Er is niets vrediger dan een slapend kind - vooral als het een onstuimige peuter is als hij wakker is - maar hoeveel slaap hebben 2-jarigen nodig? Welke veranderingen treden op in de slaap van peuters die kunnen bijdragen aan gevechten voor het slapengaan? Lees meer over hun slaapbehoeften, slapeloosheid en hoe u de overgang kunt vergemakkelijken met consistent ouderschap.
Cornelia Schauermann / Getty ImagesHoe slaap verandert bij peuters
Als je een 2-jarig kind hebt, weet je dat dit een spannende tijd van groei en ontwikkeling is in hun jonge leven. Op dezelfde manier kan de slaap van uw 2-jarige beginnen te veranderen. De slaap van zuigelingen is heel anders dan die van peuters of oudere kinderen, en 2-jarigen bevinden zich midden in deze overgang.
De gemiddelde 2-jarige slaapt 12 tot 14 uur per dag, waarvan de meeste 's nachts gebeurt, met een dutje van een uur tot twee uur gedurende de dag.
Een andere manier om hier over na te denken, is dat uw peuter overdag weer een tot twee uur wakker zal zijn. Dit kan gebeuren bij kortere dutjes, later naar bed gaan of - tot grote schrik van de ouders - vroeg in de ochtend wakker worden.
Wanneer uw kind klaar is om naar de kleuterschool te gaan, kan de hoeveelheid slaap nog verder afnemen tot in totaal 11 tot 12 uur. De meeste kinderen doen geen dutjes meer tegen de tijd van de kleuterschool.
Het is belangrijk om te onthouden dat dit gemiddelden zijn en dat elk kind uniek is. Als uw kind voldoende rust krijgt, zal het gemakkelijk in zijn of haar slaapbehoeften voorzien. Volwassenen kunnen er alleen maar van dromen zo goed te slapen.
Conflict omringende slaap
Naarmate deze overgang plaatsvindt, is het niet ongebruikelijk dat er meer conflicten ontstaan tussen ouders en kinderen met een sterke wil. Als het kind later slaperig wordt, kan er meer weerstand zijn tegen bedtijd.
Het kind herkent misschien dat u bent weggegaan, maar niet weg bent (een idee dat objectbestendigheid wordt genoemd). Aangezien u zich gewoon in de volgende kamer bevindt, kan het kind luidruchtig om aandacht vragen, een drankje, een ander verhaal en een oplossing voor een litanie van andere onvervulde behoeften. Als dit aanhoudt, kan het bijdragen aan een aandoening die gedragsslapeloosheid wordt genoemd.
De verdere strijd kan optreden met dutjes overdag. Wanneer het verlangen naar slaap afneemt, wordt de dutijd speeltijd - gevuld met gebabbel, gelach en (met onenigheid) zelfs gillen en huilen.
Ouders hebben misschien eerder genoten van het uitstel gedurende de dag, en wanneer het plotseling verdwijnt, ontstaat er een conflict. Kinderen kunnen ook terughoudend zijn om activiteiten te missen. Gelukkig zullen de meeste kinderen in ieder geval tot de leeftijd van 3 of 4 jaar doorgaan met dutten, en het kan nuttig zijn om aan een geplande dagelijkse rusttijd te voldoen.
Bovendien zijn sommige kinderen bang en overstuur vanwege verlatingsangst. Dit piekt na ongeveer 18 maanden en kan zich manifesteren met de angst om alleen te worden gelaten, vooral 's nachts. Overdag wordt het met tegenzin waargenomen om met vreemden om te gaan.
Angst kan toenemen als gevolg van nachtelijke angsten. Jonge kinderen kunnen behoorlijk fantasierijk zijn en de duisternis kan worden bevolkt met wezens, monsters en slechteriken voor een creatief kind. Dit zal zich zelden manifesteren met terugkerende nachtmerries.
Andere gevolgen voor de slaap
Er kunnen andere veranderingen in het leven van een peuter zijn die van invloed kunnen zijn op de slaap. Gewoonlijk verhuist een kind rond de leeftijd van 3 jaar van een wieg naar een 'groot bed'. Deze nieuwe ruimte is onbekend en het kan even duren voordat deze is aangepast.
Zonder de beperkingen van zijhekken wordt het nu mogelijk om uit bed te kruipen. Dit vereist ook enige training om goed gedrag te versterken. Het kan nodig zijn om de slaapkamer peuterbestendig te maken en een gesloten deur of slagboom kan nodig zijn om het kind in bedwang te houden (althans in eerste instantie).
Veel peuters werken ook op de zindelijkheidstraining. Hoewel continentie pas op de leeftijd van 3 jaar (en vaak later) optreedt, kan het proces beginnen bij 2-jarigen. Kinderen kunnen wakker worden en moeten het potje gebruiken en om hulp roepen.
Ze worden zich meer bewust van het ongemak en de negatieve associatie van een natte of vuile luier. Met groeiend zelfbewustzijn en zelfstandigheid moeten aanpassingen worden doorgevoerd.
Het is ook gebruikelijk dat peuters een nieuw broertje of zusje in het huishouden hebben. Dit kan ieders schema ingewikkelder maken en tot angst leiden als de verandering en verstoringen worden opgevangen. Gelukkig hebben jonge kinderen baat bij consistent ouderschap en verwachtingen.
Consistente bedtijdroutines
Dit kan een belangrijke tijd zijn voor het ontwikkelen van goede slaapgewoonten bij kinderen, inclusief bedtijdroutines. Bij veranderende slaapbehoeften bij peuters is het belangrijk om wat variatie in het slaapschema op te vangen.
Kinderen (en volwassenen) reageren echter met optimale slaap wanneer de timing van de slaap zeer consistent is. Dit zou van toepassing moeten zijn op bedtijd, wektijd en dagelijkse dutijd. Een bedtijdroutine helpt de overgang naar slaap te versterken en te vergemakkelijken.
Probeer de blootstelling aan licht en schermen (zoals televisie, computers en tablets) in de avonduren voor het slapengaan te minimaliseren.
Licht kan het moeilijker maken om in slaap te vallen en de activiteit met betrekking tot schermen kan te stimulerend zijn. Ga in plaats daarvan over op slaap met een bad of lees boeken voor het slapengaan.
Door een regelmatig schema aan te houden en vast te houden aan consistente verwachtingen, wordt het voor peuters gemakkelijker om de overgangen te doorstaan die zowel in de slaap als in het leven plaatsvinden. Als u moeite heeft om uw kind in slaap te krijgen, spreek dan met een kinderarts of slaapspecialist over interventies die in uw situatie nuttig kunnen zijn.
