt om te zeggen.
• Oefen met het hardop zeggen van uw symptomen.
• Als u het nog steeds niet aankunt om ze tegen uw arts te zeggen, geef hem / haar dan gewoon uw lijst.

Een woord van Verywell

Het belangrijkste is dat u weet wat er aan de hand is met uw darm- en blaasgezondheid en dat u uw arts vertelt wat er aan de hand is. De toestand van uw afvalproducten weerspiegelt de toestand van uw algehele gezondheid, en u kunt het zich niet veroorloven om problemen te laten groeien en etteren omdat u zich schaamt om erover te praten.