Perimenopauzale en postmenopauzale vrouwen hebben een verhoogd risico op schildklieraandoeningen, maar er is geen duidelijk bewijs dat de eerste de laatste veroorzaakt. Toch zijn de menopauze en de schildklieraandoening met elkaar verweven. Niet alleen overlappen hun effecten, maar schildklierhormonen en oestrogeen kunnen elkaar ook beïnvloeden en de symptomen verergeren.
Of u nu al een vastgestelde diagnose van een schildklieraandoening heeft wanneer u de menopauze bereikt of u ontwikkelt deze tijdens deze nieuwe periode van uw leven, het kan lastig zijn om vast te stellen welke van de twee problemen symptomen veroorzaakt, zoals slaapproblemen en gewichtsveranderingen.
Bovendien kan de medische behandeling van schildklieraandoeningen invloed hebben op menopauzeklachten en vice versa. Tests die uw schildklierhormonen meten, kunnen helpen de oorzaak te achterhalen en uw behandeling te begeleiden.
Heldenafbeeldingen / Getty-afbeeldingen
Impact van hormonale veranderingen
De menopauze is een normaal fysiologisch proces dat wordt veroorzaakt door een geleidelijke afname van oestrogeen die in de loop van jaren optreedt. (Een vroege menopauze kan ook optreden als gevolg van bepaalde medische behandelingen.)
Schildklieraandoeningen kunnen optreden als gevolg van onderactiviteit of overactiviteit van de schildklier in de nek.
- Hypothyreoïdie is een medische aandoening die wordt veroorzaakt door een verminderde activiteit van het schildklierhormoon.
- Hyperthyreoïdie is een aandoening die wordt veroorzaakt door een teveel aan schildklierhormoon.
Het kan ook ontstaan door onderactiviteit of overactiviteit van de hypofyse of de hypothalamus in de hersenen (die hormonen afgeven die de schildklier stimuleren). Aandoeningen zoals een struma (vergrote schildklier), een schildkliertumor of ziekte kunnen leiden tot hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie.
Deze regulatoren van het schildklierhormoon, vooral de hypothalamus, beïnvloeden ook de oestrogeenactiviteit gedurende het hele leven van een vrouw, ook tijdens de perimenopausale fase.
Oestrogeenhormonen en schildklierhormonen werken in op veel cellen en organen van het lichaam. Beide soorten hormonen hebben invloed op de menstruatie, botstructuur, lichaamstemperatuur, metabolisme, energie en gemoedstoestand. Gegeven dit overlappen de symptomen van deze aandoeningen elkaar aanzienlijk en hebben ze een versterkend effect.
Gedeelde symptomen
Aangezien schildklieraandoeningen een reeks aandoeningen omvatten die worden gekenmerkt door een lage of hoge activiteit van het schildklierhormoon, variëren de gerelateerde symptomen.
Vanaf het moment dat u de eerste tekenen van de perimenopauze begint te krijgen tot jaren na de menopauze, kunt u last krijgen van gewichtsveranderingen, slaapproblemen, stemmingswisselingen, vaginale droogheid, urineweginfecties en meer.
Als u zowel een schildklieraandoening heeft als de menopauze doormaakt of heeft bereikt, kunt u zeer waarschijnlijk een breed scala aan symptomen ervaren, waarvan er vele worden gedeeld en daarom verergeren door deze "dubbele diagnose".
Veranderingen in de menstruatie
De perimenopauze wordt meestal geassocieerd met onregelmatige menstruatie en / of gemiste menstruatie. De menopauze is per definitie een volledige stopzetting van menstruatie.
Hyperthyreoïdie kan resulteren in onregelmatige of frequente menstruaties, terwijl hypothyreoïdie een verhoogde of verminderde bloeding en / of frequentie van uw menstruatie kan veroorzaken.
Energie level
Over het algemeen worden perimenopauze en menopauze geassocieerd met lage energie, evenals hypothyreoïdie.
Hyperthyreoïdie resulteert vaak in hoge energie, maar het is meestal vrij ongericht en onproductief.
Slaap
Vrouwen kunnen moeite hebben om in slaap te vallen en in slaap te blijven tijdens de perimenopauze. Veel vrouwen klagen erover dat ze 's ochtends na de menopauze te vroeg wakker worden.
Hyperthyreoïdie veroorzaakt typisch slapeloosheid, terwijl hypothyreoïdie resulteert in een verhoogde behoefte aan slaap.
Gewichtsveranderingen
De meeste vrouwen ervaren gewichtstoename tijdens de perimenopauze met stabilisatie van het gewicht na de menopauze.
Hypothyreoïdie veroorzaakt vaak gewichtstoename en hyperthyreoïdie leidt meestal tot gewichtsverlies.
Humeur
De perimenopauze wordt geassocieerd met stemmingswisselingen en de menopauze kan het risico op depressie vergroten.
Hypothyreoïdie kan leiden tot depressie, terwijl hyperthyreoïdie kan leiden tot angst, of in zeldzame gevallen tot een verhoogde, gelukkige stemming.
Lichaamstemperatuur
Vrouwen in de perimenopauze kunnen het de hele tijd koud hebben. Maar vrouwen kunnen ook opvliegers ervaren tijdens de perimenopauzale jaren, en soms ook na de menopauze.
Hypothyreoïdie kan ervoor zorgen dat u het koud krijgt, en hyperthyreoïdie kan u een warm en zweterig gevoel geven.
Spijsverteringsproblemen
Hyperthyreoïdie kan diarree veroorzaken en hypothyreoïdie veroorzaakt vaak constipatie.
Vrouwen met spijsverteringsproblemen zoals inflammatoire darmaandoeningen (IBD) kunnen tijdens de perimenopauze en na de menopauze veranderingen in de symptomen ervaren.
Diagnose
Als het gaat om het bepalen of de menopauze, schildklieraandoeningen of beide bijdragen aan uw symptomen, zijn diagnostische tests nuttig.
Schildklier testen
Diagnose van schildklieraandoeningen vereist bloedtesten die schildklierhormonen meten.
Soms worden deze bloedtesten gevolgd door beeldvormende tests van de hersenen en / of nek om de hersenen of de schildklier visueel te evalueren.
Testen op hormoonniveau
Als uw bloedtesten geen bewijs van schildklierhormoonstoornissen vertonen, worden uw symptomen waarschijnlijk veroorzaakt door de perimenopauze, de menopauze of een gynaecologisch probleem dat hormonen verandert.
De menopauze is geen ziekte. Desalniettemin is het iets dat klinische diagnostische criteria heeft, die betrekking hebben op de geschiedenis van de symptomen van een vrouw en hun correlatie met haar leeftijd.
Als uw menopauzale of perimenopauzale symptomen een atypisch patroon volgen, moet u mogelijk bloedtesten ondergaan om uw oestrogeenspiegels te beoordelen of beeldvormende tests, zodat uw medisch team uw baarmoeder of eierstokken kan visualiseren.
Een baarmoeder- of ovariumtumor kan veranderingen in hormoonspiegels veroorzaken, met effecten die de perimenopauze of menopauze kunnen nabootsen.
Aanvullende tests
Als bij u de diagnose perimenopauze, menopauze of schildklieraandoening is gesteld, kan uw arts u screenen op complicaties.
Mogelijk hebt u röntgenfoto's van het bot om te zoeken naar vroege osteoporose. Hoewel osteoporose (zwakke, dunne botten) geen merkbare symptomen veroorzaakt, verhoogt het het risico op botbreuken. Menopauze, hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie kunnen allemaal het risico op osteoporose verhogen.
En u zult waarschijnlijk uw bloeddruk laten controleren om vroege hypertensie te detecteren. Menopauze en hyperthyreoïdie zijn beide geassocieerd met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, waaronder hoge bloeddruk en coronaire hartziekte.
Deze problemen leiden tot ernstige gevolgen, waaronder een hartaanval, beroerte en hartfalen.
Mogelijk wordt u ook naar uw humeur gevraagd, zodat uw medisch team tekenen van depressie of angst kan identificeren.
Ten slotte kunnen verdere tests nodig zijn als er ernstige bezorgdheid bestaat over de menopauze of schildklieraandoeningen. U hebt bijvoorbeeld mogelijk een biopsie van uw schildklier nodig als zwelling van de nek of het verschijnen op een beeldvormende test het vermoeden wekt dat u een tumor zou kunnen hebben.
Behandeling
Als u een schildklieraandoening heeft, moet u worden behandeld:
- Hypothyreoïdie wordt vaak behandeld met schildklierhormoonsupplementen op recept.
- Hyperthyreoïdie moet mogelijk worden behandeld met een operatie of bestraling.
Wanneer u wordt behandeld voor uw schildklieraandoening, zal uw medisch team uw schildklierhormoonspiegels controleren om de effecten van de behandeling te beoordelen. Uiteraard is het in de gaten houden van uw symptomen (en het melden van nieuwe of verergering van bestaande symptomen) ook belangrijk.
Ongeacht uw schildklierstatus, kunt u baat hebben bij oestrogeensubstitutietherapie, die de effecten van de perimenopauze of de menopauze kan helpen verlichten. Houd er rekening mee dat u dit type hormonale behandeling misschien niet voor altijd nodig heeft. Sommige vrouwen gebruiken oestrogeensuppletie tijdens de symptomatische fase van de perimenopauze en de menopauze en kunnen de behandeling stopzetten, terwijl anderen behandeling op lange termijn nodig hebben.
Symptomatische behandeling
Als u effecten ontwikkelt zoals hypertensie, vaginale droogheid, urineweginfecties, slapeloosheid, stemmingswisselingen of osteoporose, kan het zijn dat u naast uw schildklierbehandeling of suppletie met oestrogeenhormoon ook voor deze symptomen moet worden behandeld.
Vrouwen met een depressie kunnen bijvoorbeeld baat hebben bij het nemen van een antidepressivum. En osteoporose kan worden behandeld met voorgeschreven therapie zoals Fosomax (alendronaat), die botafbraak helpt voorkomen.
Een woord van Verywell
Symptomen die verband houden met de menopauze variëren in ernst en duur van vrouw tot vrouw. Of u nu een schildklieraandoening heeft of niet, het is belangrijk om uw symptomen aan uw arts te beschrijven en niet aan te nemen dat het allemaal "slechts de menopauze" is of dat u er wel overheen zult komen.
Als de diagnose eenmaal is gesteld, zijn er behandelingen die uw gezondheidsrisico's kunnen verminderen en u comfortabeler kunnen maken. Houd er rekening mee dat als het gaat om het behandelen van uw perimenopauzale en menopauzale symptomen, wat goed voor u is, mogelijk niet hetzelfde is als wat goed is voor uw moeder, zus of vriend.
.jpg)
