Gevoelloosheid en tintelingen zijn veel voorkomende problemen, en de zenuwtoevoer naar de duim en hand is gecompliceerd. Als u een verdoofd gevoel in uw duim of hand voelt, is zenuwcompressie een waarschijnlijke oorzaak.
Hoewel het minder vaak voorkomt, is het belangrijk om te weten of de oorzaak iets gevaarlijks is. Gevoelloosheid van de handen kan wijzen op ernstige problemen zoals een beroerte, of zelfs een hartaanval of aortadissectie. De gevoelloosheid wordt in deze gevallen echter vaak geassocieerd met andere symptomen.
Illustratie door Emily Roberts, VerywellSymptomen
Er spelen twee problemen: de betekenis van de term gevoelloosheid en de delen van de hand die het ongewone gevoel hebben. Met gevoelloosheid bedoelt u een 'tintelend' gevoel, bekend als paresthesie, of bedoelt u een totaal gebrek aan gevoel
Als je aan je duim denkt, worden alle delen van de duim dan even zwaar getroffen, of is het alleen de voorkant, zijkant of achterkant van de duim? De laatste vraag kan erg belangrijk zijn om de oorzaak van de gevoelloosheid te helpen onderscheiden.
Wanneer moet je een dokter zien?
Gevoelloosheid moet zo snel mogelijk worden geëvalueerd als het plotseling opkomt, gepaard gaat met andere problemen zoals zwakte, geen duidelijke oorzaak heeft (zoals in slaap vallen op de arm), of als het gepaard gaat met nek- of borstklachten.
Perifere zenuwoorzaken
De hand ontvangt zijn perifere zenuwtoevoer van koorden die zich vertakken tussen de botten in de nek. Deze takken draaien en grijpen in elkaar in een gecompliceerde plexus, en worden dan goed gedefinieerde zenuwen die de medianus, radiale en ellepijpzenuw worden genoemd. Hoewel alle drie de zenuwen betrokken zijn bij het bewegen van de duim, zijn alleen de radiale en medianuszenuw betrokken bij het gevoel van de duim.
Mediane zenuw
De medianuszenuw geeft gevoel aan het zogenaamde "palmaire" deel van de duim - het deel met de vingerafdruk en het deel dat verborgen is wanneer je een vuist maakt. De zenuw levert ook het palmaire gezicht van de wijs- en middelvinger.
De medianuszenuw raakt vaak bekneld, wat resulteert in een verminderd vermogen om elektrische signalen terug te voeren van de huid naar het ruggenmerg en de hersenen. Het resultaat is gevoelloosheid. Soms kan ook zwakte het gevolg zijn, vooral in de spieren die de duim naar de basis van de pink buigen.
De meest voorkomende plaats waar de medianuszenuw bekneld raakt, is in de carpale tunnel, een nauwe doorgang in de pols waar de medianuszenuw langs verschillende pezen naar de vingers gaat. Als de pezen ontstoken raken, kan de zwelling in de nauwe tunnel leiden aan een beknelde zenuw. Dit is soms pijnlijk, maar niet altijd.
De medianuszenuw kan ook ergens in de arm worden bekneld, maar dit veroorzaakt meestal gevoelloosheid of zwakte in de arm of pols, evenals in de hand en duim.
Radiale zenuw
De oppervlakkige tak van de radiale zenuw is verantwoordelijk voor het leveren van sensatie van de achterkant van de hand, duim en eerste twee vingers naar de hersenen. Als de radiale zenuw wordt onderbroken, kan dit leiden tot gevoelloosheid van de handrug.
Schade aan de radiale zenuw komt minder vaak voor dan aan de mediale zenuw. Het trauma is ook duidelijker. In plaats van een subtiele zwelling die de zenuw afknelt, kan de oorzaak bijvoorbeeld een botbreuk in de hand zijn.
Bovendien, tenzij de schade alleen aan de oppervlakkige tak is, zal er waarschijnlijk enige mate van spierzwakte zijn. In de duim is dit het meest merkbaar in de spier die de duim wegtrekt van de wijsvinger, alsof hij de duim nabootst. gespannen hamer van een pistool.
Ellepijpzenuw
Letsel aan de nervus ulnaris terwijl deze van uw nek naar uw vingers reist, kan gevoelloosheid en tintelingen langs de zijkant van uw hand veroorzaken, vooral uw ringvinger en pink. Een voorbeeld is wanneer je je "grappige bot" slaat en een ongemakkelijk tintelend gevoel naar je vingers voelt schieten.
Net als de medianuszenuw kan de nervus ulnaris bekneld raken, vooral als deze onder de elleboog passeert. Wanneer dit gebeurt, ontwikkelt een persoon het cubitaal-tunnelsyndroom, dat gevoelloosheid en tintelingen in de ring en pink kan veroorzaken, evenals spierzwakte in de hand.
Ruggenmerg en brachiale plexus Oorzaken
De zenuwen lopen van de hand naar de arm en vervolgens naar het ruggenmerg. Net als wegen die een grote stad naderen, raakt steeds meer verkeer (in dit geval elektrische informatie) met elkaar verweven naarmate u dichter bij het centrum van de actie komt - de hersenen.
Zenuwen die eens volledig gescheiden waren, beginnen naast elkaar te lopen en komen uiteindelijk samen in de hersenstam, een gebied dat niet groter is dan je duim, waardoor alle informatie tussen het lichaam en de hersenen stroomt.
Om deze reden geldt dat hoe dichter een probleem bij de hersenen is, hoe waarschijnlijker het is dat meer dan één informatiestroom wordt verstoord, zoals auto's die zich opstapelen op een snelweg.
Alvorens de allegorische snelweg van het ruggenmerg binnen te gaan, reist elektrische informatie in wezen door een zeer gecompliceerde oprit die bekend staat als de brachiale plexus.
Hoewel het mogelijk is dat een zeer kleine laesie hier gevoelloosheid van slechts één duim kan veroorzaken, is het onwaarschijnlijk, en wordt het over het algemeen zelfs nog minder waarschijnlijk wanneer informatie het ruggenmerg binnendringt. Niet alleen zouden andere delen van het lichaam gevoelloos zijn, maar waarschijnlijk zou ook zwakte het gevolg zijn.
Het is de moeite waard om een paar uitzonderingen op de regel te noemen. Sensorische en motorische informatie worden gescheiden in het ruggenmerg, beginnend van waar de zenuwwortels binnenkomen. Motorische informatie komt aan de voorkant binnen en sensorische informatie aan de achterkant van het ruggenmerg.
Om deze reden is het mogelijk dat alleen gevoelloosheid het gevolg is van een navelstrenglaesie. Toch zou die gevoelloosheid hoogstwaarschijnlijk een groot deel van het lichaam aantasten.
Diagnostische toetsen
De bestelde tests zijn vaak gericht op het vinden van de exacte oorzaak van gevoelloosheid en tintelingen, met als doel het beste behandelplan te bepalen. Verwacht niet al deze tests te hebben ondergaan, maar slechts een paar die waarschijnlijk het meest nuttig zullen zijn in uw individuele situatie.
Elektromyografie (EMG) of zenuwgeleidingsonderzoek (NCS) zijn tests om de functie van de zenuwen in uw armen en benen te evalueren. EMG is een test waarbij naalden in de aangetaste spieren worden gebruikt, terwijl NCS elektroden op de huid en met een klein schokeffect.
Beide tests zijn een paar seconden licht ongemakkelijk, maar de meeste mensen kunnen de tests zonder problemen verdragen en er mag geen pijn of ongemak overblijven nadat de tests zijn voltooid.
Mogelijk moet u een CT-scan van de hersenen of een MRI van de hersenen ondergaan als de kans bestaat dat de gevoelloosheid of het tintelen wordt veroorzaakt door een beroerte, multiple sclerose, hoofdtrauma, een hersentumor of een andere medische aandoening waarbij de hersenen betrokken zijn.
In zeldzame gevallen is een lumbaalpunctie nodig, bijvoorbeeld als uw arts zich zorgen maakt over een snel verslechterende ziekte die het Guillain-Barre-syndroom (GBS) wordt genoemd.
Het Guillain-Barre-syndroom wordt gekenmerkt door ernstige zwakte van de benen, gevolgd door handzwakte en zwakte van de spieren van het lichaam, inclusief de spieren die de ademhaling regelen. GBS begint vaak met een lichte gevoelloosheid of tintelingen in de voeten of handen.
Aangezien gifstoffen, voedingstekorten en sommige infecties de perifere zenuwen kunnen beschadigen, kan uw arts bloedonderzoeken laten uitvoeren. Deze aandoeningen hebben echter de neiging om het hele lichaam tegelijk te beïnvloeden, dus het zou een beetje ongebruikelijk zijn voor één kant van het lichaam. meer getroffen zijn dan een ander.
Voorbeelden zijn onder meer loodtoxiciteit en vitamine B12-tekort. Diabetes en schildklieraandoeningen kunnen ook perifere neuropathie veroorzaken.
Een woord van Verywell
Meestal is gevoelloosheid van de duim het gevolg van compressie van een perifere zenuw. Hoewel vervelend, is het niet gevaarlijk, op voorwaarde dat er geen andere waarschuwingssignalen aanwezig zijn. Zolang de gevoelloosheid het enige probleem is, is over het algemeen geen echt agressieve behandeling nodig.
Zelfs als het vanwege een beroerte is, mogen artsen geen medicatie geven, tenzij er al ernstigere symptomen aanwezig zijn. Een sterke bloedverdunner kan worden gegeven voor een beroerte, maar dit verhoogt het risico op bloedingen in de hersenen, dus het wordt oordeelkundig gebruikt.
Als de gevoelloosheid in uw duim of andere vingers aanhoudt, is het een goed idee om uw arts te bezoeken voor een evaluatie, maar tenzij er andere tekenen van zwakte of een plotseling begin zijn, is het onwaarschijnlijk dat het een noodgeval is.
.jpg)
