Alfablokkers zijn een soort geneesmiddel dat soms wordt gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen. Ze worden doorgaans niet voorgeschreven als eerste medicijnkeuze voor hypertensie, maar zijn meestal een derde of vierde selectie en worden vaak naast andere medicijnen gebruikt.
Alfablokkers werken door te voorkomen dat het hormoon noradrenaline (noradrenaline) de spieren in de wanden van kleinere slagaders en aders aanspant. Hierdoor kunnen bloedvaten open en ontspannen blijven om de doorbloeding te verbeteren en de bloeddruk te verlagen.
Alfablokkers worden ook gebruikt om andere ziekten te behandelen, waaronder:
- Vergrote prostaat (goedaardige prostaathypertrofie)
- Feochromocytoom (een type hormoon-uitscheidende tumor)
- Perifere aderziekte (slechte bloedsomloop, meestal in de benen)
Hoewel andere geneesmiddelen meestal worden geprobeerd voordat alfablokkers worden overwogen, vormen ze voor sommige patiënten een belangrijke behandelingsoptie.
Hoe alfablokkers werken
Alfablokkers, ook wel alfa-adrenerge blokkers genoemd, werken door de overdracht van berichten naar specifieke delen van het lichaam te verstoren. Net als andere "blokkerende" medicijnen hechten alfablokkers zich aan moleculen in het lichaam die dienen als receptoren voor bepaalde chemische boodschappen. Omdat wordt voorkomen dat de chemische boodschap zijn doel bereikt, wordt deze geblokkeerd.
Alfablokkers blokkeren doelen die alfa-receptoren worden genoemd en die worden aangetroffen in slagaders en gladde spieren. Door hun actie zorgen ze ervoor dat het hormoon adrenaline geen verstrakkingseffect uitoefent op de spieren en de kleinere arteriële en veneuze wanden. Door dat effect te blokkeren, ontspannen de bloedvaten, waardoor de bloedstroom toeneemt en de bloeddruk daalt.
Namen van veelgebruikte alfablokkers
Er zijn veel verschillende alfablokkers beschikbaar. Enkele vaak voorgeschreven alfablokkers zijn:
- Cardura (doxazosine)
- Regitine (fentolamine)
- Flomax (tamsulosine)
- Hytrin (terazosine)
Andere alfablokkers zijn beschikbaar, zowel binnen de VS als over de hele wereld. De overgrote meerderheid van de recepten in de VS betreft echter de hierboven genoemde geneesmiddelen. Andere soorten alfablokkers worden voornamelijk gebruikt in speciale omstandigheden of gecontroleerde ziekenhuisomgevingen.
Bijwerkingen
Alfablokkers worden doorgaans goed verdragen, maar hebben enkele belangrijke bijwerkingen, waaronder:
- Duizeligheid
- Flauwvallen
- Lage bloeddruk
- Plotselinge bloeddrukveranderingen bij het staan na het zitten
Naast deze bijwerkingen bleek uit een belangrijk onderzoek dat bekend staat als de ALLHAT-studie dat langdurig gebruik van alfablokkers het risico op hartfalen lijkt te verhogen. Hoewel dit risico reëel is, is het klein, en het belangrijkste de reden dat alfablokkers niet als eerste keusmedicijn worden gebruikt, is omdat, in tegenstelling tot andere medicijnen tegen hoge bloeddruk, niet is aangetoond dat ze het risico op een beroerte en een hartaanval verminderen.
Wie zou geen alfablokker moeten nemen
Vrouwen krijgen over het algemeen geen alfablokkers voorgeschreven omdat ze urinaire stressincontinentie en verlies van controle over de blaas kunnen veroorzaken.Bovendien mogen vrouwen die zwanger zijn, borstvoeding geven of zwanger kunnen worden, geen alfablokkers gebruiken.
Patiënten met een voorgeschiedenis van orthostatische hypotensie mogen geen alfablokker krijgen, evenmin als patiënten met een voorgeschiedenis van hartfalen, problemen met de lever- of nierfunctie of de ziekte van Parkinson.
Alleen u en uw arts kunnen beslissen over de juiste medicatie voor de behandeling van hoge bloeddruk. Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte brengt als u in een van de bovenstaande categorieën valt en dat u de namen geeft van eventuele andere geneesmiddelen en / of supplementen die u gebruikt. Denk eraan om zelfzorggeneesmiddelen zoals aspirine of Advil en kruiden- / natuurlijke supplementen mee te nemen.
-pain.jpg)
-in-multiple-sclerosis.jpg)
