Hoe leverkanker wordt behandeld

De behandeling van leverkanker hangt af van het stadium van de kanker en van de onderliggende leverfunctie van een persoon.

Hoewel de voorkeursbehandeling chirurgische verwijdering van de kanker is, zijn veel mensen geen kandidaat voor een operatie vanwege de omvang van hun ziekte en / of een slechte basislijngezondheid van de lever. Naast chirurgie omvatten andere behandelingsopties levertransplantatie, ablatietherapie, embolisatietherapie. en voorgeschreven medicijnen zoals gerichte therapie, chemotherapie en immunotherapie.

JGI / Tom Grill / Getty-afbeeldingen

Chirurgie

Chirurgische verwijdering van leverkanker is de voorkeursbehandeling, maar de uitdaging bij een operatie is dat de meeste mensen met leverkanker ook cirrose hebben door een langdurige leverziekte.

Met een beperkte leverfunctie door cirrose (de lever is zo getekend), kan het verwijderen van zelfs een klein deel van het leverweefsel samen met de kanker een lever functioneel ontoereikend maken.Bovendien kunnen veel leverkankers niet goed worden verwijderd omdat ze te groot zijn en / of zich buiten de lever hebben verspreid.

Evaluatie

Om erachter te komen of een persoon al dan niet een goede chirurgische kandidaat is, zal een arts een beeldvormende test (zoals een CT-scan of MRI) bestellen om de omvang van de kanker te evalueren, evenals bloedtesten voor de leverfunctie.

De beste chirurgische kandidaat is iemand met een enkele levertumor (niet meerdere) en een behouden leverfunctie.

Als u of een geliefde een leverkankeroperatie ondergaat, is het noodzakelijk dat u alle risico's en mogelijke bijwerkingen met uw chirurg doorneemt. Wees bovendien niet bang om vragen te stellen en informeer naar de ervaring van uw chirurg.

Discussiegids voor leverkanker-artsen

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF E-mail de gids

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Aanmelden

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Mogelijke bijwerkingen

Chirurgische verwijdering van leverkanker is een grote operatie, vooral omdat de lever rijk is aan bloedvaten. Dit maakt bloeden tijdens een operatie een groot probleem.

Andere mogelijke bijwerkingen van een operatie zijn:

• Infectie
• Bloedproppen
• Complicaties gerelateerd aan anesthesie
• Longontsteking

Uw medisch team zal u controleren om deze risico's te minimaliseren en instructies geven voor manieren waarop u ook het risico op complicaties kunt minimaliseren.

Levertransplantatie

Naast een operatie is het ondergaan van een levertransplantatie een andere potentieel geneesbare behandelingsoptie, met als bijkomend voordeel dat niet alleen de kanker maar ook de cirrose wordt behandeld.Tijdens een levertransplantatie verwijdert een transplantatiechirurg de zieke lever en vervangt deze door een gezonde lever. een van een andere persoon.

Een arts kan een levertransplantatie aanbevelen als een levertumor (s) klein is of als een operatie niet mogelijk is vanwege een ongezonde lever.

Een groot obstakel bij levertransplantaties is de beperkte beschikbaarheid van levers. Volgens de American Cancer Society zijn er slechts ongeveer 6.500 levers per jaar beschikbaar voor transplantatie, en de meeste worden gebruikt voor mensen met andere leverproblemen dan kanker.

Mogelijke bijwerkingen

Naast de mogelijke bijwerkingen die gepaard gaan met een leveroperatie (bloeding, infectie, bloedstolsels, complicaties bij anesthesie en longontsteking), zijn er mogelijke bijwerkingen die verband houden met de medicijnen die een persoon na de transplantatie moet innemen.

Deze immuunonderdrukkende medicijnen voorkomen dat een persoon zijn nieuwe lever afstoot. Omdat ze uw immuunsysteem onderdrukken, zijn mensen vatbaar voor infecties.

Andere mogelijke bijwerkingen van immuunonderdrukkende medicijnen zijn onder meer:

• Hoge bloeddruk
• Hoge cholesterol
• Nierproblemen
• Suikerziekte
• Botverzwakking (osteoporose genoemd)

Niet-chirurgische ingrepen

Voor mensen met leverkanker die geen chirurgische kandidaat zijn, kan ablatie- en / of embolisatietherapie een behandelingsoptie zijn.Deze therapieën krimpen en vernietigen mogelijk levertumoren.

Ablatietherapie

Ablatietherapie is een niet-chirurgisch middel om kankercellen te doden en is de meest gebruikte therapie bij de zorg voor leverkanker. Bij deze procedure wordt een naald of sonde rechtstreeks in een levertumor geplaatst en worden verschillende middelen gebruikt om de cellen te doden.

De soorten ablatietherapie worden genoemd op basis van de middelen die worden gebruikt om de kankercellen te vernietigen:

• Radiofrequente ablatie (RFA): hoogenergetische radiogolven verhitten en doden de kankercellen
• Percutane ethanol (alcohol) ablatie: Alcohol wordt in de kankercellen geïnjecteerd
• Cryotherapie: zeer koude gassen worden door de tumor gevoerd om de kankercellen te bevriezen
• Microgolfablatie: warmte van microgolven wordt overgebracht naar de kankercellen

Zoals bij elke procedure, zijn er risico's en mogelijke bijwerkingen aan het ondergaan van ablatie. Enkele hiervan zijn:

• Bloeding en blauwe plekken op de huidplaats waar de naald of sonde is ingebracht
• Schade aan bloedvaten in de lever of het omringende leverweefsel als de naald of sonde niet goed is geplaatst
• Infectie, inclusief leverabces
• Schade aan het galkanaal of andere organen
• Tumor seeding (een zeldzame complicatie waarbij kankercellen worden verspreid langs het kanaal van de naald)

Embolisatie therapie

Tijdens embolisatie wordt de bloedtoevoer naar de leverkanker geblokkeerd, zodat de kanker "uitgehongerd" is en niet kan groeien. Deze behandelingsoptie kan worden gebruikt voor levertumoren die groot zijn en / of niet operatief kunnen worden verwijderd.

Soms wordt embolisatie gecombineerd met chemotherapie (genaamd chemo-embolisatie) of bestraling (radio-embolisatie).

Voorschriften

Geneesmiddelen op recept worden gebruikt om leverkanker in een gevorderd of laat stadium te behandelen. Gerichte therapieën zijn eerstelijnsbehandeling voor de behandeling van gevorderde leverkanker, gevolgd door chemotherapie of immunotherapie als tweedelijnsoptie.

Gerichte therapieën

Gerichte medicijnen werken door te interfereren met stoffen die nodig zijn om kanker te laten groeien. Een goedgekeurde eerstelijnsbehandeling voor de behandeling van niet-reseceerbare leverkanker (dat wil zeggen leverkanker die niet operatief kan worden verwijderd) is Nexavar (sorafenib), een gericht medicijn dat blokkeert een levertumor om nieuwe bloedvaten aan te maken.

Vaak voorkomende bijwerkingen van Nexavar zijn:

• Vermoeidheid
• Uitslag
• Verlies van eetlust
• Diarree
• Hoge bloeddruk
• Hand-voet-reactie

Voor mensen die Nexavar niet verdragen, of als een alternatieve eerstelijnsbehandeling, kan een soortgelijk medicijn genaamd Lenvima (lenvatinib) worden overwogen.

In een fase III-studie had Lenvima (in vergelijking met Nexavar) een hoger algemeen overlevingsvoordeel (13,6 maanden versus 12,3), een hoger responspercentage (24 procent versus 9 procent) en een langere tijd tot ziekteprogressie (7,4 maanden versus 3,7 maanden). ).

De meest voorkomende bijwerkingen van Lenvima zijn:

• Hoge bloeddruk
• Diarree
• Verminderde eetlust
• Gewichtsverlies
• Vermoeidheid

Een ander gericht medicijn, Stivarga (regorafenib), blokkeert eiwitten die de groei van leverkankercellen bevorderen Dit medicijn wordt momenteel gebruikt als tweedelijnstherapie (dat wil zeggen als Nexavar of Lenvima niet meer werkt).

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:

• Vermoeidheid
• Verlies van eetlust en gewichtsverlies
• Uitslag op handen en voeten
• Hoge bloeddruk
• Koorts en infecties
• Diarree
• Buikpijn

Chemotherapie

Chemotherapieën zijn geneesmiddelen die kankercellen doden, terwijl ‘chemo’ over het algemeen via de mond of via een ader wordt ingenomen, in het geval van leverkanker kan het rechtstreeks in de lever worden toegediend via de leverslagader (infusie van de leverslagader genoemd).

Afhankelijk van het type en de dosis chemotherapie die wordt gegeven, kan een persoon een reeks mogelijke bijwerkingen ervaren, zoals:

• Haarverlies
• Zweertjes in de mond
• Misselijkheid, braken en / of diarree
• Gewichtsverlies door verminderde eetlust

Omdat chemomedicijnen zich richten op snel delende cellen (kankercellen groeien snel), worden cellen in het beenmerg van een persoon vaak vernietigd. Dit kan leiden tot symptomen zoals gemakkelijk blauwe plekken en bloedingen, evenals vermoeidheid en een hoog infectierisico.

Immunotherapie

Immuuntherapie is een zeer opwindende, evoluerende behandelingsoptie die de zorg voor kanker heeft veranderd Het uitgangspunt achter immuuntherapie is dat het iemands eigen immuunsysteem stimuleert om kankercellen aan te vallen.

Voor leverkanker werkt het immunotherapie-medicijn Opdivo (nivolumab) door een immuuncontrolepunt-eiwit te blokkeren dat geprogrammeerde dood 1 (PD-1) wordt genoemd. Dit eiwit wordt op bedrieglijke wijze gemaakt door kankercellen om te voorkomen dat het immuunsysteem van een persoon het als vreemd herkent. Dus door PD-1 te blokkeren, kan kanker worden herkend en aangevallen.

Opdivo wordt elke twee weken via de ader toegediend. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:

• Vermoeidheid of zwakte
• Koorts
• Hoesten
• Misselijkheid en verminderde eetlust
• Jeuk en huiduitslag
• Spier- of gewrichtspijn
• Constipatie of diarree

Ernstigere bijwerkingen zijn onder meer een reactie op de infusie (vergelijkbaar met een allergische reactie) of een auto-immuunreactie, waarbij het eigen immuunsysteem van een persoon gezonde organen (bijvoorbeeld de longen) begint aan te vallen.

Complementaire geneeskunde

Voordat u kruiden of voedsel gebruikt, moet u uw arts hiervan op de hoogte stellen. Dit helpt ongewenste bijwerkingen en interacties te voorkomen.

Sho-saiko-to

Een kruidengeneesmiddel genaamd Sho-saiko-to (ook wel Xiao Chai Hu Tang genoemd), een mengsel van zeven plantaardige ingrediënten, waaronder ginseng, gember en zoethout, is gebruikt om chronische hepatitis en cirrose te behandelen.

Sommige onderzoeken suggereren dat dit kruidengeneesmiddel ook kan helpen bij het onderdrukken van de ontwikkeling van leverkanker bij mensen met cirrose, hoewel het precieze werkingsmechanisme onduidelijk is.

Hoewel wordt aangenomen dat Sho-saiko-to over het algemeen goed wordt verdragen, kan het long- en leverschade veroorzaken, dus het mag alleen onder begeleiding van een arts worden ingenomen.

Heilige basilicum

Een ander kruid heetOcimum sanctum Lof "heilige basilicum" is een plant die fytochemicaliën bevat die de gezondheid van de lever bevorderen en die ook kankerbestrijdende eigenschappen bezit. Deze groene groente wordt wel eens gebruikt in Thaise keukens. Er zijn geen bijwerkingen bekend.

Mariadistel

Silymarine (Silybum marianum), ook wel Mariadistel genoemd, wordt in sommige landen (zoals Duitsland) gebruikt als ondersteunende behandeling voor chronische leverziekte. Er wordt ook aangenomen dat het antikankereigenschappen heeft en een goed veiligheidsprofiel heeft, hoewel het een allergische reactie kan veroorzaken of milde spijsverteringssymptomen.

Natuurlijke voedingsmiddelen

Naast kruiden kunnen natuurlijke voedingsmiddelen ook helpen beschermen tegen leverkanker Koffie is een rijke bron van antioxidanten en is gekoppeld aan een verminderd risico op zowel cirrose als leverkanker. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat het verhogen van uw huidige koffieconsumptie (of beginnen met koffie drinken als u dat nooit heeft gedaan) gunstig is.

Een ander natuurlijk voedsel, resveratrol, dat wordt aangetroffen in moerbeien, rode druiven en pinda's, kan antikankereffecten hebben naast bescherming tegen niet-alcoholische leververvetting.

Wat u kunt doen om leverkanker te voorkomen