Een heupdislocatie is een ongewoon letsel dat meestal het gevolg is van ernstig trauma. De meest voorkomende oorzaken van een heupdislocatie zijn onder meer botsingen met motorvoertuigen, vallen van een hoogte en soms catastrofale sportblessures.
Heel goed / Alex Dos Diaz
Mensen die dit letsel oplopen, zullen ernstige heuppijn hebben, moeite hebben met bewegen en geen gewicht kunnen dragen op de extremiteit. Het been zal zich in een abnormale positie bevinden als gevolg van de dislocatie, meestal met het been ingekort en gedraaid.
Heupdislocaties kunnen ook optreden als een complicatie van een heupvervangende operatie. Omdat een kunstmatige heupprothese verschilt van een normaal heupgewricht, is dislocatie na gewrichtsvervanging een mogelijk risico op een operatie.
Volgens een onderzoek uit 2014 uit Duitsland zal ongeveer 2% van de mensen een heupdislocatie oplopen binnen een jaar na een totale heupprothese. Gelukkig komt dit door nieuwere protheses en chirurgische technieken veel minder vaak voor.
Hoe het heupgewricht werkt
Het heupgewricht is een kogelgewricht. De kom van het heupgewricht is een diepe kom van bot dat deel uitmaakt van het bekken (het heupgewricht genoemd). De bal is de bovenkant van het dijbeen (het dijbeen). De naam van het heupgewricht is het femoroacetabulaire gewricht.
De belangrijkste reden waarom heupdislocaties zo ongebruikelijk zijn, is dat de bal diep in de heupkom wordt vastgehouden. In tegenstelling tot het schoudergewricht, waar de bal in een ondiepe kom zit, zijn heupdislocaties ongebruikelijk, terwijl schouderdislocaties heel gewoon zijn.
Naast de benige anatomie van de heup die zorgt voor een stabiel gewricht, heeft het lichaam ook sterke ligamenten, veel spieren en pezen die ook bijdragen aan de stabiliteit van het heupgewricht. Om een heupdislocatie te laten optreden, moet er aanzienlijke kracht op het gewricht worden uitgeoefend.
Mensen die een knappend gevoel van de heup voelen, hebben zelden een ontwrichting van het gewricht; deze aandoeningen duiden op een ander type probleem dat bekend staat als het snapping hip-syndroom.
Heup ontwrichting
Wanneer een heupdislocatie optreedt, is er schade aan de structuren die de bal in de kom houden. Veel voorkomende verwondingen die optreden wanneer een heupdislocatie optreedt, zijn onder meer botbreuken rond de heup, scheuren in het labrum en ligamenten van de heup en kraakbeenschade van het gewricht.
Bovendien kan letsel aan bloedvaten die het bot voeden later leiden tot een aandoening die avasculaire necrose wordt genoemd (ook wel osteonecrose van de heup genoemd).
Een heupdislocatie verhoogt het risico op het ontwikkelen van artritis van het gewricht in de maanden en jaren die volgen op het letsel. Het kan het risico verhogen dat een heupprothese later in het leven nodig is. De mate van kraakbeenbeschadiging zal uiteindelijk de kans op het ontwikkelen van toekomstige problemen in het gewricht bepalen.
Behandelingsopties
De belangrijkste behandeling van een ontwrichte heup is om de bal goed terug in de kom te plaatsen, dit wordt een gewrichtsreductie genoemd.Om het heupgewricht te verplaatsen heeft de patiënt vaak algehele anesthesie nodig.
In tegenstelling tot een schouderdislocatie die veel patiënten, vooral degenen die herhaalde schouderdislocaties hebben gehad, zelfstandig kunnen herpositioneren, vereist een heupdislocatie meestal aanzienlijke kracht om te herpositioneren. In sommige gevallen is een operatie nodig om het gewricht terug te laten keren naar zijn normale positie.
Volgens een recensie van NYU Langone Medical Center worden de beste resultaten behaald als de reductie wordt uitgevoerd binnen zes uur na de dislocatie, met of zonder operatie.
Zodra de bal weer in de kom zit, zal uw arts onderzoeken op andere verwondingen, waaronder letsel aan het bot, kraakbeen en ligamenten. Afhankelijk van uw verwondingen kan verdere behandeling nodig zijn. Gebroken botten moeten mogelijk worden gerepareerd om de bal in de kom te houden, en mogelijk moet beschadigd kraakbeen uit het gewricht worden verwijderd.
Heupartroscopie wordt steeds vaker gebruikt als een hulpmiddel om de invasiviteit van bepaalde soorten procedures die worden uitgevoerd bij de behandeling van dit soort letsel, te minimaliseren.
Bovendien kan de ontwikkeling van vroege artritis van de heup vaak voorkomen na het type trauma aan het heupgewricht. Daarom hebben veel patiënten met een heupdislocatie uiteindelijk een heupvervangende operatie nodig.
Een heupprothese wordt uitgevoerd om de kogel en kom van het beschadigde heupgewricht te vervangen. Deze operatie kan om vele redenen worden uitgevoerd, waaronder trauma of artritis. Het is een van de meest voorkomende en meest succesvolle orthopedische ingrepen, maar het is een grote chirurgische ingreep die niet zonder risico is.
Dit omvat niet alleen infectie en aseptische loslating (het loslaten van het gewricht zonder infectie), maar juist de aandoening die in de eerste plaats tot de operatie heeft geleid: een heupdislocatie.
De Duitse studie uit 2014 concludeerde ook dat maar liefst 17,7% van de totale heupprothesen nadien dislocaties kan oplopen.Van degenen die een revisie (herhaalde) heupprothese ondergaan, kan 28% nadien een dislocatie ervaren.
Ondanks de statistieken kunnen de meeste mensen die een heupprothese ondergaan, een normale, actieve levensstijl hervatten zonder significant ongemak van hun heupgewricht.
Heup subluxatie
Een gerelateerd letsel wordt een heupsubluxatie genoemd. Een gezamenlijke subluxatie is een andere manier om te beschrijven wat mensen vaak een gedeeltelijke ontwrichting noemen. In het geval van het heupgewricht betekent dit dat de bal uit de kom begon te komen, maar niet volledig naar buiten kwam of ontwrichtte.
Mensen met een heupsubluxatie kunnen veel van dezelfde complicaties hebben als mensen met een heupdislocatie. In de loop van de tijd zijn deze personen net zo vatbaar voor het ontwikkelen van heuplabrale tranen, osteonecrose en heupartritis.
Een woord van Verywell
Een heupdislocatie of -subluxatie is een potentieel verwoestende blessure die kan leiden tot zowel korte als lange termijn problemen met het heupgewricht. Mensen die een heupdislocatie hebben, hebben doorgaans algemene anesthesie en soms een operatie nodig om het heupgewricht weer op zijn plaats te krijgen.
Na een heupdislocatie is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het gewricht stabiel is en dat er geen andere verwondingen zijn aan het omliggende bot. Als dat het geval was, kan aanvullende chirurgische ingreep nodig zijn.
Mensen die deze verwondingen hebben opgelopen, lopen een hoog risico op het ontwikkelen van complicaties zoals osteonecrose en artritis van het heupgewricht. Uiteindelijk kan een heupprothese nodig zijn als er langdurige schade aan het heupgewricht is opgetreden.
.jpg)
