Een hernia treedt op wanneer het zachte, geleiachtige materiaal dat het midden van elke schijf in uw wervelkolom vormt, naar buiten lekt en op een nabijgelegen zenuwwortel drukt. Symptomen van een hernia kunnen nek- of rugpijn zijn, evenals tintelingen, gevoelloosheid en / of zwakte van een of beide armen of benen, afhankelijk van waar in de wervelkolom de aangetaste schijf zich bevindt. Hoewel dat overal kan zijn, is de meest voorkomende locatie het onderste (lumbale) gebied.
Hernia-symptomen
Het eerste symptoom van een hernia is meestal rugpijn, gevolgd door symptomen die verband houden met knijpen en irritatie van een nabijgelegen spinale zenuwwortel - wat bekend staat als radiculopathie.
De symptomen van radiculopathie zijn onder meer:
- Tintelingen
- Doof gevoel
- Zwakheid
- Elektrische gewaarwordingen (bijv. Gevoel of branderig gevoel van 'pinnen en naalden')
Het gebied van het lichaam waarin radiculaire symptomen kunnen worden gevoeld, is afhankelijk van de locatie van de hernia in de wervelkolom.
Als bijvoorbeeld de L5 spinale zenuwwortel (gelegen in de lumbale wervelkolom) wordt aangetast, kan een persoon klagen over tintelingen / pijn / gevoelloosheid in de onderrug of billen die zich langs de laterale zijde van het been in de voet verspreiden - beter bekend als ischias.
Als een spinale zenuwwortel wordt geïrriteerd of bekneld raakt in de cervicale (bovenste) wervelkolom, kunnen symptomen zijn onder meer pijn in de nek of tussen de schouderbladen die zich langs de arm naar de hand of vingers uitstrekt. Gevoelloosheid of tintelingen in de schouder of arm kunnen ook voorkomen.
Ernstige (hoewel zeldzame) complicatie
Een hernia in de lage rug kan leiden tot gevoelloosheid in uw liesstreek of rond uw anus (zadelanesthesie genoemd), verlies van controle over de darmen of blaas en rug- / beenpijn en zwakte. Dit zijn symptomen van een zeer ernstige aandoening die bekend staat als het cauda-equinasyndroom en die onmiddellijke medische aandacht vereisen.
Oorzaken
Om precies te begrijpen wat een hernia is, moet u rekening houden met de anatomie van de nek en rug.
Om te beginnen is er uw ruggenmerg, dat deel uitmaakt van uw centrale zenuwstelsel en via uw hersenstam met uw hersenen is verbonden.
Je ruggenmerg loopt van je nek naar je onderrug door een gat in het midden van je wervelbeenderen. Tussen elk wervelbot bevindt zich een rubberachtige schijf die onder andere als schokdemper werkt en beweging mogelijk maakt.
Elke schijf bestaat uit twee componenten: een taaie buitenlaag (annulus fibrosus) en een geleiachtig midden (nucleus pulposus).
Een uitpuilende schijf ontstaat wanneer de binnenste geleiachtige substantie tegen de buitenste laag van de schijf drukt. Als de binnenste laag tegen de buitenste laag van de tussenwervelschijf blijft drukken, kan de geleiachtige substantie uiteindelijk naar buiten komen en de nabijgelegen zenuwwortels irriteren en / of drukken - dit wordt een hernia genoemd. Er zijn een paar verschillende redenen waarom een schijf kan hernia.
- Veroudering: de meest voorkomende reden is natuurlijke "slijtage" van het lichaam. Naarmate mensen ouder worden, beginnen hun schijven te krimpen en te degenereren, waardoor ze vatbaarder worden voor hernia met een kleine spanning of draaiende beweging.
- Trauma, waaronder zoiets als een auto-ongeluk of gewoon iets tillen dat te zwaar is
- Genetica: Onderzoek suggereert dat sommige mensen genetisch meer vatbaar zijn voor schijfproblemen dan anderen.
Risicofactoren
Er zijn verschillende factoren die de kans op het ontwikkelen van een hernia vergroten. Enkele van deze factoren zijn:
- Een jonge man zijn (van 20 tot 50 jaar)
- Zware voorwerpen tillen met uw rugspieren in plaats van uw beenspieren
- Overgewicht of obesitas hebben
- Zich bezighouden met repetitieve activiteiten die de rug belasten
- Lang zitten, vooral tijdens het rijden, omdat trillingen van de motor van een auto extra druk op uw schijven kunnen uitoefenen
- Een zittende levensstijl hebben
- Roken
Diagnose
De diagnose van een hernia wordt gesteld door middel van een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Beeldvormingstests kunnen worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en / of alternatieve diagnoses uit te sluiten.
Medische geschiedenis en examen
Naast het beoordelen van uw symptomen, zal uw arts een neurologisch onderzoek uitvoeren om toegang te krijgen tot spierkracht, reflexen en gevoel.
Uw arts zal ook een musculoskeletaal onderzoek uitvoeren om te zien of verschillende bewegingen uw pijn veroorzaken.
Ten slotte, als u symptomen ervaart van een hernia in uw onderrug (de meest voorkomende plaats), zal uw arts waarschijnlijk een test op het rechte been uitvoeren.
Beeldvormingstests
Hierna kan uw arts eerst een röntgenfoto van de wervelkolom bestellen. Een röntgenfoto kan echter alleen zorgenaanwijzingenof u al dan niet een hernia heeft. De gouden standaard of definitieve test om de aanwezigheid van een hernia te bevestigen, is magnetische resonantiebeeldvorming (MRI).
Als een persoon geen MRI kan ondergaan (een patiënt heeft bijvoorbeeld een pacemaker) of een MRI niet kan verdragen (een patiënt is bijvoorbeeld claustrofobisch), een computertomografie (CT) myelogram - waarbij contrastmateriaal wordt geïnjecteerd in de ruimte die cerebrospinale vloeistof - kan worden uitgevoerd.
Behandeling
Studies tonen aan dat tot 90% van de mensen met een hernia kan worden behandeld met niet-chirurgische, conservatieve maatregelen die gericht zijn op pijnverlichting en revalidatie. Voor aanhoudende en / of ernstige symptomen kan een operatie gerechtvaardigd zijn.
Niet-chirurgische therapieën
Voor een hernia omvatten niet-chirurgische therapieën vaak het volgende:
- Gewijzigde activiteit: bedrust wordt over het algemeen niet aanbevolen. In plaats daarvan wordt een persoon meestal geadviseerd om gedurende een paar dagen tot enkele weken een laag niveau van fysieke activiteit uit te voeren.
- Meerdere keren per dag ijs op het getroffen gebied aanbrengen gedurende niet meer dan 15 tot 20 minuten per keer
- Medicatie om pijn en ontsteking te verminderen: Meestal wordt een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID) aanbevolen.
- Therapieën om de spieren in de rug te ontspannen: Spierverslappers en warmtetoepassing kunnen nuttig zijn.
- Epidurale injecties: een steroïde medicatie kan in de ruimte rond de aangetaste zenuw in de rug worden geïnjecteerd om pijn en ontsteking te verminderen.
- Fysiotherapie: verschillende rugstrekkingen en oefeningen kunnen helpen de pijn te verzachten en de rugspieren te stabiliseren.
- Aanvullende therapieën: behandelingen die sommige mensen gebruiken als aanvulling op hun zorg, zijn onder meer acupunctuur, bijengif-farmacopunctuur en manipulatie van de wervelkolom.
Chirurgische therapieën
Voor mensen die symptomen blijven ervaren ondanks het proberen van niet-chirurgische therapieën, kan een wervelkolomoperatie een optie zijn. Als de symptomen niet verbeteren na zes weken niet-operatieve behandeling, tonen onderzoeken aan dat patiënten die een operatie voor hernia hebben ondergaan, het beter doen dan degenen die dat niet doen. Een dringende chirurgische verwijzing is gerechtvaardigd als een persoon verergerende neurologische symptomen, zadelanesthesie en / of darm- / blaasproblemen ervaart.
De meest gebruikelijke chirurgische ingreep die wordt gebruikt om een hernia te behandelen, is een microdiscectomie, waarbij de hernia en alle bijbehorende fragmenten die mogelijk de nabijgelegen zenuw beknellen, worden verwijderd.
Een woord van Verywell
Hernia-schijven komen vaak voor en zijn waarschijnlijk niet het gevolg van iets dat je hebt gedaan, maar eerder een gevolg van veroudering en je genen. Als u wordt gediagnosticeerd met een hernia, blijf dan actief en volg het advies van uw arts. De meeste mensen worden beter met een conservatieve behandeling.
