Myofasciale pijn wordt veroorzaakt door abnormale belasting van de spieren. Het is een chronische aandoening die de fascia aantast (bindweefsel dat de spieren bedekt). Dit pijnsyndroom kan worden verward met fibromyalgie en kan er ook mee gepaard gaan. In tegenstelling tot fibromyalgie wordt myofasciale pijn geassocieerd met gelokaliseerde spierpijn of triggerpoints, terwijl fibromyalgie een wijdverspreide pijn is in alle vier kwadranten van het lichaam (zowel boven en onder de taille als aan de linker- en rechterkant) .Bovendien wordt fibromyalgie meestal geassocieerd met niet-rustgevende slaap, vermoeidheid en vaak andere somatische klachten, waaronder symptomen van blaas, darmen en het centrale zenuwstelsel, zoals hikpijn, zenuwpijn en cognitieve problemen.
Eric Audras / Getty ImagesSpieren die worden aangetast door myofasciale pijn
Andere oorzaken van myofasciale pijn zijn spanning, spasmen of vermoeidheid van de spieren waardoor een persoon kan kauwen, de kauwspieren genoemd. Tandenknarsen en klemmen van de kaken zijn gerelateerd aan myofasciale pijn en kunnen leiden tot hoofdpijn.
Het is gebruikelijk dat myofasciale pijn de kaakbeweging beperkt en de spieren in de nek, rug en schouder aantast. Eigenlijk kan deze pijn elke skeletspier in het lichaam aantasten. Het is niet beperkt tot de kauwspieren (kauwen).
Diagnose van myofasciale pijn
Uw arts kan myofasciale pijn diagnosticeren nadat een lichamelijk onderzoek triggerpoints aan het licht heeft gebracht. Het lokaliseren van de triggerpoints is belangrijk voor de diagnosticus. Röntgenfoto's zijn niet nuttig bij het diagnosticeren van myofasciale pijn. Het begin van myofasciale pijn kan acuut zijn na een verwonding of chronisch na een slechte houding of overmatig gebruik van de spieren.
Dit is een veel voorkomende aandoening. Gezien het feit dat 14,4% van de algemene Amerikaanse bevolking chronische musculoskeletale pijn heeft, wordt geschat dat 21% tot 93% van de patiënten die klagen over regionale pijn, daadwerkelijk myofasciale pijn heeft.
Behandeling van myofasciale pijn
Myofasciale pijn wordt niet als fataal beschouwd, maar kan de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloeden. De behandeling is belangrijk en kan bestaan uit:
- mondbeschermers om het op elkaar klemmen van tanden te voorkomen
- spalken, beugels of stroppen
- medicijnen waaronder slaapmiddelen, NSAID's, Tylenol
- botox-injecties om spierspasmen te verlichten
Fysiotherapie, ontspanning en biofeedback kunnen ook nuttige behandelingsmethoden zijn voor myofasciale pijn. Interessant is dat, zelfs als ze niet worden behandeld, de meeste patiënten met myofasciaal pijnsyndroom binnen 2 of 3 jaar stoppen met symptomen.
Onderscheidende myofasciale pijn van fibromyalgie
Vermoeidheid en pijn die toe te schrijven zijn aan aandoeningen van het bewegingsapparaat (spieren en botten) is een belangrijke oorzaak van kliniekbezoeken over de hele wereld.
Fibromyalgie is een chronische of langdurige musculoskeletale aandoening die wordt gekenmerkt door gevoeligheid, pijn en ongemak in specifieke lichaamsdelen of gevoelige punten. Deze pijn leidt tot slaapproblemen, hoofdpijn en vermoeidheid. Fibromyalgie resulteert in wijdverspreide pijn en experts suggereren dat fibromyalgie optreedt omdat de pijnverwerking abnormaal is bij mensen met deze aandoening. Meer specifiek tonen resultaten van onderzoeksstudies aan dat mensen met fibromyalgie verhoogde glutamaatspiegels in het centrale zenuwstelsel hebben. Glutamaat is een prikkelende neurotransmitter, die blijkbaar, indien aanwezig in verhoogde niveaus, verband houdt met de pijn van fibromyalgie.
Er bestaat veel discussie over de vraag of myofasciale pijn een andere ziekte-entiteit is van fibromyalgie of een subtype van fibromyalgie. Een specifiek verschil tussen deze twee voorwaarden is de aanwezigheid van triggerpoints. Bij mensen met myofasciale pijn kan palpatie of het aanraken van bepaalde specifieke punten (ook omschreven als "strakke banden") ervoor zorgen dat een persoon in pijn springt. Merk op dat deze triggerpoints soms ook "jumppoints" veroorzaken.
Vooruitblikkend, moet er meer onderzoek worden gedaan om de poreuze relatie tussen myofasciale pijn en fibromyalgie volledig op te helderen.
