MRI- en CT-scans vergelijken

De hersenen en het zenuwstelsel kunnen worden gevisualiseerd met computertomografie (CT) -scans en magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Wanneer een ervaren neuroloog wordt geconfronteerd met een neurologische aandoening, kan hij vaak een diagnose stellen zonder dat aanvullende tests nodig zijn.

Op andere momenten kan het nuttig (of zelfs dringend) zijn om een ​​reeks neuroimaging-tests te bestellen om aandoeningen te lokaliseren of te evalueren die niet zo gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd. Lees hoe en waarom deze tests worden uitgevoerd.

Vergelijking

De term neuroimaging beschrijft methoden om de hersenen en andere delen van het zenuwstelsel te visualiseren om de vermoedens van de neuroloog te bevestigen of uit te sluiten. MRI's en CT-scans zijn twee van dergelijke hulpmiddelen waar een neuroloog regelmatig gebruik van zal maken.

Metaforisch gesproken is een MRI als een dure camera van professionele kwaliteit, terwijl een CT-scan meer een goedkope wegwerpcamera is. De vergelijking is des te relevanter aangezien de kosten van een MRI veel hoger zijn dan die van een CT-scan.

Dit betekent niet noodzakelijk dat de ene inherent beter is dan de andere. Sommige mensen gaan ervan uit dat, omdat de beeldkwaliteit van een MRI hoger is, dit altijd de eerste keuze moet zijn. Maar dat weerspiegelt een algemeen misverstand over de technologieën, zowel wat betreft hun mogelijkheden als tekortkomingen.

In grote lijnen verschillen een MRI- en CT-scan op drie verschillende manieren:

• Wanneer tijd van essentieel belang is. Het voltooien van een MRI kan ongeveer 45 minuten duren, terwijl een CT-scan slechts vijf tot tien minuten kan duren. In de tijd die nodig is om een ​​MRI te laten uitvoeren (bijvoorbeeld bij een ernstige intracraniële bloeding) kan een persoon dood of ernstig zijn. gewond. Een MRI vereist ook dat een persoon gedurende een lange periode erg stil is, wat in een noodgeval moeilijk kan zijn. Een CT-scan is vaak de betere keuze voor dergelijke noodgevallen.
• De soorten afwijkingen die ze detecteren. In sommige situaties kan een CT-scan afwijkingen gemakkelijker detecteren dan een MRI, waaronder acute bloeding en botbreuken. Een MRI daarentegen is het beste in het detecteren van kleine of subtiele laesies zoals multiple scleroseplaques, akoestische neuromen of laaggradige astrocytomen.
• Interferentie met beeldkwaliteit. MRI's maken afbeeldingen met behulp van sterke magnetische golven. Bepaalde metalen implantaten en niet-compatibele apparaten kunnen deze golven storen, waardoor de beelden vervormd raken.In dezelfde geest kunnen de stralingsbundels die door een CT-scan worden gebruikt, worden verstrooid door dicht bot (bijvoorbeeld rond een hersenstam), wat leidt tot een beeld dat moeilijk of zelfs onmogelijk te interpreteren is.

Hoewel MRI en CT kunnen worden gebruikt wanneer geïndiceerd voor zwangerschap, waren er zorgen dat straling van CT en contrastkleurstoffen die bij MRI worden gebruikt, mogelijk schadelijk zijn voor de foetus. De huidige hoeveelheid bewijs suggereert dat het risico waarschijnlijk laag is.

Praat met uw arts om de risico's en voordelen van CT- of MRI-scans tijdens zwangerschap volledig te begrijpen.

Imaging-risico's

CT-scans gebruiken in wezen röntgenstralen om een ​​roterend beeld te creëren. Als zodanig kan de hoeveelheid straling die erbij betrokken is zorgwekkend zijn, waarbij sommige onderzoeken een kans van 1 op 300 suggereren om kanker te krijgen als gevolg van een scan.

Dit is meer een punt van zorg bij jonge mensen, aangezien het meestal tientallen jaren duurt voordat de ontwikkeling van kanker zich manifesteert. Om deze reden zijn artsen over het algemeen voorzichtiger bij het uitvoeren van een CT-scan bij een kind dan bij een oudere volwassene.

MRI daarentegen gebruikt een zeer krachtige magneet om atomen in het lichaam van een persoon te stimuleren. Die atomen worden vervolgens gedetecteerd door de scanner. Het grootste risico van een MRI is dat elk ferromagnetisch metalen implantaat onder invloed van de MRI magnetisch kan worden en pool-tegen-pool probeert uit te lijnen. Dit kan ertoe leiden dat een implantaat verplaatst of oververhit raakt.

Contrastmiddelen

In sommige gevallen zullen neurologen een contrastkleurstof gebruiken om beter te differentiëren wat er zich in de hersenen afspeelt. Contrastkleurstoffen kunnen nuttig zijn bij het markeren van vasculaire afwijkingen zoals hersenaneurysma's of laesies die verband houden met acute MS, hemorragische beroerte of kanker.

Bij zowel CT-scans als MRI's kan het contrastmiddel ernstige problemen veroorzaken:

• CT-scans gebruiken een contrastmiddel dat jodium kan bevatten In sommige zeldzame gevallen kan jodiumblootstelling ernstige tot levensbedreigende allergische reacties veroorzaken.
• MRI-scanners gebruiken een contrastmiddel dat gadolinium wordt genoemd. Bij personen met een nieraandoening kan blootstelling aan gadolinium een ​​zeldzame maar ongunstige aandoening veroorzaken die nefrogene systemische fibrose (NSF) wordt genoemd.

• Duurt ongeveer 45 minuten

• Geen blootstelling aan ioniserende straling

• Beter in het afbeelden van zacht weefsel

• Vereist een gadolinium-contrastmiddel

• Mag niet worden gebruikt met bepaalde metalen implantaten

• Over het algemeen verdubbelen de kosten van een CT-scan

• Luidruchtiger

• Duurt ongeveer 10 minuten

• Stel je bloot aan ioniserende straling

• Beter in het afbeelden van botten en bloedvaten

• Mogelijk heeft u een jodiumcontrastmiddel nodig

• Wordt niet aangetast door metalen implantaten

• Ongeveer de helft van de prijs van een MRI

• Stiller

Een woord van Verywell

Er is veel dat moet worden overwogen voordat u een neuroimaging-onderzoek ondergaat. Als patiënt is het altijd belangrijk om uw arts te informeren over eventuele allergieën, implantaten en gezondheidsproblemen (inclusief kankerbehandelingen) die u heeft of heeft gehad.

U moet ook uw zorgen uiten over de procedure zelf, vooral als u claustrofobie heeft of in het verleden een slechte ervaring heeft gehad. Er zijn mogelijk alternatieven beschikbaar.

Als een beeldvormingsinstrument verstandig wordt gekozen en met de volledige inbreng van de patiënt, kan dit in hoge mate bijdragen aan het gemak en de nauwkeurigheid van een diagnose. Praat met uw arts of vraag een second opinion, indien nodig.