Wat is voedselvergiftiging?

Voedselvergiftiging komt veel voor. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zal elk jaar ongeveer een op de zes personen in de Verenigde Staten een door voedsel overgedragen ziekte hebben.

Hoewel de precieze symptomen variëren afhankelijk van de specifieke kiem (bijv. Bacterie, virus of parasiet) die het eten of drinken verontreinigt, ervaren de meeste mensen met voedselvergiftiging misselijkheid, braken en / of diarree die kan worden behandeld met thuiszorgmaatregelen. . In sommige gevallen kunnen antibiotica of ziekenhuisopname voor intraveneuze (via de ader) vloeistoffen nodig zijn.

Symptomen van voedselvergiftiging

De meeste ziekten die voedselvergiftiging veroorzaken, veroorzaken misselijkheid, braken en / of diarree, die bloederig, waterig of slijmachtig kan zijn.

Andere mogelijke symptomen van voedselvergiftiging zijn een of meer van de volgende:

• Buikkrampen en / of buikklachten / pijn
• Koorts
• Hoofdpijn
• Zwakheid

Naast kleine symptoomverschillen op basis van de specifieke kiem die het voedsel besmet, kan ook de timing van de symptomen variëren. Met andere woorden, symptomen van voedselvergiftiging kunnen binnen een paar uur na het eten of drinken optreden, of het kan langer duren - zelfs dagen - om zich te ontwikkelen.

Wanneer moet u medische hulp inroepen?

De meeste gevallen van voedselvergiftiging zijn ongemakkelijk, maar gaan zonder gevolgen over. Er zijn echter bepaalde tekenen die erop wijzen dat medische aandacht nodig is.

Neem contact op met uw arts als u:

• U kunt vloeistoffen niet tegenhouden vanwege braken of u kunt niet genoeg drinken (of het gevoel hebben dat u niet kunt) om gehydrateerd te blijven
• Word licht in het hoofd of voel je zwak als je opstaat
• Een zeer droge mond of keel hebben
• Kan niet plassen of heel weinig plassen
• Ervaar diarree die langer dan drie dagen aanhoudt
• Bloederige of zwarte, teerachtige ontlasting hebben
• U heeft hoge of aanhoudende koorts
• U heeft plotselinge of ernstige buikpijn, krampen en / of buikstijfheid
• Merk op dat uw kind huilt zonder tranen, minder natte luiers, een droge mond heeft of andere symptomen van uitdroging heeft

Uitdroging is een potentieel ernstige complicatie van alle soorten voedselvergiftiging. Aanzienlijk vochtverlies kan het gevolg zijn van braken en diarree.

Soorten voedselvergiftiging

Om de variaties in de manier waarop voedselvergiftiging kan optreden beter te begrijpen, is het handig om te weten welke verschillende microben dit kunnen veroorzaken. Enkele veel voorkomende zijn:

Norovirus

Norovirus kan voedselvergiftiging veroorzaken en wordt vaak geassocieerd met cruiseschepen of andere drukke omgevingen zoals kinderdagverblijven.

Symptomen van voedselvergiftiging door norovirus beginnen 12 tot 48 uur na blootstelling en omvatten buikkrampen, samen met waterige diarree (vaker voor bij volwassenen) en / of braken (vaker voor bij kinderen).

Campylobacter

Voedselvergiftiging vanCampylobacterwordt meestal geassocieerd met het eten van onvoldoende verhitte kip of het drinken van ongepasteuriseerde melk of besmet water. Symptomen ontwikkelen zich meestal twee tot vijf dagen na blootstelling en omvatten diarree (soms bloederig), koorts, buikkrampen, misselijkheid, spierpijn en hoofdpijn.

Het Guillain-Barré-syndroom is een zeldzame mogelijke complicatie van een Campylobacter-infectie.

Salmonella

Voedselvergiftiging vanSalmonellaveroorzaakt waterige diarree, koorts, buikkrampen, misselijkheid en braken zes tot 72 uur na blootstelling.

Er zijn veel mogelijke voedselbronnen van salmonella, waaronder eieren, kip, vlees, ongepasteuriseerde melk of sap, kaas, kruiden, noten en rauwe groenten en fruit (met name alfalfaspruiten en meloen).

Escherichia coli O157

Individuen kunnen eenEscherichia coli (E coli) O157-infectie drie tot vier dagen na het eten van besmette, onvoldoende verhitte vleesproducten, vooral hamburgers. Andere mogelijke bronnen zijn onder meer rauwe melk, vervuild water en ongepasteuriseerd sap.

Infectie metE coliO157 veroorzaakt ernstige maagkrampen, bloederige diarree en soms lichte koorts. Hoewel de meeste mensen zonder behandeling binnen vijf tot zeven dagen herstellen, kan zich een levensbedreigende aandoening ontwikkelen die hemolytisch-uremisch syndroom (HUS) wordt genoemd - ook wel "hamburgerziekte" genoemd.

Shigella

Shigellais een bacterie die bloederige of slijmhoudende diarree kan veroorzaken, naast buikkrampen en hoge koorts, gewoonlijk binnen één tot drie dagen na blootstelling.

Potentiële voedselbronnen van shigella-besmetting zijn onder meer rauwe groenten, sandwiches en salades die veel met de hand moeten worden bereid, zoals aardappelsalade.

Clostridium botulinum

Voedselvergiftiging vanClostridium botulinum, ook wel botulisme genoemd, kan optreden na 18 tot 36 uur blootstelling aan groenten en ander voedsel dat thuis wordt geconserveerd en ingeblikt, zoals honing (daarom mag het niet worden gevoerd aan zuigelingen jonger dan 1 jaar).

Naast misselijkheid, braken en buikkrampen kan botulisme neurologische symptomen veroorzaken, waarvan sommige mogelijk fataal zijn (bijv. Dubbelzien en problemen met slikken, praten en ademen). Bij zuigelingen kunnen zwakte, obstipatie en voedingsproblemen optreden.

Giardia duodenalis

Infectie metGiardia duodenalis,een parasiet die in de darmen van dieren en mensen kan leven,veroorzaakt diarree, buikkrampen, opgeblazen gevoel, misselijkheid en stinkende ontlasting binnen één tot twee weken na blootstelling.

Mensen raken er meestal mee besmetGiardia duodenalisdoor vervuild water te drinken; een persoon kan echter ook besmet raken door ongekookt vlees te eten dat besmet is met de cysten van de parasiet.

Oorzaken

De besmetting van voedsel kan op verschillende manieren plaatsvinden, zoals voedsel dat niet gaar is, niet goed verwerkt of ingeblikt, of bereid is door iemand die ziek is.

Voedsel dat in vervuild water wordt geteeld, is een andere mogelijke bron, net als kruisbesmetting die optreedt tijdens het bereiden van voedsel (bijvoorbeeld het snijden van wortels op de snijplank voor vlees).

Hoewel iedereen voedselvergiftiging kan krijgen, lopen bepaalde groepen een groter risico. Voorbeelden zijn:

• Iedereen met een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld een persoon met hiv, kanker, leverziekte, diabetes of iemand die steroïdetherapie krijgt)
• Zwangere vrouw
• Mensen die in een drukke omgeving wonen of veel tijd doorbrengen, zoals kazernes, kinderdagverblijven, cruiseschepen of verpleeghuizen

Bovendien lopen bepaalde populaties mensen - zuigelingen, kleine kinderen en ouderen - meer kans om uitgedroogd te raken door voedselvergiftiging.

Diagnose

Veel mensen zien hun arts niet als ze klassieke symptomen van voedselvergiftiging hebben en er is een geschiedenis van een andere persoon of een groep mensen die ook ziek wordt van het eten van hetzelfde voedsel.

Dit is over het algemeen redelijk, tenzij u een persoon met een hoog risico bent (bijv. Ouderen, zwanger of immuungecompromitteerd) of uw symptomen ernstig of aanhoudend zijn. In deze gevallen is het belangrijk om contact op te nemen met uw arts.

Als u uw arts bezoekt, zal deze een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek uitvoeren. Aanvullende tests (bijvoorbeeld bloed-, urine- of ontlastingstests) kunnen worden besteld om te evalueren op alternatieve diagnoses of complicaties en / of om te zoeken naar de mogelijke bron van infectie, vooral in het geval van een uitbraak in de gemeenschap.

Medische geschiedenis

Tijdens de medische geschiedenis zal uw arts u verschillende vragen stellen over uw symptomen, inclusief hun duur en ernst. Ze zullen ook informeren naar wat je hebt gegeten, en naar patronen van symptomen (bijvoorbeeld of iedereen in je gezin ziek is geworden na het eten van een bepaald gerecht of na een familiepicknick).

Fysiek onderzoek

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal uw arts uw bloeddruk, hartslag, temperatuur en gewicht controleren. Ze zullen ook op uw buik drukken en naar uw darmgeluiden luisteren om te evalueren of er diagnoses zijn die lijken op voedselvergiftiging, zoals blindedarmontsteking.

Tests

In de meeste gevallen zal een arts de diagnose voedselvergiftiging aannemen op basis van alleen een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Ze zullen niet verder gaan met verdere tests, omdat het identificeren van de specifieke infectiebron het behandelplan meestal niet verandert.

Dat gezegd hebbende, kunnen aanvullende tests worden besteld als uw arts een andere diagnose vermoedt (bijvoorbeeld appendicitis) of een complicatie door voedselvergiftiging (bijvoorbeeld uitdroging of sepsis door bacteriën die in de bloedbaan terechtkomen).

Voorbeelden van dergelijke tests zijn:

• Een basis metabool panel (BMP) en een urineonderzoek om te controleren op uitdroging
• Een volledig bloedbeeld (CBC) om te controleren op ernstige infectie of bloedarmoede
• Een computertomografie (CT) -scan om te controleren op andere diagnoses

Ten slotte, voor het opsporen van uitbraken of ernstige gevallen van voedselvergiftiging waarvoor een bepaald medicijn nodig kan zijn, ontlastingstests om de oorzaak van de ziekte op te sporen en te identificeren.

Behandeling

De belangrijkste behandeling van voedselvergiftiging is om gehydrateerd te blijven, en dit kan meestal thuis effectief worden gedaan.

Hydratatie

Om gehydrateerd te blijven en de verloren vloeistof aan te vullen, is het belangrijk om water te drinken dat zout en suiker bevat.

U kunt borstvoeding geven of flesvoeding voor baby's en Pedialyte voor kinderen gebruiken.

Voor volwassenen of kinderen kunt u een orale vervangingstherapie (ORT) gebruiken, zoals Ceralyte of Oralyte, of u kunt uw eigen oplossing maken door 6 theelepels suiker en 0,5 theelepels zout toe te voegen aan 1 liter water.

Vermijd sportdranken zoals Gatorade, die vocht- en elektrolytenverlies niet goed kunnen corrigeren vanwege hun hoge suikergehalte. Ze kunnen zelfs uw diarree verergeren.

Medicatie

Voor de meeste gevallen van voedselvergiftiging zijn medicijnen niet nodig.

Antibiotica zijn over het algemeen gereserveerd voor ernstige infecties, zoals shigellose (Shigellainfectie). Een ander type medicatie, een antiparasitair middel genaamd, wordt gebruikt om voedselvergiftiging door parasieten te behandelen.

Middelen tegen diarree, zoals Imodium (loperamide), worden over het algemeen alleen aanbevolen voor volwassenen (niet voor kinderen) met milde symptomen, geen koorts en niet-bloederige diarree.

In sommige gevallen kan uw arts een anti-emeticum zoals Zofran (ondansetron) aanbevelen om braken te onderdrukken en uitdroging te voorkomen. Het antacidum Pepto-Bismol (bismutsubsalicylaat) kan ook worden aanbevolen om ongecompliceerde diarree te verlichten.

In ernstige gevallen van uitdroging en / of in gevallen van voedselvergiftiging bij personen met een hoog risico, zoals ouderen, kan ziekenhuisopname voor intraveneuze toediening van vloeistof nodig zijn.

Preventie

Het vermijden van besmet voedsel en water is de sleutel tot het voorkomen van door voedsel overgedragen ziekten. Dat gezegd hebbende, wees niet streng voor uzelf als u toch ziek wordt - soms treedt er zelfs met de beste voorzorgsmaatregelen besmetting op.

Om de kans op inname van besmet voedsel te verkleinen:

• Was uw handen gedurende 20 seconden met water en zeep voor, tijdens en na het bereiden / koken van voedsel en voor het eten.
• Was uw messen, snijplanken, aanrechtbladen en ander kookgerei met zeep en warm water.
• Spoel vers fruit, groenten en in zakken verpakte groenten af.
• Houd rauw vlees, eieren, zeevruchten en gevogelte uit de buurt van ander kant-en-klaar voedsel of voedsel in de koelkast.
• Gebruik apart kookgerei / borden voor rauw vlees, gevogelte en zeevruchten.
• Vermijd ongepasteuriseerde melk (rauwe melk) en sappen.

Gebruik tijdens het koken ook een voedselthermometer om ervoor te zorgen dat het voedsel op de juiste temperatuur wordt gekookt die nodig is om ziektekiemen te doden. (bijv. 165 graden voor alle gevogelte).

Gooi bovendien voedsel weg waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken, zelfs als het niet "slecht" ruikt of er niet "raar" uitziet. Veel voedingsmiddelen die besmet zijn, zien er normaal uit en ruiken normaal.

Als u naar andere landen reist, drink dan geen kraanwater of ijs gemaakt van kraanwater en probeer geen fruit en groenten te eten die u niet kunt koken of schillen.

Een andere manier om voedselvergiftiging te voorkomen, is door een voornamelijk plantaardig dieet te volgen, aangezien veel bacteriën / parasieten vaker voorkomen in vlees en dierlijke producten.

Bacteriën vermenigvuldigen zich sneller bij warmere temperaturen, daarom nemen gevallen van voedselvergiftiging toe in de zomermaanden. Let extra goed op de voedselveiligheidsregels tijdens zomerpicknicks en barbecues.

Een woord van Verywell

Voedselvergiftiging gebeurt. Er zijn bacteriën, parasieten en virussen die zich kunnen verspreiden van koks naar gasten en van ingeblikt voedsel naar familie. Doe uiteindelijk uw best om uzelf en uw gezin te beschermen door uw voedsel veilig te bereiden en te koken.

Als u toch ziek wordt, geef uw lichaam dan de tijd om te rusten en vooral: drink voldoende vocht. Zoek bovendien medische hulp of hulp als u zich zorgen maakt over uitdroging of als u zorgwekkende, ernstige en / of aanhoudende symptomen heeft.