Wat u moet weten over penicilline G.

Penicilline G (penicilline G kalium), is een antibioticum dat wordt voorgeschreven voor de behandeling van bacteriële infecties. Het wordt gebruikt voor de behandeling van longontsteking, keelontsteking, stafylokokbesmetting, difterie, meningitis, gonorroe en syfilis. Het kan worden toegediend om hartklepinfectie te voorkomen vóór tandheelkundige ingrepen bij mensen met bepaalde hartaandoeningen.

Penicilline G maakt deel uit van een klasse antibiotica die 'natuurlijke penicillines' wordt genoemd. Penicilline G werkt rechtstreeks in op bacteriën in het lichaam en doodt deze pathogenen door hun celwanden te verzwakken. Als het intraveneus (IV) of als injectie wordt ingenomen, wordt het ook op de markt gebracht onder de naam Pfizerpen.

Toepassingen

Penicilline G, een antibioticum dat werkt tegen een breed scala aan bacteriën, is effectief tegen infecties veroorzaakt door sommige vormen vanStreptococcus pyogenes,Streptococcus pneumoniae, Staphylcoccus, Clostridiumbacteriën, en vele anderen.

Het wordt gebruikt voor de behandeling van:

• Septikemie en sepsis. Bacteriën in de bloedbaan
• Longontsteking: een longinfectie
• Empyeem: deze luchtweginfectie van longweefsel wordt vaak geassocieerd met longontsteking
• Pericarditis: infectie van het hartzakje (de weefsels rond het hart)
• Endocarditis: een infectie van de binnenbekleding van de kamers en kleppen van het hart
• Meningitis: een infectie van de beschermende vliezen rond de hersenen en het ruggenmerg
• Anthrax: Deze infectie van de huid ontstaat door bacteriën genaamdBacillus anthracis
• Actinomycose: dit is een zeldzame infectie van de huid, weke delen en, in extreme gevallen, het bloed
• Botulisme: een ziekte die wordt veroorzaakt door een toxine dat wordt afgegeven door deClostridium botulinumbacteriën
• Difterie: levensbedreigende ademhalingsproblemen, hartfalen of verlamming veroorzaakt door deCorynebacterium diphtheriae
• Erysipelothrix endocarditis: een zeldzame infectie van de binnenste kamers van het hart
• Fusospirochetose: algemeen bekend als 'loopgraafmond', dit is een pijnlijke infectie van het tandvlees
• Listeria-infectie: deze infectie treft voornamelijk pasgeborenen, zwangere vrouwen, senioren en mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem en kan leiden tot symptomen variërend van koorts en diarree tot evenwichtsverlies, hoofdpijn en convulsies
• Pasteurella-infectie: een infectie van huid en weke delen als gevolg van beten en krassen van dieren
• Haverhill-koorts: soms "rattenbeetkoorts" genoemd, deze infectie ontstaat door knaagdierbeten of -krabben
• Gonorroe: een seksueel overdraagbare aandoening (SOA)
• Syfilis: een SOA veroorzaakt doorTreponema pallidum

Alvorens te nemen

Belangrijke overwegingen zijn onder meer de ernst van de zaak en het specifieke type bacterie dat erbij betrokken is. Na beoordeling van de symptomen en medische geschiedenis kunnen artsen verschillende tests uitvoeren om de aard en omvang van het probleem vast te stellen:

Vlekken en microscopie

Er wordt een monster genomen uit speeksel, bloed of weefsel voor microscopisch onderzoek. Deze benadering biedt geen definitieve identificatie van de specifieke bacteriestam, maar kan worden gebruikt om snel de bredere klasse van de pathogeen die in het spel is, te categoriseren.

Cultuur

Monsters worden genomen uit speeksel, bloed of lichaamsweefsel en in gespecialiseerde bouillon of agarplaten geplaatst waardoor ze kunnen overleven en zich kunnen vermenigvuldigen. Verdere biochemische tests kunnen leiden tot definitieve identificatie. Na de eerste identificatie kunnen antibiotica op het monster worden aangebracht om te zien of ze effectief zijn tegen de stam.

Donkerveld- en fluorescentiemicroscopie

Bij donkerveldidentificatie wordt ultraviolet (UV) licht gebruikt om monsters door een microscoop te beoordelen. Er wordt een donkere achtergrond gebruikt en de bacteriën worden vanaf de zijkant bekeken in plaats van de achterkant van het objectglaasje, waardoor artsen de structuur van de pathogene cellen kunnen onderzoeken.

Dit kan worden gecombineerd met fluorescentiemicroscopie, die effectief is bij het identificeren van zowel syfilisstammen als tuberculosestammen.

Antigeen detectie

In de vorm van commerciële kits worden antigeentests gebruikt op lichaamsvloeistoffen om snelle resultaten te verkrijgen. Afhankelijk van de specifieke ziekte die wordt vermoed, kunnen onder andere urine, keeluitstrijkje of hersenvocht worden gebruikt.

Nucleïnezuursondes en polymerasekettingreactie

Nucleïnezuursondes zijn gespecialiseerde moleculen die worden gebruikt om bacteriën in lichaamsvloeistoffen of andere monsters te detecteren. Polymerase-kettingreacties (PCR) helpen bij identificatie door kopieën van bestaand bacterieel genetisch materiaal in een monster te genereren.

Serologie

Deze benadering omvat het beoordelen van bepaalde chemische interacties binnen het bloedserum. De artsen zoeken naar tekenen van de immuunrespons van een lichaam op bacteriën, wat kan helpen de specifieke infectie in het spel vast te stellen.

Voorzorgsmaatregelen en contra-indicaties

Zodra de bacteriestam correct is geïdentificeerd, zal de arts een aantal andere factoren moeten afwegen voordat hij therapie met penicilline G voorschrijft.Zoals bij elk medicijn, zijn sommige patiënten mogelijk niet de beste kandidaten voor deze aanpak, vanwege hun gezondheidstoestand of andere medicijnen. die ze nemen.

Hier volgt een kort overzicht van enkele van de factoren die worden overwogen:

• Penicilline-allergie: Allergische reactie op penicilline G kan behoorlijk ernstig zijn, dus laat uw arts weten of u allergisch bent voor een type penicilline of een antibioticum.
• Antibiotische interacties: andere antibiotica kunnen de werkzaamheid van deze injectie verstoren. Aanpassingen in de dosering moeten mogelijk worden gemaakt als u onder andere cefalosporine-antibiotica gebruikt, zoals cefaclor, cefadroxil, Ancef (cefazoline), Spectracef (cefditoren) of Suprax (cefixime).
• Bepaalde medicijnen / supplementen: Sommige voorgeschreven of vrij verkrijgbare medicijnen kunnen een wisselwerking hebben met penicilline G. Tot de stoffen die de dosering kunnen beïnvloeden, behoren aspirine, chlooramfenicol, diuretica (plaspillen) en sulfa-antibiotica en achromycine (tetracycline).
• Leverziekte: De lever speelt een belangrijke rol bij het verwerken van medicijnen die u gebruikt, dus uw arts zal speciale aandacht besteden aan het voorschrijven van penicilline G als u leverschade heeft.
• Hartziekte: hoewel dit medicijn soms wordt toegediend om infectie te voorkomen als u bepaalde hartproblemen heeft, moet u uw arts hiervan op de hoogte stellen als u in het verleden een hartaandoening heeft gehad.
• Nierziekte: net als de lever zijn de nieren betrokken bij het opruimen van het bloed en het verwerken van medicijnen die u heeft ingenomen. Het is belangrijk om uw arts te laten weten of u momenteel nierproblemen heeft of heeft gehad.
• Borstvoeding: Penicilline G kan via de moedermelk worden uitgescheiden, dus u moet uw arts laten weten of u borstvoeding geeft.
• Zwangerschap: hoewel er geen aanwijzingen zijn voor schade aan de ongeboren baby als gevolg van blootstelling aan dit medicijn, zijn er niet genoeg onderzoeken uitgevoerd om onomstotelijk schade uit te sluiten.
• Leeftijd: Pasgeborenen kunnen penicilline G mogelijk niet goed metaboliseren, dus dit medicijn wordt niet vaak aan deze groep toegediend. Kinderen kunnen dit medicijn gebruiken, maar de dosering wordt aangepast op basis van het gewicht (zie hieronder).

Als patiënt is het absoluut essentieel dat u uw arts een volledig overzicht geeft van uw medische geschiedenis, evenals een lijst van elk recept of vrij verkrijgbare medicatie, vitamines of supplementen die u gebruikt. Op deze manier kunnen ze beter een behandeling bedenken die veilig en effectief is.

Andere natuurlijke penicillines

Penicilline G maakt deel uit van een klasse geneesmiddelen die natuurlijke penicillines worden genoemd. Dit waren de eerste antibiotica die werden ontwikkeld en zijn afleidingen van natuurlijk voorkomende verbindingen.

Anderen van de klas zijn onder meer:

• Bicilline L-A (penicilline G benzathine)
• Penicilline VK (penicilline V kalium)
• Beepen VK, Veetids (penicilline V kalium)
• Bicilline CR (penicilline G benzathine / procaïne penicilline)
• Bicilline C-R 900/300 (penicilline G benzathine / procaïne penicilline)
• Isoject Permapen (penicilline G benzathine)
• Wycilline (procaïne penicilline)

Dosering

Uw dosis penicilline G die wordt toegediend, is afhankelijk van de specifieke ziekte waarvoor u wordt behandeld, uw gezondheidstoestand en een aantal andere factoren. Meestal wordt dit medicijn toegediend in verdeelde doses, die om de vier tot zes uur worden gepland, hoewel sommige aandoeningen een andere kuur vereisen.

Sommige van de infecties die met penicilline G worden behandeld, komen vrij vaak voor, terwijl andere vrij zeldzaam zijn.

Hier is een kort overzicht van de aanbevolen doses voor volwassen patiënten op basis van de conditie:

• Ernstige streptokokkeninfecties: deze klasse van ziekten omvat vormen van longontsteking, bloedvergiftiging, endocarditis, pericarditis en meningitis. Verdeelde doses van 12 tot 24 miljoen eenheden per dag, elke vier tot zes uur, worden aanbevolen.
• Ernstige stafylokokkeninfecties: deze bacterie kan longontsteking, bloedvergiftiging, empyeem, pericarditis, meningitis en endocarditis veroorzaken. Afhankelijk van de ernst zullen de doseringen variëren van 5 tot 24 miljoen eenheden per dag, in gelijk verdeelde doses, elke vier tot zes uur.
• Anthrax: deze ernstige huidinfectie wordt elke zes uur met minimaal 8 miljoen eenheden behandeld, hoewel grotere hoeveelheden mogelijk nodig zijn.
• Actinomycose: wanneer deze huid- en weefselinfectie zich verspreidt naar de nek en het gezicht, veroorzaakt het een aandoening die cervicofaciale ziekte wordt genoemd en die wordt behandeld met 1 tot 6 miljoen eenheden / dag. Als de infectie zich uitbreidt naar de buik en thorax (het deel van de romp onder de nek en boven de buik), wordt de dosis verhoogd tot 10 tot 20 miljoen eenheden per dag.
• Clostridium-infectie: ziekten veroorzaakt doorClostridiabacteriën zijn onder meer botulisme, gangreen en tetanus. In deze gevallen wordt 20 miljoen eenheden / dag aanbevolen.  
• Difterie: voor de behandeling van deze infectie wordt penicilline G gewoonlijk naast andere therapieën toegediend of als middel om te voorkomen dat u drager wordt. In dit geval zijn twee tot drie miljoen eenheden / dag in verdeelde doses gedurende 10-12 dagen geïndiceerd.
• Erysipelothrix endocarditis: deze gevaarlijke hartaandoening wordt gedurende vier tot zes weken behandeld met 12 tot 20 miljoen eenheden / dag.
• Fusospirochetose: voor ernstige gevallen van deze tandvleesontsteking die zich naar andere delen van het lichaam zijn gaan verspreiden, is de aanbevolen dosering 5 tot 10 miljoen eenheden per dag.
• Listeria-infecties: bij infectie metListeria monocytogenesmeningitis veroorzaakt (die weefsels rond de hersenen en hersenstam aantast), is een dosering van 15 tot 20 miljoen eenheden / dag gedurende twee weken geïndiceerd. In gevallen waarin het hart betrokken raakt, wordt dezelfde toedieningskuur verlengd tot vier weken.
• Pasteurella-infectie: Infecties van deze bacterie worden gedurende twee weken behandeld met 4 tot 6 miljoen eenheden / dag.
• Haverhill-koorts: koorts en andere ziekten die verband houden met dierenbeten vragen om 12 tot 24 eenheden per dag gedurende drie tot vier weken.
• Gonococale infectie: in gevallen waarin onbehandelde gonorroe zich begint uit te breiden naar andere lichaamssystemen, wordt penicilline G toegediend in doses van 10 miljoen eenheden / dag, waarbij de duur van de therapie wordt bepaald door de ernst van de ziekte.
• Syfilis: wordt meestal gebruikt zodra syfilis zich naar de hersenen begint te verspreiden (een aandoening die neurosyfilis wordt genoemd), doses van 12 tot 24 miljoen eenheden / dag opgesplitst in twee tot vier miljoen eenheden elke vier uur gedurende 10-14 dagen.
• Meningokokkeninfectie: meningitis of bloedvergiftiging als gevolg van de bacteriën,Neisseria meningitidis, wordt behandeld met 24 miljoen eenheden / dag als 2 miljoen eenheden per 2 uur.

Onthoud dat de specifieke doseringen die u zou krijgen, gebaseerd zijn op deze richtlijnen, maar uiteindelijk aan uw arts moeten worden overgelaten; wat voor jou werkt, is misschien niet voor iemand anders.

Wijzigingen

De dosering van penicilline G moet worden aangepast voor pediatrische patiënten en mensen met ernstige nierproblemen. Voor kinderen wordt de benodigde hoeveelheid medicatie berekend op basis van het gewicht van het kind, en als de aanbevolen dosis minder is dan 1 miljoen eenheden / dag, kunnen de artsen van uw kind alternatieven overwegen.

Kinderen

Het voorschrijven van richtlijnen voor kinderen is als volgt:

Ernstige infectie met streptokokken / meningokokken: longontsteking, endocarditis en andere ernstige infecties door streptokokken- en meningokokkenstammen worden behandeld met 150.000 tot 300.000 eenheden per kilogram (kg) lichaamsgewicht per dag in gelijke doses om de vier tot zes uur (één kg is ongeveer 2,2 pond). De duur is afhankelijk van de conditie.

Meningitis als gevolg van pneumokokken / meningokokken: wanneer deze bacteriën zich verspreiden naar de hersenvliezen, is 250.000 eenheden / kg / dag geïndiceerd in verdeelde, gelijke doses om de vier uur gedurende zeven tot veertien dagen, afhankelijk van de toestand. Er mogen niet meer dan 12 tot 20 miljoen eenheden / dag worden toegediend.

Verspreiding van gonokokkeninfecties: bij kinderen die minder dan 45 kg wegen, hangt de dosering af van welk lichaamssysteem is geïnfecteerd.

• Als gewrichten worden aangetast, leidend tot artritis, is 100.000 eenheden / kg / dag in vier, gelijk verdeelde doses gedurende zeven tot tien dagen geïndiceerd.
• Meningitis vereist in deze gevallen 250.000 eenheden / kg / dag in gelijke doses om de vier uur gedurende 10 tot 14 dagen. Deze dosering is hetzelfde voor endocarditis veroorzaakt door gonococcus-bacteriën, hoewel de duur van de behandeling wordt verlengd tot vier weken.
• Als deze symptomen aanwezig zijn bij kinderen boven de 45 kg, is 10 miljoen eenheden per dag in vier verdeelde doses geïndiceerd, waarbij de duur afhankelijk is van de ziekte.

Congenitale syfilis: bij kinderen na de pasgeborene met syfilis (verkregen van de moeder tijdens de zwangerschap), is 200.000 tot 300.000 eenheden / kg / dag in verdeelde doses om de vier uur geïndiceerd. Meestal duurt deze therapie 10 tot 14 dagen.

Difterie: als aanvullende therapie bij antitoxinen die worden gebruikt om deze infectie te bestrijden en / of om te voorkomen dat u drager wordt, wordt 150.000 tot 250.000 eenheden / kg / dag in gelijke doses om de zes uur gedurende zeven tot 10 dagen aanbevolen.

Haverhill / rate-bite fever: in deze gevallen is de aangegeven dosis 150.000 tot 250.000 eenheden / kg / dag in gelijke doses om de vier uur gedurende vier weken.

Reeds bestaande nierziekte

Een andere aanpassing die moet worden gemaakt, is bij ernstige nierproblemen.

De creatinineklaring is een maat voor de nierfunctie. Als dit cijfer hoger is dan 10 ml / min, duidt dit op een onderliggende nieraandoening en worden volledige doseringen (zoals hierboven aangegeven) om de vier tot vijf uur versterkt met extra halve doseringen.

Hoe te nemen en op te slaan

Penicilline G komt in vloeibare vorm en wordt meestal via IV of als injectie gegeven. Dit wordt vaak in het ziekenhuis toegediend, maar in sommige gevallen kunt u het misschien ook thuis innemen.

In beide gevallen heeft uw arts de benodigde dosering al bepaald, dus u hoeft alleen maar een bepaald schema en procedures te volgen. Vooral als u dit antibioticum thuis gebruikt, let dan goed op de instructies van uw arts over verzorging en toediening, en aarzel niet om al uw vragen te stellen.

Als u dit medicijn heeft gekregen om thuis in te nemen, krijgt u het waarschijnlijk in een van de twee vormen: als poeder dat moet worden gemengd of als een voorgemengde oplossing.

Waar moet je op letten? Hier is een kort overzicht:

• Ingevroren bewaren: het wordt aanbevolen om dit geneesmiddel in de vriezer te bewaren bij een temperatuur van maximaal minus 20 C (minus 4 F), vooral in de voorgemengde, vloeibare vorm.
• Ontdooien voor gebruik: Ontdooi oplossingen tot kamertemperatuur in een plastic container voorafgaand aan gebruik. Als het eenmaal is opgewarmd, schud je de container een beetje. Gebruik nooit een magnetron of ander middel om de oplossing op te warmen en vries hem niet opnieuw in.
• Correct mengen: als u een poedervorm heeft ontvangen die vóór gebruik met vloeistof moet worden gemengd, zorg er dan voor dat u een duidelijk idee heeft hoe u dit op de juiste manier moet doen.
• Controleer de verpakking: Gebruik geen penicilline G als u lekken in de verpakking voelt of ziet of als u tekenen van schade aan de uitlaatpoort ziet. Gooi die dosis weg of breng hem naar uw apotheek, zodat u een vervangende dosis kunt krijgen.
• Bewaring van ontdooide oplossingen: Gewoonlijk kan reeds ontdooide oplossing maximaal 14 dagen in de koelkast worden bewaard.
• Zorgvuldige toediening: Bereid de intraveneuze toediening voor door de container aan de oogdrager te hangen, de beschermer van de uitlaatpoort aan de onderkant te verwijderen en de set die voor de toediening wordt gebruikt, vast te maken (let goed op de gegeven instructies op te volgen).
• Verzorging van de kit: Wees heel voorzichtig met de toedieningskit en volg alle gegeven instructies. Gebruik het apparaat niet als u tekenen van geknoei of beschadiging ziet.

Overdosering

Wat als u per ongeluk te veel heeft ingenomen? Als u een overdosis penicilline G heeft, kunt u een reeks symptomen krijgen, waaronder agitatie, verwarring, hallucinatie en toevallen, enz. Dit is een medisch noodgeval, dus zoek onmiddellijk medische hulp.

Als u ten slotte ontdekt dat u een dosis heeft gemist, neem dan zo snel mogelijk een normale dosis. Dat gezegd hebbende, als het bijna tijd is voor uw volgende dosis, kunt u deze overslaan en terugkeren naar uw schema. Probeer deze nooit te verdubbelen.

Bijwerkingen

Zoals bij alle medicijnen, kunnen patiënten die penicilline G gebruiken, te maken krijgen met een reeks bijwerkingen, zowel vaak voorkomend als ernstiger. Vertel uw arts over uw bijwerkingen en roep direct medische hulp in als u ernstige symptomen ervaart. Sommige bijwerkingen zijn medische noodgevallen.

Gemeenschappelijk

Als u penicilline G heeft voorgeschreven, bestaat de kans dat u een van de volgende bijwerkingen krijgt:

• Diarree
• Misselijkheid
• Braken
• Pijnlijke of irritatie in de mond
• Verandering van kleur van de tong
• Irritatie op de injectieplaats

Erge, ernstige

Verreweg de meest ernstige bijwerking van penicilline G is een ernstige allergische shock, die dodelijk kan zijn.

Als u bovendien een van de onderstaande symptomen ervaart, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen:

• Uitslag
• Netelroos
• Jeuk
• Rode, gezwollen, blaren of schilferende huid
• Koorts
• Piepende ademhaling
• Beklemming op de borst of keel
• Ademhalingsproblemen
• Problemen met slikken / praten
• Schorre stem
• Zwelling in de mond, gezicht, lippen, tong of keel

Zoek bovendien onmiddellijk hulp als u een van de volgende symptomen heeft:

• Onregelmatige of veranderde hartslag
• Moeilijkheden met logisch denken
• Zwakheid
• Licht gevoel in het hoofd / duizeligheid
• Gevoelloosheid of tintelingen
• Gebrek aan brood
• Zweren in de mond, keel, neus of ogen
• Huidreacties zoals rode, gezwollen blaren op de huid
• Rode / geïrriteerde ogen
• Koorts
• Rillingen
• Keelpijn
• Hoge hartslag
• Snelle ademhaling
• Geelverkleuring van huid of ogen
• Spier- / gewrichtspijn
• Buikpijn
• Epileptische aanvallen
• Moeite met plassen
• Ernstige diarree met bloederige ontlasting, buikpijn, krampen

Waarschuwingen en interacties

Zoals vermeld, is de meest ernstige bijwerking van penicilline G allergische shock, die dodelijk kan zijn. Deze reacties kunnen onmiddellijk optreden, met symptomen die binnen 20 minuten na toediening optreden, of u kunt binnen één tot twee weken een vertraagde reactie krijgen.

De werkzaamheid van dit medicijn kan ook worden beïnvloed door de aanwezigheid van andere medicijnen of chemicaliën in uw systeem.Het is zelfs bekend dat veel medicijnen en stoffen op de een of andere manier een wisselwerking hebben met dit medicijn. De meest voorkomende hiervan zijn:

• Acetylsalicylzuur (aspirine)
• Actieve kool (houtskool)
• Adrenaline (epinefrine)
• Albenza (albendazol)
• B-complex 100 (multivitamine)
• Calcium 600 D (calcium / vitamine D)
• Caltrate 600 + D (calcium / vitamine D)
• Chlooromycetine (chlooramfenicol)
• Cyanoject (cyanocobalamine)
• Cymbalta (duloxetine)
• Digox (digoxine)
• Folinic-Plus (multivitamine)
• Hydrocorton (hydrocortison)
• Lasix (furosemide)
• Levothyrox (levothyroxine)
• Methadose (methadon)
• Paracetamol (paracetamol)
• Fenytoïne-natrium (fenytoïne)
• Synthroid (levothyroxine)
• Vitamine D3 (cholecalciferol)

Het goede nieuws voor veel patiënten is dat er geen dieetbeperkingen gelden tijdens het gebruik van dit medicijn en dat volwassenen op verantwoorde wijze van alcohol kunnen genieten. Om een ​​volledige doeltreffendheid van deze behandeling te garanderen, dient u zich zo goed mogelijk aan uw recept te houden; Stop niet met het innemen van penicilline G zonder toestemming van uw arts, en houd hem op de hoogte van uw vorderingen.