Wat is juveniele myositis?

Juveniele myositis (JM) treft mensen onder de 18 jaar. Het is bekend dat JM spierontsteking en huiduitslag veroorzaakt. Deze symptomen zijn het gevolg van aanhoudende ontsteking en zwelling van de bloedvaten onder de huid en in de spieren.

Hier is wat u moet weten over juveniele myositis, inclusief mogelijke oorzaken, typen, tekenen en symptomen, diagnose en behandeling.

Soorten juveniele myositis

De meest voorkomende vorm van JM is juveniele dermatomyositis (JDM). Juveniele polymyositis (JPM) kan ook bij kinderen voorkomen, maar is veel zeldzamer. Goedaardige acute myositis bij kinderen, ook wel virale myositis genoemd, kan ook bij kinderen voorkomen.

Juveniele myositis treft volgens The Myositis Foundation 2 tot 4 van de miljoen kinderen, waarbij meisjes vaker worden getroffen dan jongens.

Juveniele dermatomyositis wordt gekenmerkt door proximale spierontsteking die leidt tot zwakte. Het kan ook de bloedvaten aantasten. De aandoening treft elk jaar drie op de miljoen kinderen De meeste gevallen van kindertijd beginnen rond de leeftijd van vijf tot tien jaar, en meisjes worden twee keer zo vaak getroffen als jongens.

Juveniele polymyositis wordt ook gekenmerkt door proximale spierontsteking die leidt tot zwakte. Het kan meerdere lichaamssystemen aantasten, waaronder het spijsverteringskanaal, het hart en de longen. JPM is zeldzaam, goed voor minder dan 5% van de gevallen van JM, ontwikkelt zich meestal in de vroege kinderjaren en komt vaker voor bij meisjes.

Goedaardige acute myositis bij kinderen treft meestal schoolgaande kinderen met een incidentie van 2,6 gevallen per 100.000 kinderen en wordt vaak gezien bij kinderen die herstellen van griep of een andere luchtweginfectie. Artsen weten niet of de spiersymptomen worden veroorzaakt door het virus of door de reactie van het immuunsysteem op het virus.

Juveniele Myositis-symptomen

De symptomen variëren per type juveniele myositis.

Juveniele Dermatomyositis

In het begin kan JDM enkele of alle van de volgende symptomen veroorzaken:

• Koorts
• Gemakkelijk moe worden
• Gebrek aan motivatie
• Overlijden in het soort of aantal lichamelijke activiteiten
• Verlies van eetlust en gewichtsverlies
• Stikken met eten of drinken
• Spierpijn tijdens en na normale activiteit
• Spiergevoeligheid
• Moeilijkheden bij het opstaan ​​vanuit een zittende positie
• Moeilijkheden bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten, zoals het haar borstelen

Tegen de tijd dat de ouder het kind naar de kinderarts brengt, heeft het kind al huiduitslag en spierzwakte ontwikkeld Spierpijn en spierzwakte beginnen meestal langzaam.

De huiduitslag treedt op een paar weken nadat de spiersymptomen beginnen. Een kinderarts herkent de ziekte mogelijk niet vroegtijdig. In feite kan het kind maanden met symptomen doormaken voordat een diagnose wordt gesteld.

Zowel huiduitslag als symptomen van spierzwakte zijn het gevolg van bloedvatontsteking van de kleine bloedvaten.Het spijsverteringskanaal kan ook worden aangetast.

Symptomen van JDM kunnen licht tot levensbedreigend zijn. Er zijn momenten waarop een kind remissie kan ervaren - een periode van milde of geen symptomen. Ernstige symptomen van JDM zijn onder meer gewrichtspijn en stijfheid, contracturen, zweren en kalkaanslag.

Huiduitslag

Huiduitslag zal langzaam verschijnen. Een ouder kan dit opmerken op de oogleden of wangen van hun kind. De oogleden zien er gezwollen uit; dit symptoom kan leiden tot een verkeerde diagnose van allergieën.

Rode plekken met droge huid verschijnen op de knokkels en over de ellebogen en knieën. Bij dit type uitslag kan een verkeerde diagnose gesteld worden van eczeem De uitslag is lichtgevoelig en zeer jeukend.

Spierzwakte en pijn

De spieren die het meest worden aangetast door JDM zijn die rond de nek, schouders, heupen, buik en bovenbenen. De spieren worden geleidelijk zwak en pijnlijk.

Gewone bewegingen, zoals traplopen, worden moeilijker en uw kind kan klagen dat zijn spieren pijn doen. Uw kind heeft mogelijk ook minder energie.

In ernstige gevallen van JDM kunnen de spieren die verantwoordelijk zijn voor ademhalen en slikken worden aangetast. Dat betekent dat een kind kan stikken door eten of dat het gemakkelijk kortademig kan worden. JDM kan er ook voor zorgen dat de stem hees wordt.

Bel onmiddellijk de arts van uw kind als u een van deze ernstige symptomen opmerkt.

Gewrichtspijn en stijfheid

Uw kind kan klagen over rode, pijnlijke, stijve en pijnlijke gewrichten. Dit type ontsteking kan met behandeling worden behandeld en veroorzaakt meestal geen ernstige gewrichtsschade.

Contracturen

Een contractuur is een aandoening die verkorting en verharding van de gewrichten, spieren, pezen en / of andere problemen veroorzaakt en vaak misvorming veroorzaakt.Dit kan bij JDM zowel in het begin als tijdens de behandeling optreden.

Wanneer spieren genezen, kunnen littekens ontstaan, maar rekoefeningen door middel van een fysiotherapieprogramma kunnen al vroeg het risico op contracturen helpen verminderen.

Zweren

Bij JDM kunnen huid- en gastro-intestinale ulcera ontstaan, maar deze komen niet vaak voor. Ze worden veroorzaakt door de afbraak van weefsel rond bloedvaten wanneer er onvoldoende circulatie naar het weefsel is.

Als uw kind een huidzweer krijgt - hoe klein ook - vertel dit dan onmiddellijk aan de arts van uw kind. Ernstige buikpijn of bloederige ontlasting moet ook onmiddellijk worden gemeld.

Calciumafzettingen

Bij sommige kinderen zal JDM kalkaanslag ontwikkelen - ook wel calciumknobbeltjes genoemd - onder hun huid en in hun spieren. Deze variëren in grootte en voelen aan als stevige, kleine steentjes onder de huid.

Deze knobbeltjes kunnen spierbewegingsproblemen veroorzaken of door de huid breken en afvoeren. Neem contact op met de arts van uw kind als een knobbel pijnlijk wordt of begint weg te lopen.

Juveniele Polymyositis

JPM gekenmerkt door chronische spierontsteking, gevoeligheid en zwakte waarbij de skeletspieren betrokken zijn - de spieren die door pezen aan botten zijn bevestigd en die de beweging van lichaamsdelen produceren.

JPM beïnvloedt beide zijden van het lichaam en kan de eenvoudigste bewegingen, zoals het uitstappen uit een auto, moeilijker maken. Soms worden de distale spieren aangetast door JPM - dit zijn de spieren die verder van de borst en de buik verwijderd zijn en omvatten de onderarmen, handen, onderbenen en voeten.

Ernstigere symptomen van JPM zijn onder meer:

• Kortademigheid
• Problemen met slikken
• Stem verandert
• Calciumafzettingen in de spieren
• Koorts
• Gewichtsverlies
• Gewrichtspijn en stijfheid
• Chronische vermoeidheid
• Hartritmestoornissen (abnormale hartritmes)

Goedaardige acute myositis bij kinderen

Ook wel virale myositis genoemd, benigne acute myositis uit de kindertijd is een milde en beperkte plotselinge aanvangstoestand die pijn in de onderste ledematen veroorzaakt tijdens of na een virale ziekte. Symptomen zijn onder meer lopen op de tenen, spierpijn of weigeren om te lopen (vanwege pijn) en pijn in de lage ledematen die binnen enkele dagen verdwijnt.

Oorzaken

De oorzaken van myositis bij kinderen zijn vergelijkbaar met de oorzaken bij volwassenen. Maar ongeacht het type myositis dat een kind heeft, gebeurt er iets waardoor het immuunsysteem zijn eigen gezonde spierweefsel aanvalt.

Gebeurtenissen die deze reactie van het immuunsysteem veroorzaken, zijn onder meer infecties, ontstekingsaandoeningen, medicijnen, verwondingen en een aandoening die rabdomyolyse wordt genoemd.

Infecties

Virussen, zoals griep en verkoudheid, zijn al lang in verband gebracht met myositis.

Medicijnen

Veel verschillende medicijnen kunnen tijdelijke spierontsteking en -beschadiging veroorzaken. Hoewel dit bij kinderen veel zeldzamer is - omdat de medicijnen die spierontsteking en -beschadiging veroorzaken, meestal niet aan kinderen worden voorgeschreven - zijn de meest voorkomende medicijnen die myositis kunnen veroorzaken, cholesterolverlagende medicijnen die statines worden genoemd.

Myositis kan optreden direct na het starten van een nieuw medicijn of na maanden of jaren gebruik van het medicijn. Het kan ook optreden als gevolg van een interactie tussen twee geneesmiddelen. Ernstige myositis veroorzaakt door medicijnen is zeldzaam.

Letsel

Soms kan krachtige training leiden tot spierpijn en spierzwakte die uren of dagen kunnen aanhouden. Ontsteking is meestal de boosdoener. Myositis-symptomen na een blessure of inspanning verdwijnen meestal snel met rust en tijd.

Rabdomyolyse

Deze aandoening staat erom bekend dat spieren snel worden afgebroken, wat resulteert in spierpijn, -zwakte en -ontsteking. Er zijn meldingen van myositis bij kinderen geassocieerd met rabdomyolyse, maar deze gevallen zijn zeldzaam.

Diagnose

De diagnose myositis bij kinderen wordt op dezelfde manier gesteld als bij volwassenen, te beginnen met een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek.

Medische geschiedenis

De arts van uw kind zal vragen stellen over de algemene gezondheidstoestand van het kind, inclusief de medische en familiegeschiedenis van het kind. De arts van het kind kan het kind vragen zijn symptomen te beschrijven, inclusief exacte locaties van zwakte en pijn, en hoelang deze hebben geduurd.

De kinderarts wil misschien ook weten of bepaalde dingen - zoals voedsel, activiteit en het weer - de symptomen beter of slechter maken, of dat het kind een infectie of ziekte had op het moment dat de symptomen begonnen.

Fysiek onderzoek

De kinderarts zal de huid van het kind onderzoeken en de spierkracht testen. Ze zullen willen weten of bepaalde activiteiten moeilijk zijn vanwege spierzwakte. Dit omvat activiteiten zoals trappen oplopen en de armen boven het hoofd heffen.

Testen en beeldvorming

Naast de medische geschiedenis en het lichamelijk onderzoek kan de arts van het kind om testen vragen, waaronder:

Bloedonderzoek: Bloedonderzoek kan zoeken naar bepaalde spierenzymen in het bloed van ontstoken spierweefsel, evenals naar specifieke antilichamen die bijdragen aan spierontsteking en spierzwakte.

Beeldvorming: Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kan vroegtijdig ontstekingsniveaus in de spier detecteren en lokaliseren waar ontsteking optreedt. Een elektromyogram (EMG) kan worden gedaan om eventuele zenuw- of spierschade op te sporen. Een andere belangrijke modaliteit is een FDG PET CT, die gebruik maakt van nucleaire verbeeldingstechnieken.

Spier- en huidbiopsieën: een biopsie is de meest definitieve manier om alle soorten myositisziekte te diagnosticeren. Wanneer door myositis aangetast spier- of huidweefsel onder een microscoop wordt onderzocht, worden ontstekingscellen gezien die de kleine bloedvaten in de huid of spieren omringen en beschadigen.

Andere diagnostische tests: er kunnen andere tests worden uitgevoerd om een ​​diagnose van myositis te bevestigen of om andere aandoeningen te beslissen die vergelijkbare symptomen kunnen hebben.

Behandeling

Er is geen remedie voor JM, maar de aandoening is behandelbaar. Behandelingen kunnen symptomen verminderen of elimineren en uw kind helpen een actief en gezond leven te leiden. En uit onderzoek naar follow-up op volwassen leeftijd blijkt dat mensen met de diagnose JM over het algemeen gunstige resultaten hebben, zelfs in gevallen waarin ziektegerelateerde schade is opgetreden.

De doelen van de behandeling van JM zijn het verminderen van spierontsteking en -beschadiging, het behouden en verbeteren van spierkracht, het beheersen van pijn en het beheersen van andere ziektesymptomen.

Een ander doel is om uw kind te helpen leren leven met JM. De behandelende arts van uw kind zal samen met uw gezin zoeken naar het beste plan voor uw kind. De behandeling omvat medicatie, fysiotherapie en voorlichting.

Medicatie

Enkele veel voorkomende medicijnen voor de behandeling van JM zijn:

Corticosteroïden: deze medicijnen zijn de eerstelijnsbehandeling voor myositis en ze werken door de auto-immuunrespons van het lichaam te vertragen, wat zich vertaalt in vermindering van ontstekingen en pijn en verbeterde spierkracht. Steroïden kunnen oraal, via injectie of intraveneus (rechtstreeks in een ader) worden toegediend. Dosering en duur van de behandeling zijn afhankelijk van de ernst van de symptomen.

Immunosuppressiva: Immusuppressiva, zoals methotrexaat, azathioprine en cyclosporine, werken om het immuunsysteem te kalmeren. Ze kunnen alleen of met hydroxychloroquine (een middel tegen malaria) en mycofenolaatmofetil worden gegeven.

Intraveneuze immunoglobuline (IVIG): IVIG-therapie kan de auto-immuunrespons van het lichaam vertragen en schadelijke antilichamen blokkeren die verantwoordelijk zijn voor de ontsteking die de spieren en de huid aantast.

Andere medicijnen: Een ander geneesmiddel dat wordt gebruikt om JM te behandelen, is een biologisch geneesmiddel tegen TNF, rituximab.

Fysiotherapie

Fysiotherapie en fysieke activiteit zijn belangrijk voor kinderen met JM. Ze kunnen een kind helpen zijn spierkracht en flexibiliteit te behouden en te vergroten.

Onderwijs

Gezinsvoorlichting over JM kan advies bevatten over het gebruik van zonnebrandcrème om irritatie en schade aan de huid van het kind te voorkomen en manieren om uw kind thuis en op school actief te houden. En omdat JM het kauwen en slikken kan beïnvloeden, zijn gesprekken met een diëtist over gezond en veilig eten ook essentieel.

Behandeling van goedaardige acute myositis bij kinderen

Voor goedaardige acute myositis bij kinderen kan medicatie worden gegeven om spierpijn te beheersen. Er is echter geen andere behandeling nodig voor de myositis omdat de symptomen binnen enkele dagen zullen verbeteren.

Bel de arts van uw kind als de zwakte en pijn aanhouden, de uitslag niet verdwijnt of als u spierknobbels ziet. U moet onmiddellijk medische hulp inroepen als uw kind koorts heeft met spierpijn en spierzwakte, een hete, gezwollen en stijve spier, ernstige pijn in de benen of aanhoudende problemen met lopen.

Gelukkig zijn de resultaten voor de meeste kinderen met virale myositis over het algemeen goed en kunnen ze binnen een paar dagen weer normaal lopen en spelen.

Omgaan

Kinderen met JM kunnen zo normaal mogelijk leven. Ze kunnen naar school gaan, sporten en deelnemen aan gezinsactiviteiten. Lichaamsbeweging is niet schadelijk voor uw kind en er zijn geen beperkingen aan activiteiten, zolang deze activiteiten veilig zijn.Actief zijn kan zelfs helpen de spierkracht en het uithoudingsvermogen te vergroten en het energieniveau van het kind te verhogen.

UV-licht van de zon kan opflakkeringen van symptomen veroorzaken, dus misschien wilt u de blootstelling van uw kind aan de zon beperken. Breng zonnebrandcrème aan op de huid van uw kind en laat ze buiten beschermende kleding dragen.

Er is geen specifiek dieet dat een kind met JM zou moeten volgen of enig specifiek voedsel dat de symptomen kan verergeren. Uw kind kan een standaard, gezond dieet volgen.

Een woord van Verywell

Juveniele myositis is te behandelen en het is heel goed mogelijk dat een kind in remissie komt van JM. Sommige kinderen kunnen echter een actievere ziekte en ernstigere symptomen ervaren die mogelijk niet snel op medicijnen reageren. Er is geen manier om te weten hoe uw kind op behandelingen zal reageren en hoe lang het duurt om een ​​behandeling te vinden die werkt.

Het belangrijkste is dat uw kind al zijn medicijnen inneemt en fysiotherapie voltooit. En voor de meeste kinderen - zelfs degenen die voor grotere uitdagingen staan ​​- zullen ze opgroeien en een vol en actief leven leiden.