Bij langdurige blootstelling aan koud weer zijn uw voeten vaak het eerste deel van het lichaam dat de ongemakkelijke effecten voelt. In een poging om onze kerntemperatuur van het lichaam stabiel te houden, zullen de bloedvaten in onze armen en benen samentrekken (smal), en daarom zijn dit de eerste delen van ons lichaam die koud worden als de temperatuur daalt.
Verwondingen bij koud weer, zoals bevriezing, zijn een veel voorkomende zorg voor mensen die in de winter buiten werken of deelnemen aan winteractiviteiten in de buitenlucht. Deze verwondingen kunnen variëren van licht tot ernstig, waarbij sommige van de meer ernstige gevallen amputatie en revalidatie vereisen.
Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.
Zie fotopowerofforever / Getty Images
Frostnip
Frostnip is een milde vorm van bevriezing die optreedt na een korte blootstelling aan temperaturen onder het vriespunt. In tegenstelling tot echte bevriezing, treedt er geen daadwerkelijke bevriezing van de huidweefsels op, dus bevriezing veroorzaakt meestal geen blijvende schade als de voeten eenmaal zijn opgewarmd. Symptomen van frostnip zijn onder meer stekelige pijn en veranderingen van de huidskleur, zoals bleken (blancheren) of roodheid.
Frostnip kan worden behandeld door de huid te verwarmen. U kunt dit doen door u in een warme handdoek te wikkelen die u uit een droger haalt of door in warm - maar niet heet - water te weken.
Bevriezing
Bevriezing kan optreden bij blootstelling aan vriestemperaturen op of onder 32o F (0o C). Frostbite wordt gekenmerkt door het feitelijk bevriezen in de huidlagen, wat leidt tot verschillende mate van huidbeschadiging.
In de vroege stadia van bevriezing (bekend als eerstegraads bevriezing) zijn de symptomen vergelijkbaar met bevriezing, inclusief een bleke huid die rood en gezwollen wordt bij opwarming. Gevoelloosheid kan ook optreden, wat het risico op letsel kan vergroten als u geen pijn voelt of schade wordt aangericht.
Als de vriestemperaturen aanhouden, kan de schade zich uitstrekken tot de huidlaag en blaarvorming veroorzaken (tweedegraads bevriezing). Bij bevriezing van de derde graad zal de schade zich uitbreiden naar onderhuidse weefsels, waardoor blaren verergeren en zich met bloed vullen.
Vierde graads bevriezing is de meest ernstige fase, gekenmerkt door de ontwikkeling van gangreen en de onvermijdelijke amputatie van een of meer tenen of vingers.Zelfs de oren en neus kunnen ernstig worden aangetast door bevriezing. Afhankelijk van de opgelopen schade kan de behandeling bestaan uit:
- Opwarmen van de huid met een warmwaterbad
- De huid losjes omwikkelen met steriele lakens of verband
- Orale pijnstillers
- Antibiotica om infectie te voorkomen
- Antistollingsmiddelen om de bloedstroom in de voeten, handen, oren en neus te verbeteren
- Verwijderen van beschadigd weefsel (debridement) één tot drie maanden na het letsel
- Whirlpooltherapie en / of fysiotherapie tijdens revalidatie
Het is belangrijk om de vroege tekenen van bevriezing te herkennen om blijvend letsel te voorkomen. Zoek warmte en beschutting op het moment dat verdoofde delen van uw handen, voeten of oren wit of paarsachtig beginnen te worden en eerder warm dan koud aanvoelen.
Onderdompelingsvoet
Onderdompelingsvoet, ook wel sleufvoet genoemd, kan optreden als gevolg van langdurige blootstelling aan koele, vochtige omstandigheden. Hoewel de symptomen van onderdompelingsvoet vergelijkbaar zijn met bevriezing, wordt de aandoening gekenmerkt door blootstelling aan niet-vriestemperaturen.
Een onderdompelingsvoet kan zich ontwikkelen bij mensen die buitenshuis werken en van wie de voeten langdurig nat zijn. Het kreeg de bijnaam 'loopgraafvoet' tijdens de Eerste Wereldoorlog toen soldaten die gedwongen werden door de modder in hun laarzen te ploeteren, de aandoening ontwikkelden. Als de omstandigheden goed zijn, kan zelfs een onderdompelingsvoet binnenshuis voorkomen.
Symptomen van onderdompeling zijn onder meer gevoelloosheid en het wit worden of rood worden van de huid. Dit zal uiteindelijk plaatsmaken voor pijn, zwelling en de vorming van blaren als gevolg van maceratie van de huid. Net als bevriezing kunnen de symptomen weken aanhouden en langdurige schade veroorzaken, waaronder het fenomeen van Raynaud (plotselinge koude en gevoelloze gevoelens) en neuropathie (pijnscheuten veroorzaakt door zenuwbeschadiging).
Om de dompelvoet te behandelen, reinigt en droogt u uw voeten en brengt u warme pakken op uw voeten aan of laat u ze 5 tot 10 minuten in warm water (102 ° F tot 110 ° F) weken. Draag geen sokken tijdens het slapen.
Pernio (Winterhanden)
Pernio, ook wel winterhanden genoemd, is een inflammatoire huidaandoening die wordt veroorzaakt door overmatige blootstelling aan koude (in plaats van vrieskou). Pernio wordt veroorzaakt door de vorming van bultjes en rood- tot violetkleurige vlekken op de handen of voeten als gevolg van een abnormale reactie van bloedvaten. De aangetaste gebieden kunnen gezwollen, jeuken en pijnlijk worden, met symptomen die vaak lang aanhouden nadat de huid is opgewarmd.
Deze aandoening treft vrouwen vaker dan mannen en komt meestal voor in combinatie met het fenomeen van Raynaud en problemen met de bloedsomloop, zoals acrocyanose en koude agglutine. In zeldzame gevallen kunnen de laesies leiden tot blaarvorming of gangreen.
Pernio verdwijnt meestal vanzelf binnen een tot drie weken, hoewel het jarenlang kan terugkeren. De behandeling kan ook het gebruik van verwarmingskussens en corticosteroïdencrèmes omvatten om de jeuk en ontsteking te verlichten
-side-effects.jpg)