Een overzicht van oogtumoren

Oogtumoren, ook wel oculaire tumoren genoemd, zijn tumoren die verband houden met het oog. Een tumor is een verzameling cellen die abnormaal groeit en die kwaadaardig (kankerachtig) of goedaardig (niet-kankerachtig) kan zijn. Het meest voorkomende type oogtumor is gemetastaseerd - dit is een secundaire tumor die wordt veroorzaakt door kanker die zich van het ene lichaamsdeel naar het andere heeft verspreid, vaak afkomstig van de longen, de borst, de darmen of de prostaat.

Hoewel zeldzaam, is oculair melanoom de meest voorkomende primaire volwassen tumor die zich in het oog vormt en wordt het soms 'oogmelanoom' of 'choroïdaal' melanoom genoemd. Het vormt zich uit gepigmenteerde cellen in het oog en komt voor in drie hoofdgebieden van het oog: de iris, het corpus ciliare en het vaatvlies. Deze drie delen van het oog vormen samen de 'uvea'.

De meeste oogmelanomen komen voor in het vaatvlies, dat zich tussen het netvlies en de sclera bevindt Andere, minder vaak voorkomende typen primaire intraoculaire tumoren zijn onder meer intraoculair lymfoom, retinoblastoom en hemangioom. Andere zeldzame kankers van het oog zijn conjunctivaal melanoom, ooglidcarcinoom en traankliertumor.

Symptomen

Oogvlekken ontstaan, net als huidvlekken, wanneer bepaalde cellen in een groep samengroeien. U kunt een abnormale bruine vlek op of in uw oog opmerken. Deze goedaardige moedervlekken, die naevi worden genoemd, ontwikkelen zich meestal op het vaatvlies, de iris of het bindvlies van het oog.

Een oogtumor kan eerst verschijnen als een donkere vlek op de iris, het gekleurde deel van uw oog. Als u een vlek in uw oog opmerkt, kunt u het beste uw arts hiervan op de hoogte stellen. Af en toe kunnen mensen die last hebben van oogtumoren een wazig zicht hebben of klagen over floaters (de zichtbare schaduw van vezels die in uw zicht verschijnen).

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

DermNet / CC BY-NC-ND

De meeste mensen hebben helemaal geen symptomen van oogtumoren en worden vaak ontdekt tijdens routine oogonderzoek.

Als u een plek op of nabij uw oog heeft die groter wordt of van vorm of kleur verandert, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts - niet alle oogtumoren zijn goedaardig.

Goedaardige oogtumoren

Goedaardige oogtumoren kunnen op het ooglid of in de oogwand groeien.Dit worden choroïdale naevi genoemd, dit zijn gepigmenteerde laesies die in het oog worden aangetroffen. Goedaardige oogtumoren kunnen ook ontstaan ​​door abnormale groei van bloedvaten in of rond het oog, hemangiomen genaamd. Choroïdale hemangioom is het meest voorkomende type niet-kankerachtige oogtumor; symptomen kunnen roodheid of veranderingen in het gezichtsvermogen zijn.

Kwaadaardige oogtumoren

Verschillende soorten kanker kunnen het oog aantasten. Orbitale kankers hebben invloed op de weefsels rond de oogbal (de baan genoemd), inclusief spieren die de oogbal bewegen en zenuwen die aan de oogbal zijn bevestigd. Adnexale structuren omvatten de oogleden en traanklieren. Kankers die zich in deze weefsels ontwikkelen, worden adnexale kankers genoemd.

Kwaadaardige melanomen ontstaan ​​meestal uit eenvoudige moedervlekken, daarom moet u ze vaak op veranderingen controleren. Als u een moedervlek in of nabij uw oog heeft, moet deze regelmatig worden onderzocht. Niet alle gevallen van oogkanker veroorzaken symptomen, maar het volgende kan aanwezig zijn:

• Lichtflitsen
• Visuele vervorming
• Verlies van gezichtsvermogen
• Drijvende objecten (floaters)
• Onregelmatig gevormde pupil
• Glaucoom

Vroegtijdige opsporing van kanker zorgt vaak voor meer behandelingsopties. Hoewel niet alle kankers van het oog vroegtijdig kunnen worden opgespoord, hebben sommige soorten oogkankers merkbare symptomen. Het is erg belangrijk om regelmatig oogonderzoeken te plannen, omdat veel oogaandoeningen geen symptomen veroorzaken.

Als uw arts vaststelt dat u een hoger risico loopt op oogmelanoom, wordt u wellicht aangeraden om elk jaar een oogonderzoek te laten doen - oogmelanomen worden vaak aangetroffen tijdens routineonderzoeken.

Oorzaken

Goedaardige oogtumoren

Een goedaardige, goedaardige tumor van het oog is een gezwel dat zich niet naar andere delen van het lichaam verspreidt. Er zijn verschillende soorten goedaardige ooggroei die moeten worden onderscheiden van kwaadaardige ooggroei. Veel van deze worden vaker geassocieerd met de huid rond het oog en het ooglid.

Sommige oogtumoren kunnen verschijnen op het bindvlies, het heldere weefsel dat bovenop de sclera ligt - het witte deel van het oog - en sommige bevinden zich in de oogbal zelf, waardoor het voor iedereen moeilijk is om ze te zien, afgezien van een arts.

Meestal zijn gezwellen die plotseling verschijnen, infecties en ontstekingen in plaats van een goedaardige celgroei.

Goedaardige tumoren en gezwellen op de huid rond het oog, het ooglid en het bindvlies worden vaak veroorzaakt door blootstelling aan zowel wind als ultraviolette straling van de zon. Van sommige goedaardige gezwellen wordt gedacht dat ze worden veroorzaakt door een virus.

Anderen verschijnen als gevolg van een verandering die verband houdt met veroudering. Grote gepigmenteerde laesies of moedervlekken kunnen genetisch zijn of deel uitmaken van een algemeen syndroom dat verband houdt met een medisch probleem.

Sproeten en gezwellen in het oog zijn meestal een goedaardige choroïdale naevus of aangeboren hypertrofie van de retinale pigmentepitheellaag, ook wel kortweg CHRPE genoemd. Dit zijn meestal slechts een opeenstapeling van gepigmenteerde cellen die donkerder lijken. Hoewel de meeste goedaardig zijn, is er een zeer kleine kans dat een choroïdale naevus kanker kan worden.

De aanwezigheid van een of twee CHRPE-laesies is meestal geen reden tot bezorgdheid. Meerdere CHRPE-laesies zijn echter in verband gebracht met een verhoogd risico op het ontwikkelen van darmkanker.

Kwaadaardige oogtumoren

Kanker wordt veroorzaakt door veranderingen (mutaties) in DNA in cellen. Het DNA in een cel bevat een reeks instructies die de cel vertellen welke functies moeten worden uitgevoerd en hoe deze moet groeien en delen. Fouten in de instructies kunnen ervoor zorgen dat de cel zijn normale functie stopzet, waardoor een cel kanker kan worden.

Verschillende factoren kunnen bijdragen aan genmutaties, waaronder erfelijke genmutaties en genmutaties die optreden na de geboorte. U wordt mogelijk geboren met een genetische mutatie. Sommige mutaties kunnen worden overgeërfd en via families worden doorgegeven. Dit type mutatie is verantwoordelijk voor een klein percentage kankers.

Aan de andere kant treden de meeste genmutaties op nadat u bent geboren. Veel dingen kunnen genmutaties veroorzaken, waaronder roken, blootstelling aan straling, virussen, kankerverwekkende stoffen, zwaarlijvigheid, hormonen, chronische ontstekingen en gebrek aan lichaamsbeweging.

Risicofactoren voor oogkanker

• Leeftijd
• Ras
• Medische geschiedenis
• Familiegeschiedenis

Leeftijd en ras

Primair intra-oculair melanoom ontwikkelt zich over het algemeen bij mensen ouder dan 50 jaar, met een gemiddelde leeftijd waarop de diagnose wordt gesteld 55. Dit type oogkanker is zeldzaam bij kinderen en mensen ouder dan 70 jaar.

Het komt ook vaker voor bij blanke mensen en minder vaak bij negroïde mensen. (Mannen en vrouwen worden in gelijke mate beïnvloed door intraoculair melanoom.)

Medische geschiedenis

Basaalcelcarcinoom, plaveiselcarcinoom, talgcarcinoom en kwaadaardig melanoom zijn alle soorten ooglidkankers. Mensen met extra pigmentatie van het oog of de huid rond het oog, vlekken zoals moedervlekken in het oog of meerdere platte moedervlekken die onregelmatig van vorm of kleur zijn, hebben meer kans op intraoculair melanoom.

Familiegeschiedenis

Intraoculair melanoom komt soms ook voor in gezinnen. Meestal ontwikkelt het zich als gevolg van een mutatie of verandering in een gen. Zonlicht of bepaalde chemicaliën kunnen het risico op intraoculaire melanoomontwikkeling vergroten.

Retinoblastoom is een oogkanker die jonge kinderen treft en wordt veroorzaakt door een genetische mutatie en begint in het netvlies, het lichtgevoelige weefsel aan de achterkant van het oog. Netvlieszenuwcellen beginnen te groeien en zich te vermenigvuldigen, en verspreiden zich dan gewoonlijk in het oog en mogelijk naar andere delen van het lichaam.

Als u een van de risicofactoren heeft die verband houden met het ontwikkelen van oogkanker, moet u elk jaar een oogarts raadplegen voor een grondig onderzoek. Zorg er ook voor dat u uw ogen tegen ultraviolette (UV) straling beschermt door een zonnebril te dragen.

Raadpleeg uw oogarts als u een ongebruikelijke moedervlek of andere huidgroei op of rond uw oog ziet.

Diagnose

Een optometrist of oogarts kan meestal gemakkelijk het verschil zien tussen kwaadaardige ooglaesies en goedaardige laesies wanneer ze rond of in het oog voorkomen. Soms wordt er ook een dermatoloog bij betrokken, afhankelijk van het type groei.

Als het überhaupt als verdacht wordt beschouwd, wordt de laesie afgesneden of weggesneden en naar een laboratorium gestuurd om te testen of het goedaardig of mogelijk kanker is.

Een patholoog zal bepalen of een gezwel kanker is en een rapport terugsturen naar de behandelende arts. Laesies in het oog worden op verschillende manieren bestudeerd.

Oogartsen maken meestal een digitale foto van de laesie en controleren deze op groei of veranderingen in de loop van de tijd.

Soms zullen oogartsen een echografie van de laesie uitvoeren om te bepalen hoe solide of reflecterend de groei kan zijn. Groei in het oog die goedaardig is, heeft meestal duidelijke randen en is vlak of licht verhoogd. Kwaadaardige laesies kunnen een meer onregelmatige vorm hebben, pigmentveranderingen hebben en vloeistof aan de bovenkant hebben.

Uw arts zal veel tests gebruiken om de diagnose oogkanker te stellen. Als een oogmelanoom wordt vermoed, kan ze verschillende tests aanbevelen.

• Oogonderzoek: uw arts zal uw ogen grondig onderzoeken, zowel van buiten als van binnen. Vergrote bloedvaten aan de buitenkant van uw oog zijn meestal een teken van een tumor in uw oog. Uw arts kan dan diep in uw oog kijken met behulp van een binoculaire indirecte oftalmoscoop (BIO). Dit instrument maakt gebruik van lenzen en een helder licht om in het oog te kijken. Een spleetlamp kan ook worden gebruikt om de inwendige structuren van uw oog te bekijken.
• Oog-echografie: een oog-echografie kan worden gebruikt om afbeeldingen van de binnenkant van uw oog te maken. De ultrasone transducer wordt op uw gesloten ooglid of nabij de voorkant van uw oog geplaatst.
• Optical Coherence Tomography (OCT): OCT is een beeldvormende test die wordt gebruikt om afbeeldingen van de binnenkant van uw oog te maken.
• Fluoresceïne-angiografie: voor deze procedure wordt een fluorescerende kleurstof genaamd fluoresceïne in uw arm geïnjecteerd. De kleurstof beweegt door uw lichaam en in de bloedvaten achter in het oog, zodat uw arts foto's kan maken.
• Fijne naaldbiopsie: tijdens deze procedure zal uw arts tumorcellen met een naald uit uw oog verwijderen. De cellen kunnen vervolgens onder een microscoop worden bestudeerd. Oogmelanoom kan echter bijna altijd nauwkeurig worden gediagnosticeerd zonder een biopsie, dus deze procedure is meestal niet nodig.

Als bij u oogkanker is vastgesteld, kunnen beeldvormende onderzoeken worden besteld om uit te zoeken of de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van uw lichaam.

Behandeling

Goedaardige laesies

Goedaardige laesies aan de buitenkant van het oog kunnen operatief worden verwijderd. Ze kunnen ook worden verwijderd met bepaalde chemicaliën of cauterisatie. Als sproeten en gezwellen in het oog echt goedaardig zijn, worden ze meestal alleen gelaten om elke zes tot twaalf maanden te worden onderzocht op mogelijke veranderingen.

Oogkanker

De behandeling van oogkanker is erop gericht het risico van verspreiding te verminderen en, indien mogelijk, de gezondheid en het gezichtsvermogen van uw oog te behouden. Behandelingsopties voor oogkanker zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type en het stadium van kanker, mogelijke bijwerkingen en de algehele gezondheid van de patiënt.

Mensen met oogkanker worden soms via een multidisciplinaire teamaanpak behandeld. Met dit type plan kunt u verschillende specialisten hebben die verschillende soorten behandelingen gebruiken om de kans op een succesvol resultaat te maximaliseren.

Hoe oogkanker wordt behandeld, hangt af van de tumor en of de kanker is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam. Het doel van de behandeling is om waar mogelijk het gezichtsvermogen te redden. Afhankelijk van uw diagnose kan uw behandelplan het volgende bevatten:

• Chirurgie. Chirurgie is gebruikelijk bij de behandeling van oogkanker. Tijdens de operatie kan uw oogarts delen van uw oog verwijderen, afhankelijk van de grootte en de verspreiding van de tumor.
• Oogverwijdering. In sommige gevallen is de enige keuze voor behandeling het verwijderen van het oog. De dieptewaarneming wordt aangetast door het verlies van het gezichtsvermogen, maar de meeste mensen passen zich redelijk snel aan.
• Bestralingstherapie. Stralingstherapie wordt door bestralingsoncologen gebruikt om kankercellen te vernietigen. Stralingstherapie bestaat meestal uit een vast aantal behandelingen gedurende een bepaalde periode.
• Lasertherapie. Lasertherapie maakt gebruik van lasers om tumoren te verkleinen. Deze behandeling heeft doorgaans minder bijwerkingen dan een operatie of bestralingstherapie.

Een woord van Verywell

Als u symptomen van een oogtumor op of nabij uw oog opmerkt, kunt u het beste onmiddellijk contact opnemen met uw arts. Er zijn veel verschillende soorten oogtumoren; terwijl sommige niet schadelijk zijn en geen behandeling behoeven, zijn andere ernstiger en moeten mogelijk tests worden uitgevoerd om te bepalen of ze goedaardig (meestal onschadelijk) of kwaadaardig (kankerachtig) zijn.