Een overzicht van het syndroom van Sjögren

Het syndroom van Sjögren is vernoemd naar Henrik Sjögren, een Zweedse oogarts. Het syndroom van Sjögren is een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen vochtproducerende klieren aanvalt.Voor de meeste patiënten tast het de speekselklier en de traanklieren aan, die tranen produceren. Het kan ook de darmen en andere vochtklieren in het lichaam aantasten. Bij de behandeling van het droge-ogensyndroom zullen artsen vaak een diagnose van Sjögren overwegen en de patiënt doorverwijzen naar hun huisarts of reumatoloog voor verder onderzoek.

Deze aandoening treft meer vrouwen dan mannen en komt voor bij ongeveer 0,1-4% van de bevolking.

Symptomen

Droge ogen kunnen zich vaak op verschillende manieren uiten. Naast droge ogen kunnen droge ogen het volgende veroorzaken:

• Vreemd lichaamssensatie
• Sandy, gruizig gevoel
• Licht gevoeligheid
• Fluctuerend, wazig zicht

Mensen met het syndroom van Sjögren kunnen ook de volgende symptomen hebben:

• Droge mond
• Moeite met slikken
• Frequente gaatjes of tandbederf
• Spier- en gewrichtspijnen
• Droge huid of huiduitslag
• Hoesten
• Vaginale droogheid
• Gevoelloosheid in de armen en benen
• Extreme vermoeidheid

Oorzaken

Onderzoekers weten niet zeker wat het syndroom van Sjögren veroorzaakt. De aandoening heeft echter de neiging om in gezinnen te werken. Aangenomen wordt dat het verband houdt met een bepaald gen dat sommige mensen dragen en dat hen vatbaar maakt om de ziekte uit te drukken wanneer het wordt geactiveerd. Deze trigger, die een virale infectie, bacteriële infectie of zelfs stress kan zijn, activeert het immuunsysteem van het lichaam.Wanneer dit gebeurt, kan het immuunsysteem overdreven agressief worden. Het syndroom van Sjögren komt ook vaak voor naast andere ernstige auto-immuunziekten zoals lupus, reumatoïde artritis of sclerodermie.

Diagnose

Uw arts zal uw volledige medische en familiegeschiedenis bekijken om symptomen of andere ziekten die mogelijk verband houden, aan het licht te brengen. Bloedonderzoeken kunnen worden besteld om te zoeken naar bepaalde aanwezige antilichamen. Ook zal uw arts uw nier- en leverfunctie controleren. Uw arts kan u ook doorverwijzen naar een tandarts om te controleren of er meer tandbederf is.

Uw arts kan u doorverwijzen naar een optometrist of oogarts om bepaalde tests uit te voeren om te controleren op tekenen van het droge-ogen-syndroom. Deze tests kunnen het volgende omvatten:

• Spleetlamponderzoek: Oogartsen gebruiken een speciale biomicroscoop, een spleetlamp genaamd, om het voorste deel van het oog microscopisch te onderzoeken op tekenen van uitdroging. Kleurstoffen worden in het oog gedruppeld om gebieden te markeren die kunnen worden beschadigd door droge ogen of dode of gedevitaliseerde cellen vertonen.
• Schirmer-scheurtest: Een Schirmer-scheurtest is een manier om te kwantificeren hoeveel tranen u heeft door twee stroken papier van medische kwaliteit in de ogen te plaatsen om de hoeveelheid traanproductie te meten. Hoewel de test niet extreem nauwkeurig is, geeft het artsen wel een goed idee over hoe droog uw ogen kunnen zijn vergeleken met normaal.

Behandeling

Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor de behandeling van het droge-ogen-syndroom.

• Kunsttranen: Kunsttranen zijn de eerste verdedigingslinie bij de behandeling van droge ogen. Kunsttranen zijn zonder recept verkrijgbaar en zijn er in veel verschillende soorten en merken. Kunsttranen moeten meerdere keren per dag worden gedruppeld om het gewenste effect te bereiken. Kunsttranen werken om zowel het droge oogoppervlak te genezen als de symptomen van droge ogen die de patiënt kan hebben te behandelen. Kunsttranen zijn beschikbaar in geconserveerde en niet-geconserveerde vormen. Omdat kunstmatige tranen meerdere keren per dag worden ingenomen, wordt aangenomen dat niet-bewaarde tranen een veel gezonder alternatief zijn.
• Gels en zalven: Bij ernstigere patiënten met droge ogen worden gels en zalven aanbevolen. Gels en zalven bedekken het oog langer en kunnen een meer beschermend effect hebben. Gels en zalven kunnen gedurende korte tijd een wazig zicht veroorzaken en kunnen daarom voor het slapengaan in het oog worden gedruppeld en 's nachts bescherming bieden.
• Pellets: Pellets zijn meestal gemaakt van hydroxypropylmethylcellulose, een chemische stof die wordt aangetroffen in sommige kunstmatige tranen, gels en zalven. Deze pellets kunnen onder het ooglid worden geplaatst. Door de lichaamstemperatuur kunnen ze langzaam smelten en zorgen voor een langzame, voortdurende bron van smering.
• Cyclosporine A: Cyclosporine A, verkrijgbaar onder de merknaam Restasis (Allergan, Inc.), is een immuunmodulerend medicijn dat het lokale immuunsysteem rond de traanklier verandert, zodat uw eigen oog meer van zijn eigen tranen kan produceren.
• Lifitegrast (merknaam Xiidra): Xiidra is een ontstekingsremmend medicijn dat werkt door een bepaald eiwit op het celoppervlak te blokkeren; dit eiwit kan ervoor zorgen dat uw ogen niet genoeg tranen produceren. Xiidra wordt geleverd in de vorm van oogdruppels.
• Punctale occlusie (pluggen): Punctale occlusie is een procedure waarbij een optometrist of oogarts een kleine plug, meestal gemaakt van siliconen, in de puncta (opening van het traanafvoersysteem) steekt om de afvoer van normale tranen te vertragen of te voorkomen. Sommige artsen zullen ervoor kiezen om deze kanalen te dichtschroeien, hoewel dit littekens kan veroorzaken en permanent is.
• Masker dragen of patchen: Patiënten met ernstige droge ogen moeten plafondventilatoren in de kamer waarin ze slapen lager of uitschakelen. Sommige patiënten vinden het ook minder uitdrogend om 's nachts een pleister of slaapmasker over hun ogen te dragen om de blootstelling te verminderen.
• Knipper vaak: dit klinkt misschien vreemd, maar patiënten met droge ogen zouden moeten proberen om meer met hun ogen te knipperen. Hoe meer u knippert, hoe meer u een nieuwe traanlaag over het oogoppervlak verspreidt. Neem ook regelmatig een pauze als u de computer langere tijd gebruikt of leest. Wanneer u zich concentreert op objecten in de buurt, zoals een computerscherm, neemt uw knipperfrequentie meestal af.
• Medicijnen beoordelen: u en uw arts moeten voorzichtig zijn en andere medicijnen die u gebruikt, zoals antihistaminica, die mogelijk nog meer droogheid kunnen veroorzaken, herzien. Andere medicijnen die droogheid kunnen veroorzaken zijn decongestiva, diuretica, middelen tegen diarree, sommige antipsychotica, kalmerende middelen, sommige bloeddrukmedicijnen en antidepressiva.
• Voeg een luchtbevochtiger toe aan uw slaapkamer: een luchtbevochtiger zorgt ervoor dat er minder tranen van het oogoppervlak verdampen.
• Veel water drinken: Veel water drinken voorkomt uitdroging en minimaliseert overmatige droogheid.
• Tarsorrhaphy: in ernstige gevallen van droge ogen kunnen chirurgen een gedeeltelijke sluiting van de oogleden overwegen. Dit staat bekend als een tarsorrhaphy. Deze procedure vermindert eenvoudig het oppervlak dat gesmeerd moet worden.

Een woord van Verywell

De meesten van ons hebben ooit in ons leven last van droge ogen. De droogheid die optreedt bij Sjögren is echter veel ernstiger. Ernstige, chronisch droge ogen kunnen droge plekken op het hoornvlies veroorzaken, de heldere koepelachtige structuur aan de voorkant van het oog. Deze plekken kunnen verergeren en zweren worden die geïnfecteerd kunnen raken. Chronische droogheid kan ook littekens op het hoornvlies en het bindvlies veroorzaken. Als de toestand verder verslechtert, kunnen patiënten gezichtsverlies lijden.