Factoren die uw schildkliertestresultaten kunnen beïnvloeden

Schildklierbloedonderzoeken zijn over het algemeen eenvoudig en nauwkeurig, maar bepaalde factoren kunnen uw individuele resultaten beïnvloeden. Aanhoudende schommelingen kunnen optreden en ze zijn een teken dat u uw medicatiedosis moet wijzigen. Maar uw testresultaten kunnen ook ten onrechte scheef zijn door factoren zoals het tijdstip van de dag of tijdelijke omstandigheden, zoals ziekte of zwangerschap - wat betekent dat uw geregistreerde niveaus mogelijk geen echte verandering in uw schildklierconditie weerspiegelen.

Kleine veranderingen als gevolg van factoren die geen verband houden met uw schildklieraandoening, kunnen een milde ziekte minder opvallen of kunnen uw schildklieraandoening erger doen lijken dan deze in werkelijkheid is. Het is een goed idee om van deze factoren op de hoogte te zijn, zodat u de meest nauwkeurige resultaten van schildkliertesten krijgt.

Vasten

Studies hebben aangetoond dat schildklierbloedonderzoeken in de vroege ochtend na een nacht vasten zich vertalen in hogere TSH-waarden in vergelijking met die welke later op de dag zonder vasten worden genomen.

Deze nuchtere / niet-nuchtere variatie kan vooral problematisch zijn als u subklinische hypothyreoïdie heeft, gedefinieerd door een licht verhoogde TSH en normaal vrij T4. De diagnose en bewaking van deze aandoening is uitsluitend gebaseerd op de TSH-waarde, aangezien de T4- en T3-niveaus doorgaans normaal zijn.

Een diagnose van subklinische hypothyreoïdie kan over het hoofd worden gezien als u uw bloedtest krijgt wanneer uw TSH-waarde het laagst is van de dag als gevolg van een niet-nuchtere bloedafname in de middag.

Levensstijl

Andere factoren, zoals stress, slaapgebrek, een dieet en verschillende tijden van de menstruatiecyclus, kunnen van invloed zijn op het resultaat van de schildkliertest, hoewel het bewijs onduidelijk is. De beste manier om valse fluctuaties in laboratoriumtestresultaten te voorkomen, is om uw schildklierniveaus elke keer onder dezelfde omstandigheden te laten controleren.

Als u schildklierhormoonvervanging gebruikt, is het waarschijnlijk verstandig om uw TSH-bloedafname rond hetzelfde tijdstip van de dag en op dezelfde manier (vasten / niet-vasten) in te plannen.

Medicijngebruik

Bepaalde medicijnen kunnen schildklierdisfunctie veroorzaken door de schildklierhormoonspiegels van het lichaam of hun werking te verstoren, waardoor TSH mogelijk verandert wanneer het lichaam probeert te compenseren voor hoge of lage schildklierhormoonactiviteit.

Schildklierhormoonfunctie

Enkele voorbeelden van medicijnen die de schildklierhormoonfunctie en testresultaten veranderen, zijn onder meer:

• Lithium
• Amiodaron
• Jodium- of kelp-supplementen
• Immunomodulerende geneesmiddelen zoals interferon-alfa en interleukine-2
• Chemotherapeutische geneesmiddelen zoals Lemtrada (alemtuzumab)
• Tyrosinekinaseremmers, zoals Nexavar (sorafenib) of Sutent (sunitinib)

Schildklierhormoonabsorptie

Bepaalde supplementen en medicijnen kunnen ook de opname van schildklierhormoonvervangende of antithyroid-medicatie door uw spijsverteringssysteem verstoren. Medicijnen zoals calciumcarbonaat, ijzersulfaat en de protonpompremmers Prilosec (omeprazol) en Prevacid (lansoprazol) kunnen voorkomen dat u genoeg van uw medicatie in uw systeem krijgt.

Resultaten van de schildklierhormoontest

Andere medicijnen kunnen de laboratoriummetingen van de schildklier verstoren, maar niet de feitelijke werking van de schildklier.

Enkele voorbeelden van deze medicijnen zijn:

• Bepaalde niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's)
• Bepaalde anticonvulsiva
• Heparine (een bloedverdunner)
• Lasix (furosemide)
• Glucocorticoïden
• Isotretinoïne

Ten slotte is uit onderzoek gebleken dat het supplement biotine (ingenomen in doses van vijf tot tien milligram) de meting van schildklierbloedonderzoeken kan verstoren. Daarom wordt aanbevolen dat mensen die biotine gebruiken hiermee stoppen twee dagen voordat ze hun schildklierbloedonderzoek ondergaan.

Zwangerschap

Vanwege een aantal factoren veranderen de schildklierhormoonspiegels tijdens de zwangerschap. In feite veranderen de normale referentiebereiken tijdens de zwangerschap. De gestandaardiseerde bereiken kunnen ook verschillen op basis van het laboratorium waar u uw bloedtest krijgt.

De American Thyroid Association beveelt een arts aan om tijdens de zwangerschap trimesterspecifieke referentiebereiken voor TSH- en vrije T4-bereiken te gebruiken.

Referentiegebieden voor schildklierbloedonderzoeken bij niet-zwangere personen zijn als volgt:

• TSH 0,5-4,7 mIU / L
• Gratis T4 (FT4) 8.0-18 pmol / L
• Vrij T3 (FT3) 2.30-4.2 pmol / L

Ter vergelijking: hier zijn de referentiebereiken voor zwangere vrouwen.

Eerste trimester:

• TSH 0,1 - 2,5 mIU / L
• FT4 10.30-18.11 pmol / L
• FT3 3,80-5,81 pmol / L

Tweede trimester:

• TSH 0,2 - 3,0 mIU / L
• FT4 10.30-18.15 pmol / L
• FT3 3,69-5,90 pmol / L

Derde trimester:

• TSH 0,3 - 3,0 mIU / L
• FT4 10.30-17.89 pmol / L
• FT3 3,67-5,81 pmol / L

Ziekte

Verschillende ziekten kunnen de resultaten van het schildklierhormoon tijdelijk beïnvloeden. Diarree kan de opname van uw medicatie verstoren en kan uw laboratoriumresultaten veranderen. Soms kunnen infecties of een aanval van een ontstekingsaandoening zoals lupus uw resultaten ook veranderen totdat de ziekte is verdwenen.

Een ernstige ziekte die in zekere mate ziekenhuisopname op een intensive care-afdeling vereist, kan tijdelijk de schildklierfunctie en de schildkliertestresultaten beïnvloeden.

Dit syndroom, niet-thyroïdale ziekte of sick euthyroid-syndroom genaamd, wordt gekenmerkt door een laag TSH-gehalte met een laag T4-, vrij T4- en T3-gehalte. Behandeling gericht op het corrigeren van de schildklierniveaus wordt niet aanbevolen, aangezien deze veranderingen in dacht eigenlijk beschermend te zijn tijdens een kritieke ziekte.

Een woord van Verywell

Uiteindelijk is het belangrijk om consistent te zijn met uw schildkliertesten en om ze elke keer onder vergelijkbare omstandigheden te proberen. Houd er rekening mee dat als uw schildklierbloedonderzoeken zonder goede reden "uit" lijken, een herhaalde bloedtest een redelijke volgende stap is.