Wat is bronchoconstrictie?

Bronchoconstrictie is het aanspannen van de gladde spieren van de bronchiën en bronchiolen (luchtwegen), waardoor de luchtwegen vernauwd worden en de beweging van lucht in en uit de longen wordt belemmerd. Bronchoconstrictie is kenmerkend voor astma en voor longziekten zoals emfyseem, virale infecties, stress en andere gezondheidsproblemen.

Bronchoconstrictie kan leiden tot een ademhalingsnood, zoals een astma-aanval, die moet worden behandeld met geïnhaleerde medicatie om de symptomen te verlichten. Toekomstige gebeurtenissen kunnen worden voorkomen met medicatie, triggervermijding en / of andere behandelingen (afhankelijk van de oorzaak).

Soorten bronchoconstrictie

Luchtwegvernauwing is een symptoom van veel medische aandoeningen, maar wordt meestal geassocieerd met verschillende soorten astma en astma-achtige aandoeningen.

Bijvoorbeeld:

• Allergische astma: een allergie activeert het immuunsysteem, waardoor chemicaliën vrijkomen die leiden tot ontsteking en vernauwing van de luchtwegen Symptomen van bronchoconstrictie ontwikkelen zich doorgaans niet als reactie op de eerste blootstelling aan een allergeen. Problemen treden meestal op tijdens de tweede opname of later.
• Door inspanning geïnduceerde bronchoconstrictie (EIB): bij EIB leiden ademhalingsveranderingen tijdens lichamelijke activiteit direct tot vernauwing van de luchtwegen. EIB treedt op tijdens of direct na inspanning bij sommige mensen met astma of andere longaandoeningen, maar kan ook optreden bij anders gezonde individuen.

Onder andere longziekten geassocieerd met gevoeligheid voor bronchoconstrictie:

• Chronische obstructieve longziekte (COPD)
• Emfyseem
• Chronische bronchitis

Bij mensen met deze aandoeningen wordt bronchoconstrictie vaak veroorzaakt door irriterende stoffen, zoals sigarettenrook, stof of andere luchtverontreinigende stoffen. Dit is geen allergische reactie, maar een directe irritatie van het luchtwegweefsel.Verschillende andere dingen kunnen ook bij gevoelige mensen bronchoconstrictie veroorzaken.

Symptomen van bronchoconstrictie

Omdat de luchtwegen die lucht van en naar de longen vervoeren, samentrekken, kunnen er verschillende ademhalingsproblemen optreden. Sommige zijn misschien klein en gemakkelijk te overwinnen. Als de symptomen echter niet vanzelf of met medicatie verdwijnen en / of ernstig zijn, kunnen ze tot ernstige complicaties leiden.

Symptomen van bronchoconstrictie door welke oorzaak dan ook zijn vergelijkbaar met typische astmasymptomen en omvatten:

• Kortademigheid
• Beklemming op de borst
• Chronische hoest
• Piepende ademhaling

In zeldzame gevallen kan bronchoconstrictie leiden tot ernstige medische complicaties of overlijden. In de meeste gevallen kunnen deze episodes echter worden behandeld met de juiste behandeling.

Kortademigheid

Wanneer de luchtwegen vernauwd zijn, wordt het moeilijk om voldoende lucht in de longen te krijgen om lichaamsfuncties te ondersteunen. Als reactie daarop zenden de hersenen een signaal uit dat je sneller moet ademen om meer zuurstof te krijgen.

Deze korte, snelle inademingen zijn kenmerkend voor kortademigheid Hoewel het de bedoeling is om meer lucht in de longen te krijgen, zal de behoefte aan meer zuurstof blijven bestaan ​​zolang de luchtweg vernauwd is. Als de kortademigheid aanhoudt, kan dit leiden tot zuurstofgebrek, wat kan leiden tot verwarring of bewustzijnsverlies.

Beklemming op de borst

Beklemming op de borst is het gevoel dat een band rond uw borst u ervan weerhoudt lucht in en uit uw longen te duwen. Het kan tegelijkertijd met andere symptomen beginnen of optreden nadat ze zijn begonnen.

Dit gevoel en het gevoel dat u uw ademhaling niet kunt beheersen, kan angst veroorzaken die uw symptomen alleen maar verergert.

Chronische hoest

Een chronische hoest is er een die niet kan worden gekalmeerd. In het geval van bronchoconstrictie worden hoestreceptoren gestimuleerd als de luchtweg wordt vernauwd, hoewel niet goed wordt begrepen waarom dit gebeurt.

Het resultaat is een hoest die droog en niet-productief is, wat betekent dat er geen slijm of slijm bij betrokken is. In plaats daarvan klinkt de hoest raspend, droog en piepend.

Piepende ademhaling

Piepende ademhaling is het hoge geluid dat u maakt wanneer u inademt of uitademt door een vernauwde luchtweg. Piepende ademhaling na lichamelijke activiteit kan het eerste teken zijn van astma of EIB, vooral bij kinderen.

Hoewel dit geen levensbedreigend symptoom is, kan het u erop wijzen dat u risico loopt op astma-aanvallen. Bespreek de mogelijkheid van EIB, astma of andere longproblemen met uw arts.

Oorzaken

Het proces van bronchoconstrictie begint wanneer iets ervoor zorgt dat de spieren langs de luchtwegen worden aangespannen. Hierdoor worden de bronchiën en bronchioli samengedrukt, waardoor uw luchtweg smaller wordt. Bij gevoelige mensen kan een verscheidenheid aan prikkels in de luchtwegen een verstrakking veroorzaken.

Artsen begrijpen het volledige proces nog niet, maar er zijn aanwijzingen dat bepaalde stimuli meerdere complexe reacties van uw lichaam veroorzaken die te maken hebben met gespecialiseerde immuunsysteemcellen, bloedcirculatie en zenuwen. Genetica kan ook een rol spelen.

Om de zaak nog ingewikkelder te maken, kunnen verschillende triggers op verschillende manieren bronchoconstrictie veroorzaken.

Allergenen, irriterende stoffen en koude lucht zijn de meest voorkomende triggers.

Allergenen en irriterende stoffen

Voor sommige mensen worden schijnbaar onschadelijke materialen of natuurlijke elementen door het immuunsysteem als vreemd en gevaarlijk beschouwd. Blootstelling aan deze stoffen produceert antilichamen genaamd immunoglobuline E (IgE), die chemicaliën (zoals histamine) afgeven die bronchiale ontsteking en vernauwing veroorzaken die de normale luchtstroom blokkeren.

Veel voorkomende astma-triggers zijn:

• Kakkerlakken
• Huisstofmijt
• Mal
• Huisdieren
• Stuifmeel

Irriterende stoffen veroorzaken bronchoconstrictie via een biologisch proces dat vergelijkbaar is, maar waarbij een andere mix van cellen en chemicaliën in uw lichaam betrokken is. Veel voorkomende luchtwegirriterende stoffen zijn:

• Milieuchemicaliën
• Gassen
• Rook
• Deeltjes
• Stof
• Sterke geuren

Zelfs als u er niet allergisch voor bent, kunnen pollen en stof in de lucht ook uw luchtwegen irriteren.

Koude lucht inademen

Bronchoconstrictie treedt op bij mensen die gevoelig zijn voor koele lucht die door hun luchtwegen stroomt. Dit is met name een punt van zorg voor degenen met EIB.

Als u traint, ademt u in door uw mond terwijl u probeert meer zuurstof aan te zuigen om de fysieke inspanning bij te houden. De lucht die u door uw mond inademt, is koeler dan de lucht die u door de neus inademt.

Als u in een koude omgeving traint, zoals buiten in de winter, kan de lage temperatuur een reactie veroorzaken waardoor de spieren rond uw luchtwegen samentrekken.

Symptomen van bronchoconstrictie kunnen optreden kort na het starten van een training en kunnen 10 tot 15 minuten na het stoppen van de training erger worden. Ze verdwijnen meestal binnen 20 tot 30 minuten nadat de activiteit is gestopt.

Onderzoek toont aan dat mensen die vatbaar zijn voor spiervernauwing van de luchtwegen bij koud weer, zowel mensen met een longaandoening zijn als gezonde mensen - zelfs topsporters - zonder bekende longaandoeningen.

Andere triggers

Hoewel ze minder vaak voorkomen, kunnen tal van andere stimuli bronchoconstrictie veroorzaken bij gevoelige mensen, waaronder:

• Virale infectie: bij gevoelige mensen lijken sommige virale infecties de sensorische zenuwactiviteit te verhogen. Dit leidt tot veranderingen in de manier waarop het zenuwstelsel de luchtwegen bestuurt, wat resulteert in bronchoconstrictie.
• Plotselinge temperatuurveranderingen: Aangenomen wordt dat een extreme temperatuurverandering sensorische zenuwen triggert om signalen naar het autonome zenuwstelsel te sturen die leiden tot bronchoconstrictie.
• Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD): in sommige gevallen irriteert maagzuur in de slokdarm zenuwen. In andere gevallen kan de maaginhoud de longen zelf binnendringen. Beide gebeurtenissen starten processen die eindigen in vernauwde luchtwegen.
• Psychologische stress: Fysiologische componenten van psychologische stress kunnen leiden tot veranderingen in de nervus vagus en het centrale zenuwstelsel die bronchoconstrictie veroorzaken.
• Sterke emoties: woede, angst, schreeuwen, huilen, lachen en opwinding kunnen allemaal leiden tot bronchoconstrictie door veranderingen in ademhaling en spierspanning.

Bronchoconstrictie komt ook voor bij sommige cystische fibrosepatiënten die negatief reageren op een type geïnhaleerd antibioticum dat bedoeld is om de ziekte te helpen beheersen.

Diagnose

De eerste diagnose van bronchoconstrictie is gebaseerd op zelfgerapporteerde symptomen. Uw arts zal onderzoeken om te bepalen waardoor de vernauwing wordt veroorzaakt. De evaluatie omvat een volledige anamnese, lichamelijk onderzoek en longfunctietesten.

Een EIB-diagnose vereist meestal een inspanningstest. Uw arts zal spirometrie gebruiken om uw longfunctie voor en na het sporten te meten.De test kan het controleren van uw tolerantie voor koude lucht omvatten.

Om te bepalen of bronchoconstrictie wordt veroorzaakt door een allergeen, moet u een allergietest ondergaan. Dit kunnen huidtesten zijn waarbij veel voorkomende allergenen op of net onder de bovenste laag van uw huid worden geplaatst om te zien of u een reactie krijgt. Bloedonderzoek kan ook worden gedaan om te zien hoe uw immuunsysteem reageert wanneer u worden blootgesteld aan mogelijke allergenen.

Als de oorzaak van uw symptomen op dat moment niet duidelijk is, kan uw arts andere tests en evaluaties uitvoeren, afhankelijk van de specifieke kenmerken van uw geval. Dit kunnen tests zijn voor andere longgerelateerde problemen of andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen.

Vergelijkbare voorwaarden

Sommige aandoeningen hebben symptomen die sterk lijken op astma en bronchoconstrictie, maar er eigenlijk geen verband mee houden, waaronder stembandenstoornissen (VCD) en cardiale astma.

Bij VCD wordt een beperkte ademhaling veroorzaakt doordat de stembanden zich over de luchtwegen sluiten, niet doordat de luchtwegen zelf strakker worden.

Ondanks wat de naam doet vermoeden, is hartastma niet echt een vorm van astma. Het is een symptoom van linkszijdig hartfalen, dat ademhalingsproblemen veroorzaakt door vochtophoping in de longen (longoedeem).

Dit onderscheid is belangrijk, omdat VCD en cardiale astma niet op dezelfde behandelingen reageren als bronchoconstrictie en astma.

Behandeling

De eerste stap bij het behandelen van bronchoconstrictie is bepalen wat uw triggers zijn en deze vermijden. Hoewel dit eenvoudig klinkt, kan het een uitdaging zijn. Vaak moet u zich gedragen als een detective, uw symptomen, gewoonten en blootstellingen vastleggen en naar verbanden daartussen zoeken.

Als uw trigger een andere aandoening is, zoals GERD of virale infectie, zal het behandelen van die aandoening waarschijnlijk uw bronchoconstrictie verbeteren.

Als u regelmatig afleveringen heeft die worden veroorzaakt door stress of sterke emoties, kan uw arts een training voor stressmanagement of geestelijke gezondheidstherapie aanbevelen.

Dieet kan ook bronchoconstrictie beïnvloeden. Het is in verband gebracht met een hoge natriuminname, terwijl hoge doses omega-3 visolie het risico kunnen verkleinen. Let dus op uw natrium en suppletie met omega-3 of meer via uw dieet krijgen, kan sommige symptomen beperken.

Medicatie

Wanneer er toch een aanval plaatsvindt, zijn reddingsinhalatoren de eerste medicatie die wordt gebruikt om bronchoconstrictie te behandelen. Met behulp van de inhalator ademt u de medicijnen in uw luchtwegen. Na een bronchoconstrictie-episode kan uw arts een inhalator voorschrijven die u kunt gebruiken in geval van toekomstige aanvallen.

• Kortwerkende bèta-agonisten (SABA's): SABA's zoals albuterol worden reddingsinhalatoren genoemd. Ze kunnen de symptomen verlichten en beschermen tegen toekomstige afleveringen gedurende ongeveer vier tot zes uur. Voor EIB kan uw arts u adviseren om deze inhalator 15 minuten voordat u gaat trainen te gebruiken.
• Langwerkende bèta-agonisten (LABA's): LABA's zoals Serevent (salmeterol) zijn dagelijkse controlemedicijnen. Bij regelmatig gebruik kunnen ze bronchoconstrictie tot 12 uur voorkomen.

SABA's en LABA's ontspannen de gladde spieren langs de luchtwegen, waardoor ze weer kunnen openen, zodat de ademhaling weer normaal wordt en de symptomen verdwijnen. Naast het verlichten van de symptomen tijdens een aanval, kunnen deze medicijnen voorkomen dat door inspanning geïnduceerde bronchoconstrictie optreedt.

SABA's en LABA's verminderen de onderliggende ontsteking echter niet. Uw arts kan ook een geïnhaleerde steroïde voorschrijven, wat een krachtig ontstekingsremmend medicijn is.

Naast deze veel voorkomende behandelingen zijn andere medische benaderingen die kunnen worden gebruikt:

• Leukotriene receptorantagonisten
• Ipratropium
• Mastcelstabilisatoren

Omgaan

Als u risico loopt op bronchoconstrictie, moet u uw reddingsinhalator altijd bij de hand hebben. Dit kan met name belangrijk zijn voor EIB, aangezien bronchoconstrictie kan worden voorkomen door uw inhalator vóór de activiteit te gebruiken.

Zelfs als u niet de diagnose astma heeft, moeten u en uw arts een plan opstellen waarin wordt beschreven welke triggers u moet vermijden.

Als u een atleet bent die niet wil stoppen met sporten, kunt u overwegen om duursporten te vervangen door activiteiten die kortere trainingen vereisen, waardoor u bronchoconstrictie kunt voorkomen.

Enkele eenvoudige maatregelen, zoals het dragen van een sjaal over uw mond als het koud is of een masker tijdens het allergieseizoen, kunnen een groot verschil maken in uw symptomen.

Een woord van Verywell

Hoewel bronchoconstrictie beangstigend kan zijn, vooral de eerste paar keer dat het gebeurt, heb je opties om het onder controle te krijgen en te houden. Door nauw samen te werken met uw arts, u aan uw behandelregime te houden en waar mogelijk irriterende stoffen te vermijden, kunt u vrij blijven ademen en volledig leven.