Verschil tussen een epidemie en een pandemie

UPDATE: Op 11 maart 2020 typeerde de Wereldgezondheidsorganisatie het nieuwe coronavirus (COVID-19) als een pandemie Een pandemie is een wereldwijde uitbraak van een ziekte door een nieuw virus.

Epidemie is een term die vaak algemeen wordt gebruikt om elk probleem te beschrijven dat uit de hand is gelopen. Een epidemie wordt gedefinieerd als "een uitbraak van een ziekte die zich in een groot geografisch gebied voordoet en een uitzonderlijk groot deel van de bevolking treft".

Een epidemie is een gebeurtenis waarin een ziekte voorkomtactiefverspreiden. De term pandemie daarentegen heeft betrekking op geografische verspreiding en wordt gebruikt om een ​​ziekte te beschrijven die een heel land of de hele wereld treft.

Hoewel een incidenteel gebruik van een epidemie zo'n nuance misschien niet vereist, is het belangrijk om de verschillen tussen deze twee termen (en vergelijkbare termen zoalsuitbraakenendemisch) bij het overwegen van volksgezondheidsnieuws. Bovendien, vanuit een epidemiologisch standpunt, sturen termen als deze de volksgezondheidsreactie om een ​​ziekte beter te beheersen en te voorkomen.

Veel voorkomende verwarring

Terwijl epidemiewordt doorgaans gebruikt om gezondheidskwesties te beschrijven (bijv.De opioïde crisis in Amerika is uitgegroeid tot epidemische proporties.), wordt het soms in de volksmond gebruikt om gedrag te beschrijven (Er is een epidemie van driftbuien onder kleuters!) of gedragsverschijnselen (zoals "epidemische hysterie").

Hoewel de toepassingen niet ongepast zijn in de moderne context, kunnen ze verwarring veroorzaken. Bovendien, zelfs als het woord wordt gebruikt om gezondheidsproblemen te definiëren, is het mogelijk dat het de omvang of het verloop van een ziekte niet nauwkeurig weergeeft. In sommige gevallen kunnen termen als uitbraak of endemisch geschikter zijn. In andere gevallen kan een epidemie de omvang van het probleem te kort schieten en beter als een pandemie worden gedefinieerd.

Classificatie van ziektegebeurtenissen

Epidemiologie is de tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de incidentie, verspreiding en beheersing van ziekten. In de Verenigde Staten zijn de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) de belangrijkste instantie die deze gegevens verzamelt en controleert. Onder zijn vele functies is de CDC belast met het leiden van de juiste reactie op het optreden van een ziekte.

Hoewel het aantal gevallen van ziekte op veel manieren kan worden beschreven, wordt het voornamelijk bepaald door twee meetbare factoren:

• Het patroon en de snelheid waarmee een ziekte beweegt (bekend als de reproductiesnelheid)
• De grootte van de vatbare populatie (bekend als de kritische gemeenschapsgrootte)

De rol van epidemiologie is het bepalen van de prevalentie van de ziekte (het aandeel van de getroffen mensen binnen een populatie) en de incidentie (het optreden van een ziekte gedurende een bepaalde periode) om de juiste volksgezondheidsreactie te sturen.

Definities

Op basis van de prevalentie van de ziekte, de incidentie en de bekende of onbekende ziektepaden, zijn er verschillende manieren waarop een epidemioloog een ziektegebeurtenis kan beschrijven:

• Sporadisch verwijst naar een ziekte die niet vaak of onregelmatig voorkomtSalmonellaofE coli, kan vaak sporadische uitbraken van ziekten veroorzaken.
• Cluster verwijst naar een ziekte die in grotere aantallen voorkomt, ook al is het werkelijke aantal of de oorzaak mogelijk onzeker. Een voorbeeld is het cluster van gevallen van kanker dat vaak wordt gemeld na een ramp met een chemische of kerncentrale.
• Endemisch verwijst naar de constante aanwezigheid en / of gebruikelijke prevalentie van een ziekte in een geografische populatie.
• Hyperendemisch verwijst naar aanhoudende, hoge ziektecijfers die ver boven wat bij andere populaties wordt waargenomen. HIV is bijvoorbeeld hyperendemisch in delen van Afrika, terwijl maar liefst een op de vijf volwassenen de ziekte heeft, en endemisch in de Verenigde Staten, waar ongeveer een op de 300 is geïnfecteerd.
• Epidemie verwijst naar een plotselinge toename van het aantal gevallen van een ziekte boven wat normaal wordt verwacht.
• Uitbraak heeft dezelfde definitie als een epidemie, maar wordt vaak gebruikt om een ​​beperktere geografische gebeurtenis te beschrijven.
• Pandemie verwijst naar een epidemie die zich over verschillende landen of continenten heeft verspreid en meestal een groot aantal mensen treft.

Een pest daarentegen is geen epidemiologische term, maar een term die specifiek verwijst naar een besmettelijke bacteriële ziekte die wordt gekenmerkt door koorts en delirium, zoals builenpest.

Epidemie versus pandemie

Hoewel de termen suggereren dat er een specifieke drempel is waarop een gebeurtenis tot een uitbraak, epidemie of pandemie wordt verklaard, is het onderscheid vaak vaag, zelfs onder epidemiologen.

Een deel van de reden hiervoor is dat sommige ziekten in de loop van de tijd vaker voorkomen of dodelijker worden, terwijl andere minder worden, waardoor de CDC gedwongen wordt zijn statistische modellen regelmatig aan te passen.

Epidemiologen zijn voorzichtig met hoe ze een ziektegebeurtenis beschrijven, zodat deze in de juiste context wordt geplaatst. Terwijlepidemiesuggereert een ziekte die niet onder controle is, gebeurtenissen beschreven alsclusterseen op zichzelf staand, minder zorgwekkend evenement afleiden.

De CDC erkent ook dat bepaalde termen tot onnodige paniek kunnen leiden. Een voorbeeld hiervan is de Zika-uitbraak van 2016, die alarm veroorzaakte in de Verenigde Staten toen een lokaal verworven ziekte optrad bij 218 personen in Florida en zes mensen in Texas. Nog eens 46 waren besmet door seksuele of laboratoriumoverdracht, en een extra persoon werd besmet door persoonlijk contact via een onbekende route.

Zelfs met hiv verspreidde een ziekte zich over een groot deel van de planeet, de termpandemieis in toenemende mate vervangen doorepidemiegezien de wijdverspreide verspreiding van effectieve behandelingen en afnemende percentages in sommige voorheen hyperprevalente regio's.

Aan de andere kant, naarmate influenza jaar na jaar virulenter wordt, zullen volksgezondheidsfunctionarissen de seizoensuitbraken gewoonlijk als pandemieën bestempelen, vooral gezien de H1N1-uitbraak in de Verenigde Staten in 2009, waarbij meer dan 60 miljoen Amerikanen werden getroffen, resulterend in 274.304 ziekenhuisopnames en 12.469 doden.

Dit wil niet zeggen dat pandemieën op dezelfde manier worden benaderd als een meer beperkte uitbraak, gezien de behoefte aan internationale samenwerking. Aan de andere kant kan een uitbraak niet minder agressief worden behandeld dan een pandemie als deze de potentie heeft zich buiten de grenzen uit te breiden, zoals kan gebeuren met het ebolavirus.

Gevoelens van angst, ongerustheid, verdriet en onzekerheid zijn normaal tijdens pandemieën. Proactief omgaan met uw geestelijke gezondheid kan helpen om zowel uw geest als uw lichaam sterker te houden. Lees meer over de beste online therapie-opties die voor u beschikbaar zijn.

Fasen van een pandemie

Hoewel er procedurele stappen zijn die de CDC zal nemen om een ​​ziektegebeurtenis te evalueren en te classificeren, kan de feitelijke enscenering van een epidemie (in wezen het overzicht van wanneer de verspreiding van de ziekte ernstig genoeg is om specifieke maatregelen te nemen) variëren op basis van de pathogenese (pathway ) van een ziekte en tal van andere epidemiologische factoren.

Het enige stadiëringsmodel dat wordt gebruikt om de volksgezondheidsrespons te sturen, heeft specifiek betrekking op influenza (de griep). In 1999 bracht de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) het allereerste paraatheidsplan voor een grieppandemie uit, waarin het de gepaste reactie uiteenzette op basis van zes duidelijk omlijnde fasen.

Het doel van het plan was om de mondiale respons te coördineren door landen een blauwdruk te bieden van waaruit ze hun eigen nationale strategieën kunnen opstellen op basis van de beschikbare middelen. De Verenigde Staten brachten in 2005 hun eerste pandemische griepplan uit. Hetzelfde basismodel kan met variaties worden toegepast op andere epidemieën, zoals tuberculose, malaria en het Zika-virus.

Fasen 1 tot en met 3 zijn bedoeld om volksgezondheidsfunctionarissen te laten weten dat het tijd is om de instrumenten en actieplannen te ontwikkelen om op een dreigende dreiging te reageren. In de fasen 4 tot en met 6 worden actieplannen uitgevoerd in overleg met de WHO.

De WHO heeft de fasen in 2009 herzien om een ​​beter onderscheid te maken tussen paraatheid en respons. Het plan was uitsluitend bedoeld om grieppandemieën aan te pakken, gezien hun hoge mutatiesnelheid en het vermogen van het virus om van dier op mens te springen.

Voormalige WHO-stadia van een grieppandemie

• Fase 1 is de periode waarin geen dierlijke virussen naar verluidt infectie bij mensen veroorzaken.
• Fase 2 is het eerste dreigingsniveau waarbij wordt bevestigd dat een virus van een dier op een mens is gesprongen.
• Fase 3 is wanneer sporadische gevallen of kleine clusters van ziekten worden bevestigd, maar de overdracht van mens op mens heeft ofwel niet plaatsgevonden of wordt als onwaarschijnlijk beschouwd als een uitbraak.
• Fase 4 is het punt waarop de overdracht van mens op mens of een mens-diervirus een uitbraak in de hele gemeenschap heeft veroorzaakt.
• Fase 5 is wanneer de overdracht van het virus van mens op mens de verspreiding van de ziekte naar ten minste twee landen heeft veroorzaakt.
• Fase 6 is het punt waarop de ziekte tot pandemie wordt verklaard en zich heeft verspreid naar ten minste één ander land.

Het tijdsbestek voor elke fase kan aanzienlijk variëren, van maanden tot decennia. Niet alle zullen doorgaan naar fase 6, en sommige zullen zelfs terugkeren als een virus spontaan verzwakt.

Vanaf februari 2020 is de WHO gestopt met het gebruik van dit zesstappenplan.

Opmerkelijke pandemieën in de geschiedenis

Naast hiv, dat sinds 1982 meer dan 39 miljoen mensen heeft gedood, zijn er in de geschiedenis nog andere even verwoestende pandemieën geweest:

• De plaag van Justinianus van 541 n.Chr. Werd toegeschreven aan de builenpest en heeft in een jaar tijd 25-50 miljoen mensen weggevaagd.
• De zwarte pest heeft tussen 1347 en 1351 meer dan 75 miljoen mensen gedood, als de telling ook degenen omvat die stierven in landen in het Midden-Oosten, China en India, naast Europa.
• De Spaanse grieppandemie van 1918 heeft in één jaar tijd meer dan 50 miljoen mensen gedood, waaronder 675.000 Amerikanen.
• De pokkenpandemie van de 20e eeuw eiste tussen de 300 en 500 miljoen levens. Edward Jenner bevestigde dat koepokken in 1798 bescherming bood tegen pokkeninfectie. In 1959 lanceerde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een enorme campagne om pokken wereldwijd uit te roeien. In 1980 werd de pokken uitgeroeid verklaard - de enige menselijke ziekte die tot nu toe is uitgeroeid.​
• De aanhoudende tuberculosepandemie blijft jaarlijks meer dan 1,5 miljoen mensen doden. Ondanks de beschikbaarheid van een effectieve behandeling, heeft resistentie tegen meerdere geneesmiddelen pogingen ondernomen om de voortgang van de pandemie te keren.