Hoe een nekfractuur wordt behandeld

De behandeling van een nekfractuur - ook wel cervicale fractuur of gebroken nek genoemd - hangt af van de ernst van de verwonding, welke nekwervels (botten in de nek die het ruggenmerg beschermen) zijn gewond en of het ruggenmerg erbij betrokken is. Een kleine compressiefractuur kan vaak worden behandeld met vrij verkrijgbare pijnstillers (OTC) en een halskraag of brace om de nek te immobiliseren totdat de breuk geneest. De fractuur van een beul - een breuk in de tweede wervel vanaf de schedel (de C2) - vereist waarschijnlijk tractie en bij zeer ernstige nekfracturen kan een operatie nodig zijn. Wanneer een breuk het ruggenmerg betreft, kan verlamming of zelfs de dood optreden. Om deze reden mag elke keer dat een persoon zijn nek verwondt, hij niet worden verplaatst en moet onmiddellijk noodhulp worden gezocht, aldus de American Academy of Orthopaedic Surgeons.

Huismiddeltjes

Of u nu te maken heeft met een milde nekfractuur of herstellende bent van een operatie om een ​​ernstiger letsel te behandelen, er zijn manieren om met pijn en ontsteking om te gaan die gepaard gaan met genezing.

• Warmtetherapie: Een verwarmingskussen dat elke drie tot vier uur gedurende 15 tot 20 minuten op een lage tot middelhoge of een andere bron van zachte warmte op de nek wordt aangebracht, kan helpen om de pijn te verlichten.
• Koudetherapie: ijs gaat ontstekingen tegen door bloed weg te leiden van een blessure. Gebruik een ijspak gewikkeld in een doek (zodat u uw huid niet per ongeluk bevriest) om de twee tot drie uur gedurende 15 tot 20 minuten per keer.
• Rust: Zelfs als u geen halskraag, beugel of ander apparaat draagt ​​om uw nek te immobiliseren, is het belangrijk om uzelf de kans te geven om te genezen. Volg de instructies van uw arts voor het beperken van activiteiten, inclusief autorijden.

Medicatie

Mogelijk hebt u medicijnen nodig om met pijn en ontsteking om te gaan terwijl een nekfractuur geneest.

Vrij verkrijgbare remedies

Voor een milde fractuur kan een analgeticum en / of ontstekingsremmende medicatie zonder recept sterk genoeg zijn om het ongemak te verlichten.

De meest aanbevolen opties zijn Tylenol en andere vormen van paracetamol en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), waaronder Advil of Motrin (ibuprofen) en Aleve (naproxen). Generieke vormen van deze medicijnen zijn even effectief en meestal goedkoper dan de toonaangevende merknamen.

Voorschriften

Wanneer OTC-medicijnen niet sterk genoeg zijn om pijn te verlichten of als er andere soorten verlichting nodig zijn, kan een arts bepaalde medicijnen voorschrijven voor een nekfractuur, zoals:

• Receptsterkte NSAID's zoals Celebrex (celecoxib)
• Opioïden zoals Vicodin (hydrocodon / paracetamol)
• Spierverslappers - bijvoorbeeld valium (diazepam)
• Neuropathische medicijnen zoals Neurontin (gabapentine)

Immobilisatie

Een primair doel bij het behandelen van een cervicale fractuur is het stabiliseren van het hoofd en de nek. Dit wordt meestal gedaan door middel van immobilisatie, dat wil zeggen het dragen van een halskraag of nekbrace, of het gebruik van een andere vorm van tractie.

• Cervicale kraag: Cervicale kragen kunnen zacht of halfstijf zijn. Zachte kragen zijn meestal gemaakt van schuim of rubber en zorgen voor een beperkte beweging van de nek. Een halfstijve kraag heeft vaak plastic platen aan de zijkanten om zij-aan-zij of op-en-neer beweging van het hoofd te voorkomen. Halsbanden worden meestal zes tot acht weken gedragen.
• Tractie: Ernstigere fracturen kunnen manipulatie en / of tractie vereisen om de botten in hun normale positie opnieuw uit te lijnen. Een halovest wordt vaak gebruikt om dit te bereiken. Het bestaat uit een ring (de halo) die het hoofd omcirkelt en meestal met pinnen aan het buitenste deel van de schedel is bevestigd. De halo is ook verbonden met een met schapenvacht gevoerd vest met staven die bekend staan ​​als staanders. Halovesten worden te allen tijde gedragen totdat een fractuur volledig is genezen, wat tot 12 weken kan duren.

Operaties

Nekfracturen die uitgebreide schade met zich meebrengen, kunnen een operatie vereisen om de druk op het ruggenmerg te verlichten of om beschadigde wervelschijven te verwijderen.

De algemene doelen van een operatie voor een nekfractuur zijn het behouden of verbeteren van de neurologische functie, het bieden van stabiliteit aan de wervelkolom en het verminderen van pijn. Dit wordt meestal gedaan door het bot samen te smelten.

Bij operaties wordt vaak een posterieure (achterkant van de nekincisie) cervicale fusie gebruikt en worden de botten van de wervelkolom aan elkaar gerepareerd met behulp van kleine metalen schroeven en staven om de wervelkolom te stabiliseren. Andere opties zijn anterieure (voorkant van de nekincisie) decompressie en fusie, met of zonder metalen plaat en schroeven. Bij ernstige fracturen kunnen tijdens de operatie incisies aan de voor- en achterkant nodig zijn.

Chirurgische decompressie, het verwijderen van botfragmenten van het ruggenmerg, kan nodig zijn om de kansen van een patiënt op herstel van een dwarslaesie te maximaliseren.

Een woord van Verywell

Een nekfractuur kan beangstigend zijn en in sommige gevallen kan het zelfs een ernstig en zelfs levensbedreigend letsel zijn. Een breuk waarbij het ruggenmerg is betrokken, kan leiden tot blijvende medische problemen, zoals bijvoorbeeld verlamming. Zelfs een fractuur die met succes met een operatie wordt behandeld, kan weken of maanden duren om volledig te genezen, en fysiotherapie en revalidatie kunnen nodig zijn om een ​​persoon volledig te laten functioneren. Dat gezegd hebbende, kunnen de meeste nekfracturen met succes worden behandeld zonder blijvende gevolgen.