Wat is prediabetes?

Prediabetes is een voorloper van diabetes type 2. Het veroorzaakt doorgaans geen symptomen, maar zonder tussenkomst kan het evolueren naar diabetes type 2.

Deze aandoening wordt gediagnosticeerd met bloedtesten die de bloedsuikerspiegel en metabole parameters meten. Er zijn gevestigde strategieën om prediabetes te behandelen en diabetes type 2 te voorkomen. Dieetbehandeling, gewichtsverlies en lichaamsbeweging zijn vaak effectief, maar soms is medicatie als hulpmiddel nodig.

Prediabetes is ook bekend als verminderde glucosetolerantie of verminderde nuchtere glucose.

Symptomen

Prediabetes treft over het algemeen volwassenen tussen 40 en 60 jaar. De aandoening is meestal stil en veroorzaakt zelden merkbare symptomen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben ongeveer 88 miljoen volwassenen (meer dan een op de drie) in de Verenigde Staten prediabetes. Daarvan weet 84% het niet.

Door het ontbreken van symptomen, zelfs na diagnose, weten de meeste mensen niet precies wanneer hun prediabetes is begonnen. De aandoening kan jarenlang stabiel blijven voordat er diabetes ontstaat.

In de zeldzame gevallen dat prediabetes symptomen veroorzaakt, zijn de effecten meestal subtiel en kunnen ze gemakkelijk over het hoofd worden gezien of worden aangezien voor andere gezondheidsproblemen.

Tekenen van prediabetes zijn onder meer:

• Overmatige honger of dorst
• Gewichtstoename
• Vermoeidheid
• Polyurie (veelvuldig urineren, grotendeels veroorzaakt door een toename van de vochtinname om de dorst te verlichten)

Complicaties

Zonder behandeling ontwikkelt prediabetes zich tot diabetes type 2, een medische aandoening die een aantal gezondheidscomplicaties veroorzaakt, waaronder hartaandoeningen, vaatziekten, cerebrovasculaire aandoeningen, neuropathie, verminderde wondgenezing en een aanleg voor infecties.

Prediabetes wordt niet geassocieerd met type 1 diabetes, een vorm die meestal jonge kinderen treft, of diabetes insipidis, een aandoening die de nieren aantast.

Oorzaken

Prediabetes treedt op wanneer cellen in het lichaam resistent worden tegen insuline, een hormoon dat door de alvleesklier wordt aangemaakt. Het houdt de bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik door de cellen van het lichaam te helpen glucose op te slaan. Uiteindelijk zetten de cellen glucose om in energie.

Als u prediabetes heeft, maakt u waarschijnlijk voldoende insuline aan, maar de cellen van uw lichaam zijn resistent tegen insuline en de effecten ervan. Dit resulteert in een licht verhoogde bloedglucosespiegel en verminderde energie.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren verbonden aan prediabetes, maar de exacte oorzaak van de aandoening is niet bekend. Gebrek aan lichaamsbeweging en een zittende levensstijl komen vaak voor bij mensen met prediabetes.

Hypertensie, hoog cholesterolgehalte, zwaarlijvigheid en overtollig lichaamsvet, vooral in de buikstreek, worden in verband gebracht met prediabetes. Het is niet duidelijk of deze gezondheidsproblemen prediabetes veroorzaken, of ze worden veroorzaakt door prediabetes, of dat ze allemaal worden veroorzaakt door een andere factor.

Bijbehorende voorwaarden

Vóór prediabetes kunnen verschillende metabole aandoeningen optreden. Insulineresistentie is een aandoening die begint vóór prediabetes en die mogelijk geen hoge bloedsuikerspiegel veroorzaakt. Een vergelijkbare aandoening die wordt beschreven als metabool syndroom, bestaat uit een verhoogde body mass index (BMI), hypertensie, hoog cholesterol en insulineresistentie.

Diagnose

Omdat prediabetes doorgaans geen symptomen veroorzaakt, wordt het meestal gedetecteerd tijdens routinematige screening op diabetes. De American Diabetic Association (ADA) beveelt aan dat volwassenen op 45-jarige leeftijd worden gescreend.

De ADA adviseert ook testen voor volwassenen die:

• Een hoge BMI hebben en een of meer andere risicofactoren voor diabetes: "Hoge" BMI wordt gedefinieerd als 25 kg / m2 voor iedereen behalve Aziatische Amerikanen, voor wie een hoge BMI wordt gedefinieerd als 23 kg / m2 of lager.
• Behoren tot een ras of etnische populatie met een hoog risico: dit zijn in het bijzonder Afro-Amerikanen, Hispanics / Latino's, Amerikaanse Indianen, Alaska Natives, Aziatische Amerikanen en Pacific Islanders.
• Een ouder of broer of zus hebben met een voorgeschiedenis van diabetes
• Zwangerschapsdiabetes hebben gehad. Ze moeten om de drie jaar worden getest.
• Fysiek inactief zijn
• Hypertensie heeft of medicijnen gebruikt om hypertensie te behandelen. Hypertensie wordt gedefinieerd als een bloeddruk gelijk aan of hoger dan 140/90 mmHg.
• Lage niveaus van high-density lipoprotein (HDL) -cholesterol of hoge triglyceridenwaarden hebben
• Heb predisponerende aandoeningen: deze omvatten acanthosis nigricans, niet-alcoholische steatohepatitis, polycysteus ovariumsyndroom, atherosclerotische cardiovasculaire aandoeningen en obesitas.
• Medicijnen: atypische antipsychotica of glucocorticoïden
• Zijn hiv-positief

Auditie

Er zijn verschillende bloedonderzoeken die kunnen worden gebruikt bij de screening op prediabetes. Bij prediabetes is de bloedglucose vaak licht verhoogd, dus uw resultaten zijn mogelijk niet erg abnormaal. Om deze reden moet u mogelijk meer dan één bloedtest ondergaan.

Veel voorkomende bloedtesten die worden gebruikt bij prediabetes-screening zijn onder meer:

• Bloedglucosetest bij vasten: deze test meet uw bloedsuikerspiegel nadat u acht uur geen voedsel heeft gehad. Normale nuchtere glucose is lager dan 100 mg / dl, het bereik van 100 tot 126 mg / dl suggereert prediabetes en een niveau hoger dan 126 mg / dl suggereert diabetes.
• Glucosetolerantietest: deze test meet uw bloedglucosespiegel voor en na het drinken van een koolhydraatdrankje. Een normaal glucosegehalte na het drinken van een glucoselading van 75 g is minder dan 140 mg / dl, ligt tussen 140 en 199 mg / dl voor prediabetes en is 200 mg / dl of meer voor diabetes.
• A1C-test: de resultaten van deze test weerspiegelen de gemiddelde bloedsuikerspiegels van de afgelopen twee tot drie maanden. Het werkt door te kijken in hoeverre uw glucose glycaat (kleeft) aan hemoglobine A, een eiwit dat in rode bloedcellen wordt aangetroffen. Zodra glucose aan een hemoglobine-eiwit kleeft, blijft het daar gedurende de levensduur van het hemoglobine A-eiwit, dat wel 120 dagen kan duren. De A1C-test meet welk percentage van hemoglobine A-eiwitten wordt geglyceerd. Een A1C van 7% betekent bijvoorbeeld dat 7% van de hemoglobine A-eiwitten geglyceerd is.

Prediabetes wordt gediagnosticeerd wanneer een A1C-test tussen 5,7% en 6,4% ligt. Alles onder de 5,7% wordt als normaal beschouwd. Een A1C van 6,5% of hoger wordt als diabetes beschouwd.

Glucosemonitoring

Hoewel het niet vereist is voor prediabetes, kiezen sommige mensen ervoor om thuis regelmatig glucose te controleren. Dit kan u helpen bij te houden hoe goed uw behandelplan werkt. Er zijn veel eenvoudig te gebruiken glucosemeters, inclusief opties die continu glucosespiegels controleren.

Behandeling

De behandeling van prediabetes is gericht op het nemen van maatregelen om progressie van de aandoening te voorkomen. Omdat levensstijlaanpassing de steunpilaar van de behandeling is, kan het een uitdaging zijn om de consistentie te behouden.

Regelmatige medische afspraken en glucosemonitoring kunnen u helpen op het goede spoor te blijven.

Behandeling voor prediabetes omvat:

Gewichtsverlies: Zelfs een bescheiden gewichtsverlies - 5% tot 10% van het lichaamsgewicht - kan de progressie naar diabetes voorkomen of vertragen. Iemand die bijvoorbeeld 200 pond weegt, kan zijn risico op het ontwikkelen van diabetes verlagen door slechts 10 pond te verliezen.

De inname van koolhydraten verminderen: Koolhydraten zijn de voedingsstof die de bloedsuikerspiegel het meest beïnvloedt. De belangrijkste te vermijden koolhydraten zijn geraffineerde koolhydraten, zoals witbrood, pasta, rijst en snacks. Het is ook nuttig om sap en andere gezoete dranken te elimineren en om uw inname van niet-zetmeelrijke groenten te verhogen.

Een mediterraan dieet volgen: dit betekent dat u zich moet concentreren op fruit, groenten en gezonde vetten zoals noten, zaden en olijfolie.

Medicatie: Als veranderingen in levensstijl geen effect hebben, kan uw arts medicijnen aanbevelen, zoals Glucophage (metformine) om uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Van dit medicijn is aangetoond dat het de ontwikkeling van diabetes type 2 helpt voorkomen.

Toename van fysieke activiteit: lichaamsbeweging helpt niet alleen om het gewicht onder controle te houden, maar het helpt het lichaam ook om insuline beter te gebruiken. Fysiek actiever zijn (samen met afvallen) kan uw risico op diabetes met bijna 60% verminderen.

Een woord van Verywell

Als u risicofactoren voor diabetes heeft, is het belangrijk dat u een passende screening laat uitvoeren. Wanneer uw tests tekenen van prediabetes vertonen, kan het opvolgen van medisch advies u helpen diabetes en de bijbehorende complicaties te voorkomen.

Afvallen, sporten, een voedingsrijk dieet volgen en minder suiker en ongezonde vetten gebruiken, zal helpen om andere ziekten en aandoeningen dan diabetes op afstand te houden.